Prevodi za „trzezwa“ v slovarju poljsko » nemški

trzeźwo [tʃeʑvo] PRISL.

trzeźwo myśleć:

trzeźwo

nüchtern

trzeźwo

sachlich

przemyśleć coś na trzeźwo pog.

etw nüchtern durchdenken

trzeźwy [tʃeʑvɨ] PRID.

1. trzeźwy (opp: pijany):

trzeźwy człowiek

nüchtern

2. trzeźwy (rozsądny):

trzeźwy ocena, spojrzenie

nüchtern

trzeźwy ocena, spojrzenie

rational

trzeba [tʃeba] nesprem.

1. trzeba (jest niezbędne):

trzeba im ciszy i spokoju

sie brauchen [viel] Ruhe

jeśli trzeba

wenn es nötig ist

trzeba ci czegoś?

brauchst du etwas?

dziękuję, nie trzeba

danke, es ist nicht nötig

komuś dużo nie trzeba

jd braucht nicht viel

nie trzeba komuś powtarzać [lub mówić] czegoś dwa razy

man braucht jdm etw nicht zweimal zu wiederholen [o. sagen]

2. trzeba (należy):

trzeba się postarać

man soll sich daj. Mühe geben

trzeba było wyjść wcześniej

man hätte früher rausgehen sollen

zachowywać się, jak trzeba

sich tož. benehmen, wie es sich gehört

trzeba przyznać, że...

man muss schon sagen, dass ...

zachowywać się [lub postępować] jak trzeba

vorgehen [o. sich benehmen] , wie es sich gehört

trzeba być głupim, żeby nie zauważyć, że... pog.

man müsste ganz dumm sein, um nicht zu merken, dass ... pog.

jak się powiedziało A, to trzeba powiedzieć B

wer A sagt, muss auch B sagen

trzeba było mówić od razu

das hätte man gleich sagen sollen

nie trzeba daleko szukać

man braucht nicht lange zu suchen

trzecia <rod. ‑iej, brez mn. > [tʃetɕa] SAM. ž. spol prid. sklan. obl. (godzina)

trzecia

drei Uhr ž. spol

umówiliśmy się na trzecią

wir sind um drei Uhr verabredet

trzewia [tʃevja] SAM.

trzewia mn. < rod. mn. ‑wi> ANAT.:

trzewia

Eingeweide sr. spol

I . trzeć <trze; pret. trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] GLAG. preh. glag.

1. trzeć (pocierać):

trzeć coś czymś czoło, powieki

sich daj. etw mit etw reiben

trzeć czymś [o coś]

etw mit [etw] reiben

błotnik samochodu tarł o asfalt

der Kotflügel m. spol schleifte auf dem Asphalt

2. trzeć (rozdrabniać):

trzeć marchew, ziemniaki

reiben

3. trzeć TEH.:

trzeć powierzchnię

schmirgeln

4. trzeć (ciąć drewno na deski):

trzeć

zerschneiden

II . trzeć <trze; pret. trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] GLAG. povr. glag.

1. trzeć (pocierać się):

trzeć

sich daj. reiben

2. trzeć ZOOL.:

trzeć (odbywać tarło) (ryby)

laichen

trzej [tʃej] ŠTEV.

trzej → trzy

trzej

drei

glej tudi trzy

I . trzy [tʃɨ] ŠTEV.

trzy (liczba):

trzy

drei

trzy kobiety

drei Frauen ž. spol mn.

trzech mężczyzn

drei Männer m. spol mn.

trzy czwarte

drei viertel

zasada trzech jedności LIT.

drei Aristotelische Einheiten ž. spol mn.

reguła trzech MAT.

Dreisatz m. spol

[Święto] Trzech Króli REL.

[Heilige] Drei Könige mn.

[Święto] Trzech Króli REL.

