poljsko » nemški

Prevodi za „zmýliť“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

zmylić
zmydlać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
zmyślić
mylić: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
omylić: I. neprehodni glagol II. pregibni glagol
zmyślnie: prislov
zmyślny: pridevnik in prislov
zmyślać: prehodni glagol
pomylić
zmyślenie: samostalnik
zmywalnia: samostalnik
zmyłka: samostalnik
zmysł: samostalnik
zmysły: samostalnik
zmywać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
zmywak: samostalnik
zmykać: neprehodni glagol
zmyć
zmywalny: pridevnik in prislov

Ogledujete si podobne rezultate: zmylić , zmyślić , zmydlić , omylić , mylić , zmyślnie , pomylić , zmyślać , zmyślny , zmydlać , zmywalnia , zmyślenie , zmywanie , zmywalny , zmyć , zmykać , zmywak , zmywać , zmysły , zmysł in zmyłka

zmylić [zmɨlitɕ]

zmylić dov. obl. od mylić

glej tudi mylić

I . mylić <‑li; pret. myl> [mɨlitɕ] GLAG. preh. glag.

1. mylić < dov. obl. po‑> (nie rozróżniać):

mylić daty, twarze

mylić coś z czymś

etw mit etw verwechseln [o. durcheinander bringen pog. ]

2. mylić < dov. obl. z‑> (zawodzić):

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn mein Gedächtnis sr. spol mich nicht trügt ...

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn ich mich recht erinnere ...

pozory mylą

der Schein sr. spol trügt

II . mylić <‑li; pret. myl> [mɨlitɕ] GLAG. povr. glag.

1. mylić < dov. obl. po‑> (popełniać błędy):

[sich tož. ] irren

sich tož. täuschen

2. mylić < dov. obl. po‑> (mieszać się):

mylą mi się te słowa

ich verwechsle diese Worte

mylą mi się te słowa

ich bringe diese Worte durcheinander pog.

3. mylić (być w błędzie):

sich tož. irren

jeśli się nie mylę

wenn ich mich nicht irre

mylisz się, jeśli sądzisz...

du liegst falsch, wenn du meinst ... pog.

I . zmydlać <‑la> [zmɨdlatɕ], zmydlić [zmɨdlitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. zmydlać pog.:

zmydlić całe mydło

die ganze Seife verbrauchen

2. zmydlać (zmęczyć konia):

3. zmydlać KEM.:

II . zmydlać <‑la> [zmɨdlatɕ], zmydlić [zmɨdlitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. zmydlać pog. (zużyć się):

verbraucht werden

2. zmydlać:

zmydlać (pokryć się pianą) (koń)

zmyślić [zmɨɕlitɕ]

zmyślić dov. obl. od zmyślać

glej tudi zmyślać

zmyślać <‑la; dov. obl. zmyślić [lub na‑]> [zmɨɕlatɕ] GLAG. preh. glag.

I . mylić <‑li; pret. myl> [mɨlitɕ] GLAG. preh. glag.

1. mylić < dov. obl. po‑> (nie rozróżniać):

mylić daty, twarze

mylić coś z czymś

etw mit etw verwechseln [o. durcheinander bringen pog. ]

2. mylić < dov. obl. z‑> (zawodzić):

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn mein Gedächtnis sr. spol mich nicht trügt ...

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn ich mich recht erinnere ...

pozory mylą

der Schein sr. spol trügt

II . mylić <‑li; pret. myl> [mɨlitɕ] GLAG. povr. glag.

1. mylić < dov. obl. po‑> (popełniać błędy):

[sich tož. ] irren

sich tož. täuschen

2. mylić < dov. obl. po‑> (mieszać się):

mylą mi się te słowa

ich verwechsle diese Worte

mylą mi się te słowa

ich bringe diese Worte durcheinander pog.

3. mylić (być w błędzie):

sich tož. irren

jeśli się nie mylę

wenn ich mich nicht irre

mylisz się, jeśli sądzisz...

du liegst falsch, wenn du meinst ... pog.

I . omylić <‑li> [omɨlitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

omylić (wprowadzić w błąd):

omylił ją jego wygląd

sein Aussehen sr. spol hat sie getäuscht

fraza:

omylić czyjąś czujność

jds Wachsamkeit [o. Aufmerksamkeit] ablenken

II . omylić <‑li> [omɨlitɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. (pomylić się)

zmyślnie [zmɨɕlɲe] PRISL. ur. jez.

zmyślny [zmɨɕlnɨ] PRID. ur. jez.

zmyślny dziewczyna

zmyślny dziewczyna

zmyślny urządzenie

zmyślać <‑la; dov. obl. zmyślić [lub na‑]> [zmɨɕlatɕ] GLAG. preh. glag.

pomylić [pomɨlitɕ]

pomylić dov. obl. od mylić

glej tudi mylić

I . mylić <‑li; pret. myl> [mɨlitɕ] GLAG. preh. glag.

1. mylić < dov. obl. po‑> (nie rozróżniać):

mylić daty, twarze

mylić coś z czymś

etw mit etw verwechseln [o. durcheinander bringen pog. ]

2. mylić < dov. obl. z‑> (zawodzić):

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn mein Gedächtnis sr. spol mich nicht trügt ...

o ile mnie pamięć nie myli...

wenn ich mich recht erinnere ...

pozory mylą

der Schein sr. spol trügt

II . mylić <‑li; pret. myl> [mɨlitɕ] GLAG. povr. glag.

