Prevodi za „vyvádzať“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

wykadzać <‑dza; pret. ‑aj> [vɨkadzatɕ], wykadzić [vɨkadzitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

wykadzać

verräuchern

wykadzać pokój

das Zimmer verräuchern

wysadzać <‑dza> [vɨsadzatɕ], wysadzić [vɨsadʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. wysadzać:

wysadzać (z samochodu)

aussteigen lassen

wysadzać (ze statku)

an Land setzen [o. bringen]

2. wysadzać (powodować eksplozję):

wysadzać coś w powietrze

etw in die Luft sprengen

3. wysadzać (przenieść do gruntu):

wysadzać sadzonki

auspflanzen

4. wysadzać več. nedov. obl. (posadzić wzdłuż):

aleja wysadzana drzewami

eine mit Bäumen bepflanzte Allee ž. spol

5. wysadzać več. nedov. obl. (wstawić):

broszka wysadzana szafirami

eine mit Saphiren besetzte Brosche ž. spol

6. wysadzać (wyważyć):

wysadzić drzwi z zawiasów

eine Tür aus den Angeln heben

huk wysadzanych korków szampana

das Knallen sr. spol der Sektkorken

wysadziło korki pog.

die Sicherung ž. spol ist rausgeflogen pog.

dogadzać <‑dza; dov. obl. dogodzić> [dogadzatɕ] GLAG. nepreh. glag.

dogadzać komuś

es jdm recht machen

dogadzać sobie

es sich daj. gut gehen lassen

nie sposób dogodzić wszystkim

man kann es nicht allen recht machen

fraza:

jeszcze się taki nie urodził, co by każdemu dogodził preg.

allen Menschen recht getan ist eine Kunst ž. spol , die niemand kann preg.

doradzać <‑dza> [doradzatɕ], doradzić [doradʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

doradzać komuś coś

jdm etw raten [o. empfehlen]

dosadzać <‑dza; pret. ‑dzaj; dov. obl. po‑> [dosadzatɕ], dosadzić [dosadʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. dosadzać (kończyć sadzenie):

dosadzać

zu Ende pflanzen

dosadzać kwiaty do rabatki

die Blumen in die Rabatten pflanzen

2. dosadzać (posadzić kogoś gdzieś):

dosadzić na widownię jeszcze kilka osób

noch einige Personen in den Zuschauerraum setzen

nasadzać <‑dza; pret. ‑aj; dov. obl. nasadzić> [nasadzatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. nasadzać (przymocować coś):

nasadzać

aufsetzen

nasadzić uchwyt na kijek

den Griff auf den Stock setzen

2. nasadzać:

nasadzać TEH., ZOOL.

zum Brüten ansetzen

nasadzić kurę

eine Henne zum Brüten ansetzen

3. nasadzać samo v nedov. obl. pog. (posadzić kogoś):

nasadzać

viele Personen setzen [o. platzieren]

nasadzali gości w salonie

sie haben viele Gäste in den Salon gesetzt

I . obladzać <‑dza; pret. ‑dzaj; dov. obl. oblodzić> [obladzatɕ] GLAG. preh. glag.

oblodzony samolot

vereistes Flugzeug sr. spol

mróz oblodził skały

Eis sr. spol bedeckte die Felsen

oblodzona szosa

vereiste Straße ž. spol

II . obladzać <‑dza; pret. ‑dzaj; dov. obl. oblodzić> [obladzatɕ] GLAG. povr. glag.

obladzać

vereisen

obladzać

Eis ansetzen

butelka w zamrażalniku szybko się obladza

die Flasche ž. spol setzt im Gefrierschrank schnell Eis an

obradzać <‑dza; pret. ‑aj; dov. obl. obrodzić> [obradzatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. obradzać (wydać plon):

obradzać

reichlich Früchte tragen

w tym roku czereśnie obrodziły

dieses Jahr tragen die Kirschen ž. spol mn. reichlich Früchte

2. obradzać fig.:

obradzać

reichlich haben

ostatnio obrodziło w kontrowersyjne filmy

in letzter Zeit gab es zahlreiche kontroverse Filme

koniec lata obrodził w ciekawe wydarzenia kulturalne

das Jahresende sr. spol war reich an interessanten Kulturereignissen

obsadzać <‑dza> [opsadzatɕ], obsadzić [opsadʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. obsadzać (sadzić):

obsadzić coś czymś

etw tož. mit etw bepflanzen

grządki są obsadzone warzywami

die Beete ntpl sind mit Gemüse bepflanzt

obsadzić miotłę na kij

den Besen auf den Stiel setzen

2. obsadzać (powierzać stanowisko):

obsadzać

besetzen

obsadzone stanowisko

besetzte Stelle ž. spol

3. obsadzać:

obsadzać FILM, GLED.

besetzen

4. obsadzać VOJ.:

obsadzać

besetzen

wróg obsadził miasto

der Feind m. spol besetzte die Stadt

odradzać¹ <‑dza; dov. obl. odradzić> [odradzatɕ] GLAG. preh. glag. (dawać radę)

odradzać komuś coś

jdm von etw abraten

I . ogładzać <‑dza; pret. ‑dzaj> [ogwadzatɕ], ogładzić [ogwadʑitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. ogładzać (wygładzić):

ogładzać

glätten

ogładzać

polieren

ogładzić marmur

Marmor polieren

2. ogładzać ur. jez. (nauczyć dobrych manier):

ogładzać

gute Manieren beibringen

ogładzać

Schliff verleihen ur. jez.

