Prevodi za „bezpiecznego“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . bezei̱chnen* GLAG. preh. glag.

1. bezeichnen (kennzeichnen):

bezeichnen

oznaczać [dov. obl. oznaczyć]

etw [mit/durch etw] bezeichnen Stelle

zaznaczać [dov. obl. zaznaczyć] [coś czymś]

einen Wanderweg mit roten Streifen bezeichnen

oznaczyć szlak wędrowny czerwonymi pasami

2. bezeichnen (beschreiben):

bezeichnen

określać [dov. obl. określić]

er hat uns die Lage des Hotels genau bezeichnet

dokładnie określił nam położenie hotelu

3. bezeichnen (benennen):

jdn/etw als jd/etw bezeichnen

określać [dov. obl. określić] kogoś/coś jako kogoś/coś

jdn/etw als jd/etw bezeichnen

nazywać [dov. obl. nazwać] kogoś/coś kimś/czymś

eine Krankheit bezeichnen

nazwać chorobę

er hat ihn als Betrüger bezeichnet

on go nazwał oszustem

wie bezeichnet man es, wenn ...?

jak się na to mówi, kiedy...?

II . bezei̱chnen* GLAG. povr. glag.

sich als liberal bezeichnen

uważać się za osobę liberalną

bezei̱chnend PRID.

bezeichnend Äußerung, Fehler

znamienny

bezeichnend Äußerung, Fehler

typowy

bezeichnend Merkmal

charakterystyczny

in bezeichnender Weise

w charakterystyczny sposób

I . bezie̱hen* GLAG. preh. glag. irr

1. beziehen (überziehen):

beziehen Polster, Möbel

obciągać [dov. obl. obciągnąć]

die Betten frisch beziehen

powlekać [dov. obl. powlec] świeżą pościel

2. beziehen (einnehmen):

beziehen Wohnung

wprowadzać [dov. obl. wprowadzić] się [do]

beziehen Posten, Standpunkt

zajmować [dov. obl. zająć]

zu etw Stellung beziehen

zająć stanowisko w jakiejś sprawie

3. beziehen:

beziehen (einfordern) Lieferung

sprowadzać [dov. obl. sprowadzić]

beziehen (abbonieren) Zeitschrift

prenumerować

4. beziehen švic.:

beziehen (ausgezahlt bekommen) Einkommen, Rente

pobierać [dov. obl. pobrać]

beziehen (erheben) Steuern

ściągać [dov. obl. ściągnąć]

5. beziehen pog. (bekommen):

Ohrfeige beziehen

otrzymać policzek

Schelte beziehen

oberwać burę

Prügel beziehen

oberwać lanie

6. beziehen (in Beziehung setzen):

etw auf jdn/etw beziehen

odnieść coś do kogoś/czegoś

diese Bemerkung brauchst du nicht auf dich zu beziehen

tej uwagi nie musisz brać do siebie

II . bezie̱hen* GLAG. povr. glag. irr

1. beziehen:

beziehen (sich bewölken) (Himmel)

chmurzyć się [dov. obl. za‑]

2. beziehen (betreffen):

sich auf jdn/etw beziehen (Bemerkung)

dotyczyć odnosić się kogoś/czegoś

beziehen

odnosić się

die Äußerung bezog sich nicht auf dich

ta wypowiedź ž. spol nie odnosiła się do ciebie

wir beziehen uns auf Ihr Schreiben vom ...

odnosimy się do Pana [lub Pańskiego] /Pani pisma z dnia...

3. beziehen (sich berufen):

sich auf jdn/etw beziehen

powoływać [dov. obl. powołać] się na kogoś/coś

Bezie̱hung <‑, ‑en> SAM. ž. spol

1. Beziehung (Zusammenhang):

Beziehung

związek m. spol

in Beziehung stehen zu etw

stać w związku z czymś

zwei Dinge zueinander in Beziehung setzen

powiązać dwie rzeczy ze sobą fig

zwischen diesen beiden Dingen besteht überhaupt keine Beziehung

pomiędzy tymi dwoma rzeczami nie ma żadnego związku

2. Beziehung (Verbindung, Kontakt):

Beziehung

związek m. spol

Beziehung

stosunek m. spol

zwischenmenschliche/diplomatische Beziehungen

stosunki międzyludzkie/dyplomatyczne

juristische/schuldrechtliche Beziehungen

stosunki prawne/zobowiązaniowe

er hat keine Beziehung zur Literatur

on nie ma

er hat keine Beziehung zur Literatur (Liebesbeziehung)

związek m. spol [miłosny]

eine Beziehung mit jdm eingehen

zacząć się z kimś spotykać

geschlechtliche Beziehungen

stosunki płciowe

3. Beziehung meist mn. (nützliche Bekanntschaften):

Beziehung

stosunki m. spol mn.

gute Beziehungen haben

być w dobrych stosunkach

seine Beziehungen spielen lassen

używać [dov. obl. użyć] swoich wpływów

4. Beziehung (Hinsicht):

in mancher/jeder Beziehung Recht haben

mieć rację pod niejednym/każdym względem

in dieser Beziehung mögen Sie Recht haben

pod tym względem może pan/pani mieć rację

bezịrzen* [bə​ˈtsɪrtsən] GLAG. preh. glag. pog.

bezirzen

oczarowywać [dov. obl. oczarować]

bezirzen

omamiać [dov. obl. omamić]

bezwẹcken* [bə​ˈtsvɛkən] GLAG. preh. glag.

1. bezwecken (beabsichtigen):

etw [mit etw] bezwecken

zmierzać do czegoś [poprzez coś]

etw bezwecken (Maßnahme)

dążyć do czegoś

2. bezwecken (bewirken):

etw bezwecken

wskórać coś

nichts bezwecken

nic nie wskórać

was willst du damit bezwecken?

co chcesz przez to osiągnąć?