Prevodi za „obrazki“ v slovarju poljsko » nemški

obraz <rod. ‑u, mn. ‑y> [obras] SAM. m. spol

1. obraz (dzieło sztuki):

obraz

Bild sr. spol

obraz

Gemälde sr. spol

patrzeć w kogoś jak w obraz

jdn anhimmeln pog.

przemówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu preg.

bei jdm auf taube Ohren stoßen

przemówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu preg.

gegen eine Wand reden

2. obraz (widok, scena):

obraz

Bild sr. spol

obraz

Anblick m. spol

obraz nędzy i rozpaczy

ein Bild des Jammers ur. jez.

żywy obraz kogoś/czegoś

ein lebhaftes Bild von jdm/etw

3. obraz (całokształt: epoki, wypadków):

obraz

[Gesamt]bild sr. spol

obraz kliniczny MED.

klinisches Bild sr. spol

4. obraz TV:

obraz

Bild sr. spol

obraz kontrolny

[Fernseh]testbild sr. spol

obraz rastrowy RAČ.

Rasterbild sr. spol

obraz rastrowy RAČ.

Rasterdarstellung ž. spol

obraz rastrowy RAČ.

Pixelbild sr. spol

odwrócony obraz wideo

invertiertes Videobild sr. spol

rzucić obraz na ekran

das Bild auf dem Bildschirm darstellen

5. obraz pog. (film):

obraz

Streifen m. spol pog.

obraz

Film m. spol

6. obraz:

obraz FIZ., FOTO.

[Licht]bild sr. spol

obraz FIZ., FOTO.

Abbildung ž. spol

obraz optyczny

optische Abbildung

obraz pozorny

virtuelles Bild

ziarnistość obrazu fotograficznego

Körnung ž. spol einer fotografischen Abbildung

obraza <rod. ‑zy, mn. ‑zy> [obraza] SAM. ž. spol več. lp

1. obraza (zniewaga):

obraza

Beleidigung ž. spol

kamień obrazy

Stein m. spol des Anstoßes

2. obraza PRAVO:

obraza

Beleidigung ž. spol

obraza

Verletzung ž. spol

obraza

Missachtung ž. spol

obraza

Schmähung ž. spol

obraza moralności

Erregung ž. spol öffentlichen Ärgernisses

obraza majestatu

Majestätsbeleidigung ž. spol

obraza sądu

Missachtung des Gerichts

obraza munduru

Schmähung der Uniform

obraza boska

Gotteslästerung ž. spol

obrazek <rod. ‑zka, mn. ‑zki> [obrazek] SAM. m. spol

1. obrazek (mały obraz):

obrazek

Bild[chen] sr. spol

ktoś jak obrazek [lub z obrazka]

bildschöne Person ž. spol

2. obrazek (ilustracja):

obrazek

Abbildung ž. spol

książka z obrazkami

Bilderbuch sr. spol

3. obrazek (scenka):

obrazek

Szene ž. spol

obrazek rodzinny

Familienszene ž. spol

4. obrazek LIT.:

obrazek

Bild sr. spol

obrazek rodzajowy

Sittenbild sr. spol

obrazić [obraʑitɕ]

obrazić dov. obl. od obrażać

glej tudi obrażać

I . obrażać <‑ża; dov. obl. obrazić> [obraʒatɕ] GLAG. preh. glag.

1. obrażać (znieważać):

obrażać kogoś czymś

jdn mit etw beleidigen [o. kränken]

2. obrażać (naruszać zasady):

obrażać coś

etw missachten

obrażać coś

gegen etw verstoßen

obrażać czyjeś uczucia religijne

jds religiöse Gefühle verletzen

II . obrażać <‑ża; dov. obl. obrazić> [obraʒatɕ] GLAG. povr. glag. (być urażonym)

obrażać

beleidigt [o. gekränkt] sein

obrażać się na kogoś o coś

jdm etw übel nehmen

obcążki [optsow̃ʃki] SAM.

obcążki mn. < rod. mn. ‑ków> pog.:

obcążki

[kleine] Zange ž. spol

płaskie obcążki

Flachzange ž. spol

ciężkie obcążki

schwere Zange

I . obrażać <‑ża; dov. obl. obrazić> [obraʒatɕ] GLAG. preh. glag.

1. obrażać (znieważać):

obrażać kogoś czymś

jdn mit etw beleidigen [o. kränken]

2. obrażać (naruszać zasady):

obrażać coś

etw missachten

obrażać coś

gegen etw verstoßen

obrażać czyjeś uczucia religijne

jds religiöse Gefühle verletzen

II . obrażać <‑ża; dov. obl. obrazić> [obraʒatɕ] GLAG. povr. glag. (być urażonym)

obrażać

beleidigt [o. gekränkt] sein

obrażać się na kogoś o coś

jdm etw übel nehmen

obrać [obratɕ]

obrać dov. obl. od obierać

glej tudi obierać

obierać <‑ra; dov. obl. obrać> [objeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. obierać (ze skórki, z łupin):

obierać jabłko, kartofle

[ab]schälen

obierać jajko

[ab]pellen

2. obierać (wybierać):

obierać

wählen

obrać kogoś przewodniczącym [lub na przewodniczącego]

jdn zum Vorsitzenden wählen

obierać zawód

einen Beruf wählen

obrady [obradɨ] SAM.

obrady

Beratungen ž. spol mn.

obrady

Debatte ž. spol

obrady (parlamentu)

Sitzung ž. spol

otworzyć/zamknąć obrady

die Debatte eröffnen/schließen

burzliwe obrady

stürmische Debatte

I . obracać <‑ca; dov. obl. obrócić> [obratsatɕ] GLAG. preh. glag.

1. obracać (przekręcać):

obracać klucz, śrubę

drehen

2. obracać (zwracać):

obracać wzrok

wenden

3. obracać (przesuwać):

obracać szafę

umdrehen

4. obracać (unicestwiać):

obracać

zertrümmern

obracać coś w gruzy

etw in Schutt und Asche legen fig.

obrócić coś na nice

etw völlig umkrempeln [o. auf den Kopf stellen]

obrócić coś wniwecz

etw zunichte machen

5. obracać FINAN.:

obracać kapitałem/pieniędzmi

Kapital/Geld umsetzen

fraza:

obracać coś w żart

etw als Scherz hinstellen

II . obracać <‑ca; dov. obl. obrócić> [obratsatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (iść tam i z powrotem)

obracać

hin und zurück laufen [o. gehen]

III . obracać <‑ca; dov. obl. obrócić> [obratsatɕ] GLAG. povr. glag.

1. obracać:

obracać (okręcać się) (koło)

sich tož. drehen

obracać (okręcać się) (koło)

kreisen

obracać (okręcać się) (koło)

rotieren

2. obracać (zwracać się):

obracać

sich tož. umdrehen

obrócić się do kogoś przodem

sich tož. zu jdm umdrehen

obrócić się do kogoś tyłem

sich tož. von jdm abwenden

obracać się przeciwko komuś

sich tož. gegen jdn wenden

3. obracać pog. (przebywać):

obracać

sich tož. aufhalten

obracać

verkehren

obracać się w jakimś towarzystwie

in bestimmten Kreisen verkehren

obrok <rod. ‑u, brez mn. > [obrok] SAM. m. spol pog. (pasza)

obrok

[Pferde]futter sr. spol

koń dostał obrok w worku

das Pferd sr. spol bekam Futter in einem Sack

obrzęd <rod. ‑u, mn. ‑y> [obʒent] SAM. m. spol

1. obrzęd (ceremonia):

obrzęd

Brauch m. spol

obrzęd

Zeremonie ž. spol

obrzędy pogrzebowe

Bestattungsbräuche m. spol mn.

obrzęd parzenia herbaty

Teezeremonie ž. spol

2. obrzęd (rytuał):

obrzęd

Ritual sr. spol

obrzęk <rod. ‑u, mn. ‑i> [obʒeŋk] SAM. m. spol MED.

obrzęk

Ödem

obrzęk

[An]schwellung ž. spol

mieć obrzęki

ein Ödem haben

obrzyn <rod. ‑a, mn. ‑y> [obʒɨn] SAM. m. spol pog. (ucięta lufa)

obrzyn

Gewehr sr. spol mit abgeschnittenem [o. gestutztem] Lauf

strzelać z obrzyna

mit einer gestutzten Waffe schießen