Prevodi za „auffall“ v slovarju nemško » poljski

A̱u̱sfall¹ <‑[e]s, brez mn. > SAM. m. spol

1. Ausfall:

Ausfall (Verlust: der Zähne)

ubytek m. spol

Ausfall (der Haare)

wypadanie sr. spol

Ausfall FINAN., WIRTSCH (Fehlbetrag)

deficyt m. spol

2. Ausfall:

Ausfall (Versagen: eines Triebwerks)

awaria ž. spol

Ausfall (eines Organs)

ustanie sr. spol pracy

der Ausfall einer Maschine

awaria maszyny

Zu̱fall <‑[e]s, Zufälle> SAM. m. spol

1. Zufall (ein nicht geplantes Ereignis):

Zufall

przypadek m. spol

Zufall

traf m. spol

es war ein glücklicher Zufall, dass ...

to był szczęśliwy traf, że...

es ist kein Zufall, dass ...

to nie przypadek, że...

etw dem Zufall verdanken

zawdzięczać coś przypadkowi

etw dem Zufall überlassen

pozostawić coś przypadkowi

es war reiner Zufall, dass ...

to był czysty przypadek, że...

der Zufall wollte es, dass ...

przypadek zrządził, że...

durch [o. per] Zufall pog.

przypadkiem

2. Zufall pog. (Überraschung):

so ein Zufall!

co za niespodzianka ž. spol !

das ist aber ein Zufall!

ale niespodzianka!

Ạbfall¹ <‑[e]s, brez mn. > SAM. m. spol

1. Abfall (Lossagung):

der Abfall [vom Glauben]

odstępstwo sr. spol [od wiary]

der Abfall [von jdm/etw] POLIT.

oderwanie sr. spol się [od kogoś/czegoś]

2. Abfall (Druckabfall, Spannungsabfall):

Abfall

spadek m. spol

3. Abfall (Neigung: eines Geländes):

Abfall

nachylenie sr. spol

Ạnfall² <‑[e]s, brez mn. > SAM. m. spol

1. Anfall (das Entstehen):

Anfall

ilość ž. spol

Anfall

wielkość ž. spol

Anfall

nakład m. spol

der Anfall an Arbeiten war gering/hoch

ilość ž. spol pracy była niewielka/duża

2. Anfall PRAVO:

Anfall

nabycie sr. spol

Anfall

przypadnięcie sr. spol

Anfall der Erbschaft/des Vermächtnisses

nabycie spadku/zapisu testamentowego

Befạll <‑[e]s, brez mn. > SAM. m. spol (einer Pflanze)

Befall

porażenie sr. spol

der Befall mit Schädlingen

porażenie sr. spol szkodnikami

bei Befall der inneren Organe

przy zakażeniu organów wewnętrznych

Ụmfall <‑[e]s, Umfälle> SAM. m. spol

Umfall slabš.:

Umfall pog.

zmiana ž. spol stanowiska [lub poglądów]

Ụnfall <‑[e]s, Unfälle> SAM. m. spol

Unfall

wypadek m. spol

einen Unfall bauen pog.

spowodować wypadek

bei einem Unfall

w wypadku

einen Unfall haben

mieć wypadek

einen tödlichen Unfall haben

mieć śmiertelny wypadek

Bei̱fall <‑[e]s, brez mn. > SAM. m. spol

1. Beifall (Applaus):

Beifall

oklaski mn.

starker/lang anhaltender/rauschender/schwacher Beifall

gromkie/długie/huczne/słabe brawa ntpl

jdm Beifall spenden

bić komuś brawo

Beifall klatschen

bić brawo

Beifall klatschen

klaskać

Beifall klopfen a. UNIV

uderzać kostkami palców o ławkę w wyrazie uznania

er wurde mit tosendem [o. stürmischem] Beifall begrüßt

został powitany burzą oklasków [lub burzliwymi oklaskami]

