Prevodi za „areten“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] GLAG. preh. glag.

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [dov. obl. s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [dov. obl. nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [dov. obl. włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich daj. einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] GLAG. nepreh. glag.

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw tož. treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw tož. treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw tož. treten Tür

przechodzić [dov. obl. przejść] przez coś

über etw tož. treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka ž. spol wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [dov. obl. wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [dov. obl. przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [dov. obl. przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [dov. obl. wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [dov. obl. postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw tož. treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [dov. obl. nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [dov. obl. nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

glej tudi vortreten , heraustreten , eintreten , austreten

vo̱r|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. vortreten (nach vorn treten):

vortreten

występować [dov. obl. wystąpić] naprzód

2. vortreten pog.:

vortreten (vorstehen) (Augen, Ader)

wychodzić [dov. obl. wyjść] na wierzch

hera̱u̱s|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. heraustreten (nach draußen treten):

heraustreten

wychodzić [dov. obl. wyjść]

heraustreten

występować [dov. obl. wystąpić]

aus dem Haus heraustreten

wyjść z domu

aus der Reihe heraustreten

wystąpić z szeregu

2. heraustreten:

heraustreten (anschwellen) (Adern)

nabrzmiewać [dov. obl. nabrzmieć]

heraustreten (Augen)

wychodzić [dov. obl. wyjść] na wierzch [lub z orbit] pog.

I . e̱i̱n|treten GLAG. nepreh. glag. irr

1. eintreten +sein (hineingehen):

[in das Zimmer] eintreten

wchodzić [dov. obl. wejść] [do pokoju]

2. eintreten +sein (beginnen):

[mit jdm] in Verhandlungen/eine Diskussion eintreten

rozpoczynać [dov. obl. rozpocząć] [z kimś] negocjacje/dyskusję

3. eintreten +sein:

eintreten (sich ereignen) (Besserung, Bewusstlosigkeit)

następować [dov. obl. nastąpić]

eintreten (Fall)

zdarzyć się

eintreten (Verschlechterung, Übelkeit)

występować [dov. obl. wystąpić]

eintreten (Tod)

nadchodzić [dov. obl. nadejść]

das Eintreten

wystąpienie sr. spol

das Ereignis trat am 18. Juli 1985 ein

to zdarzenie sr. spol wydarzyło się 18 lipca 1985 roku

was wir befürchteten, trat ein

to, czego się obawialiśmy, nastąpiło

als der Tod eintrat, war der Patient bereits bewusstlos

gdy nadeszła śmierć ž. spol , pacjent m. spol był już nieprzytomny

4. eintreten +sein:

eintreten (auftreten) (Stille)

zapadać [dov. obl. zapaść]

eintreten (Tauwetter)

nastawać [dov. obl. nastać]

tiefes Schweigen trat plötzlich ein

nagle nastało głębokie milczenie sr. spol

5. eintreten +sein (gelangen):

in die Umlaufbahn eintreten

docierać [dov. obl. dotrzeć] na orbitę

6. eintreten +sein (sich einsetzen):

für jdn/etw eintreten

wstawiać [dov. obl. wstawić] się za kimś/czymś

7. eintreten +haben (Fußtritte versetzen):

auf jdn eintreten

kopać kogoś

8. eintreten +sein (beitreten):

in eine Partei eintreten

wstępować [dov. obl. wstąpić] do partii

II . e̱i̱n|treten GLAG. preh. glag. irr

1. eintreten (zerstören):

die Tür eintreten

wyważać [dov. obl. wyważyć ][lub wywalać [dov. obl. wywalić ]] drzwi kopniakami fam:

2. eintreten (sich eindrücken):

sich daj. einen Dorn eintreten

wbić sobie kolec

I . a̱u̱s|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. austreten:

austreten (nach außen treten) (Flüssigkeit)

wyciekać [dov. obl. wyciec]

austreten (Gas)

ulatniać [dov. obl. ulotnić] się

austreten (Blut)

ciec

austreten (Blut)

cieknąć

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

austreten pog.

wychodzić [dov. obl. wyjść]

pog. ich muss austreten

muszę wyjść pog.

3. austreten (ausscheiden):

austreten

występować [dov. obl. wystąpić]

aus einer Partei/Kirche austreten

wystąpić z partii/Kościoła

aus einem Verein austreten

wystąpić ze stowarzyszenia

II . a̱u̱s|treten GLAG. preh. glag. irr

1. austreten (auslöschen):

ein Feuer austreten

zgasić ogień

eine Zigarettenkippe austreten

zadeptać niedopałek

2. austreten (abnutzen):

austreten Treppenstufen

wydeptać

austreten Schuhe

rozchodzić

erbe̱ten GLAG. preh. glag.

erbeten pp von erbitten

glej tudi erbitten

erbịtten* [ɛɐ̯​ˈbɪtɐn] GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

etw von jdm erbitten

wyprosić u kogoś coś

etw von jdm erbitten

uprosić kogoś o coś pog.

