Prevodi za „miałko“ v slovarju poljsko » nemški

miałki [mjawki] PRID.

1. miałki (drobny):

miałki cukier, piasek

fein

miałki cukier, piasek

kleinkörnig

2. miałki fig. (powierzchowny):

miałki wiedza

oberflächlich

miałki wiedza

beschränkt

białko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [bjawko] SAM. sr. spol

1. białko (jajka):

białko

Eiweiß sr. spol

2. białko nav. v mn.:

białko KEM., BIOL.

Eiweiß sr. spol

białko KEM., BIOL.

Eiweißstoff m. spol

białko zwierzęce/roślinne

tierisches/pflanzliches Eiweiß

3. białko pog. nav. v mn. ANAT. → białkówka

glej tudi białkówka

białkówka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [bjawkufka] SAM. ž. spol ANAT.

białkówka

weiße Augenhaut ž. spol

białkówka

Lederhaut ž. spol

białkówka

Sklera ž. spol

ciałko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [tɕawko] SAM. sr. spol

1. ciałko pomanjš. od ciało

ciałko

Körper[chen] sr. spol

2. ciałko BIOL.:

ciałko

Körperchen sr. spol

białe/czerwone ciałka krwi

weiße/rote Blutkörperchen

ciałko żółte

Gelbkörper m. spol

ciałko szkliste

Glaskörper m. spol

glej tudi ciało

ciało <rod. ‑ła, loc ciele, mn. ‑ła,> [tɕawo] SAM. sr. spol

1. ciało (tkanka):

ciało

Körper m. spol

ciało

Leib m. spol

nabierać ciała

zunehmen

nabierać ciała

an Gewicht zulegen

2. ciało (organizm człowieka):

ciało

Körper m. spol

ciało obce

Fremdkörper m. spol

części ciała

Körperteile m. spol mn.

na całym ciele

am ganzen Körper

nosić coś na gołym ciele

etw auf der nackten Haut tragen

angażować się duszą i ciałem

sich tož. mit Leib und Seele engagieren

a słowo ciałem się stało

und das Wort sr. spol ist Fleisch sr. spol geworden

na duszy i ciele

an Körper [o. Leib] und Seele

przenieść ciężar ciała na lewą nogę

das Körpergewicht sr. spol auf das linke Bein verlagern

pewna część ciała

ein gewisser Körperteil

wystroić się jak stróż na Boże Ciało

sich herausputzen wie ein Pfingstochse m. spol

bliższa ciału koszula niż sukmana preg.

jdm ist das Hemd sr. spol näher als der Rock m. spol

cierp ciało, kiedy ci się chciało preg.

für jede Annehmlichkeit muss man bezahlen

w zdrowym ciele zdrowy duch preg.

in einem gesunden Körper wohnt auch ein gesunder Geist m. spol

3. ciało (zespół ludzi):

ciało pedagogiczne

Lehrkörper m. spol

ciało ustawodawcze

gesetzgebende Körperschaft ž. spol

4. ciało (zwłoki):

ciało

Leichnam m. spol

złożyć ciało do grobu

den Leichnam ins Grab legen

5. ciało (materia):

ciało KEM., FIZ.

Körper m. spol

ciało stałe/płynne/gazowe

fester/flüssiger/gasförmiger Körper

ciała niebieskie ASTRON

Himmelskörper m. spol mn.

6. ciało REL.:

ciało

Leib m. spol

Boże Ciało

Fronleichnam m. spol

miano <rod. ‑na, mn. ‑na> [mjano] SAM. sr. spol

1. miano ur. jez. (nazwa):

miano

Name m. spol

zasługiwać na miano kogoś/czegoś

verdienen, jd/etw genannt zu werden

2. miano KEM.:

miano roztworu

Titer m. spol

miarka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [mjarka] SAM. ž. spol

miarka (przyrząd):

miarka

Messlöffel m. spol

fraza:

miarka się przebrała

das Maß sr. spol ist [jetzt] voll

mierzyć kogoś/coś własną miarką

jdn nach seinen eigenen Maßstäben beurteilen

odpłacić komuś równą miarką

jdm in [o. mit] gleicher Münze heimzahlen

odpłacić komuś równą miarką

jdm auf gleiche Weise vergelten

jaką miarką mierzysz, taką ci odmierzą

wie man in den Wald hineinruft, so schallt es hinaus

przebrać miarkę

den Bogen überspannen fig.

ziarnko do ziarnka, a zbierze się miarka preg.

Kleinvieh sr. spol macht auch Mist

miasto <rod. ‑ta, loc mieście, mn. ‑ta> [mjasto] SAM. sr. spol

miasto

Stadt ž. spol

być w mieście

in der Stadt sein

iść do miasta

in die Stadt gehen

całe miasto śpi

die ganze Stadt schläft

fraza:

dziecko miasta

Stadtkind sr. spol

wieczne miasto

die ewige Stadt

mięsko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [mjew̃sko] SAM. sr. spol pog.

mięsko pomanjš. od mięso

glej tudi mięso

mięso <rod. ‑sa, mn. ‑sa, rod. mn. mięs> [mjew̃so] SAM. sr. spol

1. mięso (pokarm):

mięso

Fleisch sr. spol

mięso armatnie

Kanonenfutter sr. spol slabš. pog.

rzucać mięsem pog.

Flüche ausstoßen

rzucać mięsem pog.

fluchen

rzucać mięsem pog.

vom Leder ziehen

2. mięso MED.:

dzikie mięso

Granulationsgewebe sr. spol

dzikie mięso

wildes Fleisch [o. Gewebe]

miękko [mjeŋkko] PRISL.

miękko

weich

jajko na miękko GASTR.

weiches Ei sr. spol

mówił miękko, cicho

er sprach sanft, leise

miękko stąpała po dywanie

sie trat weich auf den Teppich auf