Prevodi za „trenung“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . trẹnnen [ˈtrɛnən] GLAG. preh. glag.

1. trennen (auseinanderreißen):

trennen Personen, Gegenstände

dzielić

trennen Personen, Gegenstände

rozdzielać [dov. obl. rozdzielić]

etw/jdn [von etw/jdm] trennen

oddzielać [dov. obl. oddzielić] coś/kogoś [od czegoś/kogoś]

die Streitenden trennen

rozdzielić kłócących się

Mutter und Kind voneinander trennen

oddzielić matkę od dziecka

sie wurden durch den Krieg [voneinander] getrennt

oni zostali rozdzieleni [lub rozłączeni] przez wojnę

die beiden trennen Welten

oni to dwa światy

2. trennen (unterscheiden):

trennen Dinge, Begriffe

rozróżniać [dov. obl. rozróżnić]

3. trennen (bei der Kleidung):

etw von etw trennen

odpruć coś od czegoś

die Knöpfe von einer Jacke trennen

odpruć guziki od kurtki

etw aus etw trennen

wypruć coś z czegoś

das Innenfutter aus dem Mantel trennen

wypruć podszewkę z płaszcza

4. trennen LINGV.:

trennen Wort

dzielić

trennen Begriffe

oddzielać

trennen Silben

dzielić

5. trennen (teilen):

zahlen Sie zusammen oder getrennt?

płacą państwo razem czy oddzielnie?

6. trennen KEM. (zerlegen):

trennen

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

II . trẹnnen [ˈtrɛnən] GLAG. nepreh. glag.

1. trennen (unterscheiden):

trennen

rozróżniać [dov. obl. rozróżnić]

zwischen verschiedenen Konzepten trennen

wyróżniać odmienne koncepcje

2. trennen TEH.:

trennen

selekcjonować

gut/schlecht/scharf trennen (Trennschärfe besitzen)

mieć dobrą/złą/dużą selektywność

III . trẹnnen [ˈtrɛnən] GLAG. povr. glag.

1. trennen (auseinander gehen):

trennen

rozchodzić [dov. obl. rozejść] się

hier trennen sich unsere Wege

tu rozchodzą się nasze drogi

2. trennen (die Beziehung lösen):

trennen

rozstać się

sie haben sich getrennt

oni się rozstali

3. trennen (weggeben):

sie konnte sich nicht davon trennen

ona nie mogła się z tym rozstać

4. trennen (kündigen):

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

rozstaliśmy się z tym współpracownikiem

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

wypowiedzieliśmy pracę temu współpracownikowi

5. trennen ŠPORT:

die Mannschaften trennten sich [mit] 0:1 fig

drużyny zakończyły mecz wynikiem 0:1

glej tudi getrennt

I . getrẹnnt [gə​ˈtrɛnt] PRID.

getrennt

rozdzielony

getrennt Haushalt, Zimmer

oddzielny

II . getrẹnnt [gə​ˈtrɛnt] PRISL.

getrennt leben

osobno

getrennt schreiben

rozdzielnie

schreibt man das getrennt?

czy to się pisze rozdzielnie?

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] GLAG. preh. glag.

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [dov. obl. s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [dov. obl. nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [dov. obl. włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich daj. einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] GLAG. nepreh. glag.

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw tož. treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw tož. treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw tož. treten Tür

przechodzić [dov. obl. przejść] przez coś

über etw tož. treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka ž. spol wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [dov. obl. wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [dov. obl. przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [dov. obl. przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [dov. obl. wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [dov. obl. postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw tož. treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [dov. obl. nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [dov. obl. nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

glej tudi vortreten , heraustreten , eintreten , austreten

vo̱r|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. vortreten (nach vorn treten):

vortreten

występować [dov. obl. wystąpić] naprzód

2. vortreten pog.:

vortreten (vorstehen) (Augen, Ader)

wychodzić [dov. obl. wyjść] na wierzch

hera̱u̱s|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. heraustreten (nach draußen treten):

heraustreten

wychodzić [dov. obl. wyjść]

heraustreten

występować [dov. obl. wystąpić]

aus dem Haus heraustreten

wyjść z domu

aus der Reihe heraustreten

wystąpić z szeregu

2. heraustreten:

heraustreten (anschwellen) (Adern)

nabrzmiewać [dov. obl. nabrzmieć]

heraustreten (Augen)

wychodzić [dov. obl. wyjść] na wierzch [lub z orbit] pog.

