Prevodi za „ausweichverhalten“ v slovarju nemško » poljski

auseinạnder|haltenst. pravopis GLAG. preh. glag. irr

auseinanderhalten → auseinander

glej tudi auseinander

auseinạnder [aʊsaɪ​ˈnandɐ] PRISL.

1. auseinander (räumlich entfernt):

weit auseinander liegen (Ortschaften)

leżeć z dala od siebie

2. auseinander (zeitlich entfernt):

drei Jahre auseinander sein (Personen)

spędzić trzy lata z dala od siebie

[zeitlich] weit auseinander liegen (Ereignisse)

wydarzyć się w dużym odstępie czasu

3. auseinander (entzwei, getrennt):

auseinander gehen (sich trennen)

rozchodzić [dov. obl. rozejść] się

auseinander gehen (sich verzweigen)

rozgałęziać [dov. obl. rozgałęzić] się

auseinander gehen (Meinungen)

różnić się

auseinander gehen pog. (kaputtgehen)

rozlatywać [dov. obl. rozlecieć] się

auseinander gehen pog. (dick werden)

roztyć się

auseinander fallen (Schuhe)

rozlatywać [dov. obl. rozlecieć] się

seine Familie fällt auseinander

jego rodzina ž. spol się rozpada

auseinander laufen (Farben)

zlewać [dov. obl. zlać] się

auseinander laufen (Eis, Käse)

rozpuszczać [dov. obl. rozpuścić] się

auseinander laufen (Menschen)

rozbiegać [dov. obl. rozbiec] się

auseinander laufen (Meinungen)

różnić się

auseinander brechen (kaputtmachen)

połamać

auseinander brechen (kaputtgehen)

rozlatywać [dov. obl. rozlecieć] się

auseinander brechen (kaputtgehen)

partia ž. spol się rozpadła

auseinander bringen pog. (trennen)

rozdzielić

auseinander bringen (entzweien)

poróżnić

auseinander bekommen

rozdzielać [dov. obl. rozdzielić]

die Teile sind nicht mehr auseinander zu bekommen

tych części nie można już rozdzielić

auseinander dividieren

podzielić

auseinander dividieren

skłócić

die beiden lassen sich von keinem auseinander dividieren

tych dwoje nie pozwoli się nikomu skłócić

auseinander falten

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

auseinander halten

rozróżniać [dov. obl. rozróżnić]

auseinander biegen

rozginać [dov. obl. rozgiąć]

auseinander machen pog. (zerlegen)

rozmontowywać [dov. obl. rozmontować]

auseinander machen (auseinander falten) Zeitung

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

auseinander machen (spreizen) Beine

rozkraczać [dov. obl. rozkraczyć]

auseinander nehmen Motor

demontować [dov. obl. z‑]

auseinander nehmen Radio

rozkładać [dov. obl. rozłożyć] na części

auseinander nehmen pog. (besiegen)

pokonać

auseinander sein pog. (Paar)

rozejść się

die beiden sind ein Jahr auseinander

tych dwoje różni się wiekiem o rok

auseinander setzen (erklären)

wyjaśniać [dov. obl. wyjaśnić]

sich mit etw auseinander setzen (sich beschäftigen)

zajmować się czymś

sich mit etw auseinander setzen (sich beschäftigen)

rozważać [lub roztrząsać] coś

sich mit einer Frage/einem Problem auseinander setzen

roztrząsać zagadnienie/problem

sich mit einem Gedanken auseinander setzen

rozważać myśl

damit muss man sich kritisch auseinander setzen

trzeba to krytycznie rozważyć

sich mit jdm auseinander setzen (streiten)

spierać się z kimś

sich auseinander leben

oddalać [dov. obl. oddalić] się od siebie

etw auseinander schreiben

napisać coś oddzielnie

dieses Wort schreibt man auseinander

to słowo pisze się oddzielnie

die Wolken treiben auseinander

chmury ž. spol mn. rozwiewają się

auseinander streben (Menschen)

rozchodzić [dov. obl. rozejść] się

auseinander streben (Meinungen, Tendenzen)

różnić się

Pre̱i̱sverhalten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Preisverhalten

zachowanie sr. spol cen

a̱u̱s|weichen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. ausweichen (ein Hindernis umgehen):