2. Beifall (Zustimmung):

Beifall

aprobata ž. spol

Beifall

poklask m. spol ur. jez.

jds Beifall finden

uzyskać czyjś poklask

E̱i̱nfall <‑[e]s, Einfälle> SAM. m. spol

1. Einfall (Idee):

Einfall

pomysł m. spol

sie hat manchmal seltsame Einfälle

ona ma czasami oryginalne pomysły

2. Einfall VOJ.:

Einfall

najazd m. spol

der Einfall des Feindes in unser Land

najazd m. spol wroga na nasz kraj

3. Einfall brez mn. (das Einfallen: des Lichtes, der Strahlen):

Einfall

padanie sr. spol

Ẹrbfall <‑[e]s, ‑fälle> SAM. m. spol PRAVO

Erbfall

śmierć ž. spol spadkodawcy

No̱tfall <‑[e]s, ‑fälle> SAM. m. spol

1. Notfall (Zwangslage):

Notfall

pilna potrzeba ž. spol

im Notfall

w razie potrzeby

im Notfall

jeśli to konieczne

für den Notfall

na wszelki wypadek

Geld für den Notfall zurücklegen

odkładać [dov. obl. odłożyć] pieniądze na czarną godzinę fig

2. Notfall MED.:

Notfall

nagły przypadek m. spol

bei einem Notfall

w nagłym przypadku

Verfạll <‑[e]s, brez mn. > SAM. m. spol

1. Verfall:

Verfall (Zerfall: eines Gebäudes)

[za]walenie sr. spol się

Verfall (der Kräfte)

zanik m. spol

Verfall (des Körpers)

rozkład m. spol

vom Verfall bedroht sein

byź zagrożonym ruiną

2. Verfall MED. (des Körpers):

Verfall

wyniszczenie sr. spol

3. Verfall (Niedergang: der Sitten):

Verfall

upadek m. spol

städtischer Verfall

upadek miasta

4. Verfall FINAN. (das Ungültigwerden: des Schecks, der Karte):

Verfall

utrata ž. spol ważności

bei Verfall

w przypadku utraty ważności

Vo̱rfall <‑[e]s, Vorfälle> SAM. m. spol

1. Vorfall (Geschehnis):

Vorfall

zajście sr. spol

Vorfall

incydent m. spol

2. Vorfall MED.:

Vorfall

wypadanie sr. spol

Vorfall

wypadnięcie sr. spol

We̱mfall <‑[e]s, Wemfälle> SAM. m. spol LINGV.

Wemfall

Dativ m. spol

Wemfall

celownik m. spol

We̱nfall <‑[e]s, Wenfälle> SAM. m. spol LINGV.

Wenfall

Akkusativ m. spol

Wenfall

biernik m. spol

We̱rfall <‑[e]s, Werfälle> SAM. m. spol LINGV.

Werfall

Nominativ m. spol

Werfall

mianownik m. spol

Zerfạll¹ <‑[e]s, brez mn. > SAM. m. spol

1. Zerfall (das Zerfallen: eines Reichs):

Zerfall

rozpad m. spol

2. Zerfall (Niedergang: vom Land, von der Kultur):

Zerfall

upadek m. spol

moralischer Zerfall

upadek moralny

3. Zerfall:

Zerfall (Sturz: von Gebäuden)

zawalenie sr. spol się

Zerfall (vom Holz)

zwalenie sr. spol się

Zerfall (vom Körper)

rozkład m. spol

To̱nfall <‑[e]s, ‑fälle> SAM. m. spol

1. Tonfall (Sprachmelodie):

Tonfall

intonacja ž. spol

mit singendem Tonfall

melodyjnym głosem

2. Tonfall (Art des Sprechens):

Tonfall

ton m. spol

in freundlichem Tonfall

w przyjaznym tonie

Wẹsfall <‑[e]s, Wesfälle> SAM. m. spol LINGV.

Wesfall

Genitiv m. spol

Wesfall

dopełniacz m. spol