Prevodi za „zadaleko“ v slovarju poljsko » nemški

daleko <dalej> [daleko] PRISL.

1. daleko (w znacznej odległości):

daleko mieszkać, znajdować się

weit entfernt [o. weg]

dalej, za lasem, jest wioska

weit entfernt, hinter dem Wald, befindet sich ein Dorf sr. spol

daleko kogoś szukać

so jdn gibt es selten

po co daleko szukać

man braucht nicht [o. wozu] lange suchen

2. daleko (na znaczną odległość):

daleko pójść, rzucić

weit

odpocząć i pójść dalej

ausruhen und weiter gehen

rzucić daleko piłkę

den Ball weit werfen

ani kroku dalej

keinen Schritt weiter

daleko idące zmiany

weitgreifende Veränderungen ž. spol mn.

daleko posunięty proces

weit forgeschrittener Prozess m. spol

jak daleko wzrokiem sięgnąć

so weit das Auge sr. spol reicht

kłamstwem nie zaj[e]dziesz daleko

Lügen ž. spol mn. haben kurze Beine preg.

nie widzieć dalej niż czubek własnego nosa pog. (mieć ograniczone horyzonty)

nicht über den Tellerrand blicken können

nie widzieć dalej niż czubek własnego nosa (być egoistą)

nur an sich tož. selbst denken

on nie zajedzie daleko

er wird nicht weit kommen

posuwać się za daleko

zu weit gehen

posuwać się za daleko

es zu weit treiben

posuwać się za daleko

den Bogen überspannen

daleko zajść

es weit bringen

im dalej w las, tym więcej drzew preg.

mit wachsender Erkenntnis wächst auch die Zahl ž. spol der Probleme

psy szczekają, karawana idzie dalej preg.

die Hunde m. spol mn. bellen, aber die Karawane ž. spol zieht weiter preg.

3. daleko (duża odległość):

jak daleko [jest] do centrum?

wie weit ist es zum Zentrum?

czy jeszcze daleko?

ist es noch weit?

daleko komuś do kogoś

jd reicht nicht an jdn heran

chłodno, głodno i do domu daleko preg.

≈ ein Unglück sr. spol kommt selten allein preg.

4. daleko (odległość w czasie):

czy daleko jeszcze do kolacji?

ist es noch lange bis zum Abendessen?

daleko po północy

lange nach Mitternacht

5. daleko (o wiele, znacznie):

daleko lepiej/więcej

wesentlich besser/mehr

6. daleko tylko st wyż:

daleko (następnie, później)

weiter

daleko (następnie, później)

ferner

daleko (w dalszym ciągu)

weiterhin

co chcesz dalej robić?

was willst du jetzt machen?

i tak dalej

und so weiter

jak tak dalej pójdzie...

wenn es so weiter geht ...

mów daleko!

sprich weiter!

mówi się trudno i kocha się daleko šalj. pog.

man muss sich damit abfinden

7. daleko tylko st najwyż (najpóźniej):

najdalej za godzinę

spätestens in einer Stunde

zadanko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [zadanko] SAM. sr. spol pog.

zadanko pomanjš. od zadanie

zadanko

kleine Aufgabe ž. spol

glej tudi zadanie

zadanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zadaɲe] SAM. sr. spol

zadanie

Aufgabe ž. spol

zadanie domowe

Hausaufgabe ž. spol

zadanie z matematyki/fizyki

Mathematik-/Physikaufgabe

zadanie wspólne [krajów związkowych]

Gemeinschaftsaufgabe [der Länder] ž. spol

zadanie priorytetowe

Prioritätsaufgabe ž. spol

fraza:

stanąć na wysokości zadania

einer Sache daj. gewachsen sein

stanąć na wysokości zadania

etw meistern

niedaleko [ɲedaleko] PRISL.

1. niedaleko (w małej odległości):

niedaleko być położonym, znajdować się

nahe

niedaleko być położonym, znajdować się

in der Nähe

niedaleko być położonym, znajdować się

unweit

niedaleko oddalić się

nicht weit [weg]

niedaleko oddalić się

unweit

niedaleko szukając

ohne lange zu überlegen

niedaleko pada jabłko od jabłoni preg.

der Apfel m. spol fällt nicht weit vom Stamm preg.

