Prevodi za „pychy“ v slovarju poljsko » nemški

I . pycha <rod. ‑chy, brez mn. > [pɨxa] SAM. ž. spol (przesadna duma)

pycha

Hochmut m. spol

pycha

Dünkel m. spol slabš.

II . pycha [pɨxa] MEDM. (wspaniałe)

pycha! pog.

das schmeckt ja lecker [o. prima] !

pycha! pog.

das schmeckt Klasse!

pych <rod. ‑u, mn. ‑y> [pɨx] SAM. m. spol pog.

płynąć na pych

Boot fahren (mit einer Stange fortbewegt)

ruszać na pych

ein Auto anschieben [o. durch Schieben in Bewegung setzen]

płochy [pwoxɨ] PRID. przest

płochy

unbesonnen

płochy

leichtfertig

płochy

leichtsinnig

płochy chłopak

leichtfertiger Junge m. spol

prochy <rod. mn. ‑chów> [proxɨ] SAM. mn.

1. prochy ur. jez.:

prochy (szczątki ludzkie)

sterbliche Überreste m. spol mn.

prochy (szczątki ludzkie)

Gebeine mn. ur. jez.

prochy (popioły)

Asche ž. spol

2. prochy pog. (narkotyki):

prochy

Stoff m. spol pog.

wychył <rod. ‑u, mn. ‑y> [vɨxɨw] SAM. m. spol

wychył

Neigung ž. spol

wychył

Schräglage ž. spol

I . cichy [tɕixɨ] PRID.

1. cichy (spokojny):

cichy dom, wieczór, życie

ruhig

cichy morze

still

ciche dni

Funkstille ž. spol (zwischen den Ehepartnern) fig.

2. cichy (niegłośny):

cichy głos, kroki

leise

cicha woda brzegi rwie preg.

stille Wasser ntpl sind tief

3. cichy fig. (małomówny, nieśmiały):

cichy

still

4. cichy (bez rozgłosu):

cichy ślub

klein

cichy ślub

in kleinem Kreis

cichy bohater

ein stiller Held m. spol

5. cichy (ukrywany):

cichy zmowa, nadzieja, życzenie

still

spółka cicha PRAVO

stille Gesellschaft ž. spol

cichy wielbiciel

heimlicher Verehrer m. spol

II . cichy [tɕixɨ] PRISL.

1. cichy:

po cichu (bez hałasu)

leise

po cichu (bez hałasu)

lautlos

po cichu (w tajemnicy)

heimlich

fraza:

z cicha

leise

z cicha

geräuschlos

z cicha

still

z cicha pęk (w sposób nagły i zaskakujący)

leise und unvermutet

fochy <rod. mn. ‑chów> [foxɨ] SAM. mn. ur. jez.

fochy

Faxen ž. spol mn.

fraza:

mieć [lub stroić] fochy

launisch sein

mieć [lub stroić] fochy

Launen haben

mieć [lub stroić] fochy

Faxen machen

suchy [suxɨ] PRID.

1. suchy (opp: wilgotny):

suchy klimat

trocken

2. suchy (opp: wyrazisty, obrazowy):

suchy informacja, podziękowanie, wykład

trocken

suchy informacja, podziękowanie, wykład

nüchtern

3. suchy (opp: metaliczny):

suchy dźwięk

dumpf

suchy dźwięk

hohl

lichy [lixɨ] PRID.

lichy obiad, ziemia

schlecht

lichy dom

ärmlich

lichy dom

in erbärmlichem Zustand

lichy obraz, zdrowie

miserabel

lichy grosz

kümmerlich

Vichy [viʃi] SAM. sr. spol nesprem.

Vichy

Vichy sr. spol

achy <rod. mn. achów> [axɨ] SAM. mn.

achy i ochy pog.

[stark] übertriebene Ausrufe der Begeisterung

ochy <rod. mn. ochów> [oxɨ] SAM. mn.

ochy pog.:

ochy

Rufe m. spol mn. des Entzückens

fraza:

achy i ochy

[übertriebene] Rufe des Entzückens

achy i ochy

es gab ein Hallo pog.

I . pychota [pɨxota] MEDM. pog.

pychota

lecker

zjadłam cały obiad, pychota!

ich hab das ganze Mittagessen aufgegessen, lecker!

II . pychota [pɨxota] PRID. pog.

pychota

lecker

pychota tort, wezmę jeszcze jeden kawałek

eine leckere Torte ž. spol , ich nehme noch ein Stück

I . wpychać <‑cha; dov. obl. wepchnąć> [fpɨxatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wpychać (wtłaczać):

wpychać coś do czegoś [lub w coś]

etw in etw tož. hineinstopfen pog.

2. wpychać pog. (zmuszać do):

wpychać komuś coś

jdm etw andrehen [o. aufschwatzen]

II . wpychać <‑cha; dov. obl. wepchnąć> [fpɨxatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wpychać (wciskać się):

wpychać

sich tož. [hinein]zwängen

wpychać się do kolejki

sich tož. vordrängeln [o. in die Schlange hineindrängeln]

2. wpychać pog. (wchodzić bez zaproszenia):

wpychać

sich tož. aufdrängen [o. aufzwängen]

wpychać się na przyjęcie

sich tož. bei einem Empfang selbst einladen

wpychać się na przyjęcie

ungebeten zu einer Feier kommen

spychać <‑cha; dov. obl. zepchnąć> [spɨxatɕ] GLAG. preh. glag.

1. spychać (zsuwać w dół):

spychać

[weg]schieben

spychać

[herunter]stoßen

2. spychać (zmuszać do wycofania się):

spychać

verdrängen

spychać

wegdrängen

3. spychać fig. (zrzucać):

spychać coś na kogoś odpowiedzialność, pracę

etw auf jdn abwälzen

upychać <‑cha; dov. obl. upchać [lub upchnąć]> [upɨxatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

upychać coś w czymś

etw in etw tož. hineintun

upychać coś w czymś

etw mit etw vollstopfen

upychać ciuchy w szafie

Klamotten in den Schrank stopfen pog.