Prevodi za „zapínať“ v slovarju poljsko » nemški

I . zapinać <‑na; dov. obl. zapiąć> [zapinatɕ] GLAG. preh. glag.

zapinać guziki

zuknöpfen

zapinać zamek błyskawiczny

hochziehen

zapinać pasy [bezpieczeństwa]

die [Sicherheits]gurte anlegen

zapinać pasy [bezpieczeństwa]

sich tož. anschnallen

fraza:

coś jest zapięte na ostatni guzik

etw ist bis in alle Einzelheiten vorbereitet

II . zapinać <‑na; dov. obl. zapiąć> [zapinatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapinać (zapinać na sobie ubranie):

zapinać

sich tož. zuknöpfen

zapinać

den Reißverschluss hochziehen

2. zapinać:

zapinać (być zapinanym: na zamek)

zu sein

zapinać (na guziki)

zugeknöpft sein

spódnica ledwo się zapięła

der Rock m. spol ging nur mit Mühe zu

3. zapinać samo v nedov. obl. (mieć zapięcie):

zapinać

einen Verschluss haben

kurtka zapina się na kilka guzików

die Jacke ž. spol wird mit einigen Knöpfen zugemacht

zapinka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zapinka] SAM. ž. spol

zapinka

Spange ž. spol

zapinka do włosów

Haarspange ž. spol

zapiać [zapjatɕ]

zapiać dov. obl. od piać

glej tudi piać

piać <pieje; za‑> [pjatɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag.

1. piać (kogut):

piać

krähen

kur zapiał pog.

verdammt pog.

2. piać pog. (wydać wysoki dźwięk z radości):

piać

jauchzen

piać z radości/zachwytu

vor Freude/Begeisterung jauchzen

3. piać samo v nedov. obl. šalj. ur. jez. (chwalić kogoś/coś):

piać peany na czyjąś cześć

Lobeshymnen auf jdn singen

I . zapijać <‑ja; dov. obl. zapić> [zapijatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

1. zapijać (popić):

zapijać

herunterschlucken

zapić tabletkę wodą

eine Tablette mit Wasser einnehmen [o. schlucken]

zapić sprawę

eine Angelegenheit begießen pog.

2. zapijać (pić alkohol, żeby zapomnieć):

zapijać

saufen pog.

zapijać smutki

aus Kummer saufen pog.

3. zapijać (spić się):

zapijać

sich tož. besaufen pog.

zapijać

sich tož. volllaufen lassen pog.

II . zapijać <‑ja; dov. obl. zapić> [zapijatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. zapijać več. dov. obl. (umrzeć od picia alkoholu):

zapijać

sich tož. zu Tode saufen pog.

zapił się na śmierć

er hat sich zu Tode gesoffen pog.

2. zapijać samo v nedov. obl. (pić czegoś dużo):

zapijać

etw literweise trinken pog.

zapijać się kawą

Unmengen [von] Kaffee trinken

zapisać <‑sze> [zapisatɕ]

zapisać dov. obl. od zapisywać

glej tudi zapisywać

I . zapisywać <‑suje; dov. obl. zapisać> [zapisɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zapisywać (notować):

zapisywać wiadomość, notatkę

aufschreiben

zapisywać wiadomość, notatkę

notieren

2. zapisywać (wprowadzać na listę):

zapisywać kandydatów

auflisten

zapisywać kandydatów

anmelden

zapisywać kandydatów

einschreiben

zapisywać dziecko do przedszkola

ein Kind im [o. für den] Kindergarten anmelden

3. zapisywać (nagrywać):

zapisywać

aufnehmen

zapisywać

aufzeichnen

4. zapisywać RAČ.:

zapisywać

[ab]speichern

zapisywać w pamięci pośredniej [lub buforowej]

zwischenspeichern

zapisywać jako

speichern unter

zapisać i przesłać

speichern und übermitteln

zapisywać automatycznie

automatisch abspeichern

5. zapisywać PRAVO:

zapisywać coś komuś

jdm etw vermachen [o. vererben]

6. zapisywać (ordynować):

zapisywać

verordnen

zapisywać lekarstwo

verschreiben

7. zapisywać (zapełnić pismem):

zapisywać kartkę, zeszyt

vollschreiben

II . zapisywać <‑suje; dov. obl. zapisać> [zapisɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapisywać (zgłaszać chęć uczestnictwa):

zapisywać

sich tož. anmelden [o. einschreiben]

zapisywać się do szkoły

sich tož. zur Schule anmelden

zapisywać się na kurs

sich tož. zu einem [o. für einen] Kurs anmelden

2. zapisywać samo v dov. obl. (zasłynąć):

zapisywać

sich tož. einschreiben

zapisał się w pamięci potomnych jako bohater

er schrieb sich als Held m. spol in das Gedächtnis der Nachwelt ein

zapping [zapiŋk] SAM. m. spol nesprem. pog.