2. niedaleko (blisko w czasie):

niedaleko

bald

już niedaleko do świąt Bożego Narodzenia

es ist bald Weihnachten sr. spol

już niedaleko do świąt Bożego Narodzenia

Weihnachten steht bevor

zadaniowo [zadaɲovo] PRISL.

zadaniowo

auftragsweise

być rozliczanym zadaniowo

auftragsweise abgerechnet werden

niedaleki [ɲedaleki] PRID.

1. niedaleki (w przestrzeni):

niedaleki miejsce

unweit

2. niedaleki (w czasie):

niedaleki podróż, wyprawa

nahe

w niedalekiej przyszłości

in absehbarer Zukunft

zadaszyć <‑szy> [zadaʃɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ARHIT.

zadaszyć

überdachen

zadaszyć ganek

überdachte Eingangstreppe ž. spol

zadatkować <‑kuje> [zadatkovatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

zadatkować

anzahlen

zadatkować samochód

das Auto anzahlen

zadaszenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zadaʃeɲe] SAM. sr. spol ARHIT.

zadaszenie

Abdachung ž. spol

zadawniony [zadavɲonɨ] PRID.

zadawniony uraza:

zadawniony

[ur]alt

sandałek <rod. ‑łka, mn. ‑łki> [sandawek] SAM. m. spol nav. v mn.

sandałek pomanjš. od sandał

sandałek

Sandälchen sr. spol

sandałek

[kleine] Sandale ž. spol

glej tudi sandał , sandał

sandał² <rod. ‑u, brez mn. > [sandaw] SAM. m. spol pog. (drewno sandałowca)

sandał

Sandelholz sr. spol

sandał¹ <rod. ‑a, mn. ‑y> [sandaw] SAM. m. spol nav. v mn.

sandał

Sandale ž. spol

sandał

Sandalette ž. spol

zadać [zadatɕ]

zadać dov. obl. od zadawać

glej tudi zadawać

I . zadawać <‑daje; dov. obl. zadać> [zadavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zadawać (zlecać realizację):

zadawać

auferlegen ur. jez.

zadawać lekcje, wiersz na pamięć

aufgeben

zadać komuś pytanie

jdm eine Frage stellen

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

zadawać cios

versetzen

zadawać ból

zufügen

zadawać sobie trud, by coś zrobić

sich daj. die Mühe machen, etw zu tun

II . zadawać <‑daje; dov. obl. zadać> [zadavatɕ] GLAG. povr. glag. pog. (utrzymywać znajomość)

zadawać się z kimś

sich tož. mit jdm einlassen slabš.

zadanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zadaɲe] SAM. sr. spol

zadanie

Aufgabe ž. spol

zadanie domowe

Hausaufgabe ž. spol

zadanie z matematyki/fizyki

Mathematik-/Physikaufgabe

zadanie wspólne [krajów związkowych]

Gemeinschaftsaufgabe [der Länder] ž. spol

zadanie priorytetowe

Prioritätsaufgabe ž. spol

fraza:

stanąć na wysokości zadania

einer Sache daj. gewachsen sein

stanąć na wysokości zadania

etw meistern

I . zadawać <‑daje; dov. obl. zadać> [zadavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zadawać (zlecać realizację):

zadawać

auferlegen ur. jez.

zadawać lekcje, wiersz na pamięć

aufgeben

zadać komuś pytanie

jdm eine Frage stellen

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

zadawać cios

versetzen

zadawać ból

zufügen

zadawać sobie trud, by coś zrobić

sich daj. die Mühe machen, etw zu tun

II . zadawać <‑daje; dov. obl. zadać> [zadavatɕ] GLAG. povr. glag. pog. (utrzymywać znajomość)

zadawać się z kimś

sich tož. mit jdm einlassen slabš.

zadarty [zadartɨ] PRID.

zadarty nos:

zadarty

hoch [o. nach oben] gebogen