I . e̱i̱n|treten GLAG. nepreh. glag. irr

1. eintreten +sein (hineingehen):

[in das Zimmer] eintreten

wchodzić [dov. obl. wejść] [do pokoju]

2. eintreten +sein (beginnen):

[mit jdm] in Verhandlungen/eine Diskussion eintreten

rozpoczynać [dov. obl. rozpocząć] [z kimś] negocjacje/dyskusję

3. eintreten +sein:

eintreten (sich ereignen) (Besserung, Bewusstlosigkeit)

następować [dov. obl. nastąpić]

eintreten (Fall)

zdarzyć się

eintreten (Verschlechterung, Übelkeit)

występować [dov. obl. wystąpić]

eintreten (Tod)

nadchodzić [dov. obl. nadejść]

das Eintreten

wystąpienie sr. spol

das Ereignis trat am 18. Juli 1985 ein

to zdarzenie sr. spol wydarzyło się 18 lipca 1985 roku

was wir befürchteten, trat ein

to, czego się obawialiśmy, nastąpiło

als der Tod eintrat, war der Patient bereits bewusstlos

gdy nadeszła śmierć ž. spol , pacjent m. spol był już nieprzytomny

4. eintreten +sein:

eintreten (auftreten) (Stille)

zapadać [dov. obl. zapaść]

eintreten (Tauwetter)

nastawać [dov. obl. nastać]

tiefes Schweigen trat plötzlich ein

nagle nastało głębokie milczenie sr. spol

5. eintreten +sein (gelangen):

in die Umlaufbahn eintreten

docierać [dov. obl. dotrzeć] na orbitę

6. eintreten +sein (sich einsetzen):

für jdn/etw eintreten

wstawiać [dov. obl. wstawić] się za kimś/czymś

7. eintreten +haben (Fußtritte versetzen):

auf jdn eintreten

kopać kogoś

8. eintreten +sein (beitreten):

in eine Partei eintreten

wstępować [dov. obl. wstąpić] do partii

II . e̱i̱n|treten GLAG. preh. glag. irr

1. eintreten (zerstören):

die Tür eintreten

wyważać [dov. obl. wyważyć ][lub wywalać [dov. obl. wywalić ]] drzwi kopniakami fam:

2. eintreten (sich eindrücken):

sich daj. einen Dorn eintreten

wbić sobie kolec

I . a̱u̱s|treten GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. austreten:

austreten (nach außen treten) (Flüssigkeit)

wyciekać [dov. obl. wyciec]

austreten (Gas)

ulatniać [dov. obl. ulotnić] się

austreten (Blut)

ciec

austreten (Blut)

cieknąć

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

austreten pog.

wychodzić [dov. obl. wyjść]

pog. ich muss austreten

muszę wyjść pog.

3. austreten (ausscheiden):

austreten

występować [dov. obl. wystąpić]

aus einer Partei/Kirche austreten

wystąpić z partii/Kościoła

aus einem Verein austreten

wystąpić ze stowarzyszenia

II . a̱u̱s|treten GLAG. preh. glag. irr

1. austreten (auslöschen):

ein Feuer austreten

zgasić ogień

eine Zigarettenkippe austreten

zadeptać niedopałek

2. austreten (abnutzen):

austreten Treppenstufen

wydeptać

austreten Schuhe

rozchodzić

Tra̱u̱ung <‑, ‑en> [ˈtraʊʊŋ] SAM. ž. spol

Trauung

ślub m. spol

Trauung

zawarcie sr. spol małżeństwa

standesamtliche/kirchliche Trauung

ślub cywilny/kościelny

Trü̱bung <‑, ‑en> SAM. ž. spol

1. Trübung (Unklarwerden: des Wassers):

Trübung

zmętnienie sr. spol

2. Trübung:

Trübung (Beeinträchtigung: des Empfangs)

zakłócenie sr. spol

Trübung (des Einvernehmens)

utrudnienie sr. spol