Prevodi za „finnst“ v slovarju nemško » poljski

e̱i̱nst [ˈaɪnst] PRISL.

1. einst ur. jez. (früher):

einst

dawniej

Russland einst und heute

Rosja ž. spol dawniej i dziś

2. einst ur. jez. (in Zukunft):

einst

kiedyś

Di̱e̱nst¹ <‑[e]s, ‑e> [diːnst] SAM. m. spol

1. Dienst mn. selten (abhängiges Arbeitsverhältnis):

Dienst

służba ž. spol

Dienst

praca ž. spol

bei jdm Dienst tun

służyć u kogoś

jdn vom Dienst befreien

zwolnić kogoś ze służby

jdn vom Dienst suspendieren

zawiesić kogoś w pełnieniu służby

den Dienst quittieren

wymówić służbę

in jds Diensten stehen alt

być u kogoś na służbie

außer Dienst (in der Freizeit)

po pracy

außer Dienst (im Ruhestand) (Lehrer)

na emeryturze

außer Dienst (Beamte, Offizier)

w stanie spoczynku

sich in den Dienst einer Sache stellen

wstawić się za czymś

einfacher Dienst

służba najniższego szczebla

mittlerer Dienst

służba średniego szczebla

gehobener Dienst

służba wyższego szczebla

höherer Dienst

służba najwyższego szczebla

2. Dienst meist mn. (Unterstützung, Gefallen):

Dienst

przysługa ž. spol

jdm einen Dienst erweisen [o. leisten]

wyświadczać [dov. obl. wyświadczyć] komuś przysługę

jdm einen schlechten Dienst erweisen

wyświadczyć komuś złą przysługę

seine Beine versagten ihm den Dienst

jego nogi ž. spol mn. odmawiały [dov. obl. odmówiły] mu posłuszeństwa

I . fịnster [ˈfɪnstɐ] PRID.

1. finster (dunkel):

finster Wald, Himmel

mroczny

finster Nacht

ciemny

im Finstern

w ciemności

im Finstern

po ciemku

im Finstern tappen (in der Dunkelheit)

błądzić w ciemnościach

im Finstern tappen (keinen Anhaltspunkt haben)

błądzić po omacku

2. finster (düster, schrecklich):

finster Miene, Gedanken

ponury

finster Zeit

mroczny

finster Gestalt

posępny

II . fịnster [ˈfɪnstɐ] PRISL.

1. finster (düster):

es sieht finster aus

to wygląda beznadziejnie

2. finster (mürrisch):

jdn finster ansehen

patrzeć [dov. obl. po‑] na kogoś ponuro

Fịnne (Fịnnin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈfɪnə] SAM. m. spol (ž. spol)

Finne (Fịnnin)

Fin(ka) m. spol (ž. spol)

fina̱l PRID. ur. jez.

final

końcowy

final

finałowy

die Planungen treten jetzt in ihre finale Phase

planowanie sr. spol weszło teraz w końcową fazę

Krebs im finalen Stadium

rak m. spol w zaawansowanym stadium

fịndig PRID.

findig

sprytny

findig

pomysłowy

Fịnish <‑s, ‑s> [ˈfɪnɪʃ] SAM. sr. spol

1. Finish (letzter Schliff):

Finish

wykończenie sr. spol

Sie können den Schrank wahlweise in mattem oder hochglänzendem Finish bekommen

może pan/pani dostać tę szafę wykończoną na mat albo na połysk

2. Finish ŠPORT (Endspurt):

Finish

finisz m. spol

nach einem atemberaubenden Finish ging er als erster durchs Ziel

po zapierającym dech w piersiach finiszu [on] pierwszy dotarł do mety

I . fịnden <findet, fand, gefunden> [ˈfɪndən] GLAG. preh. glag.

1. finden (entdecken):

finden

znaleźć

wieder finden

odnaleźć

[bei jdm] Hilfe finden

znaleźć [u kogoś] pomoc

er war nirgends zu finden

nigdzie nie można go było znaleźć

ihr Haus ist gut/schlecht zu finden

do ich domu łatwo/trudno trafić

wer sucht, der findet preg.

szukajcie, a znajdziecie preg.

2. finden (einschätzen):

wie findest du das?

co o tym sądzisz?

ich finde es gut, dass ...

uważam, że to dobrze, że...

jdn gut finden

uważać, że ktoś jest dobry

das finde ich nicht!