zapping

ständiges Umschalten sr. spol

zapping

Zappen sr. spol

zapis <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapis] SAM. m. spol

1. zapis (zapisywanie):

zapis

Aufzeichnung ž. spol

zapis

Eintragung ž. spol

zapis danych

Datenaufzeichnung ž. spol

2. zapis (tekst):

zapis

Niederschrift ž. spol

zapis

Eintrag m. spol

3. zapis (nagranie):

zapis

Aufnahme ž. spol

zapis

Aufzeichnung ž. spol

4. zapis PRAVO:

zapis

Eintrag m. spol

zapis w testamencie

Vermächtnis sr. spol

zapis testamentowy prawa kupna

Kaufrechtsvermächtnis sr. spol

5. zapis RAČ.:

zapis

[Ab]speicherung ž. spol

zapis

Darstellung ž. spol

równomierny zapis rastrowy

gleichmäßige Pixeldarstellung ž. spol

medium zapisu

Speichermedium sr. spol

zapis magnetyczny

magnetische Speicherung

6. zapis nav. v mn. (sporządzanie listy):

zapis

Anmeldung ž. spol

zapis

Einschreibung ž. spol

zapisy do szkoły

Anmeldung zur Schule

zapisy na uczelnię

Immatrikulation ž. spol

zapisy na uczelnię

Einschreibung an der Hochschule

zapisy na kurs

Kursanmeldung ž. spol

zapis prawo jazdy

Anmeldung zur Fahrschule

zapić [zapitɕ]

zapić dov. obl. od zapijać

glej tudi zapijać

I . zapijać <‑ja; dov. obl. zapić> [zapijatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

1. zapijać (popić):

zapijać

herunterschlucken

zapić tabletkę wodą

eine Tablette mit Wasser einnehmen [o. schlucken]

zapić sprawę

eine Angelegenheit begießen pog.

2. zapijać (pić alkohol, żeby zapomnieć):

zapijać

saufen pog.

zapijać smutki

aus Kummer saufen pog.

3. zapijać (spić się):

zapijać

sich tož. besaufen pog.

zapijać

sich tož. volllaufen lassen pog.

II . zapijać <‑ja; dov. obl. zapić> [zapijatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. zapijać več. dov. obl. (umrzeć od picia alkoholu):

zapijać

sich tož. zu Tode saufen pog.

zapił się na śmierć

er hat sich zu Tode gesoffen pog.

2. zapijać samo v nedov. obl. (pić czegoś dużo):

zapijać

etw literweise trinken pog.

zapijać się kawą

Unmengen [von] Kaffee trinken

zapiąć [zapjoɲtɕ]

zapiąć dov. obl. od zapinać

glej tudi zapinać

I . zapinać <‑na; dov. obl. zapiąć> [zapinatɕ] GLAG. preh. glag.

zapinać guziki

zuknöpfen

zapinać zamek błyskawiczny

hochziehen

zapinać pasy [bezpieczeństwa]

die [Sicherheits]gurte anlegen

zapinać pasy [bezpieczeństwa]

sich tož. anschnallen

fraza:

coś jest zapięte na ostatni guzik

etw ist bis in alle Einzelheiten vorbereitet

II . zapinać <‑na; dov. obl. zapiąć> [zapinatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapinać (zapinać na sobie ubranie):

zapinać

sich tož. zuknöpfen

zapinać

den Reißverschluss hochziehen

2. zapinać:

zapinać (być zapinanym: na zamek)

zu sein

zapinać (na guziki)

zugeknöpft sein

spódnica ledwo się zapięła

der Rock m. spol ging nur mit Mühe zu

3. zapinać samo v nedov. obl. (mieć zapięcie):

zapinać

einen Verschluss haben

kurtka zapina się na kilka guzików

die Jacke ž. spol wird mit einigen Knöpfen zugemacht

zapity [zapitɨ] PRID. pog.

zapity głos

versoffen pog.

zapity człowiek

stockbesoffen pog.

zapiec <‑ecze> [zapjets]

zapiec dov. obl. od zapiekać

glej tudi zapiekać

I . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

zapiekać

überbacken

zapiekać makaron

Nudeln überbacken

II . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v dov. obl.

