Prevodi za „frozen“ v slovarju nemško » poljski

fro̱nen [ˈfroːnən] GLAG. nepreh. glag.

1. fronen ZGOD.:

fronen

odrabiać pańszczyznę

2. fronen ur. jez. (hart arbeiten):

fronen

ciężko pracować

fronen

harować pog.

trọtzen [ˈtrɔtsən] GLAG. nepreh. glag.

1. trotzen (sich trotzig verhalten):

jdm/einer Sache trotzen (Kind)

robić [dov. obl. z‑] coś komuś/czemuś na przekór

2. trotzen ur. jez. (standhalten):

der Gefahr trotzen

stawić czoło niebezpieczeństwu

I . bro̱nzen [ˈbrõːsən, ˈbrɔŋsən] PRID.

1. bronzen (aus Bronze):

bronzen Leuchter

z brązu

bronzen Leuchter

brązowy

2. bronzen (von bronzener Farbe):

bronzen

brązowy

II . bro̱nzen [ˈbrõːsən, ˈbrɔŋsən] PRISL. (bronzefarben)

bronzen schimmern

na brązowo

prọtzen [ˈprɔtsən] GLAG. nepreh. glag. pog.

[mit etw] protzen

chełpić się [czymś]

frö̱nen [ˈfrøːnən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

einer Sache daj. frönen

oddawać [dov. obl. oddać] się czemuś [lub jakiejś sprawie]

einer Leidenschaft/einem Laster frönen

oddawać się pasji/nałogowi

Bo̱zen <‑s, brez mn. > [ˈboːtsən] SAM. sr. spol

Bozen

Bolzano sr. spol

rọtzen [ˈrɔtsən] GLAG. nepreh. glag. vulg.

1. rotzen (sich schnäuzen):

rotzen

smarkać pog.

2. rotzen (ausspucken):

rotzen

charkać [dov. obl. charknąć ]pog.

rotzen

spluwać [dov. obl. splunąć]

I . fra̱gen [ˈfraːgən] GLAG. nepreh. glag.

1. fragen (eine Antwort erwarten):

fragen

pytać [dov. obl. s‑ lub za‑] [się]

wie alt sind Sie, wenn ich fragen darf?

ile ma pan/pani lat, jeśli wolno spytać?

da müssen Sie woanders fragen

musi pan/pani spytać gdzie indziej

Fragen kostet nichts

[nic] nie szkodzi zapytać

Fragen kostet nichts

zapytanie sr. spol [nic] nie kosztuje

sie warf mir einen fragenden Blick zu

rzuciła mi pytające spojrzenie

man wird ja wohl noch fragen dürfen pog.

zapytać chyba wolno pog.

ohne viel zu fragen

nie zadając zbyt wielu pytań

frag nicht so dumm! pog.

nie zadawaj takich głupich pytań! pog.

da fragst du noch?

i [ty] jeszcze śmiesz pytać?

2. fragen (bitten, verlangen):

fragen

prosić [dov. obl. po‑]

um Erlaubnis/Rat fragen

prosić o zgodę/radę

sehr gefragt sein

cieszyć się wielkim zainteresowaniem [lub powodzeniem]

3. fragen (sich erkundigen):

fragen

dowiadywać [dov. obl. dowiedzieć] się

ich frag gleich mal

zaraz się dowiem

nach der Uhrzeit fragen

pytać [dov. obl. za‑] o godzinę

jdn nach dem Weg fragen

pytać kogoś o drogę

hat jemand nach mir gefragt?

[czy] ktoś o mnie pytał?

ich habe ihn nach seiner Meinung gefragt

spytałem go o zdanie

II . fra̱gen [ˈfraːgən] GLAG. preh. glag.

1. fragen (eine Antwort erwarten):

[jdn] etw fragen

pytać [dov. obl. s‑ lub za‑] [kogoś] o coś

weißt du, ob sie pünktlich gewesen ist? – frag mich nicht

wiesz, czy ona przyszła punktualnie? – mnie nie pytaj

das dürfen Sie mich nicht fragen!

proszę nie zadawać mi takich pytań!

da fragst du mich zu viel pog.

[ja] też [tego] nie wiem

jdm Löcher in den Bauch fragen pog.

bombardować kogoś [lub wiercić komuś dziurę w brzuchu] pytaniami pog.

2. fragen (verlangen):

jdn nach dem Ausweis fragen

poprosić [dov. obl. po‑] kogoś o dowód tożsamości

III . fra̱gen [ˈfraːgən] GLAG. povr. glag.

sich fragen, ob ...

zastanawiać się, czy...

ich frage mich, wie er das gemeint hat

zastanawiam się, co [on] miał na myśli

es fragt sich, ob ...

nie wiadomo, czy...

da fragt man sich [wirklich], ob das sinnvoll ist

[rzeczywiście] można się zastanawiać, czy to ma sens

glej tudi gefragt

gefra̱gt [gə​ˈfraːkt] PRID.