ạn|beten GLAG. preh. glag.

1. anbeten REL.:

anbeten Gott

czcić

anbeten Gott

modlić się do

2. anbeten Person:

anbeten

ubóstwiać

anbeten

uwielbiać

I . rẹtten [ˈrɛtən] GLAG. preh. glag.

1. retten (vor einem Unheil bewahren):

jdn [vor jdm/etw] retten

ratować [dov. obl. u‑] kogoś [przed kimś/czymś]

jdn aus Lebensgefahr [o. Todesgefahr] retten

wybawić [lub uratować] kogoś ze śmiertelnego niebezpieczeństwa

jdm das Leben retten

uratować komuś życie

er ist nicht mehr zu retten pog.

zupełnie zwariował pog.

2. retten (den Ausweg weisend):

die rettende Idee

zbawienna myśl ž. spol

ein rettender Ausweg aus der Drogensucht

droga ž. spol ratunku z narkomanii

3. retten (erhalten, hinüberretten):

retten Gebäude, Gemälde, Denkmal

zachowywać [dov. obl. zachować]

ein Haus vor dem Abriss retten

ocalić [lub uchronić] dom przed zburzeniem

II . rẹtten [ˈrɛtən] GLAG. povr. glag.

retten

ratować [dov. obl. u‑] się

sich vor einem Hund auf einen Baum retten

uciec przed psem na drzewo

sie konnte sich vor Arbeit nicht mehr retten

nie mogła już uchronić się [lub uciec] przed nawałem pracy

viele Flüchtlinge mussten sich über die Grenze retten

wielu uchodźców musiało ratować się ucieczką przez granicę

fraza:

rette sich, wer kann! šalj.

ratuj się, kto może! šalj. pog.

Fe̱ten SAM.

Feten mn. od Fete, Fetus

glej tudi Fetus , Fete

Fe̱tus <‑[ses], ‑ [o. Feten]> [ˈfeːtʊs] SAM. m. spol

Fetus MED. → Fötus

Fe̱te <‑, ‑n> [ˈfeːtə, ˈfɛːtə] SAM. ž. spol pog.

Fete

impreza ž. spol pog.

Fete

impra ž. spol sl

I . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. preh. glag.

1. bieten (anbieten, geben):

bieten Summe

oferować [dov. obl. za‑]

bieten Chance, Gelegenheit

dawać [dov. obl. dać]

jdm die Hand zur Versöhnung bieten

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć] do kogoś rękę na zgodę

diese Kleinstadt hat nichts zu bieten

to małe miasto sr. spol [lub miasteczko sr. spol ] nie ma nic do zaoferowania

dieser Drucker bietet 50 verschiedene Schriften

ta drukarka ž. spol obsługuje 50 różnych czcionek

2. bieten (bereitstellen, gewähren):

bieten Freizeitmöglichkeiten, Komfort, Hilfe

oferować [dov. obl. za‑]

Unterkunft bieten

zapewniać [dov. obl. zapewnić] zakwaterowanie

Trost bieten

dodawać [dov. obl. dodać] otuchy

3. bieten (darbieten, zeigen):

bieten

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

sie boten ein trauriges Bild

przedstawiali smutny widok

jdm die Stirn bieten

stawić komuś czoło

4. bieten slabš. (zumuten):

sich daj. etw bieten/nicht bieten lassen

pozwolić/nie pozwolić sobie na coś

das lasse ich mir nicht bieten

nie pozwolę sobie na to

II . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. nepreh. glag.

1. bieten SPIEL:

bieten

licytować

2. bieten (ein Angebot machen):

wer bietet mehr?

kto da więcej?

III . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. povr. glag.

1. bieten:

bieten (sich anbieten) (Chance)

nadarzać [dov. obl. nadarzyć] się

bieten (Lösung)

nasuwać [dov. obl. nasunąć] się

bei der nächsten sich bietenden Gelegenheit

przy następnej nadarzającej się okazji

2. bieten (sich darbieten):

ein schreckliches Bild bot sich unseren Augen

naszym oczom ukazał się straszny widok m. spol

mi̱e̱ten [ˈmiːtən] GLAG. preh. glag.

[sich daj.] eine Wohnung mieten

wynajmować [dov. obl. wynająć] [sobie] mieszkanie

kne̱ten [ˈkneːtən] GLAG. preh. glag.

