Prevodi za „fitzen“ v slovarju nemško » poljski

flịtzen [ˈflɪtsən] GLAG. nepreh. glag. +sein pog. (sich schnell fortbewegen)

flitzen

śmigać [dov. obl. śmignąć ]pog.

I . fịlzen [ˈfɪltsən] GLAG. nepreh. glag.

filzen (verfilzen) (Wolle)

filcować [dov. obl. s‑] się

II . fịlzen [ˈfɪltsən] GLAG. preh. glag. pog.

1. filzen (gründlich durchsuchen):

filzen Person

przeszukiwać [dov. obl. przeszukać]

filzen Gepäck

przetrząsać [dov. obl. przetrząsnąć]

2. filzen (bestehlen):

filzen

oskubywać [dov. obl. oskubać ]pog.

I . rịtzen [ˈrɪtsən] GLAG. preh. glag.

1. ritzen (eingravieren):

ritzen

wyryć

ritzen

wydrapać

in Kupfer ritzen

wyryć w miedzi

er hat seinen Namen in den Baum geritzt

wydrapał [lub wyrył] swoje imię na drzewie

2. ritzen (mit einem Ritz versehen):

Glas mit einem Diamanten ritzen

szlifować [dov. obl. o‑] szkło diamentem

fraza:

das ist geritzt pog.

[masz to] załatwione! pog.

das ist geritzt pog.

masz to jak w banku! pog.

II . rịtzen [ˈrɪtsən] GLAG. povr. glag. (sich die Haut verletzen)

sich tož. [an etw daj.] ritzen

zadrasnąć się [czymś]

ich habe mich mit einer Nadel am Finger geritzt

ukłułem [lub skaleczyłem] się igłą w palec

sịtzen <sitzt, saß, gesessen> [ˈzɪtsən] GLAG. nepreh. glag. +haben o avstr., južnem., CH: sein

1. sitzen (auf Gesäß ruhen):

sitzen

siedzieć

im Sitzen

na siedząco

sitz gerade!

siedź prosto!

bitte bleiben Sie sitzen!

proszę siedzieć!

sitzen Sie bequem?

czy siedzi pan/pani [lub jest panu/pani] wygodnie?

am Tisch sitzen

siedzieć przy stole

wer hat am Steuer gesessen?

kto siedział za kierownicą?

du sitzt wohl auf den Ohren? pog.

nie słuchasz [dov. obl. słyszysz] ?

vor dem Fernseher sitzen

siedzieć przed telewizorem

[jdm] Modell sitzen

pozować [komuś]

im Sitzen arbeiten

pracować w pozycji siedzącej

sitz!

siad!

Schmerzen vom ständigen Sitzen bekommen

mieć bóle od ciągłego siedzenia

er hat lange an dieser Arbeit gesessen

długo [nad tym] pracował

auf seinem Geld sitzen fig pog.

siedzieć na pieniądzach fig pog.

auf einer Ware sitzen bleiben fig pog.

nie sprzedać towaru

sitzen bleiben fig pog. (Schüler)

zostać na drugi rok

sitzen bleiben fig pog. (Schüler)

zimować pog.

sitzen bleiben alt (Frau)

osiąść na koszu alt

jdn sitzen lassen pog. (verlassen, nicht heiraten)

porzucić kogoś

jdn sitzen lassen (versetzen)

zostawić kogoś na lodzie

jdn sitzen lassen (bei einer Verabredung)

nie przyjść na [umówione] spotkanie

einen sitzen haben pog.

być podchmielonym [lub podpitym] [lub wstawionym] pog.

etw auf sich sitzen lassen

nie sprzeciwiać się [lub zaprzeczać] czemuś

2. sitzen (sich aufhalten):

beim Friseur sitzen

być [lub siedzieć pog. ] u fryzjera

beim Essen sitzen

być w trakcie posiłku

zu Hause sitzen

siedzieć w domu pog.

3. sitzen (angehören):

in der Regierung sitzen

zasiadać w rządzie

er sitzt irgendwo in der Verwaltung

on pracuje [lub siedzi pog. ] gdzieś w administracji

im Parlament sitzen

zasiadać w parlamencie

in einem Ausschuss sitzen

zasiadać w komisji

4. sitzen pog. (inhaftiert sein):

sitzen

siedzieć pog.

er hat [zwei Jahre] gesessen

on siedział [w więzieniu] [dwa lata] pog.

5. sitzen (seinen Sitz haben):

in Bonn sitzen (Behörde)

mieć siedzibę w Bonn

6. sitzen (sich befinden):

schief sitzen (Krawatte)

być przekrzywionym

der Haken sitzt zu weit rechts

hak m. spol jest za bardzo przekrzywiony w prawą stronę

der Splitter saß unter der Haut

drzazga ž. spol weszła pod skórę

der Schmerz sitzt im Oberschenkel fig

ból m. spol siedzi [lub jest umiejscowiony] w udzie

7. sitzen (passen):

gut sitzen (Hose)

dobrze leżeć

der Anzug sitzt/sitzt schlecht

ten garnitur m. spol dobrze/źle leży

8. sitzen:

sitzen (treffen) (Schlag)

być celnym [lub trafnym]

das hat gesessen! fig

to były mocne słowa!

9. sitzen (eingeübt sein):

die Grammatik sitzt jetzt endlich

gramatyka ž. spol jest wreszcie opanowana

I . fẹtzen [ˈfɛtsən] GLAG. preh. glag.

fetzen Wahlplakate, Dach:

fetzen

zrywać [dov. obl. zerwać]

fetzen

zdzierać [dov. obl. zedrzeć]

ein Plakat von der Wand fetzen

zedrzeć plakat ze ściany

II . fẹtzen [ˈfɛtsən] GLAG. nepreh. glag. +haben pog.

fetzen (mitreißen) (Musik)

porywać [dov. obl. porwać ]fig

fetzen (mitreißen) (Musik)

wciągać [dov. obl. wciągnąć ]fig

III . fẹtzen [ˈfɛtsən] GLAG. povr. glag. pog. (sich streiten)

sie haben sich wieder gefetzt

znowu się pożarli pog.

spịtzen [ˈʃpɪtsən] GLAG. preh. glag.

1. spitzen (anspitzen):

spitzen Bleistift

ostrzyć [dov. obl. na‑]

spitzen Bleistift

temperować [dov. obl. za‑]

2. spitzen fig (aufstellen):

die Ohren spitzen

nadstawiać uszu [lub ucha] fig

den Mund spitzen

robić [dov. obl. z‑] dzióbek [lub dziobek] pog.

I . blịtzen GLAG. nepreh. glag.

1. blitzen:

blitzen (strahlen) (Augen)

błyszczeć [dov. obl. za‑]

2. blitzen FOTO.:

blitzen pog.

błyskać [dov. obl. błysnąć]

II . blịtzen GLAG. preh. glag. pog. (Autofahrer)

geblitzt werden

zostać zarejestrowanym przez fotoradar

wir sind zu schnell gefahren und prompt geblitzt worden

jechaliśmy za szybko i natychmiast zostaliśmy zarejestrowani przez fotoradar

III . blịtzen GLAG. brezos.

es blitzt

błyska się

Fịtzel <‑s, ‑> SAM. m. spol o sr. spol REG

Fitzel

resztka ž. spol

von dem Käse ist leider nur noch ein Fitzel übrig

została niestety już tylko resztka sera

I . ạ̈tzen [ˈɛtsən] GLAG. nepreh. glag. KEM.

ätzen (Säure)

wyżerać [dov. obl. wyżreć]

II . ạ̈tzen [ˈɛtsən] GLAG. preh. glag. MED.

ätzen Wunden, Warzen

wypalać [dov. obl. wypalić]

I . hẹtzen [ˈhɛtsən] GLAG. nepreh. glag.

1. hetzen +haben (sich beeilen):

hetzen

śpieszyć się

den ganzen Tag hetzen

ganiać cały dzień pog.

2. hetzen +sein (eilen):

[zum Bahnhof/nach Hause] hetzen

pędzić na dworzec/do domu pog.

er ist ganz schön gehetzt, um ... pog.

pędził jak szalony, żeby... pog.

du brauchst nicht so zu hetzen

nie musisz się tak śpieszyć

3. hetzen +haben slabš. (Hass schüren):

gegen jdn/etw hetzen

podburzać [dov. obl. podburzyć] przeciw komuś/czemuś

II . hẹtzen [ˈhɛtsən] GLAG. preh. glag.

