Prevodi za „emporflammend“ v slovarju nemško » poljski

empo̱r|kommen GLAG. nepreh. glag. irr +sein ur. jez.

1. emporkommen (vorankommen):

emporkommen

awansować

wenn du im Beruf emporkommen willst, musst du viel leisten

jeżeli chcesz coś osiągnąć w swoim zawodzie, musisz wiele dokonać

2. emporkommen (auftauchen):

emporkommen

wynurzać [dov. obl. wynurzyć] się

3. emporkommen (nach oben kommen):

emporkommen

podnieść [lub wznieść] się

flạmmend PRID.

1. flammend (leuchtend):

flammend Rot

ognisty

2. flammend (leidenschaftlich):

flammend Rede

płomienny

flammende Worte/Blicke

płomienne słowa ntpl /spojrzenia ntpl

empo̱r|ragen [ɛm​ˈpoːɐ̯raːgən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

über etw tož. emporragen

górować nad czymś ur. jez.

empo̱r|blicken GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

emporblicken

spoglądać [dov. obl. spojrzeć] do góry

Spa̱rflamme <‑, brez mn. > SAM. ž. spol

Sparflamme

płomień m. spol oszczędnościowy

etw auf Sparflamme kochen

gotować coś na małym ogniu

auf Sparflamme arbeiten fig, šalj. pog.

nie przepracowywać się

auf Sparflamme laufen fig, šalj. pog.

biec bez zbytniego wysiłku

I . entflạmmen* GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. entflammen (anzünden):

entflammen Feuer

rozpalać [dov. obl. rozpalić]

2. entflammen (hervorrufen):

entflammen Hass, Liebe

rozpalać [dov. obl. rozpalić ]fig

entflammen Hass, Liebe

wzniecać [dov. obl. wzniecić ]fig

3. entflammen (verliebt machen):

jdn entflammen

rozkochiwać [dov. obl. rozkochać]

der neue Direktor entflammte sie im Nu

nowy dyrektor m. spol rozkochał ją w sobie w oka mgnieniu

II . entflạmmen* GLAG. nepreh. glag. +sein ur. jez.

1. entflammen a. fig:

entflammen (ausbrechen) (Streit, Hass)

wybuchać [dov. obl. wybuchnąć]

2. entflammen (verliebt sein):

für jdn/etw entflammen

zakochać się w kimś/czymś

für jdn entflammt sein

być w kimś zakochanym

von Leidenschaft entflammt sein

pałać [dov. obl. za‑] namiętnością ur. jez.

III . entflạmmen* GLAG. povr. glag. (Stoff, Gas)

entflammen

zapalać [dov. obl. zapalić] się

empö̱rend PRID.

empörend

oburzający

empo̱r|heben GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

emporheben

podnieść [lub wznieść] do góry

empo̱r|lodern GLAG. nepreh. glag. +sein ur. jez.

emporlodern

wzbijać [dov. obl. wzbić] się

die Flammen loderten zum Himmel empor

płomienie m. spol mn. wzbiły się aż pod niebo

I . empo̱r|steigen GLAG. nepreh. glag. irr +sein ur. jez.

1. emporsteigen:

emporsteigen (in die Höhe steigen) (Gebete, Nebel, Rauch)

wznosić [dov. obl. wznieść] się

2. emporsteigen fig (spürbar werden):

in jdm emporsteigen (Angst, Zweifel)

narastać w kimś fig

II . empo̱r|steigen GLAG. preh. glag. irr +sein ur. jez. (hinaufgehen)

etw emporsteigen Stufen, Treppe

wchodzić [dov. obl. wejść] po czymś

etw emporsteigen Berg

wspinać [dov. obl. wspiąć] się na coś

empo̱r|ziehen GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

emporziehen

wciągać [dov. obl. wciągnąć] do góry

emporziehen

podciągać [dov. obl. podciągnąć]

mit einer Seilwinde können große Lasten emporgezogen werden

za pomocą windy linowej można wciągać do góry duże ciężary

I . zuvo̱rkommend PRID.

zuvorkommend Mensch:

zuvorkommend

uprzejmy

zuvorkommend

usłużny

das ist sehr zuvorkommend von Ihnen!

to bardzo uprzejme z pana/pani strony!

II . zuvo̱rkommend PRISL.

zuvorkommend bedienen:

zuvorkommend

uprzejmie

a̱u̱f|flammen [ˈaʊfflamən] GLAG. nepreh. glag. +sein

aufflammen

zapłonąć ur. jez.