1. gefragt (begehrt):

gefragt Künstler

popularny

gefragt Fotomodell

wzięty

gefragt Produkt,Ware

poszukiwany

2. gefragt (verlangt, erwünscht):

du bist jetzt nicht gefragt

jesteś teraz niemile widziany

frä̱sen [ˈfrɛːzən] GLAG. preh. glag. TEH.

fräsen

frezować

I . fre̱i̱en GLAG. nepreh. glag. alt

um jdn freien

starać się o czyjąć rękę alt

II . fre̱i̱en GLAG. preh. glag. alt

freien

poślubiać [dov. obl. poślubić]

sie kannten sich erst wenige Wochen, als er sie freite

znali się zaledwie kilka tygodni, kiedy [on] ją poślubił

I . fre̱u̱en [ˈfrɔɪən] GLAG. preh. glag.

jdn freuen (Geschenk, Nachricht)

cieszyć [dov. obl. u‑] kogoś

es freut mich, dass ...

cieszy mnie [lub rad jestem ur. jez. ] , że...

Ihr Besuch hat mich sehr gefreut

pańska/pani wizyta ž. spol bardzo mnie ucieszyła

es freut mich, Sie kennen zu lernen

cieszę się, że mogę pana/panią poznać

das freut mich

cieszę się

es freut mich, zu sehen, dass ...

miło [mi] widzieć, że...

II . fre̱u̱en [ˈfrɔɪən] GLAG. povr. glag.

sich [über jdn/etw] freuen

cieszyć [dov. obl. u‑] się [z kogoś/czegoś]

ich freue mich sehr über dein Geschenk

cieszę się bardzo z twojego prezentu

ich freue mich, dass du kommst

cieszę się, że przyjdziesz

da hast du dich zu früh gefreut pog.

twoja radość ž. spol była przedwczesna

sich für jdn freuen

cieszyć się w czyimś imieniu

sich mit jdm freuen

cieszyć się razem z kimś

ich freue mich für dich [o. mit dir], dass du gewonnen hast

cieszę się razem z tobą, że wygrałeś

sich auf jdn/etw freuen

cieszyć się na kogoś/coś

ich freue mich darauf, dich wieder zu sehen

cieszę się, że znowu cię zobaczę

sie freute sich schon sehr auf das Fest

bardzo się cieszyła na tę uroczystość

fraza:

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte preg.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta preg.

frẹmdeln [ˈfrɛmdəln] GLAG. nepreh. glag., frẹmden [ˈfrɛmdən] GLAG. nepreh. glag. švic. (Kind)

fremdeln

zachowywać się bojaźliwie w nieznanym otoczeniu [lub wobec obcych]

I . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

1. fressen (Nahrung zu sich nehmen):

[aus/von etw] fressen (Tier)

żreć [z czegoś]

sie gab dem Hund etw zu fressen

nakarmiła psa

die Kuh hat sich mit Gras voll gefressen

krowa ž. spol najadła się trawy

2. fressen pog. (essen):

fressen

żreć slabš. pog.

auf der Party habe ich mich voll gefressen

nażarłem się na przyjęciu slabš. pog.

er frisst ihr quasi aus der Hand slabš.

on je jej niejako z ręki fig

ich fresse einen Besen, wenn ...

niech mnie kule biją, jeśli... pog.

er wird dich schon nicht fressen

przecież on cię nie zje pog.

er frisst mir die Haare vom Kopf

[on] żeruje na mnie [lub żyje na mój koszt] [lub wpędzi mnie w biedę]

die hat wohl die Weisheit mit Löffeln gefressen iron.

[ona] chyba pozjadała wszystkie rozumy iron.

einen Narren an jdm gefressen haben

zwariować na czyimś punkcie

jdn zum Fressen gern haben šalj.

strasznie kogoś lubić pog.

jdn gefressen haben

nie trawić kogoś pog.

den habe ich gefressen

nie cierpię go

3. fressen:

fressen (verbrauchen) (Benzin, Zeit, Geld)

pochłaniać [dov. obl. pochłonąć]

II . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] GLAG. povr. glag. (eindringen)

sich in etw tož. fressen (Bohrer)

wnikać [dov. obl. wniknąć] w coś

sich in etw tož. fressen (Rost, Säure)

nadgryzać [dov. obl. nadgryźć] coś

sich in etw tož. fressen (Kälte) fig

przenikać [dov. obl. przeniknąć] coś

I . fri̱e̱ren <friert, fror, gefroren> [ˈfriːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. frieren +haben:

frieren (Mangel an Wärme empfinden) (Mensch, Tier)

marznąć [dov. obl. z‑]

ich friere

zimno mi

ich friere an den Zehen

zimno mi w palce u nóg

ich habe an den Füßen/Händen gefroren

zmarzły mi nogi/ręce

wie ein Schneider frieren pog.

zmarznąć na kość pog.

2. frieren +sein:

frieren (hart werden) (Wasser, Boden)

zamarzać [dov. obl. zamarznąć]

II . fri̱e̱ren <friert, fror, gefroren> [ˈfriːrən] GLAG. brezos. +haben

1. frieren (unter den Gefrierpunkt sinken):

es friert

[jest] mroźno

es friert

mróz m. spol bierze pog.

es hat heute Nacht gefroren

dziś w nocy chwycił mróz

2. frieren (das Gefühl der Kälte haben):

es friert mich, mich friert

zimno mi

es friert mich, mich friert

marznę

frụsten GLAG. preh. glag. pog.

frusten → frustrieren

glej tudi frustrieren

frustri̱e̱ren* [frʊs​ˈtriːrən] GLAG. preh. glag. a. PSIH.

frustrieren

frustrować [dov. obl. s‑]

frọmm <‑er [o. frömmer], ‑ste [o. frömmste]> [frɔm] PRID.

fromm

pobożny

ein frommer Wunsch

pobożne życzenie sr. spol