Prevodi za „recibí“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

A̱libi <‑s, ‑s> [ˈaːlibi] SAM. sr. spol

Alibi

alibi sr. spol

er hat kein Alibi für die Tatzeit

[on] nie ma alibi na czas popełnienia przestępstwa

I . rẹcht [rɛçt] PRID.

1. recht (passend):

recht Ort

właściwy

recht Augenblick

odpowiedni

nicht in der rechten Stimmung sein

nie być w nastroju

die rechten Worte

właściwe słowa ntpl

das ist der rechte Zeitpunkt dafür

to jest odpowiedni moment m. spol [lub czas m. spol ] [lub odpowiednia chwila ž. spol ] na to

2. recht (echt):

ich habe keine rechte Lust [o. keinen rechten Antrieb]

nie mam zbyt wielkiej ochoty

sie ist eine rechte Feministin

ona jest prawdziwą feministką

3. recht (jds Wunsch entsprechend):

jdm recht sein

odpowiadać komuś

ist es dir recht, wenn ...?

będzie ci odpowiadać, jeśli...?

ist es dir recht, wenn ich jetzt komme?

czy masz coś przeciwko, jeżeli przyjdę teraz?

mir ist es recht

mi to odpowiada

fraza:

hier geht es nicht mit rechten Dingen zu

tu się dzieją podejrzane rzeczy ž. spol mn. [lub jest coś nie w porządku]

es ist nur recht und billig

to tylko słuszne i sprawiedliwe

nach dem Rechten sehen

doglądać czegoś

nach dem Rechten sehen

opiekować [dov. obl. za‑] się czymś

II . rẹcht [rɛçt] PRISL.

1. recht (richtig, passend):

recht

właściwie

ich weiß nicht recht

nie wiem dokładnie

ich glaube, ich höre nicht recht?

czy ja dobrze słyszę?

ganz recht!

całkiem słusznie!

wenn ich es recht überlege ...

jak się nad tym dobrze zastanowić...

ich seh’ wohl nicht recht?

chyba mnie oczy mylą?

verstehen Sie mich recht!

proszę mnie dobrze zrozumieć!

man kann ihm nichts recht machen

nie można można mu w niczym dogodzić

jetzt erst recht

teraz tym bardziej

alles, was recht ist (zugegeben)

trzeba przyznać

alles, was recht ist, aber ... (bei allem Verständnis) pog.

z całym szacunkiem [lub co jak co] , ale...

recht daran tun sich zu entschuldigen

dobrze robić [dov. obl. z‑] przepraszając

das geschieht ihm recht!

dobrze mu tak!

du kommst gerade recht pog.

przychodzisz w samą porę

2. recht (ziemlich):

recht

dosyć

recht

dość

recht oft

dosyć często

recht ordentlich

całkiem porządnie

recht viel

dosyć dużo

3. recht (sehr):

recht

bardzo

recht tief

bardzo głęboki [lub głęboko]

recht herzlichen Dank

bardzo serdeczne podziękowania ntpl

rẹchte(r, s) [ˈrɛçtə, -tɐ, -təs] PRID. attr

1. rechte Straßenseite:

rechte

prawy

die rechte Seite/Hand

prawa strona ž. spol /ręka ž. spol

auf der rechten Seite

po prawej stronie

rechter Hand

na prawo

rechter Hand

po prawej stronie

jds rechte Hand sein

być czyjąś prawą ręką

2. rechte (von außen sichtbar):

die rechte Seite des Pullis

prawa strona ž. spol swetra

etw auf der rechten Seite tragen

nosić coś na prawej stronie

die rechte Seite der Decke sollte oben liegen

prawa strona koca powinna leżeć na wierzchu

rechte Masche

prawe oczko sr. spol

3. rechte POLIT.:

rechte Flügel

prawicowy

rechte Parteien

partie ž. spol mn. prawicowe

4. rechte MATH:

rechte

prosty

ein rechter Winkel

kąt m. spol prosty

I . rẹchts [rɛçts] PRISL.

