Prevodi za „zaboláz“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

zaboleć <‑li> [zaboletɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. zaboleć (rozboleć):

zaboleć

zu schmerzen beginnen

zaboleć

beginnen [o. anfangen] weh zu tun

kogoś zabolało serce

jdm wurde das Herz sr. spol schwer

2. zaboleć (urazić kogoś):

zaboleć

verletzen

zaboleć

kränken

twoje słowa mnie zabolały

deine Worte ntpl haben mir wehgetan

zabory [zaborɨ] SAM.

zabory mn. < rod. mn. ‑rów> ZGOD.:

zabory

Annexion ž. spol

zabory

Besatzung ž. spol

Polska przez 123 lata była pod zaborami

Polen sr. spol war 123 Jahre lang unter Besatzung

zabobon <rod. ‑u, mn. ‑y> [zabobon] SAM. m. spol nav. v mn.

zabobon

Aberglaube[n] m. spol

wierzyć w zabobony

einem Aberglauben anhängen

zaborca <rod. ‑cy, mn. ‑cy> [zabortsa] SAM. m. spol sklan. jak f w lp

zaborca PRAVO, POLIT.

Besatzungsmacht ž. spol

zaborca PRAVO, POLIT.

Teilungsmacht ž. spol

żabojad <rod. ‑a, mn. ‑y> [ʒabojat] SAM. m. spol iron., slabš. pog.

żabojad

Froschfresser(in) m. spol (ž. spol) iron., slabš. pog.

zabrać [zabratɕ]

zabrać dov. obl. od zabierać

glej tudi zabierać

I . zabierać <‑ra; dov. obl. zabrać> [zabjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. zabierać (brać sobie):

zabierać coś komuś

jdm etw [weg]nehmen [o. fortnehmen]

zabierać głos

das Wort ergreifen [o. nehmen]

zabierać komuś czas

jdn lange aufhalten

zabierać komuś czas

jdm die Zeit stehlen pog.

zabrało mi to dużo czasu

das hat mich viel Zeit gekostet

2. zabierać (brać ze sobą):

zabierać

mitnehmen

zabrać tajemnicę do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen pog.

3. zabierać (usuwać):

zabierać

wegnehmen

śmierć go zabrała

er hat den Tod gefunden ur. jez.

4. zabierać:

zabierać (mieścić) (autobus, samolot, statek)

aufnehmen

5. zabierać (zajmować):

zabierać za dużo miejsca (Schrank)

zu viel Platz einnehmen

II . zabierać <‑ra; dov. obl. zabrać> [zabjeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. zabierać (rozpoczynać coś):

zabierać się do czegoś

etw in Angriff nehmen

zabierać się do czegoś

sich tož. an etw tož. heranmachen pog.

2. zabierać pog. (być wobec kogoś stanowczym):

zabierać się za kogoś

sich daj. jdn vornehmen [o. vorknöpfen] pog.

3. zabierać več. dov. obl. pog. (iść, jechać z kimś):

zabierać

mitgehen

zabierać

mitfahren

zabierać się z kimś do miasta/kina

mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen

zabierać się z kimś na wycieczkę

mit jdm einen Ausflug machen [o. unternehmen]

4. zabierać pog. (wynosić się):

zabierać

abhauen pog.

zabierać

verschwinden

zabieraj się stąd!

verschwinde [o. hau ab pog. ] [von] hier!

zabieraj się stąd!

mach, dass du wegkommst! pog.

zabawa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [zabava] SAM. ž. spol

1. zabawa (przyjemne spędzanie czasu):

zabawa

Spiel sr. spol

plac zabaw

Spielplatz m. spol

dla zabawy

zum Spaß [o. Zeitvertreib]

coś do zabawy

etw zum Spielen

nie psuj nam zabawy!

sei kein Spielverderber m. spol !

cała zabawa na nic

alles für die Katz pog.

i po zabawie

und Schluss [damit]

przyjemnej zabawy!

