poljsko » nemški

Prevodi za „obilna“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

mobilny: pridevnik in prislov
obiata: samostalnik
obrona: samostalnik
obiegać: neprehodni glagol
obielać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
obielmo: samostalnik
obierać: prehodni glagol
obierek: samostalnik
obiecać
dzielna: samostalnik
obscena: samostalnik
drobina: samostalnik
globina: samostalnik
obiad: samostalnik
obiec
obieg: samostalnik
obiór: samostalnik
obijać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
obibok: samostalnik

Ogledujete si podobne rezultate: mobilny , obrona , obiata , globina , drobina , obscena , dzielna , obiecać , obierka , obierać , obielmo , obielić , obielać , obiegać , mobil , nobil , cielna , obiekt , obicie , obibok , obijać , obiór , obieg , obiec in obiad

mobilny [mobilnɨ] PRID. ur. jez.

mobil

obiata <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [objata] SAM. ž. spol

obiata ZGOD., LIT.

Opfer sr. spol

spełniać obiaty

die [versprochene] Opfer bringen

spełniać obiaty

den Göttern Opfer bringen

obrona <rod. ‑ny, brez mn. > [obrona] SAM. ž. spol

1. obrona (bronienie się):

Verteidigung ž. spol

Abwehr ž. spol

Defensive ž. spol

stanąć do obrony

sich tož. zur Wehr setzen

2. obrona (odpieranie zarzutów):

Verteidigung ž. spol

nie mam nic na swoją obronę

ich habe nichts zu meiner Verteidigung

stawać w obronie kogoś/czegoś

für jdn/etw eintreten

stawać w obronie kogoś/czegoś

etw verteidigen

3. obrona (ochrona):

Schutz m. spol

wał dla obrony przed powodzią

Hochwasserschutzdamm m. spol

4. obrona (egzamin):

obrona pracy magisterskiej/doktorskiej

Verteidigung ž. spol der Magisterarbeit/der Doktorarbeit

5. obrona PRAVO:

obrona konieczna [lub własna]

Notwehr ž. spol

w obronie własnej

6. obrona VOJ. (t. adwokat):

Verteidigung ž. spol

obrona przeciwlotnicza

Luftabwehr ž. spol

obrona przeciwlotnicza

Luftschutz m. spol

7. obrona ŠPORT:

Verteidigung ž. spol

Abwehr ž. spol

Defensive ž. spol

obrona strefowa

Ball-Raum-Verteidigung ž. spol

obrona strefowa

Zonenverteidigung ž. spol

obiegać <‑ga> [objegatɕ], obiegnąć [objegnoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. obiegać (okrążać biegnąc):

obiegać coś

um etw herumlaufen

obiegać coś

2. obiegać (rozprzestrzeniać się):

die Runde machen

plotka obiegła wszystkich

das Gerücht sr. spol machte bei allen die Runde

3. obiegać pog. (obchodzić szereg osób lub miejsc):

von einem zum anderen laufen

abklappern pog.

obiegł znajomych z nowiną o swoich zaręczynach

er lief mit der Nachricht von seiner Verlobung von einem Bekannten zum anderen

obiegła większość sklepów w poszukiwaniu wygodnych butów

auf der Suche nach bequemen Schuhen klapperte sie fast alle Geschäfte ab pog.

4. obiegać ASTRON:

I . obielać <‑la> [objelatɕ], obielić [objelitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. obielać pog.:

obielać ściany

obielać ściany

weiße[l]n

obielać drzewa

obielone mąką ręce

Hände ž. spol mn. weiß vom Mehl

2. obielać sl zwierzynę:

aus der Decke schlagen

II . obielać <‑la> [objelatɕ], obielić [objelitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog. (pobrudzić się czymś białym)

obieliłam się cała mąką

ich bin voller Mehl [o. ganz weiß vor Mehl]

obielmo <rod. ‑ma, brez mn. > [objelmo] SAM. sr. spol BOT.

Nährgewebe sr. spol

obierać <‑ra; dov. obl. obrać> [objeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. obierać (ze skórki, z łupin):

obierać jabłko, kartofle

obierać jajko

2. obierać (wybierać):

obrać kogoś przewodniczącym [lub na przewodniczącego]

jdn zum Vorsitzenden wählen

obierać zawód

einen Beruf wählen

obierek <rod. ‑rka, mn. ‑rki> [objerek] SAM. m. spol, obierka [objerka] SAM. ž. spol <rod. ‑ki, mn. ‑ki, rod. mn. ‑rek>, obierzyna [objeʒɨna] SAM. ž. spol <rod. ‑ny, mn. ‑ny> nav. v mn. pog.

Abfall sr. spol

Schale ž. spol

obierki z warzyw

Gemüseabfälle m. spol mn.

obierki z warzyw

Gemüseschalen ž. spol mn.

obiecać [objetsatɕ]

obiecać dov. obl. od obiecywać

glej tudi obiecywać

obiecywać <‑cuje; dov. obl. obiecać> [objetsɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. obiecywać:

obiecywać coś komuś

jdm etw versprechen

wiele sobie po czymś obiecywać

sich daj. von etw viel versprechen

Ziemia Obiecana

das Gelobte Land sr. spol

obiecywać gruszki na wierzbie [lub złote góry]

das Blaue vom Himmel versprechen

obiecywać komuś swoją rękę

jdm seine Hand versprechen ur. jez., przest

2. obiecywać samo v nedov. obl. (rokować):

verheißen ur. jez.

słoneczna pogoda obiecywała pogodny weekend

das sonnige Wetter sr. spol versprach ein schönes Wochenende

dzielna <rod. ‑nej, mn. ‑ne> [dʑelna] SAM. ž. spol prid. sklan. obl. MAT.

