Prevodi za spațiu v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

I . spalić <‑li; pret. ‑al> [spalitɕ]

spalić dov. obl. od spalać

II . spalić <‑li; pret. ‑al> [spalitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

spalić ŠPORT:

spalić rzut

ins Abseits laufen

spalić skok

übertreten

fraza:

plan spalił na panewce

der Plan m. spol ist misslungen [o. gescheitert]

plan spalił na panewce

der Plan ist in nichts zerronnen

plan spalił na panewce

der Plan hat sich in nichts aufgelöst

III . spalić <‑li; pret. ‑al> [spalitɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

1. spalić:

spalić (zostać zniszczonym) (dom, drewno, list)

verbrennen

2. spalić:

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

anbrennen

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

verbrennen

3. spalić:

spalić (zbyt mocno się opalić) (plażowicz, skóra)

sich daj. einen Sonnenbrand holen

4. spalić pog. (zdemaskować się):

spalić

auffliegen pog.

glej tudi spalać

I . spalać <‑la; pret. ‑aj; dov. obl. spalić> [spalatɕ] GLAG. preh. glag.

1. spalać (niszczyć, utleniać):

spalać papier, pokarm

verbrennen

spalić za sobą mosty

alle Brücken hinter sich daj. abbrechen

2. spalać več. dov. obl. (zbyt mocno przypiec):

spalać peczeń, mięso

verbrennen

spalać peczeń, mięso

anbrennen lassen

spalić kotlety

die Schnitzel anbrennen lassen

3. spalać več. dov. obl. (mocno opalić):

spalać skórę

verbrennen pog.

twarz spalona tropikalnym słońcem

von der tropischen Sonne verbranntes Gesicht sr. spol

4. spalać več. dov. obl. (przepalić):

spalać bezpiecznik, silnik, żarówkę

durchbrennen

5. spalać več. nedov. obl. (zużywać):

silnik spala dużo benzyny

Motor m. spol verbraucht viel Benzin

II . spalać <‑la; pret. ‑aj; dov. obl. spalić> [spalatɕ] GLAG. povr. glag.

1. spalać:

spalać (ulegać utlenieniu) (substancje pokarmowe)

verbrennen

2. spalać več. nedov. obl. fig. (wyczerpać się):

spalać się w czymś

sich tož. für etw restlos aufopfern

spanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [spaɲe] SAM. sr. spol

1. spanie brez mn.:

spanie

Schlafen sr. spol

dzień do pracy, noc do spania preg.

der Tag m. spol ist zum Arbeiten, die Nacht ž. spol zum Schlafen

2. spanie pog. (posłanie):

spanie

Schlafstelle ž. spol

spaliny [spalinɨ] SAM.

spaliny mn. < rod. mn. ‑in> TEH.:

spaliny

Abgase ntpl

spaliny

Auspuffgase ntpl

spaniel <rod. ‑a, mn. ‑e> [spaɲel] SAM. m. spol ZOOL.

spaniel

Spaniel m. spol

sparing <rod. ‑u, mn. ‑i> [spariŋk] SAM. m. spol ŠPORT

sparing

Sparring sr. spol

spadź <rod. spadzi, mn. spadzie> [spatɕ] SAM. ž. spol BIOL.

spadź

Honigtau m. spol

pszczoły produkują miód ze spadzi

die Bienen ž. spol mn. produzieren Honig aus Honigtau

I . spaść [spaɕtɕ]

spaść dov. obl. od spadać

II . spaść [spaɕtɕ]

spaść dov. obl. od spasać

glej tudi spasać , spadać

spasać <‑sa; dov. obl. spaść> [spasatɕ] GLAG. preh. glag. AGR. (zużytkować)

spasać siano, kartofle

verfüttern

spaść suchy chleb końmi

den Pferden trochenes Brot verfüttern

spadać <‑da; pret. ‑aj> [spadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. spadać < dov. obl. spaść>:

spadać (zlatywać) (przedmiot, człowiek)

[herunter]fallen

spadać (zlatywać) (przedmiot, człowiek)

stürzen

z nieba mi spadasz! pog.

du kommst mir wie gerufen!

z nieba mi spadasz! pog.

dich schickt der Himmel m. spol !

wina spada na kogoś

jdn trifft die Schuld ž. spol

kot zawsze spada na cztery łapy preg.

