Prevodi za „ketteln“ v slovarju nemško » poljski

kẹtten [ˈkɛtən] GLAG. preh. glag.

1. ketten (befestigen):

einen Hund an einen Pflock ketten

wiązać [dov. obl. u‑] psa do kołka

2. ketten (binden):

jdn an sich tož. ketten

przywiązywać [dov. obl. przywiązać] kogoś do siebie

das Schicksal hat sie aneinander gekettet

los m. spol ich złączył [lub połączył]

durch einen Vertrag aneinander gekettet

związani umową

bẹtteln GLAG. nepreh. glag.

betteln

żebrać

bei jdm um etw betteln

żebrać u kogoś o coś

ke̱geln [ˈkeːgəln] GLAG. nepreh. glag.

kegeln

grać [dov. obl. za‑] w kręgle

das Kegeln

gra ž. spol w kręgle

das Kegeln

kręgle mn.

Kụtteln [ˈkʊtəln] SAM. ž. spol mn. GASTR.

Kutteln

fla[cz]ki mn.

I . rụ̈tteln [ˈrʏtəln] GLAG. preh. glag.

jdn/etw rütteln

potrząsać [dov. obl. potrząsnąć] kimś/czymś

jdn am Arm rütteln

szarpać [dov. obl. szarpnąć] kogoś za ramię

jdn aus dem Schlaf rütteln

zbudzić kogoś szarpnięciem ze snu

II . rụ̈tteln [ˈrʏtəln] GLAG. nepreh. glag.

1. rütteln (heftig bewegen):

an der Tür rütteln

szarpać [dov. obl. szarpnąć] za klamkę

2. rütteln fig (infrage stellen):

an etw daj. rütteln

podawać [dov. obl. podać] coś w wątpliwość

daran ist nicht [o. gibt es nichts] zu rütteln

nic się tu nie da zmienić

sạtteln GLAG. preh. glag.

satteln Pferd:

satteln

siodłać [dov. obl. o‑]

I . beu̱teln GLAG. preh. glag. avstr., južnem. (schütteln)

beuteln

potrząsać [dov. obl. potrząsnąć]

die Ereignisse haben mich ganz schön gebeutelt fig

te wydarzenia ntpl bardzo mną wstrząsnęły

vom Leben gebeutelt, zog er sich immer mehr zurück fig

ciężko doświadczony przez życie, coraz bardziej izolował się od świata

II . beu̱teln GLAG. nepreh. glag.

beuteln (sich bauschen) (Hose)

marszczyć się

III . beu̱teln GLAG. brezos. avstr., južnem.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Sturz)

całkiem nieźle się poobijał przy tym upadku pog.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Krankheit)

choroba ž. spol dała mu się nieźle we znaki

de̱u̱teln [ˈdɔɪtəln] GLAG. nepreh. glag.

deuteln

rozważać

deuteln

mędrkować pog.

daran gibt es nichts zu deuteln

nie ma co nad tym debatować

nẹsteln GLAG. nepreh. glag.

an etw daj. nesteln

grzebać [lub majstrować] przy czymś pog.

Kẹtte <‑, ‑n> [ˈkɛtə] SAM. ž. spol

1. Kette (Halskette):

Kette

łańcuszek m. spol

eine Kette um den Hals tragen

nosić łańcuszek na szyi

2. Kette (Eisenkette):

Kette

łańcuch m. spol

Fahrradkette

łańcuch rowerowy

einen Hund an die Kette legen

wiązać [dov. obl. u‑] psa na łańcuchu

3. Kette fig:

Kette (Reihe: von Erfolgen)

pasmo sr. spol

Kette (Reihe: von Erfolgen)

seria ž. spol

Kette (von Beweisen)

szereg m. spol

eine Kette von Ereignissen

szereg zdarzeń

Menschenkette

łańcuch ludzki

4. Kette (Gesamtheit):

Kette

sieć ž. spol

Hotelkette/Ladenkette

sieć hoteli/sklepów

5. Kette (Bergkette):

Kette

łańcuch m. spol

Kette

pasmo sr. spol

6. Kette fig (Fessel):

Kette

kajdany mn.

Kette

okowy mn.

jdn in Ketten legen

zakuwać [dov. obl. zakuć] kogoś w kajdany

seine Ketten sprengen ur. jez.

zrywać [dov. obl. zerwać] więzy [lub kajdany]

7. Kette (Schar von Vögeln):

Kette

klucz m. spol

8. Kette (in der Textilindustrie):

Kette

osnowa ž. spol

Rö̱teln [ˈrøːtəln] SAM. mn. MED.

Röteln

różyczka ž. spol

ti̱teln GLAG. preh. glag.

titeln Aufsatz, Buch:

titeln

tytułować [dov. obl. za‑]

I . bạsteln [ˈbastəln] GLAG. nepreh. glag.

[an etw daj.]basteln

majsterkować [lub fam: majstrować] [przy czymś]

er bastelt an seinem Auto

on majstruje przy swoim samochodzie pog.

II . bạsteln [ˈbastəln] GLAG. preh. glag.

[jdm] etw basteln

zmajstrować [komuś] coś pog.

[jdm] etw basteln

wykonywać [dov. obl. wykonać]

ich habe mir ein Modellflugzeug gebastelt

zmajstrowałem sobie model samolotu pog.

Bạsteln <‑s, brez mn. > [ˈbastəln] SAM. sr. spol

Basteln

majsterkowanie sr. spol

das Basteln von Modellschiffen ist sein Hobby

sklejanie sr. spol modeli statków to jego hobby

hạnteln [ˈhantəln] GLAG. nepreh. glag. ŠPORT

hanteln

ćwiczyć sztangą

hü̱steln [ˈhyːstəln] GLAG. nepreh. glag.

hüsteln

chrząkać [dov. obl. chrząknąć]

das [leise] Hüsteln

[ciche] chrząknięcie sr. spol

tụ̈fteln [ˈtʏftəln] GLAG. nepreh. glag. pog.

an etw daj. tüfteln

kombinować [dov. obl. po‑] przy czymś pog.

tụrteln [ˈtʊrtəln] GLAG. nepreh. glag.

1. turteln šalj.:

turteln (liebkosen) (Menschen)

czulić się

turteln (liebkosen) (Menschen)

gruchać fig šalj.

2. turteln alt:

turteln (gurren) (Taube)

gruchać [dov. obl. za‑]

I . e̱keln GLAG. preh. glag.

ekeln

brzydzić

ekeln

obrzydzać [dov. obl. obrzydzić]

II . e̱keln GLAG. povr. glag.

sich [vor jdm/etw] ekeln

czuć wstręt [do kogoś/czegoś]

sich [vor jdm/etw] ekeln

brzydzić się [kogoś/czegoś]

ich ekele mich vor Ratten

brzydzę się szczurów

III . e̱keln GLAG. brezos.

mich ekelt es [vor jdm/etw]

brzydzę się [kimś/czymś]

es ekelt mich davor

brzydzi mnie to

ko̱keln [ˈkoːkəln] GLAG. nepreh. glag. REG

kokeln

nieostrożnie obchodzić się z [lub bawić się] ogniem

die Kinder kokelten mit Streichhölzern und trockenem Holz

dzieci ntpl bawiły się zapałkami i suchym drewnem