Prevodi za „enötigen“ v slovarju nemško » poljski

benö̱tigen* [bə​ˈnøːtɪgən] GLAG. preh. glag.

jdn/etw [zu etw] benötigen

potrzebować kogoś/czegoś [do czegoś]

dazu benötigt man zu viel Geld

do tego potrzeba za dużo pieniędzy

entmu̱tigen* [ɛnt​ˈmuːtɪgən] GLAG. preh. glag.

jdn entmutigen

zniechęcać [dov. obl. zniechęcić] kogoś

sich nicht entmutigen lassen

nie dać się zniechęcić

ạb|nötigen GLAG. preh. glag. ur. jez.

jdm Respekt/Bewunderung abnötigen

wzbudzać [dov. obl. wzbudzić ]er nötigt mir Respekt ab w kimś szacunek/podziw

jdm Respekt/Bewunderung abnötigen

[on] budzi we mnie szacunek

ich nötigte mir kein Lächeln ab

nie zmusiłem się do uśmiechu

I . betä̱tigen* [bə​ˈtɛːtɪgən] GLAG. preh. glag.

betätigen Maschine, Bremse, Schalter

uruchamiać [dov. obl. uruchomić]

betätigen Maschine, Bremse, Schalter

włączać [dov. obl. włączyć]

betätigen Knopf, Pedal

naciskać [dov. obl. nacisnąć]

betätigen Wasserspülung

pociągać [dov. obl. pociągnąć]

einen Hebel betätigen

uruchomić dźwignię

II . betä̱tigen* [bə​ˈtɛːtɪgən] GLAG. povr. glag. (aktiv sein)

sich politisch betätigen

działać jako polityk

sich politisch betätigen

udzielać się politycznie

sich künstlerisch betätigen

zajmować się sztuką

sich als Sportler betätigen

być sportowcem

de̱mütigen GLAG. preh. glag.

demütigen

upokarzać [dov. obl. upokorzyć]

demütigen

poniżać [dov. obl. poniżyć]

etw ist [für jdn] demütigend

coś jest [dla kogoś] poniżające [lub upokarzające]

I . ạ̈ngstigen [ˈɛŋstɪgən] GLAG. preh. glag.

1. ängstigen (in Furcht versetzen):

jdn ängstigen

przestraszyć kogoś

2. ängstigen (in Sorge versetzen, beunruhigen):

ängstigen

niepokoić [dov. obl. za‑] kogoś

II . ạ̈ngstigen [ˈɛŋstɪgən] GLAG. povr. glag.

1. ängstigen (sich fürchten):

sich [vor jdm/etw] ängstigen

obawiać się [kogoś/czegoś]

sich unnötig ängstigen

niepotrzebnie się obawiać

sich zu Tode ängstigen

śmiertelnie się bać

sich zu Tode ängstigen

umierać ze strachu

2. ängstigen (sich sorgen):

sich [um jdn/wegen etw] ängstigen

martwić się [o kogoś/z jakiegoś powodu]

der Vater ängstigt sich um seinen Sohn

ojciec martwi się o swojego syna

ermu̱tigen* [ɛɐ̯​ˈmuːtɪgən] GLAG. preh. glag.

jdn [zu einer Bewerbung] ermutigen

zachęcać [dov. obl. zachęcić] kogoś [do ubiegania się o coś]

beạ̈ngstigen* [bə​ˈʔɛŋstɪgən] GLAG. preh. glag. ur. jez., alt

beängstigen

niepokoić [dov. obl. za‑]

beängstigen

trapić ur. jez.

fẹrtigen [ˈfɛrtɪgən] GLAG. preh. glag. form

fertigen

wytwarzać [dov. obl. wytworzyć]

fertigen (mit der Hand)

wykonywać [dov. obl. wykonać]

I . fẹstigen [ˈfɛstɪgən] GLAG. preh. glag.

festigen Freundschaft, Herrschaft:

festigen

umacniać [dov. obl. umocnić]

ein gefestigter Charakter

mocny charakter m. spol

II . fẹstigen [ˈfɛstɪgən] GLAG. povr. glag. (Beziehungen)

festigen

umocnić [lub skonsolidować] się

seine Gesundheit festigt sich langsam

on powoli powraca do zdrowia

glej tudi gefestigt

gefẹstigt PRID.

gefestigt Tradition, Glaube

głęboko zakorzeniony

gefestigt Person

wytrwały

gefestigt Charakter

wyrobiony

I . sạ̈ttigen [ˈzɛtɪgən] GLAG. preh. glag.

1. sättigen ur. jez. (satt machen):

jdn [mit etw] sättigen

sycić [dov. obl. na‑] kogoś [czymś]

2. sättigen fig (befriedigen):

sättigen Neugier, Ehrgeiz

zaspokajać [dov. obl. zaspokoić]

3. sättigen a. KEM. (voll sein):

gesättigte Lösung

roztwór m. spol nasycony

der Markt ist gesättigt

rynek m. spol jest nasycony fig

die Luft ist mit Feuchtigkeit gesättigt

powietrze sr. spol ma dużą wilgotność

II . sạ̈ttigen [ˈzɛtɪgən] GLAG. nepreh. glag. (satt machen)

sättigend sein (Speise)

być sycącym

ze̱i̱tigen [ˈtsaɪtɪgən] GLAG. preh. glag. ur. jez. (hervorbringen)

zeitigen

wydawać [dov. obl. wydać]

Ergebnisse zeitigen

przynosić [dov. obl. przynieść] wyniki

a̱u̱f|nötigen GLAG. preh. glag.

jdm einen Nachtisch aufnötigen

wmuszać [dov. obl. wmusić] w kogoś deser

jdm seine Meinung aufnötigen

narzucać [dov. obl. narzucić] komuś swoje zdanie [lub swój pogląd]

ạn|fertigen GLAG. preh. glag. (machen)

anfertigen Möbelstück

wykonywać [dov. obl. wykonać]

anfertigen Kleidungsstück

szyć [dov. obl. u‑]

anfertigen Protokoll

sporządzać [dov. obl. sporządzić]

anfertigen Übersetzung

robić [dov. obl. z‑]

anfertigen Zeichnung

rysować [dov. obl. na‑]

anfertigen Portrait

malować [dov. obl. na‑]

sich daj. etw von jdm anfertigen lassen

zlecać [dov. obl. zlecić] komuś wykonanie czegoś

befẹstigen* [bə​ˈfɛstɪgən] GLAG. preh. glag.

1. befestigen (anbringen):

etw [an etw daj.] befestigen

przymocowywać [dov. obl. przymocować] coś [do czegoś]

das Bild an der Wand befestigen

przymocować obraz na ścianie

2. befestigen (fest machen):

befestigen Fahrbahn

utwardzać [dov. obl. utwardzić]

befestigen Deich

umacniać [dov. obl. umocnić]

3. befestigen VOJ.:

befestigen

fortyfikować [dov. obl. u‑]

befestigen

obwarowywać [dov. obl. obwarować]

bekọ̈stigen* [bə​ˈkœstɪgən] GLAG. preh. glag.

beköstigen

stołować

belạ̈stigen* [bə​ˈlɛstɪgən] GLAG. preh. glag.

1. belästigen (stören, behelligen):

jdn belästigen (Person)

naprzykrzać się komuś

jdn belästigen (Lärm)

dokuczać komuś

wir wollen Sie nicht weiter belästigen

nie chcemy się już dalej panu/pani naprzykrzać

wir fühlen uns von dem Lärm belästigt

czujemy się obciążeni hałasem

2. belästigen (zudringlich werden):

belästigen

nagabywać

er wurde von einem Betrunkenen belästigt

[on] został zaczepiony przez pijaka

jdn sexuell belästigen

molestować [lub napastować] kogoś seksualnie

I . belụstigen* [bə​ˈlʊstɪgən] GLAG. preh. glag. (amüsieren)

jdn [mit etw] belustigen (Person)

zabawiać zabawić kogoś [czymś]

belustigen

zabawić

belustigend

zabawny

belustigend

komiczny

II . belụstigen* [bə​ˈlʊstɪgən] GLAG. povr. glag. ur. jez. (sich lustig machen)

sich über jdn/etw belustigen

naśmiewać [lub naigrawać] się z kogoś/czegoś

besei̱tigen* [bə​ˈzaɪtɪgən] GLAG. preh. glag.

1. beseitigen (entfernen):

beseitigen Spuren, Hindernisse, Fleck

usuwać [dov. obl. usunąć]

Schaden beseitigen

usunąć szkody

Schaden beseitigen Müll, Schneemassen, Schmutz, Essensreste

sprzątać [dov. obl. sprzątnąć]

Schaden beseitigen Zweifel, Verdacht

rozwiewać [dov. obl. rozwiać]

sind damit alle Unklarheiten beseitigt?

czy w ten sposób wszelkie niejasności zostały rozwiane?

2. beseitigen (umbringen: einen Menschen):

beseitigen

zlikwidować

I . bestä̱tigen* [bə​ˈʃtɛːtɪgən] GLAG. preh. glag.

1. bestätigen (beglaubigen):

bestätigen Theorie, Aussage, Meldung

potwierdzać [dov. obl. potwierdzić]

bestätigen Urteil

zatwierdzać [dov. obl. zatwierdzić]

ein bestätigendes Kopfnicken

potwierdzające kiwnięcie sr. spol głową

die Richtigkeit einer Einschätzung bestätigen

potwierdzić prawidłowość oceny

2. bestätigen (quittieren):

bestätigen Anwesenheit, Befehl, Eingabe, Auftrag

potwierdzić

hiermit wird bestätigt, dass ...

niniejszym potwierdza się, że...

den Erhalt von etw bestätigen

potwierdzić otrzymanie czegoś

bestätigende Bank FINAN.

bank m. spol potwierdzający

3. bestätigen (anerkennen):

jdn im Amt bestätigen

zatwierdzić kogoś na urzędzie

er wurde als Leiter der Abteilung bestätigt

został zatwierdzony na stanowisku kierownika działu

II . bestä̱tigen* [bə​ˈʃtɛːtɪgən] GLAG. povr. glag. (Verdacht, Nachricht)

bestätigen

potwierdzać [dov. obl. potwierdzić] się