[ja] tak nie uważam!

das finde ich nicht!

nie sądzę!

das finde ich auch!

też tak sądzę!

ich finde es hier ganz angenehm

uważam, ze jest tu całkiem miło

3. finden (vorfinden):

sie fand ihn schlafend/bei der Arbeit

zastała go śpiącego/przy pracy

4. finden (erfahren):

nichts an jdm/etw finden

nic w kimś/czymś nie widzieć

nichts dabei finden etw zu tun

nie widzieć nic złego w zrobieniu czegoś

ich finde nichts Schlimmes dabei

nie widzę w tym nic złego

5. finden (teilhaftig werden):

Mut finden

odważyć się

Sprache finden

znaleźć język

Anklang finden

spotykać [dov. obl. spotkać] się z uznaniem

Beachtung finden

cieszyć się zainteresowaniem

kein Ende finden

nie mieć końca

Verwendung finden

znajdować [dov. obl. znaleźć] zastosowanie

sie fand keine Ruhe

[ona] nie mogła [lub potrafiła] się uspokoić

II . fịnden <findet, fand, gefunden> [ˈfɪndən] GLAG. nepreh. glag.

1. finden (kommen):

nach Hause finden

trafić do domu

zu sich selbst finden (zur Ruhe kommen)

dochodzić [dov. obl. dojść] do siebie

ich muss zu mir selbst finden

muszę odnaleźć siebie

2. finden (meinen):

finden, [dass ...]

uważać, [że...]

finden Sie nicht auch, dass ...?

czy nie uważa pan/pani również, że...?

III . fịnden <findet, fand, gefunden> [ˈfɪndən] GLAG. povr. glag.

1. finden (wieder auftauchen):

sich wieder finden

odnaleźć się

ich hoffe, der Schlüssel findet sich gleich wieder

mam nadzieję, że klucz m. spol zaraz się znajdzie

das Buch wird sich schon wieder finden

ta książka ž. spol na pewno się znajdzie

das wird sich alles finden

wszystko będzie dobrze

2. finden (sich ausfindig machen lassen):

es findet sich keiner, der ...

nie ma nikogo, kto...

3. finden (sich begegnen):

finden

spotkać [lub odnaleźć] się

wir haben uns in diesem Gedränge leider nicht gefunden

niestety nie znaleźliśmy się w tym tłoku

Dụnst¹ <‑[e]s, Dünste> [dʊnst, pl: ˈdʏnstə] SAM. m. spol

1. Dunst:

Dunst (Dampf)

para ž. spol

Dunst (Rauch)

dym m. spol

2. Dunst:

Dunst (Ausdünstung)

opary m. spol mn.

Dunst (Geruch)

wyziew m. spol

keinen [blassen] Dunst von etw haben pog.

nie mieć o czymś [zielonego] pojęcia pog.

jdm blauen Dunst vormachen pog.

mydlić [dov. obl. za‑] komuś oczy pog.

ẹrnst [ɛrnst] PRID.

1. ernst (gravierend):

ernst Krankheit

groźny

ernst Lage, Zustand

krytyczny

es steht ernst um ihn

on znajduje się w ciężkim stanie

es ist nichts Ernstes

to nie jest nic poważnego

2. ernst (nicht heiter):

ernst Person, Miene, Blick, Stimmung

poważny

sie machte ein ernstes Gesicht

przybrała poważny wyraz twarzy

er bemühte sich, ernst zu bleiben

starał się zachować powagę

3. ernst (aufrichtig):

ernst Absicht

rzeczywisty

es ernst meinen

mówić serio

damit ist es ihr ernst

ona nie żartuje

ernst gemeint

[na] serio

ein durchaus ernst gemeintes Angebot

całkiem poważna oferta ž. spol

4. ernst (wichtig):

ernst Anlass, Anliegen

ważny

jdn/etw ernst nehmen

traktować kogoś/coś [na] poważnie

seine Drohung war ernst zu nehmen

jego groźby należało potraktować poważnie

ernste Bedenken haben

mieć poważne obawy

5. ernst (feierlich):

ernste Musik

muzyka ž. spol poważna

Ẹrnst <‑[e]s, brez mn. > [ɛrnst] SAM. m. spol

1. Ernst (Ernsthaftigkeit: eines Blicks, einer Stimme, der Worte):

Ernst

powaga ž. spol

der Ernst seiner Worte

powaga jego słów

feierlicher Ernst

podniosłość ž. spol

allen Ernstes [behaupten]

całkiem serio [twierdzić]

es ist mein [bitterer] Ernst

nie żartuję

das ist mein voller Ernst

mówię całkiem serio

mit etw Ernst machen

traktować [dov. obl. po‑] coś poważnie

im Ernst

poważnie

allen Ernstes

zupełnie poważnie

2. Ernst (Bedrohlichkeit: einer Situation, Lage):

Ernst

krytyczny charakter m. spol

3. Ernst (Gewichtigkeit):

der Ernst des Lebens

powaga życia

4. Ernst (Entschlossenheit):

Ernst

zdecydowanie sr. spol

Gụnst <‑, brez mn. > [gʊnst] SAM. ž. spol

1. Gunst (Wohlwollen):

Gunst

życzliwość ž. spol

Gunst

względy m. spol mn.

jds Gunst genießen

cieszyć się czyimiś względami

[hoch] in jds Gunst stehen

mieć u kogoś względy

jds Gunst gewinnen

zyskać sobie czyjeś łaski

zu Gunsten ...

na korzyść...

zu seinen/meinen/ ... Gunsten

na jego/moją/... korzyść

ein Irrtum zu meinen Gunsten

pomyłka ž. spol na moją korzyść

2. Gunst fig (günstige Konstellation):

die Gunst der Stunde

sprzyjająca chwila ž. spol

er erkannte die Gunst der Stunde

on zauważył sprzyjający moment

3. Gunst (Vergünstigung):

Gunst

względy m. spol mn.

jdm eine Gunst erweisen

wyświadczyć komuś uprzejmość

um eine Gunst bitten

prosić [dov. obl. po‑] o przysługę

Kụnst <‑, Künste> [kʊnst, pl: ˈkʏnstə] SAM. ž. spol

1. Kunst (schöpferisches Gestalten):

Kunst

sztuka ž. spol

die bildende Kunst

sztuki ž. spol mn. plastyczne

die schönen Künste

sztuki ž. spol mn. piękne

was macht die Kunst? pog.

jak ci idzie? pog.

2. Kunst (das Können, Fertigkeit):

Kunst

sztuka ž. spol

die ärztliche Kunst

sztuka lekarska

die Kunst besteht darin ...

sztuka polega na tym...

nach allen Regeln der Kunst

zgodnie ze wszystkimi regułami tej sztuki

eine brotlose Kunst pog.

zajęcie sr. spol nie zapewniające utrzymania

das ist keine Kunst! pog.

to żadna sztuka!

mit seiner Kunst am Ende sein pog.

nie wiedzieć co dalej robić

3. Kunst brez mn. (Schulfach):

Kunst

plastyka ž. spol

sọnst [zɔnst] PRISL.

1. sonst (andernfalls):

sonst

w przeciwnym razie

komm sofort her, sonst gibt’s Prügel

chodź tu natychmiast, bo dostaniesz lanie

2. sonst (gewöhnlich):

sonst

zazwyczaj

du bist doch sonst nicht so

zazwyczaj nie jesteś taki

es war genau wie sonst

było dokładnie tak jak zawsze

mehr als sonst

więcej niż zazwyczaj

3. sonst (früher):

sonst

wcześniej

war das auch sonst der Fall?

był już wcześniej taki przypadek m. spol ?

4. sonst (außerdem):

sonst

poza tym

[darf es] sonst noch etwas [sein]?

[czy] życzy sobie pan/pani coś jeszcze?

war sonst noch jemand da?

czy ktoś tam jeszcze był?

sonst nichts

nic więcej

sonst niemand

nikt więcej

sonst noch Fragen?

jeszcze jakieś pytania ntpl ?

... und wer weiß, was sonst noch alles pog.

Bóg raczy wiedzieć, co jeszcze

sonst geht’s dir gut? pog.

a tak poza tym dobrze się czujesz? iron. pog.

5. sonst indef pog.:

sonst was

jeszcze coś

sonst wie

w jakiś inny sposób

sonst wo

gdzieś tam

sonst wohin

dokądś tam

sonst wer

ktoś tam

er bildet sich daj. ein, sonst wer zu sein [o. er wäre sonst wer]

on wyobraża sobie, że jest nie wiadomo kim

6. sonst pog. (anders):

wer [denn] sonst?

a któż [by] inny?

was denn sonst?

a cóż [by] innego?

wie denn sonst?

a jakże[by] inaczej?

Wạnst <‑[e]s, Wänste> [vanst, pl: ˈvɛnstə] SAM. m. spol slabš. pog.

Wanst

brzuszysko sr. spol slabš. pog.

sich daj. den Wanst voll schlagen

obżerać [dov. obl. obeżreć] się pog.

Fịrst <‑[e]s, ‑e> [fɪrst] SAM. m. spol (Dachfirst)

First

kalenica ž. spol

Brụnst <‑, Brünste> [brʊnst, pl: ˈbrʏnstə] SAM. ž. spol

Brunst → Brunft

glej tudi Brunft

Brụnft <‑, Brünfte> [brʊnft, pl: ˈbrʏnftə] SAM. ž. spol

Brunft

okres m. spol godowy

in der Brunft sein

być w okresie godowym