Prevodi za „wyborac“ v slovarju poljsko » nemški

wybrać [vɨbratɕ]

wybrać dov. obl. od wybierać

glej tudi wybierać

I . wybierać <‑ra; dov. obl. wybrać> [vɨbjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. wybierać (dokonywać wyboru):

wybierać miejsce, zawód

wählen

wybierać miejsce, zawód

sich daj. aussuchen

wybierać prezydenta, numer telefoniczny

wählen

2. wybierać (brać):

wybierać piasek, monety

herausholen

wybierać pieniądze z konta

abheben

wybierać pieniądze z konta

auszahlen [lassen]

II . wybierać <‑ra; dov. obl. wybrać> [vɨbjeratɕ] GLAG. povr. glag.

wybierać (wyruszać):

wybieram się do miasta/Berlina

ich will [o. werde] in die Stadt/nach Berlin fahren

wybieram się do miasta/Berlina

ich habe die Absicht, in die Stadt/nach Berlin zu fahren

wybieramy się w podróż/na spacer

wir bereiten uns auf eine Reise/einen Spaziergang vor

wybieramy się w podróż/na spacer

wir wollen eine Reise/einen Spaziergang machen

w tym roku wybierają się w góry/na narty

sie fahren in diesem Jahr in die Berge/zum Skilaufen

wybierać się w drogę

sich tož. auf den Weg machen

fraza:

wybierać się jak sójka za morze

nie fertig werden

wybory [vɨborɨ] SAM.

wybory mn. < rod. mn. ‑rów> POLIT.:

wybory

Wahlen ž. spol mn.

wybory

Wahl ž. spol

wybory parlamentarne

Parlamentswahlen ž. spol mn.

wybory do sejmu/senatu/na urząd prezydenta

Sejm-/Senats-/Präsidentschaftswahlen ž. spol mn.

wybory bezpośrednie

Direktwahl ž. spol

wybory dwustopniowe

Zweistufenwahl ž. spol

wybory pośrednie/powszechne

indirekte/allgemeine Wahlen

wolne/tajne wybory

freie/geheime Wahlen

wybory uzupełniające/większościowe/proporcjonalne

Nach-/Mehrheits-/Verhältniswahl ž. spol

startować w wyborach

seine Kandidatur verkünden

startować w wyborach

kandidieren

przeprowadzić/rozpisać wybory

Wahlen abhalten/ansetzen

powtórzyć wybory

die Wahlen wiederholen

wynik wyborów

Wahlergebnis sr. spol

pierwsza/druga tura wyborów

erster/zweiter Wahlgang m. spol

udział w wyborach

Wahlbeteiligung ž. spol

fałszowanie wyborów

Wahlfälschung ž. spol

wyborny [vɨbornɨ] PRID. ur. jez.

wyborny smak

ausgezeichnet

wyborny smak

erlesen

wyborny humor, zabawa

vorzüglich

wyborny humor, zabawa

ausgezeichnet

wyborca <rod. ‑cy, mn. ‑cy> [vɨbortsa] SAM. m. spol sklan. jak f w lp

wyborca

Wähler(in) m. spol (ž. spol)

wybór <rod. ‑boru, mn. ‑bory> [vɨbur] SAM. m. spol

1. wybór (wybranie: zawodu, kandydata, prezydenta):

wybór

Wahl ž. spol

mieć wybór

die Wahl haben

mieć wybór

sich daj. etw aussuchen können pog.

bez wyboru

wahllos

nie czytać bez wyboru, tylko selektywnie

nicht wahllos lesen, sondern selektiv

nie mieć wyboru

keine Wahl haben

robić coś z wyboru

etw aus eigenem Antrieb tun

nie mogę się zdecydować - za duży wybór

ich kann mich nicht entscheiden - die Qual ž. spol der Wahl

wybór padł na ciebie

die Wahl fiel auf dich

do wyboru do koloru pog.

alles, was das Herz sr. spol begehrt

2. wybór (asortyment: towarów):

wybór

Sortiment sr. spol

wybór

Auswahl ž. spol

wybadać [vɨbadatɕ] dov. obl., wybadywać [vɨbadɨvatɕ] <‑duje> GLAG. preh. glag.

wybadać (wysondować):

wybadać

erkunden

wybadać

ausforschen

wybadać

auskundschaften

wybadać

eruieren ur. jez.

wybadać czyjeś zamiary

jds Absichten auskundschaften

fraza:

wybadać grunt

einer Sache daj. auf den Grund gehen

wybąkać [vɨboŋkatɕ] dov. obl., wybąknąć [vɨboŋknoɲtɕ] dov. obl., wybąkiwać [vɨboŋkivatɕ] <‑kuje> GLAG. preh. glag. pog.

wybąkać

herausstottern pog.

wybąkać

[undeutlich] herausbringen

glej tudi bąkać

bąkać <‑ka; pret. ‑aj> [boŋkatɕ], bąknąć [boŋknoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog.

1. bąkać (mówić niewyraźnie):

bąkać

[vor sich daj. hin] murmeln

2. bąkać (napomykać):

bąknąć coś

etw erwähnen

bąknąć coś

von etw ein Wort fallen lassen

wybyć [vɨbɨtɕ] dov. obl., wybywać [vɨbɨvatɕ] <‑wa> GLAG. nepreh. glag. pog.

wybyć

ausgehen

wybyć

aus dem Haus gehen

I . wybijać <‑ja; dov. obl. wybić> [vɨbijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wybijać (wytrącać):

wybijać gwóźdź, korek

herausschlagen

wybijać gwóźdź, korek

heraustreiben

wybijać szybę

einschlagen

wybijać szybę

herausschlagen

wybić komuś ząb

jdm einen Zahn ausschlagen

wybić sobie palec/ramię MED.

sich daj. den Finger/die Schulter ausrenken

wybić sobie palec

sich daj. den Finger verstauchen

wybijać piłkę na aut ŠPORT

den Ball ins Aus schießen

wybić kogoś z rytmu

jdn aus dem Rhytmus bringen

wybijasz mnie z rytmu swoimi pytaniami!

du bringst mich aus dem Rhytmus mit deinen Fragen!

wybić kogoś ze snu

jdn aus dem Schlaf reißen

2. wybijać (wytłaczać):

wybijać medal

prägen

3. wybijać (wystukiwać):

wybijać rytm, takt

schlagen

4. wybijać (wydzwonić godzinę):

zegar wybił dziewiątą

die Uhr ž. spol schlug neun [o. hat neun geschlagen]

5. wybijać več. dov. obl. (wytępić):

wybijać wilki

ausrotten

zaraza wybiła całe miasto

die Seuche rottete die [ganze] Stadt aus

cały oddział został wybity w pień pog.

die [ganze] Truppe wurde ausgerottet

wybić sobie coś z głowy

sich daj. etw aus dem Kopf schlagen fig. pog.

wybić komuś coś z głowy

jdm etw aus dem Kopf schlagen fig. pog.

wybić komuś coś z głowy

jdn von etw abbringen

II . wybijać <‑ja; dov. obl. wybić> [vɨbijatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wybijać (wyróżniać się):

wybijać

sich tož. auszeichnen [o. hervortun]

już w bardzo młodym wieku wybił się na wysokie stanowisko

bereits im jungen Alter erreichte er einen hohen Posten

nie wybijać się ponad tłum

sich tož. aus der Masse nicht hervorheben [o. herausragen]

nie wybijać się ponad tłum

sich tož. nicht abheben können

wybić się na pierwszy plan

sich tož. in den Vordergrund drängen

wybić się na pierwszy plan

stark hervortreten

wybijać się na czoło

in den Vordergrund rücken [o. treten]

wybijać się na czoło

sich in den Vordergrund drängen

na czoło wybija się konieczność wprowadzenia reform

in den Vordergrund rückt die Notwendigkeit ž. spol der Einführung von Reformen

wybić się ze snu pog.

aus dem Schlaf fahren

2. wybijać ŠPORT:

wybijać

abspringen

wybujać <‑ja> [vɨbujatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. (nadmiernie wyrosnąć)

wybujać

in die Höhe schießen

wybujać

wuchern

krzaki bzu bardzo wybujały

die Fliedersträuche m. spol mn. sind in die Höhe geschossen

oborać [oboratɕ]

oborać dov. obl. od oborywać

wybrani [vɨbraɲi] SAM.

wybrani mn. < rod. mn. ‑nych> iron. ur. jez. (osoby wyszczególnione):

wybrani

auserwählter Kreis m. spol von Menschen

wybrani

Auserwählte mn.

przyjęcie tylko dla wybranych

der Empfang m. spol ist nur für einen auserwählten Kreis

wybrany² (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [vɨbranɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl. ur. jez. (osoba)

wybrany (-na)

Auserwählte(r) mf

tylko dla wybranych

nur für Auserwählte

wygrać [vɨgratɕ]

wygrać dov. obl. od wygrywać

glej tudi wygrywać

I . wygrywać <‑wa; dov. obl. wygrać> [vɨgrɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wygrywać < dov. obl. wygrać> (uzyskiwać):

wygrywać nagrodę

gewinnen

wygrać [wielki] los [na loterii]

das große Los gezogen haben fig.

nie wygrałem nóg na loterii! pog.

ich kann nicht mehr zu Fuß laufen!

2. wygrywać < dov. obl. wygrać> (odnosić zwycięstwo):

wygrywać wojnę

gewinnen

wygrywać wojnę

siegen

wygrać wyścig

ein Wettrennen gewinnen

3. wygrywać (grać):

wygrywać melodię

[ab]spielen

II . wygrywać <‑wa; dov. obl. wygrać dov. obl. wygrać> [vɨgrɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. wygrywać (zwyciężać):

wygrywać

gewinnen

wygrywać

siegen

wygrać walkowerem ŠPORT

kampflos siegen

kto nie ryzykuje, ten nie wygrywa

wer nichts wagt, gewinnt nichts

2. wygrywać (dostać nagrodę):

wygrać na loterii/w totolotka

in der Lotterie/im Totto gewinnen

I . wyprać <‑pierze> [vɨpratɕ]

wyprać dov. obl. od wypierać

II . wyprać <‑pierze> [vɨpratɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. wyprać (uprać):

wyprać

waschen

wyprać bluzkę

eine Bluse waschen

2. wyprać fig. (pozbawić czegoś):

człowiek wyprany z ambicji

ambitionsloser Mensch m. spol

glej tudi wypierać , wypierać

I . wypierać² <‑ra; dov. obl. wyprać> [vɨpjeratɕ] GLAG. preh. glag. (sprać)

wypierać

herauswaschen

wypierać tłuste plamy z koszuli

Fettflecken aus dem Hemd herauswaschen

II . wypierać² <‑ra; dov. obl. wyprać> [vɨpjeratɕ] GLAG. povr. glag.

wypierać

sich herauswaschen lassen

plamy z kawy trudno się wypierają

Kaffeeflecken m. spol mn. lassen sich schwer herauswaschen

I . wypierać¹ <‑ra; dov. obl. wyprzeć> [vɨpjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. wypierać (zmuszać do odejścia):

wypierać nieprzyjaciela

abdrängen

wypierać nieprzyjaciela

zurückdrängen

wypierać konkurencję, towary

verdrängen fig.

2. wypierać FIZ.:

wypierać ciecz, ciało

verdrängen

3. wypierać (przestawać o czymś myśleć):

wypierać myśl, wspomnienia

verdrängen

II . wypierać¹ <‑ra; dov. obl. wyprzeć> [vɨpjeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. wypierać (wyrzekać się):

wypierać się kogoś/czegoś

jdn/etw verleugnen

2. wypierać (nie przyznawać się):

wypierać się czegoś

etw abstreiten [o. leugnen]

I . wysrać <‑ra> [vɨsratɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. slabš. vulg. (wydalić coś razem z kałem)

wysrać

[her]ausscheißen vulg.

II . wysrać <‑ra> [vɨsratɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. slabš. vulg. (wypróżnić się)

wysrać

scheißen vulg.

wysrać

sich tož. ausscheißen vulg.

wyżerać <‑ra; dov. obl. wyżreć> [vɨʒeratɕ] pog. GLAG. preh. glag.

1. wyżerać:

wyżerać (zjadać do końca) (zwierzę)

ausfressen

wyżerać (człowiek)

ausfressen slabš. pog.

2. wyżerać:

wyżerać (wytrawić) (kwas)

zerfressen

wybiec [vɨbjets]

wybiec dov. obl. od wybiegać

glej tudi wybiegać

wybiegać <‑ga; dov. obl. wybiec> [vɨbjegatɕ] GLAG. nepreh. glag.

wybiegać z domu/pokoju

aus dem Haus/Zimmer laufen

fraza:

wybiegać myślą naprzód

mit den Gedanken voraus sein

wybiegać myślą naprzód

voraus denken

wybryk <rod. ‑u, mn. ‑i> [vɨbrɨk] SAM. m. spol ur. jez.

wybryk

Ausschreitung ž. spol

wybryk

Exzess m. spol

wybryk młodości

Jugendstreich m. spol

fraza:

wybryk natury

Laune ž. spol der Natur fig.