poljsko » nemški

pokłosie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [pokwoɕe] SAM. sr. spol ur. jez. (wynik, rezultat)

stereognozja <rod. ‑ji, brez mn. > [stereognozja] SAM. ž. spol

stereognozja MED., PSIH.
Stereognosie ž. spol
stereognozja MED., PSIH.
Stereognostik ž. spol

I . podnosić <‑si; dov. obl. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] GLAG. preh. glag.

5. podnosić (powodować uniesienie):

7. podnosić (zwracać uwagę na coś):

II . podnosić <‑si; dov. obl. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. podnosić (wstawać):

sich tož. erheben

6. podnosić fig. (zmieniać stan):

pownosić [povnoɕitɕ]

pownosić dov. obl. od wnosić

glej tudi wnosić

II . wnosić <‑si> [vnoɕitɕ] GLAG. nepreh. glag. (wnioskować)

poznosić [poznoɕitɕ]

poznosić dov. obl. od znosić

glej tudi znosić

I . znosić <‑si; dov. obl. znieść> [znoɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. znosić (przenosić w dół):

2. znosić (niosąc, zabrać):

3. znosić < dov. obl. na‑> (gromadzić):

4. znosić (powodować zmianę kursu):

6. znosić:

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

10. znosić (tolerować):

II . znosić <‑si; dov. obl. znieść> [znoɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. znosić (tolerować się nawzajem):

sich tož. vertragen

2. znosić (neutralizować się):

sich tož. aufheben

I . roznosić <‑si; dov. obl. roznieść> [roznoɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. roznosić (dostarczać):

2. roznosić (rozgłaszać):

II . roznosić <‑si; dov. obl. roznieść> [roznoɕitɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v nedov. obl. (rozpierać)

poodnosić <‑si> [poodnoɕitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. poodnosić (odnieść na miejsce):

2. poodnosić (dostarczyć):

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski