Prevodi za „poviem“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

osiem [oɕem] ŠTEV.

osiem

acht

glej tudi dwa

I . dwa [dva] ŠTEV.

dwa (liczba):

dwa

zwei

dwa jabłka/słowniki

zwei Äpfel m. spol mn. /Wörterbücher ntpl

dwa razy

zweimal

co dwa dni/tygodnie/lata

alle zwei Tage m. spol mn. /Wochen ž. spol mn. /Jahre ntpl

fraza:

bez dwóch zdań

ohne Zweifel

bez dwóch zdań

zweifellos

chwytać dwie sroki za ogon, upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen pog.

dwa kroki stąd

zwei Schritte von hier

dwa światy

zwei Welten ž. spol mn.

działać na dwa fronty

einen Kampf an zwei Fronten führen

jak dwa razy dwa jest cztery

wie zwei mal zwei vier ist

mieć do kogoś dwa słowa

noch ein Wörtchen mit jdm zu reden haben

mieć dwie lewe ręce

zwei linke Hände haben

nie dać sobie dwa razy mówić

sich daj. nicht zweimal sagen lassen

nie raz, nie dwa

oftmals

podobni do siebie jak dwie krople wody

sie gleichen sich wie zwei Tropfen m. spol mn. Wasser

pracować/jeść za dwóch

für zwei arbeiten/essen

pracować na dwie zmiany

in zwei Schichten arbeiten

raz czy dwa

ein, zwei mal

raz dwa

im Nu pog.

raz dwa

im Handumdrehen pog.

raz dwa

in einem Augenblick

siedzieć na dwóch stołkach

ein doppeltes Spiel treiben

siedzieć na dwóch stołkach

zwei Herren dienen

skakać przed kimś na dwóch łapkach slabš.

sich tož. bei jdm anbiedern

to sprawa dwóch miesięcy

das ist eine Sache ž. spol von zwei Monaten pog.

w dwóch słowach

in knappen Worten

co dwie głowy, to nie jedna preg.

zwei Köpfe m. spol mn. sind besser als einer

skąpy dwa razy traci preg.

der Geizige m. spol muss oft teuer bezahlen, was er wohlfeil kauft preg.

dwa razy daje, kto prędko daje preg.

schnelle Hilfe ž. spol ist am wertvollsten

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta preg.

wenn zwei sich streiten, lacht der Dritte m. spol preg.

każdy kij ma dwa końce preg.

alles hat seine guten und schlechten Seiten

każdy kij ma dwa końce preg.

jeder Stecken m. spol hat zwei Ecken pog.

mądrej głowie dość dwie słowie preg.

einem klugen Kopf muss man es nicht zweimal erklären

nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki preg.

man kann nicht zweimal in denselben Fluss steigen

pokorne cielę dwie matki ssie preg.

Demut ž. spol lohnt im Leben mehr als Übermut m. spol

trudno dwóm panom służyć preg.

niemand kann zwei Herren dienen preg.

II . dwa [dva] SAM. sr. spol nesprem.

1. dwa ŠOL. (ocena mierna/dopuszczająca):

dwa

Zwei ž. spol

dwa

Fünf ž. spol

dwa

mangelhaft

2. dwa UNIV. (ocena niedostateczna):

dwa

Zwei ž. spol

dwa

Fünf ž. spol

dwa

ungenügend

dostać dwa z egzaminu

eine Fünf in der Prüfung bekommen

bowiem [bovjem] VEZ. ur. jez.

bowiem

nämlich

bowiem

denn

potem [potem] PRISL.

1. potem (następnie):

potem

dann

potem

danach

2. potem (później):

potem

später

potem

nachher

odłożyć trochę pieniędzy na potem

etwas Geld für später zurücklegen

pobiec [pobjets], pobiegnąć [pobjegnoɲtɕ] <‑egnie; pret. ‑egnij> GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. pobiec:

pobiec (udać się biegiem) (człowiek, zwierzę)

laufen

droga pobiegnie na zachód

der Weg m. spol verläuft nach Westen

2. pobiec (zostać skierowanym):

czyjś wzrok pobiegł ku czemuś

jds Blick m. spol hat sich tož. auf etw tož. gerichtet

czyjś wzrok pobiegł ku czemuś

jd hat den Blick auf etw tož. gerichtet

3. pobiec pog. (podążyć):

pobiegł do sklepu

er rannte eilig zum Laden

pobiegnij szybko po pomoc!

lauf schnell um Hilfe!

pobiegła po swoją siostrę

sie lief nach ihrer Schwester [o. um ihre Schwester zu holen]

pociec [potɕets]

pociec dov. obl. od ciec

glej tudi ciec

ciec [tɕets]

ciec → cieknąć

I . popiec <‑ecze> [popjets]

popiec dov. obl. od piec

II . popiec <‑ecze> [popjets] GLAG. povr. glag. dov. obl.

popiec

[nacheinander] gebraten [o. gebacken] werden

kiełbaski szybko się popiekły

die Würstchen ntpl wurden schnell gebraten

glej tudi piec , piec

I . piec² <piecze> [pjets] GLAG. preh. glag.

1. piec < dov. obl. u‑> (poddawać działaniu temperatury):

piec chleb, ciasto

backen

piec mięso

braten

2. piec samo v nedov. obl. (sprawiać ból):

oczy mnie pieką

mir brennen die Augen ntpl

twarz mnie piecze

mein Gesicht sr. spol glüht

ta rana piecze mnie żywym ogniem ur. jez.

diese Wunde ž. spol brennt wie Feuer

II . piec² <piecze> [pjets] GLAG. nepreh. glag. <dov. obl. po‑>

piec (parzyć) (słońce)

brennen

piec (parzyć) (słońce)

sengen

III . piec² <piecze> [pjets] GLAG. povr. glag.

1. piec < dov. obl. u‑> <[lub po‑]>:

piec (chleb, ciasto)

backen

piec (mięso)

braten

2. piec < dov. obl. po‑> (odczuwać gorąco):

piec się na słońcu (człowiek)

sich tož. in [o. von] der Sonne braten lassen pog.

piec¹ <rod. ‑a, mn. ‑e> [pjets] SAM. m. spol

piec (do ogrzewania)

Heizofen m. spol

piec (kuchenny)

Backofen m. spol

piec (przemysłowy)

Hochofen m. spol

piec gdański

Danziger Kachelofen m. spol

prosto z pieca

ofenfrisch

napalić w piecu

im Ofen heizen

wsadzić chleb do pieca

Brot in den Ofen schieben

fraza:

z niejednego pieca chleb jeść

viel in der Welt herumkommen

komuś się żyje jak u Pana Boga za piecem

jd lebt wie die Made ž. spol im Speck [o. wie Gott m. spol in Frankreich]

posiew <rod. ‑u, brez mn. > [poɕef] SAM. m. spol

1. posiew BIOL. (badanie drobnoustrojów):

posiew

Saat ž. spol

2. posiew AGR.:

posiew

Saat ž. spol

posiew

Aussaat ž. spol

3. posiew fig. ur. jez.:

posiew

Saat ž. spol

powiew <rod. ‑u, mn. ‑y> [povjef] SAM. m. spol ur. jez.

powiew powietrza

Luftbewegung ž. spol

powiew powietrza

Luftzug m. spol

powiew wiatru

Windzug m. spol