1. mylić < dov. obl. po‑> (popełniać błędy):

[sich tož. ] irren

sich tož. täuschen

2. mylić < dov. obl. po‑> (mieszać się):

mylą mi się te słowa

ich verwechsle diese Worte

mylą mi się te słowa

ich bringe diese Worte durcheinander pog.

3. mylić (być w błędzie):

sich tož. irren

jeśli się nie mylę

wenn ich mich nicht irre

mylisz się, jeśli sądzisz...

du liegst falsch, wenn du meinst ... pog.

zmyślenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zmɨɕleɲe] SAM. sr. spol

Erfundene(s) sr. spol

zmywalnia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [zmɨvalɲa] SAM. ž. spol

Abwaschraum m. spol

zmywalnia naczyń

Geschirrabwaschraum m. spol

zmyłka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zmɨwka] SAM. ž. spol pog. ŠPORT

Täuschungsmanöver sr. spol

zmysł <rod. ‑u, mn. ‑y> [zmɨsw] SAM. m. spol ur. jez.

1. zmysł (zdolność odbierania bodźców: wzroku, słuchu, dotyku):

Sinn m. spol

szósty zmysł

der sechste Sinn

2. zmysł brez mn. (predyspozycja):

Gefühl sr. spol

Sinn m. spol

zmysł artystyczny

Kunstsinn m. spol

być przy zdrowych zmysłach

bei Verstand sein

być przy zdrowych zmysłach

im Vollbesitz seiner geistigen Kräfte sein

postradać zmysły

den Verstand verlieren

zmysły <rod. mn. ‑łów> [zmɨswɨ] SAM. mn. ur. jez.

zmysły (świadomość):

Verstand m. spol

Sinne m. spol mn.

fraza:

pomieszanie zmysłów

Wahnsinn m. spol

ktoś przy zdrowych zmysłach

jd bei Verstand

być przy zdrowych zmysłach

bei Verstand sein

odchodzić od zmysłów

ktoś postradał [lub stracił] [lub traci] zmysły

jd hat den Verstand verloren [o. verliert den Verstand]

I . zmywać <‑wa dov. obl. zmyć> [zmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zmywać (usuwać brud):

zmywać podłogę

zmywać brud

zmywać brud

zmywać krew

zmywać krew

zmywać komuś głowę

jdm den Kopf waschen pog.

zmywać komuś głowę

jdm die Leviten lesen pog.

2. zmywać (usuwać):

zmywać drogę, dom, most

zmywać drogę, dom, most

zmywać człowieka z pokładu

einen Menschen von Bord spülen

3. zmywać (okupywać):

zmywać winę

sich tož. von der Schuld rein waschen

zmywać winę

die Schuld abbüßen

zmywać hańbę

die Schande auslöschen

4. zmywać < dov. obl. po‑> (naczynia):

II . zmywać <‑wa dov. obl. zmyć> [zmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zmywać:

zmywać (dawać się usunąć) (brud, plamy)

abwaschbar sein

zmywać (dawać się usunąć) (brud, plamy)

sich tož. abwaschen lassen

2. zmywać pog. (znikać):

sich tož. davonmachen pog.

verduften pog.

zmywak <rod. ‑a, mn. ‑i> [zmɨvak] SAM. m. spol (do mycia naczyń)

Spüle ž. spol

pracować na zmywaku pog.

als Tellerwäscher m. spol arbeiten

zmykać <‑ka; dov. obl. zemknąć> [zmɨkatɕ] GLAG. nepreh. glag.

zmykać pog.:

sich tož. aus dem Staube machen pog.

zmykaj stąd!

fraza:

zmykać, gdzie pieprz rośnie

verschwinden, wo der Pfeffer m. spol wächst pog.

zmyć [zmɨtɕ]

zmyć dov. obl. od zmywać

glej tudi zmywać

I . zmywać <‑wa dov. obl. zmyć> [zmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zmywać (usuwać brud):

zmywać podłogę

zmywać brud

zmywać brud

zmywać krew

zmywać krew

zmywać komuś głowę

jdm den Kopf waschen pog.

zmywać komuś głowę

jdm die Leviten lesen pog.

2. zmywać (usuwać):

zmywać drogę, dom, most

zmywać drogę, dom, most

zmywać człowieka z pokładu

einen Menschen von Bord spülen

3. zmywać (okupywać):

zmywać winę

sich tož. von der Schuld rein waschen

zmywać winę

die Schuld abbüßen

zmywać hańbę

die Schande auslöschen

4. zmywać < dov. obl. po‑> (naczynia):

II . zmywać <‑wa dov. obl. zmyć> [zmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zmywać:

zmywać (dawać się usunąć) (brud, plamy)

abwaschbar sein

zmywać (dawać się usunąć) (brud, plamy)

sich tož. abwaschen lassen

2. zmywać pog. (znikać):

sich tož. davonmachen pog.

verduften pog.

zmywalny [zmɨvalnɨ] PRID.

tapeta zmywalna

abwaschbare Tapete ž. spol

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski