poljsko » nemški
Ogledujete si podobne rezultate: postulat , postukać , postękać , pospółka , postkomuna , postronny , postronek , postrącać , postradać , postarzać , postojowy , postępować , postanowić , postąpić , postawić , postrzec , postrzał , postroić , postrach , postępek in postawny

postękać [posteŋkatɕ]

postękać dov. obl. od stękać

glej tudi stękać

stękać <‑ka> [steŋkatɕ], stęknąć [steŋknoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. stękać < dov. obl. za‑> (wzdychać, jęczeć):

stękać
[auf]stöhnen

2. stękać samo v nedov. obl. (dukać):

stękać
stotternd lesen
stękać
[hervor]stammeln

3. stękać samo v nedov. obl. pog. (narzekać):

stękać
jammern
stękać
stöhnen

postukać [postukatɕ]

postukać dov. obl. od stukać

glej tudi stukać

I . stukać <‑ka dov. obl. stuknąć> [stukatɕ] GLAG. nepreh. glag.

stukać (pukać, uderzać):

stukać do drzwi
an die Tür klopfen
stukać czymś o coś
mit etw an etw tož. klopfen

II . stukać <‑ka dov. obl. stuknąć> [stukatɕ] GLAG. povr. glag.

1. stukać več. nedov. obl. (uderzyć się wzajemnie):

stukać
sich tož. gegenseitig stoßen

2. stukać (wznosić toast):

stukać się kieliszkami
[mit den Gläsern] anstoßen

3. stukać (uderzyć się):

stukać się w łokieć
sich tož. den Ell[en]bogen [an]stoßen
stuknij się [w czoło/głowę]! pog.
du bist wohl nicht ganz [o. recht] bei Verstand [o. Trost] !

postulat <rod. ‑u, ‑y> [postulat] SAM. m. spol

2. postulat MAT.:

postulat
Axiom sr. spol

postkomuna <rod. ‑ny, brez mn. > [postkomuna] SAM. ž. spol slabš. pog.

1. postkomuna (postkomuniści):

postkomuna
Exkommunisten m. spol mn.
postkomuna
Kommunistenschweine ntpl
postkomuna
Rote m. spol mn.

2. postkomuna → postkomunizm

glej tudi postkomunizm

postkomunizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [postkomuɲism] SAM. m. spol POLIT.

I . postojowy [postojovɨ] PRID.

II . postojowy <rod. ‑wego, mn. ‑wi> [postojovɨ] SAM. sr. spol prid. sklan. obl.

postarzać <‑rza; dov. obl. postarzyć> [postaʒatɕ] GLAG. preh. glag.

postradać <‑da> [postradatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

postradać majątek:

postradać
verlieren
postradać
einbüßen

postrącać [postrontsatɕ]

postrącać dov. obl. od strącać

glej tudi strącać

I . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

2. strącać (zestrzelić):

strącać samolot
abschießen

II . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. KEM.

postronek <rod. ‑nka, mn. ‑nki> [postronek] SAM. m. spol ur. jez.

postronny [postronnɨ] PRID. ur. jez.

postawny [postavnɨ] PRID.

postawny człowiek:

postawny
stattlich

postępek <rod. ‑pku, mn. ‑pki> [postempek] SAM. m. spol ur. jez.

postrach <rod. ‑u, brez mn. > [postrax] SAM. m. spol

2. postrach (osoba, zjawisko budzące strach):

postrach
Schrecken m. spol
postrach sąsiadów
der Schrecken der Nachbarschaft
być postrachem kogoś
jds Schrecken sein

postroić [postroitɕ]

postroić dov. obl. od stroić

glej tudi stroić

I . stroić <‑oi; pret. ‑rój> [stroitɕ] GLAG. preh. glag.

1. stroić ur. jez. (ubierać):

stroić dziecko
[aus]putzen
stroić dziecko
herausputzen pog.

2. stroić ur. jez. (ozdabiać):

stroić choinkę
schmücken

3. stroić t. GLAS. (zmieniać częstotliwość):

stroić radio, instrument
[ab]stimmen
stroić radio, instrument
einstellen

II . stroić <‑oi; pret. ‑rój> [stroitɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (być ozdobą)

III . stroić <‑oi; pret. ‑rój> [stroitɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (ubierać się)

postrzał <rod. ‑u, mn. ‑y> [postʃaw] SAM. m. spol

1. postrzał (rana):

postrzał
Schussverletzung ž. spol

2. postrzał MED.:

postrzał
Lumbago ž. spol
postrzał
Hexenschuss m. spol pog.

postrzec [postʃets] dov. obl., postrzegać [postʃegatɕ] <‑ga> GLAG. preh. glag.

1. postrzec PSIH.:

postrzec
wahrnehmen

2. postrzec ur. jez. (oceniać):

postrzec
einschätzen
postrzec
beurteilen

I . postawić <‑wi> [postavitɕ]

postawić dov. obl. od stawiać

II . postawić <‑wi> [postavitɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

2. postawić (wczuć się):

postaw się w mojej sytuacji
versetze dich in meine Situation [o. Lage]

glej tudi stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] GLAG. preh. glag.

3. stawiać (wznosić):

stawiać budowlę
bauen
stawiać budowlę
errichten

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] GLAG. povr. glag.

1. stawiać < dov. obl. stawić> pis. jez. (zgłaszać się):

stawiać
sich tož. stellen
stawiać
sich tož. melden
stawiać
sich tož. einfinden
stawiać
erscheinen
stawiać się na rozprawę
sich tož. zur Verhandlung einfinden

2. stawiać pog. (przeciwstawiać się):

stawiać
sich tož. widersetzen
stawiać
trotzen

postąpić [postompitɕ]

postąpić dov. obl. od postępować

glej tudi postępować

postępować <‑puje; dov. obl. postąpić> [postempovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

2. postępować več. nedov. obl. fig.:

postępować (rozwijać się) (praca)
fortschreiten
postępować (rozwijać się) (praca)
vonstatten gehen

3. postępować več. nedov. obl. fig.:

postępować (wzmagać się) (choroba)
fortschreiten
postępować (wzmagać się) (choroba)
sich tož. entwickeln

5. postępować (obchodzić się z kimś):

[właściwie/niewłaściwie] z kimś/czymś postępować
mit jdm/etw [richtig/falsch] umgehen
postępuj jak człowiek pog.
sei ein Mensch m. spol

I . postanawiać <‑ia> [postanavjatɕ], postanowić [postanovitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

II . postanawiać <‑ia> [postanavjatɕ], postanowić [postanovitɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag.

1. postanawiać (zdecydować):

postanowić, że...
beschließen, dass ...

pospółka SAM.

Geslo uporabnika
pospółka ž. spol
Kiessand m. spol

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski
Preišči slovarje
Najbolj priljubljeno