Prevodi za „weichter“ v slovarju nemško » poljski

Le̱i̱chter <‑s, ‑> SAM. m. spol NAVT.

Leichter

lichtuga ž. spol

We̱i̱chtier <‑es, ‑e> SAM. sr. spol meist mn. ZOOL.

Weichtier

mięczak m. spol

Gelịchter <‑s, brez mn. > [gə​ˈlɪçtɐ] SAM. sr. spol slabš. pog.

Gelichter

hołota ž. spol slabš. pog.

Gelichter

motłoch m. spol slabš. pog.

um die Hafenkneipen treibt sich viel übles Gelichter herum

wokół knajp portowych włóczy się dużo mętów

Trịchter <‑s, ‑> [ˈtrɪçtɐ] SAM. m. spol

1. Trichter (Gerät):

Trichter

lejek m. spol

auf den Trichter kommen pog.

pojąć [lub zrozumieć] coś

2. Trichter (Bombentrichter):

Trichter

lej m. spol

3. Trichter:

Trichter (Schalltrichter)

tuba ž. spol

Trichter (an Musikinstrumenten)

tuba akustyczna

4. Trichter GEO:

Trichter

krater m. spol [wulkaniczny]

we̱i̱chherzig PRID.

weichherzig

wrażliwy

weichherzig sein

mieć miękkie serce

We̱i̱chsel¹ <‑, brez mn. > [ˈvaɪksəl] SAM. ž. spol

Weichsel

Wisła ž. spol

We̱i̱chteile SAM. mn.

1. Weichteile (Eingeweide):

Weichteile

części ž. spol mn. miękkie

2. Weichteile pog. (Geschlechtsteile):

Weichteile

czułe miejsce sr. spol

A̱u̱srichter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol)

Ausrichter(in)

organizator(ka) m. spol (ž. spol)

Ausrichter(in)

oficjalny sponsor m. spol

I . we̱i̱chlich PRID. slabš.

1. weichlich (nicht mehr fest):

weichlich Eis, Material

miękki

weichlich Eis, Material

kruchy

2. weichlich:

weichlich Mann

zniewieściały

weichlich Mann

wydelikacony

weichlich (schwankend) Charakter

miękki

II . we̱i̱chlich PRISL. (nicht streng)

weichlich erziehen

rozpieszczać [dov. obl. rozpieścić]

We̱i̱chheit <‑, ‑en> SAM. ž. spol mn. selten

1. Weichheit (weiche Beschaffenheit: einer Decke, eines Pelzes, Kissens):

Weichheit

miękkość ž. spol

ein Holz von besonderer Weichheit

szczególnie miękkie drewno sr. spol

2. Weichheit (Sanftheit: einer Person):

Weichheit

łagodność ž. spol

3. Weichheit ur. jez. (Milde: eines Mundes, Gesichts, der Gesichtszüge):

Weichheit

delikatność ž. spol

We̱i̱chharz <‑es, ‑e> SAM. sr. spol

Weichharz

żywica ž. spol miękka

We̱i̱chmacher <‑s, ‑> SAM. m. spol

Weichmacher KEM., TEH.

rozmiękczacz m. spol

Weichmacher KEM., TEH.

plastyfikator m. spol

We̱i̱chspüler <‑s, ‑> SAM. m. spol

Weichspüler

płyn m. spol do płukania tkanin

Gle̱i̱chrichter <‑s, ‑> SAM. m. spol ELEK.

Gleichrichter

prostownik m. spol

we̱i̱chgekochtst. pravopis PRID. PRISL.

weichgekocht → kochen

glej tudi kochen

I . kọchen [ˈkɔxən] GLAG. preh. glag.

1. kochen (zubereiten):

kochen Wasser

gotować [dov. obl. prze‑ lub za‑]

kochen Reis, Fleisch, Gemüse

gotować [dov. obl. u‑]

jdm etw kochen

gotować [dov. obl. u‑] coś komuś

sich daj. etw kochen

gotować coś sobie

das Essen kochen

przygotować jedzenie

weich gekocht Fleisch, Gemüse

gotowany na miękko

hart/weich gekochtes Ei

jajko sr. spol na twardo/na miękko

2. kochen (auskochen):

kochen Wäsche

wygotowywać [dov. obl. wygotować]

II . kọchen [ˈkɔxən] GLAG. nepreh. glag.

