Prevodi za „itara“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

gitara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [gitara] SAM. ž. spol GLAS.

gitara

Gitarre ž. spol

gitara elektryczna/basowa

Elektro-/Bassgitarre ž. spol

fraza:

zawracać komuś gitarę pog.

jdm auf die Nerven [o. den Wecker] gehen [o. fallen] pog.

kitara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [kitara] SAM. ž. spol GLAS.

kitara

Kithara ž. spol

grać na kitarze

auf der Kithara spielen

stara <rod. ‑rej, mn. ‑re> [stara] SAM. ž. spol prid. sklan. obl. pog.

1. stara (koleżanka):

cześć stara!

grüß dich, Alte ž. spol ! pog.

2. stara (szefowa):

stara

die Alte ž. spol pog.

3. stara (matka):

moja stara

meine Alte ž. spol [o. Olle] ž. spol pog.

glej tudi stary

I . stary <starszy> [starɨ] PRID.

1. stary (liczący wiele lat):

stare drzewo

alter Baum m. spol

stary człowiek

alter Mensch m. spol

stare zwierzę

altes Tier sr. spol

stara twarz

altes Gesicht sr. spol

na stare lata

auf die alten Tage

stary piernik [lub ramol] pog.

alter [o. unbeholfener] Mensch m. spol

stary piernik [lub ramol] pog.

alter Schwachkopf m. spol slabš.

stary jak świat

alt wie die Welt

stary jak świat

uralt

stary jak świat

steinalt

2. stary (nieświeży):

stary chleb

altes Brot sr. spol

3. stary (podniszczony):

stare meble

alte Möbel ntpl

4. stary (dawny):

stary obraz

altes Gemälde sr. spol

stary adres

alte Adresse ž. spol

stary znajomy

alter Bekannter m. spol

stary rok

das alte Jahr sr. spol

„co nowego?” – „wszystko po staremu!”

„was gibt’s Neues?“ – „alles beim Alten!“

stare dzieje

alte Geschichten ž. spol mn.

5. stary (doświadczony):

stary fachowiec

alter Hase m. spol

II . stary <rod. ‑rego, mn. ‑arzy> [starɨ] SAM. m. spol prid. sklan. obl. pog.

1. stary (kolega):

stary

alter Knabe m. spol [o. Junge m. spol ] pog.

stary

Alter m. spol pog.

2. stary (szef):

stary

der Alte m. spol pog.

3. stary (ojciec):

mój stary

mein Alter m. spol pog.

kotara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [kotara] SAM. ž. spol

kotara

Vorhang m. spol

kotara

Portiere ž. spol

czara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [tʃara] SAM. ž. spol

czara

Schale ž. spol

czara

Kelch m. spol

flara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [flara] SAM. ž. spol VOJ.

flara (rakieta świetlna)

Leuchtrakete ž. spol

flara (rakieta świetlna)

Signalrakete ž. spol

płonąca flara

brennende Leuchtrakete

gwara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [gvara] SAM. ž. spol

1. gwara LINGV.:

gwara

Mundart ž. spol

gwara

Dialekt m. spol

2. gwara (żargon):

gwara

Jargon m. spol

miara <rod. ‑ry, daj. mierze, mn. ‑ry> [mjara] SAM. ž. spol

1. miara (jednostka, rozmiar: długości, objętości):

miara

Maß sr. spol

2. miara (przyrząd):

miara

Bandmaß sr. spol

miara

Zentimetermaß sr. spol

mierzyć kogoś jakąś miarą

an jdn einen Maßstab anlegen

mierzyć kogoś/coś własną miarą

jdn/etw nach seinen eigenen Maßstäben beurteilen

3. miara (przymiarka):

miara

Maßnehmen sr. spol

miara

Anprobe ž. spol

brać czyjąś miarę

bei jdm Maß nehmen

ubranie szyte na miarę

maßgeschneiderte Kleidung ž. spol

4. miara (umiarkowanie):

miara

[rechtes] Maß sr. spol

zachować miarę w czymś

bei etw Maß halten [o. ein vernünftiges Maß wahren]

nie znać miary w czymś

in etw daj. weder Maß noch Ziel kennen fig.

nie znać miary w czymś

in etw daj. maßlos sein

przebrać miarę w czymś

jedes Maß in etw daj. überschreiten

przebrać miarę w czymś

den Bogen überspannen

przebrała się miara pog.

das Maß ist jetzt voll

5. miara (stopień, wartość):

miara

Maß sr. spol

bez miary

maßlos

w dużej mierze

in hohem Maße

ponad miarę

über alle Maßen

ponad miarę

übermäßig

ze wszech miar

in jeder Hinsicht

żadną miarą

unter keinen Umständen

żadną miarą

keinesfalls

w miarę jak...

in dem Maße, wie ...

w miarę możliwości

im Rahmen der Möglichkeiten

artysta na miarę naszych czasów

ein Künstler m. spol auf der Höhe unserer Zeit

mecz był na miarę oczekiwań kibiców

das Spiel sr. spol war, wie die Fans m. spol mn. es erwartet hatten

apetyt rośnie w miarę jedzenia preg.

der Appetit m. spol kommt beim [o. mit dem] Essen

Saara <rod. ‑ry, brez mn. > [sara] SAM. ž. spol

Saara

Saarland sr. spol

siara <rod. ‑ry, brez mn. > [ɕara] SAM. ž. spol

1. siara (mleko matki tuż po porodzie):

siara

Biestmilch ž. spol

2. siara slabš. pog. (tanie wino):

siara

billiger Wein m. spol

3. siara pog.:

ale siara!

wie peinlich!

tiara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [tjara] SAM. ž. spol

1. tiara REL.:

tiara

Tiara ž. spol

2. tiara fig. ur. jez. (papiestwo):

tiara

Papstamt sr. spol

tiara

Papstwürde ž. spol

kandydaci do tiary

Kandidaten m. spol mn. für das Papstamt [o. die Papstwürde]

wiara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [vjara] SAM. ž. spol

1. wiara brez mn. (ufność):

wiara w kogoś/coś

Glaube[n] m. spol [o. Vertrauen sr. spol ] in jdn/etw

wiara w siebie

Selbstvertrauen sr. spol

wiara w ideały

Glaube an die Ideale

wiara w zwycięstwo

Glaube an den Sieg

mieć złudną wiarę, że...

falsche Hoffnung haben, dass ...

dać komuś/czemuś wiarę

jdm/einer Sache Glauben schenken

pokładać wiarę w kimś/czymś

in jdn/etw Vertrauen setzen

pokładać wiarę w kimś/czymś

auf jdn/etw vertrauen

przyjmować coś na wiarę

etw aufs Wort glauben

to nie do wiary

das ist unglaublich [o. unvorstellbar] [o. kaum zu glauben]

w dobrej wierze

im guten Glauben

w dobrej wierze

gutgläubig

w złej wierze

im bösen Glauben

w złej wierze

bösgläubig

2. wiara REL.:

wiara

Religion ž. spol

wiara

Glaube m. spol

wiara chrześcijańska

christlicher Glaube

augsburskie wyznanie wiary

das Augsburger Bekenntnis sr. spol

Wyznanie Wiary

Glaubensbekenntnis sr. spol

wyznawać wiarę

sich tož. zu einem Glauben bekennen

odrzucić/zmienić jakąś wiarę

seinen Glauben ablegen/wechseln

przejść na inną wiarę

zu einem anderen Glauben übergehen [o. übertreten]

głosić jakąś wiarę

einen Glauben verkünd[ig]en

człowiek małej wiary

kleingläubiger Mensch m. spol

wrócić na łono jakiejś wiary

in den Schoß irgendeiner Religion zurückfinden

wiara góry przenosi

der Glaube versetzt Berge

wiara czyni cuda

der Glaube m. spol wirkt Wunder

sen mara – Bóg wiara preg.

Träume m. spol mn. sind Schäume m. spol mn. preg.

3. wiara brez mn. przest (wierność):

wiara

Treue ž. spol

dochować komuś/czemuś wiary ur. jez.

jdm/etw treu bleiben [o. die Treue halten]

ktoś bez czci i wiary ur. jez.

jd ohne Ehre und Gewissen

odsądzać kogoś od czci i wiary ur. jez.

jdn in Grund und Boden verdammen

żyć z kimś na wiarę pog.

mit jdm ohne Trauschein [o. in wilder Ehe] zusammenleben

4. wiara brez mn. pog. (grupa ludzi):

wiara

Kumpel m. spol mn. pog.

stara wiara

alte Kumpel m. spol mn. pog.

na ich ślub zjechała się cała wiara

zu ihrer Hochzeit trafen alle ihre Kumpel ein pog.

Italia <rod. ‑ii, brez mn. > [italja] SAM. ž. spol ur. jez.

Italia

Italien sr. spol

pojechać do słonecznej Italii

ins sonnige Italien fahren

Ankara <rod. ‑ry, brez mn. > [aŋkara] SAM. ž. spol

Ankara

Ankara sr. spol

fujara² <rod. ‑ry, mn. ‑ry, rod. mn. ‑ar> [fujara] SAM. ž. spol lub m. spol sklan. jak f w lp pog. (niezdara)

fujara

Pfeife ž. spol slabš. pog.

fujara

Trottel m. spol slabš. pog.

Sahara <rod. ‑ry, brez mn. > [saxara] SAM. ž. spol

Sahara

Sahara ž. spol

chmara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [xmara] SAM. ž. spol

chmara (ptaków, owadów)

Schar ž. spol

chmara (ptaków, owadów)

Schwarm m. spol

chmara (ludzi)

große Menge ž. spol

chmara (ludzi)

Unmenge ž. spol

kopara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [kopara] SAM. ž. spol

1. kopara poveč. od koparka

kopara

Bagger m. spol

2. kopara fig. (usta):

kopara

Klappe ž. spol

zamknij koparę

halte deine Klappe

glej tudi koparka

koparka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [koparka] SAM. ž. spol TEH.

koparka

Bagger m. spol

ofiara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [ofjara] SAM. ž. spol

1. ofiara (dar):

ofiara

Gabe ž. spol

przyjąć ofiarę

eine Gabe annehmen

2. ofiara (datek):

ofiara

Spende ž. spol

ofiara

Almosen sr. spol

ofiara na biednych

Almosen für Arme

3. ofiara REL.:

ofiara

Opfer sr. spol

ofiara

Opfergabe ž. spol

ofiara całopalna

Brandopfer sr. spol

bezkrwawa ofiara

unblutiges Opfer

złożyć komuś coś w ofierze

jdm etw zum Opfer bringen

4. ofiara (poświęcenie):

ofiara

Opfer sr. spol

ofiara

Aufopferung ž. spol

nadludzka ofiara

übermenschliches Opfer sr. spol

5. ofiara (osoba poszkodowana):

ofiara wypadku/pożaru

Unfall-/Brandopfer sr. spol

śmiertelna ofiara wypadku

Todesopfer sr. spol eines Verkehrsunfalls

paść ofiarą czegoś

etw zum Opfer fallen

6. ofiara pog. (oferma):

ofiara losu

Niete ž. spol pog.

ofiara losu

Flasche ž. spol slabš. pog.

ofiara losu

Loser ž. spol slabš. pog.

szlara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [ʃlara] SAM. ž. spol ZOOL.

szlara

Schlar m. spol