Dreikönigstag m. spol

fraza:

pleść trzy po trzy

wirres Zeug [o. Unsinn] reden pog.

pracować/jeść za trzech

für drei arbeiten/essen

mówić [lub pleść] trzy po trzy pog.

völligen Unsinn reden

mieć z kimś/czymś trzy światy pog.

mit jdm/etw viele Probleme haben

wtrącać swoje trzy grosze pog.

seinen Senf dazugeben pog.

ktoś wygląda jakby nie umiał do trzech zliczyć pog.

jd sieht aus, als ob er nicht bis drei zählen kann

nie umieć powiedzieć trzech słów

keine drei Worte rausbringen pog.

niewart trzech groszy pog.

keine drei Groschen wert

być zalanym w trzy dupy vulg.

stockbesoffen sein pog.

ktoś wygląda jak trzy ćwierci do śmierci šalj. pog.

jd sieht wie eine lebende Leiche ž. spol

do trzech razy sztuka preg.

aller guten Dinge sind drei

II . trzy [tʃɨ] SAM. sr. spol nesprem. pog. (ocena dostateczna)

trzy

Drei ž. spol

zdał egzamin końcowy na trzy

er schloss die Abschlussprüfung mit einer Drei ab

trzech [tʃex] ŠTEV.

trzech → trzy

trzech

drei

trzech mężczyzn

drei Männer m. spol mn.

[Święto] Trzech Króli

[Heilige] Drei Könige mn.

[Święto] Trzech Króli

Dreikönigstag m. spol

glej tudi trzy

I . trzy [tʃɨ] ŠTEV.

trzy (liczba):

trzy

drei

trzy kobiety

drei Frauen ž. spol mn.

trzech mężczyzn

drei Männer m. spol mn.

trzy czwarte

drei viertel

zasada trzech jedności LIT.

drei Aristotelische Einheiten ž. spol mn.

reguła trzech MAT.

Dreisatz m. spol

[Święto] Trzech Króli REL.

[Heilige] Drei Könige mn.

[Święto] Trzech Króli REL.

Dreikönigstag m. spol

fraza:

pleść trzy po trzy

wirres Zeug [o. Unsinn] reden pog.

pracować/jeść za trzech

für drei arbeiten/essen

mówić [lub pleść] trzy po trzy pog.

völligen Unsinn reden

mieć z kimś/czymś trzy światy pog.

mit jdm/etw viele Probleme haben

wtrącać swoje trzy grosze pog.

seinen Senf dazugeben pog.

ktoś wygląda jakby nie umiał do trzech zliczyć pog.

jd sieht aus, als ob er nicht bis drei zählen kann

nie umieć powiedzieć trzech słów

keine drei Worte rausbringen pog.

niewart trzech groszy pog.

keine drei Groschen wert

być zalanym w trzy dupy vulg.

stockbesoffen sein pog.

ktoś wygląda jak trzy ćwierci do śmierci šalj. pog.

jd sieht wie eine lebende Leiche ž. spol

do trzech razy sztuka preg.

aller guten Dinge sind drei

II . trzy [tʃɨ] SAM. sr. spol nesprem. pog. (ocena dostateczna)

trzy

Drei ž. spol

zdał egzamin końcowy na trzy

er schloss die Abschlussprüfung mit einer Drei ab

I . trzeci [tʃetɕi] PRID.

1. trzeci (kolejny):

trzeci

dritte(r, s)

jedna trzecia

ein Drittel sr. spol

trzeci gatunek TRG.

dritte Wahl ž. spol

Trzecia Rzesza ZGOD.

Drittes Reich sr. spol

trzecia potęga danej liczby MAT.

die dritte Potenz ž. spol einer gegebenen Zahl

oparzenie trzeciego stopnia MED.

Verbrennung ž. spol dritten Grades

trzeci zakon REL.

Dritter Orden m. spol

kraje Trzeciego Świata POLIT.

Länder ntpl der Dritten Welt

po trzecie

drittens

siedzieć trzeci rok w tej samej klasie pog.

das dritte Jahr in derselben Klasse sitzen bleiben pog.

trzecie zęby iron., šalj.

die Dritten [Zähne] m. spol mn.

trzecia noga šalj.

das fünfte Rad sr. spol am Wagen

2. trzeci (niezainteresowany):

osoby trzecie

die Dritten m. spol mn. [o. Unbeteiligten m. spol mn. ]

wiedzieć coś z trzeciej ręki

etw aus dritter Hand wissen

II . trzeci <rod. ‑ego, brez mn. > [tʃetɕi] SAM. m. spol prid. sklan. obl.