dopiero w szkole został ogładzony

erst in der Schule lernte er Umgangsformen

II . ogładzać <‑dza; pret. ‑dzaj> [ogwadzatɕ], ogładzić [ogwadʑitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez.

ogładzać

sich tož. zu benehmen lernen

powinieneś się nieco ogładzić

du solltest lernen, dich zu benehmen

I . ogradzać <‑dza; pret. ‑dzaj; dov. obl. ogrodzić> [ogradzatɕ] GLAG. preh. glag.

1. ogradzać (stawiać płot):

ogradzać dom

einzäunen

ogradzać dom

begrenzen

2. ogradzać (stawiać mur):

ogradzać

ummauern

II . ogradzać <‑dza; pret. ‑dzaj; dov. obl. ogrodzić> [ogradzatɕ] GLAG. povr. glag.

ogradzać

sich tož. abgrenzen

ogradzać

sich tož. mit einem Zaun absichern

musieliśmy ogrodzić się od sąsiadów

wir mussten uns von den Nachbarn abgrenzen

osładzać <‑dza; dov. obl. osłodzić> [oswadzatɕ] GLAG. preh. glag.

1. osładzać (cukrzyć):

osładzać

süßen

osładzać

zuckern

osładzać herbatę

den Tee süßen

osładzać herbatę

Zucker in den Tee geben

2. osładzać fig. (uprzyjemniać):

osładzać

versüßen

osładzać komuś życie

jdm das Leben versüßen

ugładzać <‑dza; pret. ‑dzaj> [ugwadzatɕ], ugładzić [ugwadʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

1. ugładzać (uczynić gładkim):

ugładzać

glätten

ugładzać fryzurę

die Frisur glätten

2. ugładzać fig. (udoskonalić):

ugładzać

schleifen fig.

ugładzać tekst

den Text schleifen fig.

zaradzać <‑dza> [zaradzatɕ], zaradzić [zaradʑitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez.

zaradzać

Abhilfe schaffen

zaradzać

Mittel und Wege finden preg.

zaradzać czemuś

einer Sache daj. abhelfen

I . zasadzać <‑dza> [zasadzatɕ], zasadzić [zasadʑitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. zasadzać (wsadzać w ziemię):

zasadzać

[an]pflanzen

zasadzać marchew

Möhren pflanzen

2. zasadzać samo v nedov. obl. ur. jez. (mieć za podstawę):

zasadzać na czymś

etw zur Grundlage haben

zasadzać na czymś

auf etw daj. basieren

II . zasadzać <‑dza> [zasadzatɕ], zasadzić [zasadʑitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. zasadzać samo v nedov. obl. ur. jez. (polegać na czymś):

zasadzać się na czymś

auf etw daj. fußen

zasadzać się na czymś

[sich tož. ] auf etw tož. gründen

2. zasadzać pog. (czyhać):

zasadzać się na kogoś

jdm auflauern

zawadzać <‑dza> [zavadzatɕ], zawadzić [zavadʑitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. zawadzać (potrącić o coś):

zawadzać

an etw daj. hängen bleiben

zawadzać o stół

am Tisch hängen bleiben

2. zawadzać samo v nedov. obl. (przeszkadzać):

zawadzać komuś

jdn behindern

zawadzać komuś w czymś

jdm bei etw im Weg sein [o. stehen]

nie zawadzi spróbować

ein Versuch kann nicht schaden

złej baletnicy zawadza i rąbek u spódnicy preg.

ein Ungeschickter m. spol sieht überall Hindernisse

gdy jesteś w cudzym domu, nie zawadzajże nikomu preg.

wenn du im fremden Haus bist, steh niemandem im Wege

3. zawadzać pog. (wpaść gdzieś lub do kogoś przy okazji):

zawadzać

bei jdm/irgendwo vorbeischauen

po drodze zawadził o Gdańsk

auf dem Weg schaute er in Danzig vorbei

zdradzać <‑dza> [zdradzatɕ]

zdradzać pret. od zdradzić

glej tudi zdradzić

I . zdradzić [zdradʑitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. zdradzić (wydawać):

zdradzić kraj, tajemnicę, ideały

verraten

2. zdradzić (być niewiernym):

zdradzić dziewczynę, męża

betrügen

3. zdradzić samo v nedov. obl. (przejawiać):

zdradzić zdolności

offenbaren

zdradzić zdolności

an den Tag legen

zdradzić podobieństwo

zeigen

jego zachowanie zdradzało objawy choroby psychicznej

sein Verhalten sr. spol offenbarte Symptome einer psychischen Krankheit

II . zdradzić [zdradʑitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. zdradzić (być niewiernym wobec siebie):

zdradzić

sich tož. selbst betrügen

2. zdradzić (demaskować się):

zdradzić

sich tož. verraten