viel Spaß [o. Vergnügen] !

szampańska zabawa

prickelndes [o. tolles] Vergnügen sr. spol

to nie zabawa!

dies ist kein Spaß m. spol [o. Spiel] !

zabawa na cztery fajerki

Riesenspaß m. spol

zabawa na cztery fajerki

Riesenvergnügen sr. spol

2. zabawa (gra):

zabawa

Spiel sr. spol

zabawy ruchowe

Bewegungsspiele ž. spol mn.

gry i zabawy

Spiel und Spaß

zabawa w kotka i myszkę

Katz und Maus spielen

3. zabawa (bal):

zabawa

Tanzveranstaltung ž. spol

zabawa karnawałowa

Karnevalsparty ž. spol

I . zabijać <‑ja dov. obl. zabić> [zabijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zabijać (zadawać, powodować śmierć):

zabijać

töten

zabijać

umbringen

zostać zabitym przez lawinę

von einer Lawine getötet werden

zostać zabitym przez piorun

vom Blitz erschlagen [o. getötet] werden

dać się zabić za kogoś/coś

für jdn/etw seine Hand ins Feuer legen

ktoś muchy by nie zabił

jd würde einer Fliege nichts zuleide tun

spać jak zabity

schlafen wie ein Murmeltier sr. spol

zabijać czas

die Zeit totschlagen pog.

zabić kogoś jak psa

jdn wie einen Hund erschlagen

zabić kogoś na miejscu

jdn auf der Stelle umbringen

zabij mnie, nie wiem, co on powiedział

erschlag mich, aber ich weiß nicht, was er gesagt hat

zabili go i uciekł šalj.

scherzhafter Kommentar zu einem schlechten Kriminalfilm

2. zabijać samo v nedov. obl.:

zabijać (być przyczyną cierpień) (smutek)

umbringen fig.

zabijać (niepokój)

wahnsinnig machen

3. zabijać (zamykać przybijając coś):

zabijać okno, otwór, skrzynię

vernageln

zabijać okno, otwór, skrzynię

zunageln

zabić komuś klina pog.

jdm Flausen in den Kopf [o. einen Floh ins Ohr] setzen pog.

wieś zabita deskami pog.

gottverlassene Gegend ž. spol pog.

wieś zabita deskami pog.

Kaff sr. spol pog.

4. zabijać (wbijać):

zabijać

schlagen

zabijać

[hinein]rammen

5. zabijać IGRE:

zabijać karty

stechen

zabijać szachy, warcaby

schlagen

6. zabijać (niszczyć, unicestwiać):

zabijać miłość, wiarę

vernichten

7. zabijać (likwidować, usuwać):

zabijać zarazki

abtöten

II . zabijać <‑ja> [zabijatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zabijać < dov. obl. zabić> več. dov. obl. (odbierać sobie życie):

zabijać

sich daj. das Leben nehmen

zabijać

sich tož. umbringen

2. zabijać < dov. obl. zabić> več. dov. obl. (zginąć):

zabijać

umkommen

zabili się w wypadku samochodowym

sie sind bei einem Autounfall ums Leben gekommen

zabić się na miejscu

sofort [o. auf der Stelle] tot sein

3. zabijać samo v nedov. obl. pog. (zabiegać o coś):

zabijać się o coś

sich daj. wegen etw den Arsch aufreißen vulg.

4. zabijać samo v nedov. obl. pog. (tracić siły przez coś):

zabijać się przy czymś

sich tož. bei etw aufreiben

zabulić [zabulitɕ]

zabulić dov. obl. od bulić

glej tudi bulić

bulić <‑li; pret. bul; dov. obl. wy‑ [lub za‑]> [bulitɕ] GLAG. nepreh. glag., preh. glag. pog.

bulić za coś

für etw blechen pog.

trzeba bulić kasę za wstęp

man muss [für den] Eintritt blechen pog.