[nach links/rechts] ausweichen

omijać [dov. obl. ominąć] [z lewej/prawej strony]

der Autofahrer konnte dem Radler nur schwer ausweichen

kierowca m. spol ledwo zdołał ominąć rowerzystę

(aus dem Weg gehen) jdm/einer Sache ausweichen

ustępować [dov. obl. ustąpić] przed kimś/czymś

2. ausweichen fig (zu entgehen versuchen):

jdm/einer Sache ausweichen

unikać kogoś/czegoś

ausweichende Antworten geben

dawać wymijające odpowiedzi

3. ausweichen (als Alternative wählen):

auf etw tož. ausweichen

przerzucać [dov. obl. przerzucić] się na coś

auf einen anderen Termin ausweichen

zmienić termin

auf neue Verkehrsmittel ausweichen

przerzucić się na nowe środki komunikacji

A̱u̱sweichflughafen <‑s, ‑flughäfen> SAM. m. spol

Ausweichflughafen

lotnisko sr. spol zapasowe

wenn es in Frankfurt zu neblig sein sollte, ist Stuttgart unser Ausweichflughafen

w przypadku zbyt dużej mgły we Frankfurcie, Stuttgart jest naszym lotniskiem zapasowym

Fe̱hlverhalten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Fehlverhalten PSIH., SOZIOL

anormalne zachowanie sr. spol [się]

vorsätzliches Fehlverhalten

złe zachowanie z premedytacją

Kä̱u̱ferverhalten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Käuferverhalten

zachowanie sr. spol nabywców

Opferverhalten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol PRAVO

Opferverhalten

zachowanie sr. spol ofiary [przestępstwa]

Rọllenverhalten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol SOZIOL

Rollenverhalten

zachowanie sr. spol odpowiadające zajmowanej pozycji społecznej

Schmẹlzverhalten <‑s, ‑> SAM. sr. spol KEM.

Schmelzverhalten

właściwości ž. spol mn. topnienia

Sozia̱lverhalten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Sozialverhalten

zachowanie sr. spol społeczne

einem Kind angemessenes Sozialverhalten beibringen

wpajać [dov. obl. wpoić] dziecku odpowiednie zachowania społeczne

A̱u̱sweichklausel <‑, ‑n> SAM. ž. spol WIRTSCH

Ausweichklausel

klauzula ž. spol zezwalająca na odstąpienie od podjętych zobowiązań

I . a̱u̱s|weiten GLAG. preh. glag.

1. ausweiten (ausdehnen):

ausweiten Schuhe, Kleidung

rozchodzić

2. ausweiten (weiter machen, verbessern):

ausweiten Kontakte, Handel

rozszerzać [dov. obl. rozszerzyć]

II . a̱u̱s|weiten GLAG. povr. glag.

1. ausweiten:

ausweiten (zu weit werden) (Kleidung, Gummiband)

rozciągać [dov. obl. rozciągnąć] się

2. ausweiten (größer werden):

sich [zu etw] ausweiten (Konflikt)

przerodzić się [w coś]

I . verhạlten¹ PRID.

1. verhalten (vorsichtig, defensiv):

verhalten Auftreten

powściągliwy

verhalten Fahrweise

ostrożny

2. verhalten (unterdrückt):

verhalten Ärger, Wut

tłumiony

verhalten Freude

powstrzymywany

verhalten Ironie

ukryty

3. verhalten (sehr leise):

verhalten Stimme

stłumiony

II . verhạlten¹ PRISL.

1. verhalten (vorsichtig):

verhalten auftreten

powściągliwie

verhalten fahren

ostrożnie

verhalten applaudieren

umiarkowanie

2. verhalten (unterdrückt):

verhalten lächeln

pod nosem

verhalten lächeln

dyskretnie

Fa̱hrverhalten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

1. Fahrverhalten (eines Fahrers):

Fahrverhalten

zachowanie sr. spol za kierownicą

2. Fahrverhalten (eines Fahrzeugs):

Fahrverhalten

dynamika ž. spol pojazdu

Wo̱hlverhalten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Wohlverhalten

dobre sprawowanie sr. spol [lub zachowanie sr. spol ]

I . he̱r|halten GLAG. preh. glag. irr

[jdm] etw herhalten

nadstawiać [dov. obl. nadstawić] coś [komuś]

II . he̱r|halten GLAG. nepreh. glag. irr

jdm als Kerzenhalter herhalten [müssen]

[musieć] służyć komuś za świecznik

er muss immer herhalten

on zawsze musi być kozłem ofiarnym

als Entschuldigung herhalten

służyć za usprawiedliwienie

Konsu̱mverhalten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol WIRTSCH

Konsumverhalten

postawa ž. spol konsumpcyjna

Na̱chtatverhalten <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol PRAVO

Nachtatverhalten

zachowanie sr. spol będące czynnością następczą

Essverhalten SAM.

Geslo uporabnika

Essverhalten <-s, -> sr. spol

nawyki żywieniowe ž. spol mn.

Abgasverhalten SAM.

Geslo uporabnika

Abgasverhalten sr. spol TEH.

dynamika spalin ž. spol