1. rechts (auf der rechten Seite):

rechts

na prawo

rechts

po prawej stronie

nach rechts

na prawo

halb rechts

częściowo w prawo

nach rechts verschieben

przesuwać [dov. obl. przesunąć] w prawo

rechts oben

po prawej stronie u góry

rechts von dir

na prawo od ciebie

rechts davon

na prawo [od tego miejsca]

erste Tür rechts

pierwsze drzwi mn. na prawo

von rechts kommen

nadejść [lub przyjść] z prawej strony

von rechts nach links

z prawa na lewo

sich rechts halten

trzymać się prawej strony

mit rechts schreiben

pisać prawą ręką

sich rechts einordnen (aus der rechten Fahrbahn)

włączać [dov. obl. włączyć] się do ruchu z prawej strony

hier gilt rechts vor links

tu obowiązuje pierwszeństwo sr. spol z prawej

rechts außen spielen ŠPORT

zagrać na prawą stronę

rechts um! VOJ.

w prawo zwrot!

Augen rechts! VOJ.

na prawo patrz!

ich weiß nicht mehr, was rechts und [was] links ist pog.

nie mogę się połapać pog.

ich weiß nicht mehr, was rechts und [was] links ist pog.

jestem kompletnie [lub totalnie] zdezorientowany

2. rechts (auf/von der Außenseite):

auf rechts

na prawej [lub zewnętrznej] stronie

etw von rechts bügeln Stoff

prasować [dov. obl. wy‑] coś po prawej stronie

rechts stricken

robić na drutach ściegiem prawym

3. rechts POLIT.:

rechts stehen pog.

mieć poglądy prawicowe

rechts wählen

głosować [dov. obl. za‑] na partie prawicowe

II . rẹchts [rɛçts] PREDL. +rod.

rechts

na prawo

rechts der Kirche

po prawej stronie kościoła

rẹchen [ˈrɛçən] GLAG. preh. glag. južnem., avstr., švic.

rechen

grabić [dov. obl. za‑]

I . rẹcken [ˈrɛkən] GLAG. preh. glag.

recken Hals, Faust

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć]

recken Glieder

rozprostowywać [dov. obl. rozprostować]

den Kopf recken

wyciągnąć [lub wysunąć] głowę

II . rẹcken [ˈrɛkən] GLAG. povr. glag.

recken

przeciągać [dov. obl. przeciągnąć] się

das Kind reckt sich im Bett

dziecko sr. spol przeciąga się w łóżku

Re̱i̱be <‑, ‑n> [ˈraɪbə] SAM. ž. spol REG

Reibe

tarka ž. spol

I . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] GLAG. preh. glag.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

das Besteck blank reiben

polerować [dov. obl. wy‑] sztućce

trocken reiben

wycierać [dov. obl. wytrzeć] do sucha

sich daj. die Augen reiben a. fig

przecierać [dov. obl. przetrzeć] oczy a. fig

sich daj. die Hände reiben a. fig

zacierać [dov. obl. zatrzeć] ręce a. fig

2. reiben (auftragen):

[sich daj.] die Salbe in die Haut reiben

wcierać [dov. obl. wetrzeć] [sobie] maść w skórę

3. reiben (zerkleinern):

reiben Möhre, Käse

ścierać [dov. obl. zetrzeć]

reiben Möhre, Käse

ucierać [dov. obl. utrzeć]

4. reiben (verletzen):

sich die Haut wund reiben

o[be]trzeć sobie skórę

5. reiben (entfernen):

einen Fleck aus der Jacke reiben

ścierać [dov. obl. zetrzeć] plamę z kurtki

er rieb sich daj. den Schlaf aus den Augen fig

przecierał oczy po przebudzeniu

II . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] GLAG. nepreh. glag.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

durch Reiben

[po]przez tarcie

mit einem Tuch über etw reiben

przecierać [dov. obl. przetrzeć] coś chustką

2. reiben (scheuern):

reiben

obcierać [dov. obl. obetrzeć]

die Schuhe reiben an Zehen

buty m. spol mn. obcierają palce

III . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] GLAG. povr. glag.

1. reiben (sich kratzen):

reiben

drapać [dov. obl. po‑] się

sich wund reiben

podrapać się do krwi

2. reiben fig (sich streiten):

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn

[on] ściera się często z[e swoimi] sąsiadami

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn (sich auseinander setzen)

rozprawiać [dov. obl. rozprawić] się

sie reiben sich ständig aneinander

[oni] stale spierają się ze sobą

sich an einem Problem reiben

natykać się na jakiś problem [dov. obl. natknąć]

glej tudi gerieben

I . geri̱e̱ben [gə​ˈriːbən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

gerieben pp von reiben

II . geri̱e̱ben [gə​ˈriːbən] PRID. pog.

gerieben Bursche:

gerieben

szczwany pog.