1. kochen:

kochen (erhitzt werden) (Wasser, Speisen)

gotować [dov. obl. za‑] się

kochen (Suppe, Reis)

gotować [dov. obl. u‑] się

etw zum Kochen bringen

doprowadzać [dov. obl. doprowadzić] coś do wrzenia

kochend

wrzący

kochend

gotujący

2. kochen (Speisen zubereiten):

kochen

gotować

er kocht gut

on dobrze gotuje

3. kochen pog. (aufgebracht sein):

[vor Wut] kochen

pienić [dov. obl. za‑] się [ze złości] fig

we̱i̱ch|kriegenst. pravopis GLAG. preh. glag.

weichkriegen → kriegen

glej tudi kriegen

I . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] GLAG. preh. glag. pog.

1. kriegen (bekommen):

kriegen Belohnung, Geld

dostawać [dov. obl. dostać]

sie kriegt 12 Euro für die Stunde

dostaje 12 Euro za godzinę

wie viel kriegen Sie?

ile pan/pani zarabia?

etw zu essen/trinken kriegen

dostać coś do jedzenia/picia

wir kriegen was zu lachen

uśmiejemy się pog.

Prügel [o. Schläge] von jdm kriegen

dostać od kogoś w skórę pog.

einen Schreck kriegen

przestraszyć się

Besuch kriegen

mieć wizytę

keine Arbeit kriegen

nie dostać pracy

kriegen Sie schon?

czy jest już pan obsługiwany/pani obsługiwana?

2. kriegen (in Verbindung mit dem Partizip Präteritum):

etw geregelt kriegen

regulować [dov. obl. u‑] coś

ich krieg’ heute nichts mehr geregelt

nie zdołam już dziś nic więcej załatwić

etw geordnet kriegen

porządkować [dov. obl. u‑] coś

er kriegt das Auto [von jdm] geliehen/geschenkt

ktoś mu pożyczy/podaruje samochód

ich habe die Maschine nicht repariert gekriegt

nie udało mi się naprawić tej maszyny

3. kriegen (erreichen):

kriegen Taxi

łapać [dov. obl. z‑ ]pog.

den Bus kriegen

zdążyć na autobus

4. kriegen (verhängt bekommen):

eine Strafe/einen Strafzettel kriegen

dostać karę/mandat

ein Jahr Gefängnis kriegen

dostać rok więzienia

5. kriegen METEOROL.:

wir kriegen Regen/Schnee

będzie padać deszcz/śnieg

wir kriegen anderes Wetter

pogoda ma się zmienić

6. kriegen (erwischen):

kriegen

łapać [dov. obl. z‑ ]pog.

jdn telefonisch kriegen

dodzwonić się do kogoś

wenn ich dich kriege!

jak cię dorwę [lub złapię] ! pog.

7. kriegen (sich etw zuziehen, ertragen):

Grippe kriegen

łapać [dov. obl. z‑] grypę pog.

Spritzen kriegen

dostać zastrzyki

pass auf, dass du keinen Schnupfen kriegst

uważaj, żebyś nie dostał kataru

8. kriegen (erwarten):

kriegen Kind

spodziewać się

kriegen Kind

urodzić

sie hat gestern ein Mädchen gekriegt

wczoraj urodziła dziewczynkę

sie wird ein Kind kriegen

ona spodziewa się dziecka

9. kriegen (jdn zu etw veranlassen):

wie hast du sie nur dazu gekriegt?

jak ją do tego skłoniłeś?

jdn weich kriegen

zmiękczyć kogoś pog.

fraza:

es mit jdm zu tun kriegen

mieć z kimś na pieńku

du kriegst es gleich mit mir zu tun!

zaraz będziesz miał ze mną do czynienia!

II . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] GLAG. povr. glag. pog.

die beiden kriegen sich

tych dwoje przypadło sobie do serca

fraza:

sich in die Haare kriegen

brać się za łby pog.

We̱i̱chensteller(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol)

Weichensteller(in)

zwrotniczy m. spol