1. kneten (bearbeiten):

kneten Knetgummi

ugniatać [dov. obl. ugnieść]

kneten Teig, Ton

zagniatać [dov. obl. zagnieść]

kneten Teig, Ton

wyrabiać [dov. obl. wyrobić]

2. kneten (formen):

kneten Figuren

lepić [dov. obl. u‑]

das Kneten

lepienie sr. spol

3. kneten (massieren):

[jdm] den Nacken kneten

masować [dov. obl. wy‑] [komuś] kark

ni̱e̱ten [ˈniːtn] GLAG. preh. glag. TEH.

nieten

nitować [dov. obl. z‑]

I . re̱i̱ten <reitet, ritt, geritten> [ˈraɪtən] GLAG. nepreh. glag. +sein (auf einem Pferd)

reiten

jeździć konno

im Trab/Galopp reiten

jechać kłusem/galopem

im Schritt reiten

jechać stępa

auf einer Stute reiten

jeździć na klaczy

geritten kommen

przyjechać konno

auf einem Besen reiten fig

latać na miotle fig

II . re̱i̱ten <reitet, ritt, geritten> [ˈraɪtən] GLAG. preh. glag.

reiten

dosiadać

sie reitet eine Stute

[ona] dosiada klaczy

Gạrten <‑s, Gärten> [ˈgartən, pl: ˈgɛrtən] SAM. m. spol

Garten

ogród m. spol

Obstgarten

sad m. spol

Nutzgarten

ogród m. spol użytkowy

zoologischer Garten

ogród zoologiczny

botanischer Garten

ogród m. spol botaniczny

der Garten Eden

ogród Edenu

gebe̱ten [gə​ˈbeːtən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

gebeten pp von bitten

glej tudi bitten

I . bịtten <bittet, bat, gebeten> [ˈbɪtən] GLAG. preh. glag.

1. bitten (ersuchen):

bitten

prosić [dov. obl. po‑]

jdn um etw bitten

prosić kogoś o coś

darf ich Sie um das Brot bitten?

czy mogę pana/panią prosić o chleb?

jdn bitten etw zu tun

prosić kogoś, by coś zrobił

ich hatte ihn gebeten zu warten

poprosiłem go, żeby poczekał

sich gerne bitten lassen

lubić się prosić

er lässt sich nicht lange bitten

on nie da się długo prosić

[aber] ich bitte Sie ...

[ależ] ja pana/panią proszę...

2. bitten (einladen):

jdn zum Abendessen bitten

zapraszać [dov. obl. zaprosić] kogoś na kolację

3. bitten (bestellen):

jdn zu sich bitten

prosić [dov. obl. po‑] kogoś do siebie

darf ich Sie in mein Büro bitten?

czy mogę pana/panią prosić do mojego biura?

II . bịtten <bittet, bat, gebeten> [ˈbɪtən] GLAG. nepreh. glag.

1. bitten (höflich auffordern):

darf ich um Ihre Aufmerksamkeit bitten?

czy mogę prosić o państwa uwagę?

er bat um Geduld/Verzeihung

prosił o cierpliwość/wybaczenie

darf ich bitten? (beim Tanzen)

czy mogę prosić?

es wird gebeten nicht zu rauchen form (als Hinweis)

prosimy nie palić

es wird gebeten nicht zu rauchen (als Schildinschrift)

uprasza się o niepalenie form

wenn ich bitten darf! (auffordernd)

jeśli mogę prosić!

wenn ich bitten darf! (befehlend)

jeśli łaska ž. spol !

ich muss doch sehr bitten! (schockiert)

wypraszam sobie!

2. bitten (flehen):

um Gnade bitten

dopraszać się łaski

3. bitten (hereinbitten):

ich lasse bitten!

proszę niech wejdzie [lub wejdą] !

Mone̱ten [mo​ˈneːtən] SAM.

Moneten mn. pog.:

Moneten

forsa ž. spol pog.

Sude̱ten [zu​ˈdeːtən] SAM. mn.

Sudeten

Sudety mn.

Ä̱ren SAM.

Ären mn. od Ära

glej tudi Ära

Ä̱ra <‑, Ären> [ˈɛːra] SAM. ž. spol mn. selten ur. jez.

Ära

era ž. spol

Arse̱n <‑s, brez mn. > [ar​ˈzeːn] SAM. sr. spol KEM.

Arsen

arsen m. spol

Aromen SAM.

Aromen mn. od Aroma

glej tudi Aroma

Aro̱ma <‑s, Aromen [o. ‑s] [o. ur. jez., alt: ‑ta]> [a​ˈroːma, pl: a​ˈroːmən, a​ˈroːmas, a​ˈroːmata] SAM. sr. spol

Aroma

aromat m. spol

I . fẹtten GLAG. preh. glag.

fetten Backblech:

fetten

natłuszczać [dov. obl. natłuścić]

II . fẹtten GLAG. nepreh. glag.

fetten (Haut, Haare)

przetłuszczać się

fetten (Creme)

natłuszczać

bẹtten GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. betten (hinlegen):

betten

kłaść [dov. obl. położyć] [do łóżka]

weich gebettet

na miękkim posłaniu

wie man sich bettet, so liegt man preg.

jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz preg.

2. betten (begraben):

jdn zur letzten Ruhe betten Tote

pochować kogoś

beten GLAG.

Geslo uporabnika

bete und arbeite nepreh. glag.

módl się i pracuj