1. hetzen (jagen):

hetzen Hasen, Verbrecher

gonić

einen Hund auf jdn hetzen

poszczuć kogoś psem

2. hetzen pog. (antreiben):

jdn [zu etw] hetzen

poganiać kogoś [do czegoś] pog.

III . hẹtzen [ˈhɛtsən] GLAG. povr. glag.

hetzen

śpieszyć [dov. obl. po‑] się

pạtzen [ˈpatsən] GLAG. nepreh. glag. pog.

patzen

partaczyć pog.

patzen

popełniać [dov. obl. popełnić] błąd [lub błędy]

pẹtzen [ˈpɛtsən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag. slabš. pog.

[jdm etw] petzen

skarżyć [dov. obl. na‑] [komuś na coś] pog.

sie hat wieder bei ihrer Mutter gepetzt, dass er zu spät nach Hause gekommen ist

znowu naskarżyła mamie, że on późno wrócił do domu

rạtzen [ˈratsən] GLAG. nepreh. glag. pog.

ratzen

spać jak kamień m. spol

I . wẹtzen [ˈvɛtsən] GLAG. preh. glag.

wetzen Messer:

wetzen

ostrzyć [dov. obl. na‑]

II . wẹtzen [ˈvɛtsən] GLAG. nepreh. glag. +sein pog.

nach Hause wetzen

gnać do domu

Bạtzen <‑s, ‑> [ˈbatsən] SAM. m. spol

1. Batzen:

Batzen (Klumpen)

grud[k]a ž. spol

Batzen (Brocken)

bryła ž. spol

ein schöner Batzen Geld pog.

to jest fura ž. spol pieniędzy fig pog.

das ist ein schöner Batzen Arbeit pog.

to jest niezły kawał m. spol roboty pog.

2. Batzen (alte Münze):

Batzen

batzen m. spol (1 grosz o wartości czterech krajcarów)

3. Batzen švic. (Zehnrappenstück):

Batzen

batzen m. spol

Fẹtzen <‑s, ‑> [ˈfɛtsən] SAM. m. spol

1. Fetzen (von Papier, Stoff):

Fetzen

skrawek m. spol

Fetzen

strzęp m. spol

etw in Fetzen reißen

rozrywać [dov. obl. rozerwać] coś na strzępy

in Fetzen gekleidet sein

być ubranym w łachmany pog.

sich streiten, dass die Fetzen fliegen pog.

kłócić się zaciekle

2. Fetzen (eines Gesprächs):

Fetzen

strzępek m. spol

Mạtze <‑, ‑n> [ˈmatsə] SAM. ž. spol, Mạtzen SAM. m. spol <‑s, ‑>

Matze

maca ž. spol

mọtzen [ˈmɔtsən] GLAG. nepreh. glag. pog.

über jdn/etw tož. motzen

zrzędzić [lub gderać] na kogoś/coś pog.

nẹtzen [ˈnɛtsən] GLAG. preh. glag. ur. jez. (Tränen)

netzen

zwilżać [dov. obl. zwilżyć ]ur. jez.

I . nụtzen [ˈnʊtsən] GLAG. nepreh. glag., preh. glag., nụ̈tzen GLAG. nepreh. glag.

[jdm] zu etw nutzen

przydawać [dov. obl. przydać] się [komuś] na coś [lub do czegoś]

[jdm] nichts nutzen

do niczego się [komuś] nie przydać

wem/wozu soll das nutzen?

komu/czemu to ma służyć?

das nutzt ihm jetzt auch nichts mehr

to i tak już mu nic nie pomoże

das nützt mir nicht viel

to mi się na nic nie zda

es nutzt wenig, wenn ...

to na niewiele się zda, jeśli...

II . nụtzen [ˈnʊtsən] GLAG. nepreh. glag., preh. glag., nụ̈tzen GLAG. preh. glag.

1. nutzen (gebrauchen):

nutzen Gegenstand

używać [dov. obl. użyć]

nutzen Rohstoffe

wykorzystywać [dov. obl. wykorzystać]

fraza:

etw nutzen Gelegenheit

korzystać [dov. obl. s‑] z czegoś

sie hat den Augenblick genutzt um zu gehen

wykorzystała moment i wyszła

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

nemščina

Einen weiteren großen Anteil am gemeindlichen Leben hat die Freiwillige Feuerwehr Fitzen.

de.wikipedia.org