Prevodi za „glæp“ v slovarju nemško » poljski

I . glạtt <‑er [o. glätter], ‑este [o. glätteste]> [glat] PRID.

1. glatt (eben):

glatt Fläche, Wasserfläche

równy

die glatte See

spokojne morze sr. spol

2. glatt (nicht rau):

glatt Haut, Stoff, Oberfläche

gładki

glattes Gesicht

gładka cera ž. spol

3. glatt (nicht lockig):

glatt Haare, Fell

prosty

4. glatt (rutschig):

glatt Straße, Fußboden

śliski

5. glatt (problemlos):

glatt Landung

miękki

glatt Ablauf, Verlauf

gładki

ein glatter Bruch

złamanie sr. spol proste

ein glattes Geschäft

łatwy interes m. spol

6. glatt attr pog. (eindeutig):

glatt Verstoß, Betrug

jawny

glatt Verstoß, Betrug

ewidentny

glatt Unsinn

zupełny

das ist eine glatte Lüge

to wierutne kłamstwo sr. spol

ein glatter Betrag

okrągła suma ž. spol

das macht glatte 1.000 Euro

razem będzie równe 1.000 euro

ich habe eine glatte Eins bekommen

dostałem szóstkę

7. glatt slabš. (aalglatt):

glatt Person

podstępny

glatt Person

przebiegły

II . glạtt <‑er [o. fam: glätter], am glattesten [o. fam: glättesten]> [glat] PRISL.

1. glatt (problemlos):

glatt abwickeln, verlaufen

gładko

glatt aufgehen

łatwo się otwierać

glatt gehen pog.

iść gładko

2. glatt (nicht rau):

glatt rasiert

gładko ogolony

etw glatt feilen/hobeln/schmirgeln

piłować/strugać/szlifować coś na gładko

Stoff glatt streichen

wygładzić materiał

glatt rechts stricken

przerabiać oczka na prawo

3. glatt (eben):

etw glatt bügeln

dokładnie coś wyprasować

einen Teig glatt rühren

wymieszać ciasto na jednolitą masę

etw glatt walzen

dokładnie coś rozwałkować

etw glatt ziehen

naciągnąć coś

4. glatt pog. (rundweg, einfach):

glatt abstreiten

po prostu pog.

glatt abstreiten

zwyczajnie pog.

etw glatt ablehnen/abstreiten

łatwo coś odrzucić/wyprzeć się czegoś

jdm etw glatt ins Gesicht sagen

powiedzieć coś komuś prosto w oczy

das habe ich doch glatt vergessen

po prostu zapomniałem

I . gla̱u̱ben [ˈglaʊbən] GLAG. preh. glag.

1. glauben (für wahr halten):

[jdm] etw glauben

wierzyć [dov. obl. u‑] [komuś] w coś

ich glaube [es] dir

wierzę ci

sie glaubte ihr kein Wort

nie wierzyła w ani jedno jej słowo

glauben, dass ...

wierzyć [dov. obl. u‑] , że...

das glaube ich nicht

nie wierzę w to

ich glaube nicht, dass das geht

nie wierzę, że [to] się uda

es ist nicht zu glauben

[to] nie do wiary

ob du es glaubst oder nicht, ich habe gewonnen

możesz wierzyć lub nie, [ale] wygrałem

das glaubst du doch selbst nicht!

sam chyba w to nie wierzysz!

jdn etw glauben machen

wmawiać [dov. obl. wmówić] komuś coś

sie machten uns glauben, es sei Nacht

wmawiali nam, że jest noc

2. glauben (meinen):

ich glaube, ja/nein

sądzę, że tak/nie

sie glaubte ihn in Schwierigkeiten

miała wrażenie, że on ma kłopoty

glaubst du so was von mir?

sądzisz, że byłbym do tego zdolny?

jdn in New York glauben

sądzić, że ktoś jest w Nowym Jorku

sich/jdn im Recht glauben

sądzić, że ma się/ktoś ma rację

II . gla̱u̱ben [ˈglaʊbən] GLAG. nepreh. glag.

1. glauben (Glauben schenken):

jdm glauben

wierzyć [dov. obl. u‑] komuś

2. glauben a. REL. (für wirklich halten):

an jdn/etw glauben

wierzyć [dov. obl. u‑] w kogoś/coś

ich glaube an Gott

wierzę w Boga

ich glaube an dich

wierzę w ciebie

jd muss dran glauben pog. (jd ist gestorben)

ktoś kopnął w kalendarz pog.

jd muss dran glauben (jd muss ran)

przyszła czyjaś kolej

Gla̱ser(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈglaːzɐ] SAM. m. spol(ž. spol)

Glaser(in)

szklarz m. spol

gla̱sig [ˈglaːzɪç] PRID.

1. glasig (transparent):

glasig Augen, Blick

szklisty

2. glasig (durchsichtig):

die Zwiebeln glasig dünsten

podsmażyć cebulę aż do zeszklenia