Divident m. spol

obscena <rod. mn. ‑nów> [opstsena] SAM. mn. ur. jez.

1. obscena (wulgarne rzeczy):

Obszönitäten ž. spol mn.

obscena we współczesnej sztuce

Obszönitäten in der modernen Kunst

obscena w reklamie

Obszönitäten in der Werbung

2. obscena (utwory o wulgarnej tematyce):

vulgäres [o. obszönes] Stück sr. spol

Skandalstück sr. spol

autor wielu obscenów

Verfasser m. spol vieler Skandalstücke

drobina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [drobina] SAM. ž. spol

1. drobina (odrobina: cukru, soli):

Prise ž. spol

Messerspitze ž. spol

2. drobina fig. (kruszyna):

Brocken m. spol

Brösel m. spol

globina <rod. ‑ny, brez mn. > [globina] SAM. ž. spol

globina BIOL., KEM.

Globin sr. spol

obiad <rod. ‑u, loc obiedzie, mn. ‑y> [objat] SAM. m. spol

obiad (około południa):

Mittagessen sr. spol

obiad proszony

Mittagessen sr. spol [mit Gästen]

obiad z dwóch dań

Mittagessen mit zwei Gängen

jeść obiad

[zu] Mittag essen

co jest na obiad?

was gibt es zu Mittag?

zatrzymać kogoś na obiad

jdn auffordern, zum Mittagessen zu bleiben

zasiąść do obiadu

sich tož. [zum Mittagessen] zu Tisch setzen ur. jez.

zasiąść do obiadu

sich tož. an den Mittagstisch setzen

dziękuję, jestem po obiedzie

danke, ich habe schon [Mittag] gegessen

fraza:

musztarda po obiedzie pog.

u skąpego zawsze po obiedzie preg.

der Geizige m. spol findet immer einen Grund, nichts geben zu müssen

obiec [objets]

obiec dov. obl. od obiegać

glej tudi obiegać

obiegać <‑ga> [objegatɕ], obiegnąć [objegnoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. obiegać (okrążać biegnąc):

obiegać coś

um etw herumlaufen

obiegać coś

2. obiegać (rozprzestrzeniać się):

die Runde machen

plotka obiegła wszystkich

das Gerücht sr. spol machte bei allen die Runde

3. obiegać pog. (obchodzić szereg osób lub miejsc):

von einem zum anderen laufen

abklappern pog.

obiegł znajomych z nowiną o swoich zaręczynach

er lief mit der Nachricht von seiner Verlobung von einem Bekannten zum anderen

obiegła większość sklepów w poszukiwaniu wygodnych butów

auf der Suche nach bequemen Schuhen klapperte sie fast alle Geschäfte ab pog.

4. obiegać ASTRON:

obieg <rod. ‑u, brez mn. > [objek] SAM. m. spol

1. obieg (krążenie: krwi, wody):

Kreislauf m. spol

Zirkulation ž. spol

puścić w obieg

in Umlauf bringen

2. obieg t. EKON (obrót: pieniądza):

Umlauf m. spol

wejść do obiegu

in Umlauf kommen

drugi obieg

Untergrund m. spol

literatura drugiego obiegu

Untergrundliteratur ž. spol

literatura drugiego obiegu

nicht offizielle Literatur ž. spol

3. obieg (występowanie czegoś):

być w obiegu

obieg towarów

Warenverkehr m. spol

obieg towarów

Warenumlauf m. spol

wycofać z obiegu

aus dem Verkehr ziehen

wyjść z obiegu

ungültig werden

4. obieg ASTRON (planet):

Umlaufzeit ž. spol

obiór <rod. obioru, mn. obiory> [objur] SAM. m. spol przest (elekcja)

Wahl ž. spol

obiór rektora

Rektorenwahl ž. spol

I . obijać <‑ja; dov. obl. obić> [obijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. obijać (obtłukiwać):

obijać garnek

2. obijać (kaleczyć):

obijać owoce

3. obijać (pokrywać materiałem):

obijać fotel, kanapę

4. obijać (wykładać):

obijać ścianę

II . obijać <‑ja; dov. obl. obić> [obijatɕ] GLAG. povr. glag.

1. obijać:

obijać (obtłukiwać się) (garnek)

angeschlagen werden

obijać (obtłukiwać się) (garnek)

eine Macke bekommen pog.

2. obijać:

obijać (kaleczyć się) (owoce)

angestoßen werden

obijać (kaleczyć się) (owoce)

eine Macke bekommen pog.

3. obijać pog.:

obijać (stronić od pracy) (człowiek)

herumlungern pog.

obijać (stronić od pracy) (człowiek)

herumhängen pog.

nie lubię ludzi obijających się po kawiarniach

Leute, die in Cafés herumlungern, mag ich nicht

4. obijać:

obijać (odbijać się od czegoś) (dźwięk)

obiło mi się o uszy, że...

es ist mir zu Ohren gekommen, dass ... šalj. ur. jez., przest

obibok <rod. ‑a, mn. ‑i> [obibok] SAM. m. spol slabš. pog.

Faulenzer(in) m. spol (ž. spol) slabš.

Nichtstuer(in) m. spol (ž. spol) slabš.

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski