nemško » poljski

brạnden [ˈbrandən] GLAG. nepreh. glag. (Wellen)

brạnnte [ˈbrantə] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

brannte pret. von brennen

glej tudi brennen

II . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] GLAG. preh. glag.

1. brennen (rösten):

2. brennen (ein Produkt herstellen):

wypalać [dov. obl. wypalić]

4. brennen (härten):

6. brennen RAČ.:

wypalać [dov. obl. wypalić ]pog.
nagrywać [dov. obl. nagrać]

III . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] GLAG. povr. glag.

IV . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] GLAG. brezos.

fraza:

Bro̱nze2 <‑, brez mn. > [ˈbrõːsə, ˈbrɔŋsə] SAM. ž. spol ohne čl.

Bronze Abk. von Bronzemedaille ŠPORT

Bronze pog.
brąz m. spol pog.

glej tudi Bronzemedaille

Bro̱nzemedaille <‑, ‑n> [ˈbrõːsəmedaljə] SAM. ž. spol ŠPORT

Gạnze(s) <‑n, brez mn. > [ˈgantsə(s)] SAM. sr. spol dekl wie prid.

1. Ganze (Ganzheit):

całość ž. spol

Wạnze <‑, ‑n> [ˈvantsə] SAM. ž. spol

1. Wanze ZOOL. (Insekt):

pluskwa ž. spol

2. Wanze sl (Abhörgerät):

podsłuch m. spol
pluskwa ž. spol sl

Emạnze <‑, ‑n> [e​ˈmantsə] SAM. ž. spol slabš. pog.

feministka ž. spol

Stạnze <‑, ‑n> [ˈʃtantsə] SAM. ž. spol

1. Stanze LIT.:

stanca ž. spol
oktawa ž. spol

2. Stanze (Gerät zum Stanzen):

sztanca ž. spol

3. Stanze (Lochstanze):

dziurkownik m. spol

Branche <‑, ‑n> [ˈbrãːʃə] SAM. ž. spol (Wirtschaftszweig, Tätigkeitsbereich)

dział m. spol
gałąź ž. spol

brạndig PRID. PRISL.

3. brandig (von Brand befallen):

Pflạnze <‑, ‑n> [ˈpflantsə] SAM. ž. spol

Romạnze <‑, ‑n> [ro​ˈmantsə] SAM. ž. spol

1. Romanze:

Romanze LIT., MUS
romanca ž. spol

2. Romanze (Liebesabenteuer):

romans m. spol

Schạnze <‑, ‑n> [ˈʃantsə] SAM. ž. spol

1. Schanze VOJ. (Verteidigungsanlage):

szaniec m. spol
okop m. spol

2. Schanze ŠPORT (Sprungschanze):

skocznia ž. spol

Brạnd1 <‑[e]s, Brände> [brant, pl: ˈbrɛndə] SAM. m. spol

Brandy <‑s, ‑s> [ˈbrɛndi] SAM. m. spol

brandy ž. spol

Gạ̈nze [ˈgɛntsə] SAM. ž. spol

I . bra̱ch [braːx] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

brach pret. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRID.

glej tudi brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] GLAG. preh. glag. irr

2. brechen (herausbrechen):

3. brechen (abbauen):

5. brechen (übertreffen):

6. brechen (niederkämpfen):

torować [dov. obl. u‑]
tłumić [dov. obl. s‑]

7. brechen ur. jez. (pflücken):

zrywać [dov. obl. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

załamywać [dov. obl. załamać]
odbijać [dov. obl. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] GLAG. nepreh. glag. irr

2. brechen +sein:

kruszeć [dov. obl. s‑]
wycierać [dov. obl. wytrzeć] się

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

5. brechen +haben pog. (sich erbrechen):

wymiotować [dov. obl. z‑]

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] GLAG. povr. glag. irr

Brau̱e <‑, ‑n> [ˈbraʊə] SAM. ž. spol

brew ž. spol

bra̱vo! [ˈbraːvo] MEDM.

Bratze ž. spol pej! pog.
Lanze ž. spol
wlócznia ž. spol

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski