Prevodi za „strette“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

Garẹtte <‑, ‑n> SAM. ž. spol švic. (Schubkarren)

Garette

taczki ž. spol mn.

Bürẹtte <‑, ‑n> [by​ˈrɛtə] SAM. ž. spol KEM.

Bürette

biureta ž. spol

strịtt [ʃtrɪt] GLAG. nepreh. glag., povr. glag.

stritt pret. von streiten

glej tudi streiten

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] GLAG. nepreh. glag.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [dov. obl. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw tož. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] GLAG. povr. glag.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [dov. obl. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte preg.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta preg.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

Stạ̈tte <‑, ‑n> [ˈʃtɛtə] SAM. ž. spol

Stätte

miejsce sr. spol

Stre̱be <‑, ‑n> [ˈʃtreːbə] SAM. ž. spol

Strebe

podpora ž. spol

Stre̱i̱t <‑[e]s, ‑e> [ʃtraɪt] SAM. m. spol

1. Streit:

Streit (privater Konflikt)

kłótnia ž. spol

Streit (privater Konflikt)

sprzeczka ž. spol

Streit (öffentlicher Konflikt)

spór m. spol

Streit (Konflikt mit Handgreiflichkeiten)

bójka ž. spol

einen Streit schlichten

załagodzić spór

wir haben Streit

jesteśmy skłóceni

wegen etw mit jdm Streit bekommen

posprzeczać się z kimś z powodu czegoś

ein Streit um Worte

spór o słowa

in Streit geraten

popaść w spór

du suchst wohl Streit?

szukasz zaczepki?

ich will keinen Streit mit dir

nie chcę się z tobą kłócić

wir trennten uns im Streit

rozstaliśmy się w kłótni

2. Streit:

Streit (Kontroverse)

spór m. spol

Streit (Meinungsverschiedenheit)

różnica ž. spol zdań

I . strẹng [ʃtrɛŋ] PRID.

1. streng (unnachsichtig):

streng Richter, Strafen

surowy

er ist sehr streng zu [o. mit] ihr

on jest bardzo surowy w stosunku do niej

2. streng (strikt):

streng Anweisung, Diät, Vegetarier

ścisły

streng Bewachung

całkowity

strenge Bettruhe verordnen

zalecać [dov. obl. zalecić] leżenie w łóżku

3. streng (durchdringend):

streng Geruch

ostry

streng Geschmack

wyrazisty

4. streng (nicht gemäßigt):

streng Winter

ostry

streng Kälte

przenikliwy

5. streng (schmucklos):

streng

surowy

streng

prosty

6. streng (konsequent):

streng Katholiker, Vegetarier

zagorzały

II . strẹng [ʃtrɛŋ] PRISL.

1. streng (hart):

streng bestrafen

surowo

jdn streng ansehen, das ist streng verboten!

to jest surowo zabronione!

2. streng (strikt):

streng einhalten

ściśle

streng geheim/vertraulich

ściśle tajny/poufny

3. streng (genau):

streng genommen

ściśle rzecz biorąc

es mit etw daj. streng nehmen

podchodzić do czegoś rygorystycznie [lub poważnie]

4. streng švic. (anstrengend):

wir haben es streng gehabt

było nam bardzo ciężko

Strẹcke <‑, ‑n> [ˈʃtrɛkə] SAM. ž. spol

1. Strecke:

Strecke

odcinek m. spol drogi

Strecke (Entfernung)

dystans m. spol

Strecke (Entfernung)

odległość ž. spol

gerade Strecke

prosty odcinek

auf halber Strecke

w połowie drogi

auf freier Strecke

na otwartej drodze

das Land war über weite Strecken [hin] mit Schnee bedeckt

znaczna część ž. spol kraju była pokryta śniegiem

wir haben noch eine ziemliche Strecke zu gehen

mamy jeszcze spory kawałek do przejścia

auf der Strecke bleiben pog. (aufgeben müssen)

poddać się

auf der Strecke bleiben (zunichte werden)

spełznąć na niczym

2. Strecke (zurückgelegter, vorgegebener Weg):

Strecke

droga ž. spol

3. Strecke (Eisenbahnstrecke):

Strecke

linia ž. spol [kolejowa]

4. Strecke ŠPORT (eines Laufs):

Strecke

dystans m. spol

er läuft nur die kurzen Strecken

[on] biega tylko na krótkich dystansach

5. Strecke fig (Passage):

der Film war über weite Strecken ziemlich langweilig

liczne sekwencje ž. spol mn. tego filmu były nudne

6. Strecke RUD.:

Strecke

chodnik m. spol

7. Strecke MATH:

Strecke

odcinek m. spol

fraza:

jdn zur Strecke bringen (verhaften)

schwytać [lub ująć] kogoś

jdn zur Strecke bringen (töten)

zabić kogoś

stre̱ben [ˈʃtreːbən] GLAG. nepreh. glag.

1. streben +haben (sich zum Ziel setzen):

nach Erfolg streben

zabiegać o sukces

an die [o. zur] Macht streben fig ur. jez.

dążyć do władzy

2. streben +sein (sich bewegen):

streben

podążać [dov. obl. podążyć]

zur Tür streben

kierować się w stronę drzwi

auseinander streben ur. jez. (Menschen)

rozchodzić [dov. obl. rozejść] się

Stre̱i̱fe <‑, ‑n> [ˈʃtraɪfə] SAM. ž. spol

Streife

patrol m. spol

auf Streife gehen

patrolować

auf Streife sein

być na patrolu

Strẹnge <‑, brez mn. > [ˈʃtrɛŋə] SAM. ž. spol

1. Strenge (Unnachsichtigkeit: einer Person):

Strenge

surowość ž. spol

Strenge

srogość ž. spol

2. Strenge (Härte: einer Bestrafung):

Strenge

surowość ž. spol

3. Strenge (Verschlossenheit: eines Gesichts):

Strenge

zaciętość ž. spol

4. Strenge (strenge Art: eines Geruchs, Geschmacks):

Strenge

ostrość ž. spol

5. Strenge (Rauheit: des Winters):

Strenge

srogość ž. spol

I . stre̱u̱en [ˈʃtrɔɪən] GLAG. preh. glag.

1. streuen (hinstreuen):

streuen Dünger

rozrzucać [dov. obl. rozrzucić]

streuen Mehl, Salz

rozsypywać [dov. obl. rozsypać]

Zucker auf den Kuchen streuen

posypywać [dov. obl. posypać] ciasto cukrem

2. streuen (gegen Glätte schützen):

die Straßen [mit Salz] streuen

posypywać [dov. obl. posypać] ulice [solą]

3. streuen pog. (verbreiten):

Gerüchte streuen

rozsiewać plotki fig

4. streuen PHYS:

streuen

rozpraszać [dov. obl. rozproszyć]

II . stre̱u̱en [ˈʃtrɔɪən] GLAG. nepreh. glag. (mit Sand, Salz Glätte verhindern)

1. streuen:

streuen

posypywać [dov. obl. posypać] ulice

Lẹtte (Lẹttin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈlɛtə] SAM. m. spol (ž. spol)

Lette (Lẹttin)

Łotysz(ka) m. spol (ž. spol)

Mẹtte <‑, ‑n> [ˈmɛtə] SAM. ž. spol REL.

1. Mette (Frühmesse):

Mette

msza ž. spol o świcie

Mette

rezurekcja ž. spol

2. Mette (Abendmesse):

Mette

msza ž. spol o północy

Mette

pasterka ž. spol

Wẹtte <‑, ‑n> [ˈvɛtə] SAM. ž. spol

Wette

zakład m. spol

eine Wette abschließen

robić [dov. obl. z‑] zakład

die Wette annehmen

przyjmować [dov. obl. przyjąć] zakład

die Wette gilt! pog.

zakład stoi! pog.

was gilt die Wette?

o ile zakład? pog.

ich gehe jede Wette ein, dass ...

założę się o każdą sumę, że...

um die Wette

na wyścigi

mit jdm um die Wette laufen

ścigać się z kimś

Kẹtte <‑, ‑n> [ˈkɛtə] SAM. ž. spol

1. Kette (Halskette):

Kette

łańcuszek m. spol

eine Kette um den Hals tragen

nosić łańcuszek na szyi

2. Kette (Eisenkette):

Kette

łańcuch m. spol

Fahrradkette

łańcuch rowerowy

einen Hund an die Kette legen

wiązać [dov. obl. u‑] psa na łańcuchu

3. Kette fig:

Kette (Reihe: von Erfolgen)

pasmo sr. spol

Kette (Reihe: von Erfolgen)

seria ž. spol

Kette (von Beweisen)

szereg m. spol

eine Kette von Ereignissen

szereg zdarzeń

Menschenkette

łańcuch ludzki

4. Kette (Gesamtheit):

Kette

sieć ž. spol

Hotelkette/Ladenkette

sieć hoteli/sklepów

5. Kette (Bergkette):

Kette

łańcuch m. spol

Kette

pasmo sr. spol

6. Kette fig (Fessel):

Kette

kajdany mn.

Kette

okowy mn.

jdn in Ketten legen

zakuwać [dov. obl. zakuć] kogoś w kajdany

seine Ketten sprengen ur. jez.

zrywać [dov. obl. zerwać] więzy [lub kajdany]

7. Kette (Schar von Vögeln):

Kette

klucz m. spol

8. Kette (in der Textilindustrie):

Kette

osnowa ž. spol

Klẹtte <‑, ‑n> [ˈklɛtə] SAM. ž. spol

1. Klette BOT.:

Klette

łopian m. spol

2. Klette (Blütenkopf):

Klette

kwiatogłówka ž. spol

sich wie eine Klette an jdm hängen pog.

przyczepić się do kogoś jak rzep do psiego ogona pog.

3. Klette fig pog. (Mensch):

Klette

natręt m. spol

Motẹtte <‑, ‑n> [mo​ˈtɛtə] SAM. ž. spol MUS

Motette

motet m. spol

Bulẹtte <‑, ‑n> [bu​ˈlɛtə] SAM. ž. spol REG

Bulette

kotlet m. spol mielony

fraza:

ran an die Buletten! pog.

no to do roboty! pog.

Pfette SAM.

Geslo uporabnika

Pfette ž. spol GRAD.

płatew dachowa ž. spol