Prevodi za „źródłach“ v slovarju nemško » poljski

I . flạch [flax] PRID.

1. flach (eben):

flach Gebiet, Dach

płaski

mit der flachen Hand

dłonią

auf dem flachen Land

na terenach wiejskich

2. flach (niedrig):

flach Gebäude, Hügel, Stirn

niski

flach Schuhabsatz

płaski

flach Schuhabsatz

niski

3. flach (nicht tief):

flach Gewässer, Teller

płytki

4. flach (nicht steil):

flach Küste, Hang

łagodny

flach Küste, Hang

łagodnie opadający

5. flach slabš. (oberflächlich):

flach Unterhaltung

płytki

II . flạch [flax] PRISL.

flach liegen

płasko

flach atmen

krótko

flach atmen

płytko

sich flach hinlegen

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć] się pog.

Villach <‑s, brez mn. > [ˈfɪlax] SAM. sr. spol GEO

Villach

Villach m. spol (miejscowość wypoczynkowa w południowo-wschodniej Austrii)

Wạllach <‑[e]s, ‑e> [ˈvalax] SAM. m. spol

Wallach

wałach m. spol

Gọldlack <‑[e]s, ‑e> SAM. m. spol BOT.

Goldlack

lak m. spol [wonny]

I . bra̱ch [braːx] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

brach pret. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRID.

brach

leżący odłogiem

glej tudi brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] GLAG. preh. glag. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [dov. obl. z‑]

brechen Brot

przełamywać [dov. obl. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig pog.

sich daj. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen pog.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [dov. obl. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [dov. obl. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [dov. obl. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [dov. obl. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [dov. obl. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [dov. obl. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [dov. obl. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen ur. jez. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [dov. obl. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [dov. obl. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [dov. obl. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] GLAG. nepreh. glag. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [dov. obl. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [dov. obl. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce sr. spol mi się kraje

auf Biegen und Brechen pog.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen pog.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [dov. obl. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [dov. obl. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś pog.

5. brechen +haben pog. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [dov. obl. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] GLAG. povr. glag. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [dov. obl. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [dov. obl. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [dov. obl. odbić] się

Coach <‑[s], ‑s> [kɔʊtʃ] SAM. m. spol

Coach

trener m. spol

Krạch¹ <‑[e]s, Kräche> [krax, pl: ˈkrɛçə] SAM. m. spol

1. Krach (Knall):

Krach

trzask m. spol

Krach

łoskot m. spol

2. Krach pog. (Auseinandersetzung):

Krach

awantura ž. spol

mit jdm Krach haben [o. kriegen]

awanturować się z kimś

3. Krach pog. (Börsenkrach):

Krach

krach m. spol

Ọbdach <‑[e]s, brez mn. > [ˈɔpdax] SAM. sr. spol ur. jez.

Obdach

dach m. spol nad głową

jdm Obdach gewähren [o. geben]

zapewniać [dov. obl. zapewnić] komuś dach nad głową

wona̱ch [vo​ˈnaːx] PRISL.

1. wonach (Gegenstand, Methode):

wonach suchst du?

czego szukasz?

ich möchte wissen, wonach Sie hier suchen

chciałbym wiedzieć, czego pan/pani tu szuka

wonach soll ich mich richten?

czym mam się kierować?

wonach riecht das?

czym to pachnie?

2. wonach rel:

es gibt Gerüchte, wonach er ein Spieler sein soll

krążą plotki, według których miałby on być graczem

wonach es hier stinkt, weiß ich auch nicht

też nie wiem, czym tu śmierdzi

hat er gefunden, wonach er gesucht hat?

czy znalazł [to], czego szukał?

wonach auch immer ihr der Sinn stand, er brachte es ihr

na cokolwiek miała ochotę, dawał jej to

wonach ich ihn auch fragte, er wusste eine Antwort

o cokolwiek go nie pytałem, znał odpowiedź

Wildlachs SAM.

Geslo uporabnika

Wildlachs m. spol

dziki łosoś m. spol

Gelach SAM.

Geslo uporabnika

Gelach sr. spol

babrzysko sr. spol

Gelach sr. spol

bobrowisko sr. spol