Prevodi za „Zaddik“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

zadek <rod. ‑dka [lub ‑dku], mn. ‑dki> [zadek] SAM. m. spol pog.

zadek

[Po]po m. spol pog.

zadek

Hintern m. spol pog.

zadni [zadɲi] PRID. ur. jez.

zadni

hinter

zadnie nogi

Hinterbeine ntpl

zadruk <rod. ‑u, mn. ‑i> [zadruk] SAM. m. spol TIPOGRAF.

zadruk

Bedrucken sr. spol

zadanko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [zadanko] SAM. sr. spol pog.

zadanko pomanjš. od zadanie

zadanko

kleine Aufgabe ž. spol

glej tudi zadanie

zadanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zadaɲe] SAM. sr. spol

zadanie

Aufgabe ž. spol

zadanie domowe

Hausaufgabe ž. spol

zadanie z matematyki/fizyki

Mathematik-/Physikaufgabe

zadanie wspólne [krajów związkowych]

Gemeinschaftsaufgabe [der Länder] ž. spol

zadanie priorytetowe

Prioritätsaufgabe ž. spol

fraza:

stanąć na wysokości zadania

einer Sache daj. gewachsen sein

stanąć na wysokości zadania

etw meistern

zadęcie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zadeɲtɕe] SAM. sr. spol nav. v mn.

1. zadęcie brez mn. (czynność dęcia):

zadęcie

Blasen sr. spol

2. zadęcie pog. (nadętość):

zadęcie

Aufgeblasenheit ž. spol

urodziny obchodzić z pompą i zadęciem

den Geburtstag mit Pomp und Bombast feiern

zadupie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zadupje] SAM. sr. spol vulg.

zadupie

Kaff sr. spol slabš. pog.

mieszkać na zadupiu

am Arsch der Welt wohnen vulg.

zadusić [zaduɕitɕ]

zadusić dov. obl. od dusić

glej tudi dusić

I . dusić <‑si> [duɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. dusić < dov. obl. u‑> (ściskać za gardło):

dusić [lub za‑] [lub pod‑]

würgen

dusić [lub za‑] [lub pod‑]

ersticken

lis dusi kury

der Fuchs m. spol erwürgt die Hühner

strach dusi w gardle

die Angst ž. spol verschlägt den Atem

2. dusić (przyciskać, gnieść):

dusić czapkę, klakson

drücken

dusić kogoś w uściskach

jdn zerdrücken

dusić pieniądze

das Geld hamstern

3. dusić pog. < dov. obl. z‑> fig. (tłumić):

dusić płacz, żal, tęsknotę

unterdrücken

4. dusić < dov. obl. u‑> <[lub pod‑]> (gotować w małej ilości wody):

dusić mięso, warzywa

dünsten

dusić mięso, warzywa

dämpfen

5. dusić pog. (wymuszać):

dusić

[be]drängen

dusiła go, aby poszedł z nią

sie bedrängte ihn mitzukommen

dusić kogoś podatkami

jdn mit Steuern erdrücken

II . dusić <‑si> [duɕitɕ] GLAG. nepreh. glag.

duszący kaszel

Reizhusten m. spol

dym dusi

der Rauch m. spol ist zum Ersticken

gaz duszący

Erstickungsgas sr. spol

III . dusić <‑si> [duɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. dusić (dusić jeden drugiego):

dusić

sich tož. gegenseitig erwürgen

2. dusić < dov. obl. u‑>:

dusić [lub za‑] [lub pod‑] (nie móc oddychać) (człowiek)

ersticken

3. dusić fig.:

dusić (czuć się przytłoczonym) (człowiek)

sich tož. niedergeschlagen fühlen

4. dusić < dov. obl. u‑>:

dusić [lub pod‑] [lub po‑] (ugotować się) (mięso, warzywa)

garen

dusić [lub pod‑] [lub po‑] (ugotować się) (mięso, warzywa)

gedämpft [o. gedünstet] werden

zadzior <rod. ‑u [lub ‑a], mn. ‑y> [zadʑor] SAM. m. spol, zadziora [zadʑora] SAM. ž. spol <rod. ‑ry, mn. ‑ry> pog.

zadzior

Stachel m. spol

zadzior

Dorn m. spol

zadanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zadaɲe] SAM. sr. spol

zadanie

Aufgabe ž. spol

zadanie domowe

Hausaufgabe ž. spol

zadanie z matematyki/fizyki

Mathematik-/Physikaufgabe

zadanie wspólne [krajów związkowych]

Gemeinschaftsaufgabe [der Länder] ž. spol

zadanie priorytetowe

Prioritätsaufgabe ž. spol

fraza:

stanąć na wysokości zadania

einer Sache daj. gewachsen sein

stanąć na wysokości zadania

etw meistern

zadać [zadatɕ]

zadać dov. obl. od zadawać

glej tudi zadawać

I . zadawać <‑daje; dov. obl. zadać> [zadavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zadawać (zlecać realizację):

zadawać

auferlegen ur. jez.

zadawać lekcje, wiersz na pamięć

aufgeben

zadać komuś pytanie

jdm eine Frage stellen

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

zadawać cios

versetzen

zadawać ból

zufügen

zadawać sobie trud, by coś zrobić

sich daj. die Mühe machen, etw zu tun

II . zadawać <‑daje; dov. obl. zadać> [zadavatɕ] GLAG. povr. glag. pog. (utrzymywać znajomość)

zadawać się z kimś

sich tož. mit jdm einlassen slabš.

I . zadąć [zadoɲtɕ]

zadąć dov. obl. od zadymać

II . zadąć [zadoɲtɕ]

zadąć dov. obl. od dąć

glej tudi zadymać , dąć

zadymać <‑ma; dov. obl. zadąć> [zadɨmatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. zadymać ur. jez. (dmuchać):

zadymać

blasen

zadymało ze wschodu

es blies von Osten

2. zadymać GLAS.:

zadymać

stoßen

trębacz zadął w instrument

der Trompeter m. spol hat in sein Instrument gestoßen

I . dąć <dmie; pret. dmij dov. obl. za‑> [doɲtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. dąć ur. jez.:

dąć (wiać) (wiatr)

blasen

dąć (wiać) (wiatr)

wehen

2. dąć GLAS. (grać):

dąć [w puzon/trąbkę]

[Posaune/Trompete] blasen

II . dąć <dmie; pret. dmij> [doɲtɕ] GLAG. povr. glag. pog. (zadzierać nosa)

dąć

eingebildet [o. hochmütig] sein

zostawszy dyrektorem, dął się i nie poznawał znajomych

nachdem er Direktor m. spol geworden war, wurde er hochmütig und erkannte seine Bekannten nicht mehr

zadra <rod. ‑ry, mn. ‑ry, rod. mn. zadr [lub zader]> [zadra] SAM. ž. spol

1. zadra (drzazga):

zadra

Splitter m. spol

wyjąć zadrę z palca

einen Splitter aus dem Finger entfernen [o. herausziehen]

2. zadra fig. ur. jez. (uraza):

zadra

Stachel m. spol fig.

zadość [zadoɕtɕ]

czynić zadość wymaganiom

den Anforderungen entsprechen [o. gerecht werden]

sprawiedliwości stało się zadość

Gerechtigkeit walten lassen pog.

zadyma <rod. ‑my, mn. ‑my> [zadɨma] SAM. ž. spol pog. (zamieszki)

zadyma

Schlägerei ž. spol

zadyma

Rauferei ž. spol

robić zadymę

eine Schlägerei [o. Rauferei] anzetteln

zadbać [zadbatɕ]

zadbać dov. obl. od dbać

glej tudi dbać

dbać <dba> [dbatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. dbać < dov. obl. za‑> (troszczyć się):

dbać o kogoś/coś

sich tož. um jdn/etw kümmern

dbać o kogoś/coś

für jdn/etw sorgen

nie będziesz dbał, nie będziesz miał preg.

ohne Fleiß kein Preis m. spol preg.

2. dbać (nie zważać):

nie dbać o coś

sich tož. um etw nicht kümmern

nie dbać o coś

sich daj. aus etw nichts machen

ktoś dba o coś jak o zeszłoroczny śnieg

jd kümmert sich um etw keinen Pfifferling [o. nicht die Bohne]

zaduch <rod. ‑u, brez mn. > [zadux] SAM. m. spol pog.

zaduch

stickige Luft ž. spol

zaduch

Mief m. spol slabš. pog.

otwórz okno, bo straszny zaduch

mach das Fenster auf, es mieft so schrecklich slabš. pog.

zaduma <rod. ‑my, brez mn. > [zaduma] SAM. ž. spol ur. jez.

zaduma

Nachdenklichkeit ž. spol

zaduma

Nachsinnen sr. spol ur. jez.

pogrążyć się w zadumie

nachdenklich werden

pogrążyć się w zadumie

nachsinnen ur. jez.

pogrążyć się w zadumie

ins Grübeln kommen