Prevodi za „rafy“ v slovarju nemško » poljski

ra̱u̱f [raʊf] PRISL. pog.

hier/da rauf!

tu/tam do góry!

den Fluss rauf

w górę rzeki

glej tudi hinauf , herauf

I . hina̱u̱f [hɪ​ˈnaʊf] PRISL.

1. hinauf (nach oben):

hinauf

w górę

hinauf

do góry

immer weiter hinauf

ciągle w górę

bis hinauf

aż na górę

hier hinauf?

tędy w górę?

hinauf und hinab

w górę i w dół

2. hinauf pog. (in Richtung Norden):

ich muss nach Danzig hinauf

muszę jechać na północ do Gdańska

II . hina̱u̱f [hɪ​ˈnaʊf] PREDL. +tož.

den Berg hinauf fünf Stunden brauchen

potrzebować pięciu godzin, by dotrzeć na górę

den Fluss hinauf

w górę rzeki

I . hera̱u̱f [hɛ​ˈraʊf] PRISL.

1. herauf (nach oben):

von unten herauf

z dołu do góry

hier herauf!

na górę, proszę!

2. herauf pog. (nach Norden):

von Warschau herauf nach Danzig ziehen

przeprowadzać [dov. obl. przeprowadzić] się z Warszawy na północ do Gdańska

II . hera̱u̱f [hɛ​ˈraʊf] PREDL. +tož.

den Berg herauf

pod [lub w] górę

die Treppe herauf

schodami [lub po schodach] w górę

ra̱r [raːɐ̯] PRID.

rar Exemplar:

rar

rzadki

rar

unikalny

rar

unikatowy

rar sein

być unikatowym [lub unikatem]

wahre Hingabe ist rar

prawdziwe oddanie sr. spol jest rzadkością

fraza:

sich rar machen pog.

pokazywać się [lub przychodzić] rzadko

rad

rad PHYS Abk. von radiation absorbed dosis

rad

rad m. spol

rạn [ran] PRISL. pog.

[jetzt aber] ran!

[ale teraz] do roboty! pog.

rechts ran!

na prawo [lub prawą stronę] !

raß PRID., räß PRID. južnem., švic., avstr.

1. raß (würzig):

raß

ostry

raß

pikantny

ein raßer Käse

ser m. spol o ostrym smaku

2. raß (schneidend):

raß Wind

tnący

raß Wind

ostry

3. raß (barsch, schroff):

raß

opryskliwy

raß Antwort

cięty

I . ra̱u̱pren. pravopis [raʊ] PRID.

1. rau (spröde):

rau Haut, Lippen, Stoff

szorstki

rau Putz, Papier

chropowaty

rau Oberfläche

nierówny

rau Holz

surowy

2. rau (heiser, entzündet):

rau Hals

zaczerwieniony

rau Stimme

ochrypły

eine raue Kehle haben

mieć ochrypły głos

3. rau (unwirtlich):

rau Gegend

dziki

rau Klima, Luft

surowy

rau Winter, Wind

ostry

4. rau (ohne Feingefühl):

rau Benehmen

nieokrzesany

rau Umgangston

szorstki

dort herrschen raue Sitten

tam panują dzikie obyczaje m. spol mn. [lub zwyczaje m. spol mn. ]

er hat heute einen rauen Ton drauf

on jest dzisiaj opryskliwy

fraza:

in rauen Mengen pog.

w ogromnych ilościach

II . ra̱u̱pren. pravopis [raʊ] PRISL. (nicht weich)

der Stoff fühlt sich rau an

tkanina ž. spol jest szorstka w dotyku

rạng [raŋ] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

rang pret. von ringen

glej tudi ringen

I . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. ringen (kämpfen):

[mit jdm] ringen

walczyć [z kimś]

ums Überleben ringen

walczyć o przetrwanie

mit dem Tod ringen fig

walczyć ze śmiercią fig

2. ringen fig (zu bezwingen versuchen):

mit einem Problem ringen

zmagać się z problemem

mit seinem Schicksal ringen

borykać się z przeciwnościami losu

ich habe lange mit mir ringen müssen

długo musiałem walczyć ze sobą fig

3. ringen (schnappen):

nach Atem [o. Luft] ringen

łapać oddech [lub powietrze] fig

4. ringen (sich bemühen):

um Fassung ringen

starać się opanować

nach Worten [o. um Worte] ringen

nie móc znaleźć słów

II . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. ringen (die Handflächen aneinander reiben):

die Hände ringen

załamywać ręce

2. ringen (aus der Hand reißen):

jdm etw aus der Hand/den Händen ringen

wyrywać [dov. obl. wyrwać] komuś coś z ręki/rąk

rạnk [raŋk] PRID. ur. jez.

rank

[wy]smukły

rank

zwinny

rank

żwawy

fraza:

rank und schlank sein

być smukłym i giętkim jak trzcina

rạnn [ran] GLAG. nepreh. glag.

rann pret. von rinnen

glej tudi rinnen

rịnnen <rinnt, rann, geronnen> [ˈrɪnən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. rinnen:

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

cieknąć

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

ciec

rinnen (Bach)

płynąć

rinnen (Tränen, Schweiß)

spływać [dov. obl. spłynąć]

Sand durch die Finger rinnen lassen

przesypywać piasek przez palce

2. rinnen (herausfließen, -rieseln):

rinnen

wyciekać [dov. obl. wyciec]

Blut rann ihm aus der Wunde

z rany ciekła mu krew ž. spol

3. rinnen fig (verfließen):

die Zeit rinnt [dahin]

czas m. spol ucieka