Prevodi za „Reven“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . re̱gen [ˈreːgən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

regen Hände, Beine:

regen

poruszać [dov. obl. poruszyć]

keinen Finger regen können

nie móc [po]ruszać palcami

II . re̱gen [ˈreːgən] GLAG. povr. glag.

1. regen:

regen (sich bewegen) (Lebewesen)

poruszać [dov. obl. poruszyć] się

kein Lüftchen regte sich

nie wiał nawet wietrzyk m. spol

sich regen bringt Segen preg.

oszczędnością i pracą ludzie m. spol mn. się bogacą preg.

2. regen ur. jez.:

regen (wach werden) (Gefühle)

budzić [dov. obl. o‑] się fig

regen (Gewissen)

odzywać [dov. obl. odezwać] się fig

regen (Hoffnung)

pojawiać [dov. obl. pojawić] się

es regten sich Zweifel

pojawiły się wątpliwości ž. spol mn.

I . re̱den [ˈreːdən] GLAG. nepreh. glag.

1. reden (sprechen):

reden

mówić

jdn zum Reden bringen

skłonić [lub zmusić] kogoś do mówienia

lass mich zu Ende reden!

daj mi się wypowiedzieć do końca! pog.

nicht zu reden von ...

nie mówiąc [lub wspominając] już o...

sie redet mit den Händen pog.

[ona] dużo gestykuluje w czasie mówienia

Reden ist Silber, Schweigen ist Gold preg.

mowa ž. spol jest srebrem, a milczenie sr. spol złotem preg.

2. reden (sich unterhalten):

[über jdn/etw] reden

rozmawiać [dov. obl. po‑] [o kimś/czymś]

[über jdn/etw] wird viel geredet

wiele mówi się [na temat kogoś/czegoś]

miteinander reden

rozmawiać ze sobą

mit sich selbst daj. reden

mówić do siebie

reden wir nicht mehr darüber!

nie mówmy więcej o tym!

ich muss mit dir reden

muszę z tobą porozmawiać

wie redest du denn mit mir?

jak ty się do mnie odzywasz?

so lasse ich nicht mit mir reden

nie życzę sobie takiego tonu

darüber lässt sich reden pog.

możemy się dogadać

darüber lässt sich reden pog.

to jeszcze kwestia ž. spol dyskusji

das Reden

mówienie sr. spol

[viel] von sich daj. reden machen

wzbudzać [dov. obl. wzbudzić] zainteresowanie

[viel] von sich daj. reden machen

zwracać [dov. obl. zwrócić] na siebie uwagę

du hast gut reden!

łatwo ci mówić! pog.

darüber lasse ich nicht mit mir reden pog.

nie ma dyskusji

3. reden (tratschen):

[über jdn/etw] reden

plotkować [o kimś/czymś]

die Leute reden viel

ludzie m. spol mn. dużo plotkują [lub gadają pog. ]

schlecht von jdm reden

źle o kimś mówić

II . re̱den [ˈreːdən] GLAG. preh. glag.

1. reden (sagen):

Quatsch/Unsinn reden

opowiadać bzdury pog.

red kein dummes Zeug!

nie gadaj głupot! pog.

2. reden (sprechen):

wir redeten nur das Nötigste

rozmawialiśmy tylko o najważniejszych sprawach

ich muss ein ernstes Wort mit ihm reden

muszę z nim poważnie porozmawiać

III . re̱den [ˈreːdən] GLAG. povr. glag.

sich heiser reden

ochrypnąć od mówienia

sich heiser reden

ugadać się pog.

sich in Rage/Begeisterung reden

wpadać [dov. obl. wpaść] w szał/zachwyt podczas mówienia

I . re̱u̱en [ˈrɔɪən] GLAG. preh. glag. ur. jez. (mit Reue erfüllen)

das Verbrechen reut ihn

[on] żałuje przestępstwa

II . re̱u̱en [ˈrɔɪən] GLAG. brezos. ur. jez. (jdn ärgern)

es reut jdn, etw getan zu haben

ktoś żałuje, że coś zrobił

reut es dich, mit uns gegangen zu sein?

żałujesz, że z nami poszedłeś?

fre̱veln GLAG. nepreh. glag.

1. freveln ur. jez.:

gegen das Gesetz freveln

naruszać [dov. obl. naruszyć] prawo

2. freveln REL.:

freveln

grzeszyć [dov. obl. z‑]

gegen Gott freveln

bluźnić przeciwko Bogu

hi̱e̱ven [ˈhiːfən, ˈhiːvən] GLAG. preh. glag.

1. hieven NAVT.:

hieven

podnosić [dov. obl. podnieść]

Anker hieven

podnieść kotwicę

2. hieven pog.:

jdn/etw hieven

wciągać [dov. obl. wciągnąć] kogoś/coś na górę

Ste̱ven <‑s, ‑> [ˈʃteːvən] SAM. m. spol NAVT.

Steven

stewa ž. spol

I . nẹrven [ˈnɛrfən] GLAG. preh. glag. pog.

nerven

denerwować [dov. obl. z‑]

nerven

wnerwiać [dov. obl. wnerwić ]pog.

genervt

zdenerwowany

genervt

wnerwiony pog.

ich bin total genervt!

jestem totalnie wnerwiony! pog.

II . nẹrven [ˈnɛrfən] GLAG. nepreh. glag. pog. (Person, Sache, Vorfall)

nerven

być denerwującym

du nervst!

działasz [mi] na nerwy! pog.

diese eintönige Arbeit nervt total

ta monotonna praca ž. spol jest strasznie denerwująca

III . nẹrven [ˈnɛrfən] GLAG. povr. glag. švic. pog.

sich [über jdn/etw] nerven

wnerwiać [dov. obl. wnerwić] się [na kogoś/coś] pog.

sich [über jdn/etw] nerven

denerwować [dov. obl. z‑] się [na kogoś/coś]

sich über den nächtlichen Lärm nerven

denerwować się z powodu nocnego hałasu

Breve̱t <‑s, ‑s> [bre​ˈveː] SAM. sr. spol švic. (Ausweis)

Brevet

dokument m. spol

Fre̱vel <‑s, ‑> [ˈfreːfəl] SAM. m. spol

1. Frevel ur. jez. (unverzeihliche Handlung):

Frevel

czyn m. spol karygodny ur. jez.

Frevel

występek m. spol ur. jez.

2. Frevel REL.:

Frevel

świętokradztwo sr. spol

Frevel

bluźnierstwo sr. spol

I . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. rennen (schnell laufen):

rennen

pędzić [dov. obl. po‑]

rennen

gnać [dov. obl. po‑]

gerannt kommen

przybiegać [dov. obl. przybiec] pędem

um die Wette rennen

ścigać się

2. rennen (stoßen):

gegen etw rennen

wpadać [dov. obl. wpaść] na coś

er rannte mit dem Kopf gegen die Tür

uderzył z rozpędu głową w drzwi

3. rennen slabš. pog. (hingehen):

er rennt wegen jeder Kleinigkeit zu seinem Vater

z każdym drobiazgiem leci do ojca pog.

II . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] GLAG. preh. glag. +haben o sein

1. rennen ŠPORT:

hundert Meter rennen

startować [dov. obl. wy‑] w biegu na sto metrów

2. rennen (stoßen):

jdn zu Boden rennen

przewrócić kogoś w pędzie

3. rennen pog. (rammen):

jdm ein Messer in den Bauch rennen

wpakować komuś nóż w brzuch pog.

rẹchen [ˈrɛçən] GLAG. preh. glag. južnem., avstr., švic.

rechen

grabić [dov. obl. za‑]

I . rẹcken [ˈrɛkən] GLAG. preh. glag.

recken Hals, Faust

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć]

recken Glieder

rozprostowywać [dov. obl. rozprostować]

den Kopf recken

wyciągnąć [lub wysunąć] głowę

II . rẹcken [ˈrɛkən] GLAG. povr. glag.

recken

przeciągać [dov. obl. przeciągnąć] się

das Kind reckt sich im Bett

dziecko sr. spol przeciąga się w łóżku

re̱gnen [ˈreːgnən] GLAG. brezos. (Regen)

regnen

padać

es regnet

pada deszcz m. spol

es regnet durchs Dach

dach m. spol przecieka

es regnet in Strömen

leje jak z cebra fig pog.

es regnete Protestbriefe bei den Politikern fig

sypnęły [lub posypały] się protestacyjne listy m. spol mn. do polityków

I . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] GLAG. preh. glag.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

das Besteck blank reiben

polerować [dov. obl. wy‑] sztućce

trocken reiben

wycierać [dov. obl. wytrzeć] do sucha

sich daj. die Augen reiben a. fig

przecierać [dov. obl. przetrzeć] oczy a. fig

sich daj. die Hände reiben a. fig

zacierać [dov. obl. zatrzeć] ręce a. fig

2. reiben (auftragen):

[sich daj.] die Salbe in die Haut reiben

wcierać [dov. obl. wetrzeć] [sobie] maść w skórę

3. reiben (zerkleinern):

reiben Möhre, Käse

ścierać [dov. obl. zetrzeć]

reiben Möhre, Käse

ucierać [dov. obl. utrzeć]

4. reiben (verletzen):

sich die Haut wund reiben

o[be]trzeć sobie skórę

5. reiben (entfernen):

einen Fleck aus der Jacke reiben

ścierać [dov. obl. zetrzeć] plamę z kurtki

er rieb sich daj. den Schlaf aus den Augen fig

przecierał oczy po przebudzeniu

II . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] GLAG. nepreh. glag.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

durch Reiben

[po]przez tarcie

mit einem Tuch über etw reiben

przecierać [dov. obl. przetrzeć] coś chustką

2. reiben (scheuern):

reiben

obcierać [dov. obl. obetrzeć]

die Schuhe reiben an Zehen

buty m. spol mn. obcierają palce

III . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] GLAG. povr. glag.

1. reiben (sich kratzen):

reiben

drapać [dov. obl. po‑] się

sich wund reiben

podrapać się do krwi

2. reiben fig (sich streiten):

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn

[on] ściera się często z[e swoimi] sąsiadami

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn (sich auseinander setzen)

rozprawiać [dov. obl. rozprawić] się

sie reiben sich ständig aneinander

[oni] stale spierają się ze sobą

sich an einem Problem reiben

natykać się na jakiś problem [dov. obl. natknąć]

glej tudi gerieben

I . geri̱e̱ben [gə​ˈriːbən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

gerieben pp von reiben

II . geri̱e̱ben [gə​ˈriːbən] PRID. pog.

gerieben Bursche:

gerieben

szczwany pog.

re̱i̱fen [ˈraɪfən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. reifen a. fig (Frucht, Person):

reifen

dojrzewać [dov. obl. dojrzeć]

gereift (Frucht, Gemüse)

dojrzały

2. reifen ur. jez.:

die Erfahrungen ließen ihn reifen

te doświadczenia ntpl pozwoliły mu dojrzeć [lub wydorośleć]

3. reifen (sich entwickeln):

der Gedanke reifte zum Plan

z tej myśli powstał plan m. spol

La̱ven SAM.

Laven mn. od Lava

glej tudi Lava

La̱va <‑, Laven> [ˈlaːva] SAM. ž. spol GEO

Lava

lawa ž. spol

Re̱gen <‑s, ‑> [ˈreːgən] SAM. m. spol

Regen

deszcz m. spol

es wird Regen geben

będzie deszcz

saurer Regen

kwaśny deszcz

im strömenden Regen musste ich nach Hause laufen

w strugach deszczu musiałem biec do domu

es sieht nach Regen aus

zbiera [lub zanosi] się na deszcz

ich bin gestern in den Regen gekommen

wczoraj złapał mnie deszcz pog.

fraza:

vom Regen in die Traufe kommen pog.

wpaść [lub trafić] z deszczu pod rynnę pog.

jdn im Regen stehen lassen pog.

zostawić kogoś na lodzie pog.

ein warmer Regen pog.

deszcz pieniędzy fig

Revers¹ <‑, ‑> [re​ˈveːɐ̯, re​ˈvɛːɐ̯] SAM. sr. spol o A: m. spol (Kragen)

Revers

wyłóg m. spol

Revers

klapa ž. spol

Revi̱e̱r <‑s, ‑e> [re​ˈviːɐ̯] SAM. sr. spol

1. Revier (Polizeirevier):

Revier

komisariat m. spol

Revier

komenda ž. spol policji

2. Revier (Bezirk):

Revier

rewir m. spol

3. Revier (Tätigkeitsbereich):

Revier

domena ž. spol

der Garten ist ihr Revier

ogród m. spol to jej królestwo sr. spol fig

4. Revier (Jagdrevier):

Revier

rewir m. spol [lub rejon m. spol ] łowiecki

5. Revier ZOOL.:

Revier

rewir m. spol

6. Revier RUD.:

Revier

okręg m. spol

kụrven GLAG. nepreh. glag. +sein

1. kurven (in Kurven fahren):

um die Ecke kurven (Fahrer, Fahrzeug)

zakręcić na rogu

2. kurven pog. (umherfahren):

durch die Stadt kurven

krążyć po mieście