Prevodi za „kone“ v slovarju poljsko » nemški

one [one] ZAIM. os.

one

sie

koń <rod. konia, mn. konie> [koɲ] SAM. m. spol

1. koń t. ZOOL.:

koń

Pferd sr. spol

koń kary

Rappe m. spol

koń siwy

Schimmel m. spol

koń pełnej krwi

Vollblut sr. spol

koń pełnej krwi

Vollblüter m. spol

na koń!

aufs Pferd!

na koń!

aufgesessen!

dosiąść konia

sich tož. aufs Pferd schwingen

galopować na koniu

auf dem Pferd galoppieren

galopować na koniu

im Galopp reiten

osiodłać konia

das Pferd satteln

ujeżdżać konie

Pferde zureiten

koń na biegunach

Schaukelpferd sr. spol

czarny koń

Außenseiter m. spol

[dać] konia z rzędem temu, kto...

ein Vermögen [geben] für jdn, der ...

harować [lub tyrać] [lub zasuwać] jak koń

wie ein Tier sr. spol schuften

koń by się uśmiał!

da lachen ja die Hühner ntpl ! pog.

koń trojański

Trojanisches Pferd

móc zjeść konia z kopytami

einen Bärenhunger haben pog.

można z kimś konie kraść

mit jdm Pferde stehlen können pog.

postawić [lub stawiać] na dobrego konia

aufs richtige Pferd setzen

stary koń pog.

altes Haus sr. spol pog.

zdrów jak koń

kerngesund

znać się jak łyse konie

sich tož. durch und durch kennen

zrobić kogoś w konia pog.

jdn zum Besten halten [o. haben]

zrobić kogoś w konia pog.

jdn foppen

baba z wozu, koniom lżej preg.

ist das Weib vom Wagen, haben die Räder leichter zu tragen (wenn man sich jds oder etw entledigt, hat man es leichter)

darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby preg.

einem geschenkten Gaul schaut [o. sieht] man nicht ins Maul preg.

kiedy spaść, to z wysokiego konia preg.

wer nicht wagt, der nicht gewinnt preg.

łaska pańska na pstrym koniu jeździ preg.

Herrengunst ž. spol ist launenhaft

pańskie oko konia tuczy preg.

das Auge sr. spol des Herrn lässt das Vieh gedeihen preg.

2. koń IGRE:

koń

Springer m. spol

3. koń FIZ.:

koń mechaniczny

Pferdestärke ž. spol

koń mechaniczny

PS

koel <rod. ‑a, mn. ‑e> [koel] SAM. m. spol ZOOL.

koel (indyjski gatunek kukułki)

Koel m. spol

kok¹ <rod. ‑a, mn. ‑i> [kok] SAM. m. spol (fryzura)

kok

Haarknoten m. spol

kok

Dutt m. spol pog.

włosy upięte w kok

hochgestecktes Haar sr. spol

koka <rod. ‑i, mn. ‑i> [koka] SAM. ž. spol

1. koka (krzew kokainowy):

koka

Koka ž. spol

koka

Kokastrauch m. spol

2. koka brez mn. pog. (kokaina):

koka

Koks m. spol pog.

brać kokę

koksen sl

brać kokę

Koks nehmen [o. ziehen] pog.

brać kokę

eine Line ziehen sl

koks <rod. ‑u, brez mn. > [koks] SAM. m. spol

1. koks (substancja opałowa):

koks

Koks m. spol

siadaj w reszcie i jedź z tym koksem! pog.

setz dich und mach hin!

siadaj w reszcie i jedź z tym koksem! pog.

jetzt leg endlich los!

jedźmy z tym koksem!

packen wir’s an!

2. koks pog. (środki dopingujące):

koks

Dopingmittel sr. spol

koks

Anabolikum sr. spol

być na koksie

gedopt sein

kogo [kogo] ZAIM.

kogo rod., tož. od kto

kogo

wen

kogo nie ma?

wer ist nicht da?

kogo nie ma?

wer fehlt?

kogo widziałeś?

wen hast du gesehen?

ktoś, kogo lubię

jd, den ich mag

glej tudi kto

kto <komu, kim, kogo> [kto] ZAIM.

1. kto vpraš. (w zdaniach pytajnych lub ich równoważnikach):

kto

wer

kto to [jest]?

wer ist das?

kto tam?

wer [ist] da?

kto mówi?

wer spricht, bitte?

z kim mam przyjemność?

mit wem habe ich das Vergnügen [o. die Ehre] ?

2. kto rel (w zdaniach podrzędnych):

kto

wer

zobacz, kto przyjechał

schau mal, wer gekommen ist

ten, kto się postara, dostanie...

wer sich tož. bemüht, bekommt ...

kto ma ochotę, może pojechać

wer Lust hat, kann hinfahren

kto pyta, nie błądzi

Fragen sr. spol kostet nichts

komu w drogę, temu czas preg.

Zeit ž. spol zum Aufbruch

komu w drogę, temu czas preg.

die Zeit drängt

kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada preg.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein preg.

kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi

wer zu spät kommt, den bestraft das Leben

kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje preg.

Morgenstund[e] hat Gold im Mund[e] preg.

3. kto (osoba bliżej nieokreślona):

obojętnie kto

egal wer

byle kto

irgendwer

mało kto

kaum jemand

kto jak kto, ale ty na pewno zdasz ten egzamin

wer wenn nicht du soll die Prüfung bestehen?

myślałby kto!

so was! pog.

I . koło <rod. ‑ła, mn. ‑ła, rod. mn. kół> [kowo] SAM. sr. spol

1. koło t. MAT.:

koło

Kreis m. spol

koło podbiegunowe [lub polarne]

Polarkreis m. spol

zataczać [lub zakreślać] koło

einen Kreis beschreiben

zataczać [lub zakreślać] koło

eine Kreisbahn ziehen

kwadratura koła

die Quadratur ž. spol des Kreises ur. jez.

błędne koło

Teufelskreis m. spol

2. koło (część pojazdu, urządzenia):

koło

Rad sr. spol

koło młyńskie

Mühlrad sr. spol

koło transmisyjne

Antriebsrad sr. spol

koło zapasowe

Ersatzrad sr. spol

koło zamachowe

Schwungrad sr. spol

koło zębate

Zahnrad sr. spol

piąte koło u wozu

das fünfte Rad am Wagen

koło fortuny

Glücksrad sr. spol

3. koło (przedmiot o tym kształcie):

koło

Ring m. spol

koło

Scheibe ž. spol

koło ratunkowe

Rettungsring m. spol

koło garncarskie

Töpferscheibe ž. spol

4. koło (grupa ludzi, grono):

koło

Kreis m. spol

koła polityczne/artystyczne

politische Kreise/Künstlerkreise

5. koło (związek, stowarzyszenie):

koło

Zirkel m. spol

koło

Kreis m. spol

II . koło [kowo] PRISL.

1. koło (wokół):

kołem stać, siedzieć

im Kreis

2. koło (dookoła):

w koło czegoś chodzić, jeździć

im Kreis um etw tož.

w koło czegoś chodzić, jeździć

um etw tož. herum

3. koło (wciąż):

w koło

immer wieder

w koło

unablässig

III . koło [kowo] PREDL. rod.

1. koło (w pobliżu):

koło

bei daj.

koło

in der Nähe von daj.

koło Szczecina

bei Stettin

usiądź koło mnie

setz dich zu mir

2. koło (czasowo):

koło

um tož.

koło

gegen tož.

koło Bożego Narodzenia

so um die Weihnachtszeit

koło ósmej

gegen acht

3. koło pog. (w przybliżeniu, około):

koło

etwa

coś koło tego

so etwas in der Art

kolo <rod. ‑la, mn. ‑la> [kolo] SAM. sr. spol REG GLAS.

kolo

Kolo m. spol (Reigentanz des Balkans)

tańczyć kolo

einen Kolo tanzen

koso [koso] PRISL.

patrzeć na kogoś [lub na coś] koso

jdn [o. etw] scheel ansehen

koto [koto] SAM. m. spol lub sr. spol nesprem. GLAS.

koto

Koto sr. spol

grać na koto

Koto spielen

koc <rod. ‑a, mn. ‑e> [kots] SAM. m. spol

koc

[Woll]decke ž. spol

koc w kratę

karierte Decke

kod <rod. ‑u, mn. ‑y> [kot] SAM. m. spol

kod t. RAČ.:

kod

Code m. spol

kod

Kode m. spol

kod

Kennung ž. spol

kod genetyczny

der genetische Code

kod binarny

Binärcode m. spol

kod kraju

Ländercode m. spol

kod kraju

Länderkennung ž. spol

kod maszynowy

Maschinencode m. spol

kod pocztowy

Postleitzahl ž. spol

kod pocztowy

PLZ ž. spol

kod polecenia

Befehlscode m. spol

kod użytkownika

Benutzerkennung ž. spol

kod szesnastkowy

HEX-Code m. spol

kody czytelne maszynowo

maschinenlesbare Codes

fraza:

złamać kod

den Code knacken

kop <rod. ‑a, mn. ‑y> [kop] SAM. m. spol pog. (uderzenie)

kop

Tritt m. spol

dostać kopa

einen Tritt bekommen

kos <rod. ‑a, mn. ‑y> [kos] SAM. m. spol ZOOL.

kos

Amsel ž. spol

kot <rod. ‑a, mn. ‑y> [kot] SAM. m. spol

kot ZOOL.:

kot

Katze ž. spol

kot

Kater m. spol

fraza:

odwracać kota ogonem pog.

etw verdrehen slabš. pog.

odwracać kota ogonem pog.

etw entstellt wiedergeben

pierwsze koty za płoty preg.

aller Anfang m. spol ist schwer preg.

kupować kota w worku

die Katze im Sack kaufen pog.

drzeć z kimś koty, żyć jak pies z kotem

wie Hund m. spol und Katze leben pog.

latać jak kot z pęcherzem

wie ein aufgescheuchtes Huhn herumlaufen

tyle co kot napłakał

erbärmlich [o. kümmerlich] wenig

mieć kota na punkcie czegoś

verrückt nach etw sein

koci [kotɕi] PRID.

koci (dotyczący kota):

koci ogon, sierść

Katzen-

kocie oko fig. (kamień półszlachetny)

Katzenauge sr. spol

kocie oko fig. (kamień półszlachetny)

Katzenaugenopal m. spol

fraza:

kocia mama

Katzenmutti ž. spol

kocia muzyka

Katzenmusik ž. spol slabš. pog.

kocie łby

Kopfsteinpflaster sr. spol

żyć z kimś na kocią łapę šalj.

mit jdm ohne Trauschein zusammenleben

koga <rod. ‑gi, loc kodze, mn. ‑gi> [koga] SAM. ž. spol ZGOD.

koga

Kogge ž. spol

koić <koi; pret. kój; dov. obl. u‑> [koitɕ] GLAG. preh. glag.

koić ból

lindern

koić ból

stillen

koić cierpienie

[ab]mildern

koić nerwy

beruhigen

koić nerwy

besänftigen

koja <rod. koi, mn. koje> [koja] SAM. ž. spol t. NAVT.

koja

Koje ž. spol