1. trzeci (osoba):

trzeci

Dritte(r) mf

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta preg.

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte

2. trzeci (dzień miesiąca):

trzeci

der Dritte m. spol

trzeciego dostaję wypłatę

am Dritten bekomme ich den Lohn

odezwa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [odezva] SAM. ž. spol

1. odezwa (apel):

odezwa

Appell m. spol

odezwa

Aufruf m. spol

ogłosić odezwę

einen Aufruf erlassen

2. odezwa (manifest):

odezwa

Manifest sr. spol

trzebić <‑bi; dov. obl. wy‑> [tʃebitɕ] GLAG. preh. glag.

1. trzebić ur. jez. (przerzedzać):

trzebić las

abholzen

2. trzebić ur. jez. (tępić):

trzebić zwierzęta

ausrotten

3. trzebić (kastrować):

trzebić buhaja, ogiera

verschneiden

I . trzepać <‑pie; pret. trzep; dov. obl. trzepnąć> [tʃepatɕ] GLAG. preh. glag.

1. trzepać samo v nedov. obl. (usuwać kurz):

trzepać chodnik, dywan

klopfen

2. trzepać pog. (uderzyć):

trzepnąć kogoś czymś

jdn mit etw hauen [o. klopfen] pog.

3. trzepać šalj. (sprawdzać):

trzepać

abklopfen pog.

na granicy zawsze trzepią

an der Grenze klopfen sie einen immer ab pog.

II . trzepać <‑pie; pret. trzep; dov. obl. trzepnąć> [tʃepatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. trzepać (wykonywać zamaszyste ruchy):

trzepać skrzydłami

mit den Flügeln schlagen

trzepać [lub walić] kapucyna [lub konia] vulg.

sich daj. einen abwichsen [o. runterholen] vulg.

2. trzepać pog. (mówić szybko):

trzepać

[he]runterleiern pog.

trzepać językiem

plappern pog.

trzepać byle co [lub o byle czym]

irgendwas plappern pog.

trzepać byle co [lub o byle czym]

plappern, egal worüber pog.

III . trzepać <‑pie; pret. trzep; dov. obl. trzepnąć> [tʃepatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. trzepać (uderzać się):

trzepnąć się ręką w czoło

sich tož. mit der Hand an die Stirn schlagen

2. trzepać samo v nedov. obl.:

trzepać (szamotać się) (ryba, ptak)

zappeln

okoń trzepie się w sieci

der Barsch m. spol zappelt im Netz

trzepak <rod. ‑a, mn. ‑i> [tʃepak] SAM. m. spol

trzepak

Teppichstange ž. spol

trzepot <rod. ‑u, brez mn. > [tʃepot] SAM. m. spol

trzepot (skrzydeł)

Schlagen sr. spol

trzepot (chorągwi, serca)

Flattern sr. spol t. fig.

trzewik <rod. ‑a, mn. ‑i> [tʃevik] SAM. m. spol nav. v mn.

trzewik

[Schnür]schuh m. spol

trzewny [tʃevnɨ] PRID. ANAT.

trzewny

Eingeweide-

trzoda <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [tʃoda] SAM. ž. spol

trzoda

Herde ž. spol

trzoda chlewna

Schweine ntpl

trzoda chlewna

Schweinemast ž. spol

trzaska <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [tʃaska] SAM. ž. spol pog. (drzazga)

trzaska

[Holz]splitter m. spol

trzcina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [tʃtɕina] SAM. ž. spol

1. trzcina BOT.:

trzcina

Schilf[rohr] sr. spol

trzcina cukrowa

Zuckerrohr sr. spol

2. trzcina brez mn. (surowiec):

trzcina

Rohr sr. spol

trzódka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [tʃutka] SAM. ž. spol

1. trzódka pomanjš. od trzoda

2. trzódka fig., šalj. (grupka):

trzódka

Schar ž. spol

poszli na spacer całą trzódką

die ganze Schar ging spazieren

glej tudi trzoda

trzoda <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [tʃoda] SAM. ž. spol

trzoda

Herde ž. spol

trzoda chlewna

Schweine ntpl

trzoda chlewna

Schweinemast ž. spol