er/sie/es kommt in jeder Situation [o. immer] zurecht

jak spaść, to z wysokiego konia preg.

wenn schon, denn schon

2. spadać < dov. obl. spaść> več. dov. obl.:

spadać (zmniejszać się) (barometr, ceny, kurs, temperatura)

sinken

spadać (zmniejszać się) (barometr, ceny, kurs, temperatura)

fallen

spadać (waluta)

fallen

spadać (liczba ofert pracy)

sinken

spadać (liczba ofert pracy)

rücklaufen

3. spadać < dov. obl. spaść> več. nedov. obl. fig. (trafiać):

spadać na kogoś (cios, kij)

auf jdn niederprasseln

4. spadać < dov. obl. spaść> fig. (stawać się udziałem):

spadać na kogoś (odpowiedzialność, obowiązek)

auf jdn fallen

spadać na kogoś (nieszczęście)

jdn treffen

5. spadać pog. (wynosić się):

spadaj!

verschwinde! pog.

spadaj!

verpiss dich! pog.

6. spadać:

spadać (opadać) (droga)

abfallen

spazm <rod. ‑u, mn. ‑y> [spasm] SAM. m. spol

1. spazm MED. (skurcz):

spazm

Krampf m. spol

spazm

Spasmus m. spol

2. spazm pog. (płacz):

spazm

Weinkrampf m. spol

spacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [spatsja] SAM. ž. spol

spacja TIPOGRAF., RAČ.

Spatium sr. spol

spacja TIPOGRAF., RAČ.

Leerstelle ž. spol

spacja TIPOGRAF., RAČ.

Leerzeichen sr. spol

spacja TIPOGRAF., RAČ.

Blank m. spol lub sr. spol

klawisz spacji

Leertaste ž. spol

spadać <‑da; pret. ‑aj> [spadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. spadać < dov. obl. spaść>:

spadać (zlatywać) (przedmiot, człowiek)

[herunter]fallen

spadać (zlatywać) (przedmiot, człowiek)

stürzen

z nieba mi spadasz! pog.

du kommst mir wie gerufen!

z nieba mi spadasz! pog.

dich schickt der Himmel m. spol !

wina spada na kogoś

jdn trifft die Schuld ž. spol

kot zawsze spada na cztery łapy preg.

er/sie/es kommt in jeder Situation [o. immer] zurecht

jak spaść, to z wysokiego konia preg.

wenn schon, denn schon

2. spadać < dov. obl. spaść> več. dov. obl.:

spadać (zmniejszać się) (barometr, ceny, kurs, temperatura)

sinken

spadać (zmniejszać się) (barometr, ceny, kurs, temperatura)

fallen

spadać (waluta)

fallen

spadać (liczba ofert pracy)

sinken

spadać (liczba ofert pracy)

rücklaufen

3. spadać < dov. obl. spaść> več. nedov. obl. fig. (trafiać):

spadać na kogoś (cios, kij)

auf jdn niederprasseln

4. spadać < dov. obl. spaść> fig. (stawać się udziałem):

spadać na kogoś (odpowiedzialność, obowiązek)

auf jdn fallen

spadać na kogoś (nieszczęście)

jdn treffen

5. spadać pog. (wynosić się):

spadaj!

verschwinde! pog.

spadaj!

verpiss dich! pog.

6. spadać:

spadać (opadać) (droga)

abfallen

spadek <rod. ‑dku, mn. ‑dki> [spadek] SAM. m. spol

1. spadek (nachylenie: drogi, terenu):

spadek

Neigung ž. spol

spadek

Gefälle sr. spol

2. spadek (zmniejszenie: cen, konsumpcji, kursów, temperatury):

spadek

Rückgang m. spol

spadek

Sinken sr. spol

nagły spadek cen

Preissturz m. spol

nagły spadek kursów

Kursrutsch m. spol

nagły [i znaczny] spadek kursów

Kurseinbruch m. spol

odnotować spadek

einen Rückgang hinnehmen

spadek kursu

Kursrückgang m. spol

spadek popytu

Nachfragerückgang m. spol

spadek produkcji

Produktionsrückgang m. spol

spadek wartości wskutek starzenia się [materiałów]

Wertminderung ž. spol durch Überalterung

utrzymujący się spadek

anhaltender Rückgang

3. spadek PRAVO:

spadek

Erbe sr. spol

spadek

Erbschaft ž. spol

dostać coś w spadku [po kimś]

etw [von jdm] erben

zostawić komuś coś w spadku

jdm etw vererben [o. ein Erbe hinterlassen]

4. spadek LIT.:

spadek

Kadenz ž. spol

I . spajać <‑ja dov. obl. spoić> [spajatɕ] GLAG. preh. glag.

1. spajać (łączyć):

spajać coś z czymś

etw mit etw verbinden

2. spajać fig.:

spajać

zusammenschweißen

wspólna zabawa spaja zespół

gemeinsames Vergnügen sr. spol schweißt das Team zusammen

3. spajać pog. (upić):

spajać

betrunken machen

 spoić towarzystwo winem własnej roboty

die Gesellschaft mit selbst gekeltertem Wein betrunken machen

II . spajać <‑ja dov. obl. spoić> [spajatɕ] GLAG. povr. glag.

1. spajać (elementy):

spajać

sich tož. zusammenfügen

2. spajać (upić się):

spajać

sich tož. betrinken

spoili się do utraty nieprzytomności

er betrank sich bis zur Bewusstlosigkeit

I . spalać <‑la; pret. ‑aj; dov. obl. spalić> [spalatɕ] GLAG. preh. glag.

1. spalać (niszczyć, utleniać):

spalać papier, pokarm

verbrennen

spalić za sobą mosty

alle Brücken hinter sich daj. abbrechen

2. spalać več. dov. obl. (zbyt mocno przypiec):

spalać peczeń, mięso

verbrennen

spalać peczeń, mięso

anbrennen lassen

spalić kotlety

die Schnitzel anbrennen lassen

3. spalać več. dov. obl. (mocno opalić):

spalać skórę

verbrennen pog.

twarz spalona tropikalnym słońcem

von der tropischen Sonne verbranntes Gesicht sr. spol

4. spalać več. dov. obl. (przepalić):

spalać bezpiecznik, silnik, żarówkę

durchbrennen

5. spalać več. nedov. obl. (zużywać):

silnik spala dużo benzyny

Motor m. spol verbraucht viel Benzin

II . spalać <‑la; pret. ‑aj; dov. obl. spalić> [spalatɕ] GLAG. povr. glag.

1. spalać:

spalać (ulegać utlenieniu) (substancje pokarmowe)

verbrennen

2. spalać več. nedov. obl. fig. (wyczerpać się):

spalać się w czymś

sich tož. für etw restlos aufopfern

spamer <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [spamer] SAM. m. spol RAČ.

spamer

Spammer(in) m. spol (ž. spol)

spawać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. ze‑> [spavatɕ] GLAG. preh. glag. TEH.

spawać

schweißen

spacer <rod. ‑u, mn.‑y> [spatser] SAM. m. spol

spacer

Spaziergang m. spol

iść na spacer

einen Spaziergang machen

iść na spacer

spazieren gehen

spasać <‑sa; dov. obl. spaść> [spasatɕ] GLAG. preh. glag. AGR. (zużytkować)

spasać siano, kartofle

verfüttern

spaść suchy chleb końmi

den Pferden trochenes Brot verfüttern

spać <śpi; pret. śpij> [spatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. spać (być pogrążonym we śnie):

spać

schlafen

spać

schlummern ur. jez.

iść spać

schlafen gehen

chce mi się spać

ich möchte schlafen

chce mi się spać

die Augen ntpl fallen mir zu fig.

licho [lub złe] nie śpi

Gefahr ž. spol [o. Unglück sr. spol ] lauert überall

to mi nie daje spać

das lässt mich nicht schlafen [o. los]

kto śpi, nie grzeszy preg.

wer schläft, sündigt nicht preg.

2. spać (mieć stosunek seksualny):

spać z kimś

mit jdm schlafen

spad <rod. ‑u, mn. ‑y> [spat] SAM. m. spol

1. spad:

spad (powierzchnia: góry)

Neigung ž. spol

spad (powierzchnia: góry)

Gefälle sr. spol

spad (dachu)

Schräge ž. spol

2. spad nav. v mn. (owoc):

spad

Fallobst sr. spol

spam <rod. ‑u, brez mn. > [spam] SAM. m. spol RAČ.

spam

Spam sr. spol