1. zapiekać:

zapiekać (wywołać pieczenie) (rana)

plötzlich [o. auf einmal] zu stechen [o. brennen] anfangen

2. zapiekać fig. (sprawić przykrość, ból):

zapiekać

schmerzen

jej słowa zapiekły go do żywego

ihre Worte ntpl reizten ihn bis aufs Blut

III . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapiekać GASTR.:

zapiekać

backen

kurczak zapieka się w piekarniku

das Hühnchen sr. spol backt im Ofen

2. zapiekać več. dov. obl. (zaschnąć):

zapiekać

vertrocknen

zapiekać

eintrocknen

wargi zapiekły się od gorączki

die Lippen ž. spol mn. trockneten durch das Fieber ein [o. aus]

3. zapiekać več. dov. obl. pog. (przywrzeć):

zapiekać

festkleben

zapiekać

anbacken

zardzewiałe śruby zapiekły się

die Schrauben ž. spol mn. sind festgerostet

4. zapiekać samo v dov. obl. fig. ur. jez. (zapamiętać się, zaciąć się):

zapiekać

sich tož. verbeißen [o. verbohren pog. ]

zapiec się w gniewie/uporze/nienawiści

sich in seinen Zorn/Widerstand/Hass verbohren pog.

zapisek <rod. ‑sku, mn. ‑ski> [zapisek] SAM. m. spol, zapiska [zapiska] SAM. ž. spol <rod. ‑ki, mn. ‑ki> nav. v mn.

1. zapisek (notatki):

zapisek

Notizen ž. spol mn.

2. zapisek PRAVO:

zapisek

Vermerk m. spol

zapisek w aktach

Aktenvermerk m. spol

3. zapisek nav. v mn. (pamiętnik):

zapisek

Aufzeichnungen ž. spol mn.

zapał <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapaw] SAM. m. spol več. lp

zapał

Begeisterung ž. spol

zapał

Enthusiasmus m. spol

z zapałem

begeistert

z zapałem

eifrig

pełen zapału

enthusiastisch

fraza:

słomiany zapał

Strohfeuer sr. spol

zapas <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapas] SAM. m. spol

1. zapas (rezerwa):

zapas

Vorrat m. spol

zapas

Reserve ž. spol

robić zapas czegoś

Vorräte von etw anlegen

mieć coś w zapasie

etw vorrätig [o. in Reserve] haben

na zapas

im Voraus

2. zapas pog. (część zapasowa):

zapas

Ersatzteil sr. spol

zapora <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [zapora] SAM. ž. spol

1. zapora (tama):

zapora

Staudamm m. spol

2. zapora (przeszkoda):

zapora

Sperre ž. spol

3. zapora VOJ.:

zapora

Sperre ž. spol

zapora

Riegel m. spol

I . zapacać <‑ca; dov. obl. zapocić> [zapatsatɕ] GLAG. preh. glag.

zapacać

durchschwitzen

zapacać

verschwitzen

zapocić skarpetki

Socken durchschwitzen [o. verschwitzen]

II . zapacać <‑ca; dov. obl. zapocić> [zapatsatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapacać (przeniknąć potem):

zapacać

durchschwitzen

buty się zapociły

die Schuhe m. spol mn. sind durchgeschwitzt

2. zapacać (zaparować):

zapacać

beschlagen

szyby się zapociły

die Scheiben ž. spol mn. beschlugen [o. liefen an]

I . zapadać <‑da; dov. obl. zapaść> [zapadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. zapadać:

zapadać (opuszczać się)

niedergehen

zapadać (opuszczać się)

sinken

zapadać (kurtyna)

fallen

zapadać (kurtyna)

sich tož. senken

klamka zapadła

die Würfel m. spol mn. sind gefallen

zapadać w głęboki sen

in tiefen Schlaf fallen

zapadać w sen zimowy

in Winterschlaf fallen

2. zapadać:

zapadać (zalegać) (cisza)

einkehren

zapadać (zalegać) (cisza)

eintreten

3. zapadać:

zapadać (nadchodzić)

kommen

zapadać (noc)

hereinbrechen

4. zapadać (chorować):

zapadać na zdrowiu

kränkeln

zapadać na zdrowiu

erkranken

zapadać na gruźlicę/grypę

an Tuberkulose/Grippe erkranken

5. zapadać:

zapadać (stawać się obowiązującym) (decyzja)

fallen

zapadać (uchwała)

gefällt [o. verabschiedet] werden

zapadać (rezolucja)

beschlossen werden

II . zapadać <‑da; dov. obl. zapaść> [zapadatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapadać (grzęznąć):

zapadać się w błoto/bagno

im Matsch/Sumpf versinken [o. einsinken]

jakby się zapadł pod ziemię

er ist wie vom Erdboden verschluckt

2. zapadać:

zapadać (zarywać się) (dach, podłoga)

einfallen

zapadać (zarywać się) (dach, podłoga)

zusammenstürzen