Prevodi za „gähren“ v slovarju nemško » poljski

ga̱ren [ˈgaːrən] GLAG. preh. glag. GASTR.

garen Fleisch, Gemüse

dogotowywać [dov. obl. dogotować]

auf kleiner Flamme garen

gotować na małym ogniu

wa̱hren [ˈvaːrən] GLAG. preh. glag.

1. wahren (bewahren):

etw wahren Ruf

dbać [dov. obl. za‑] [o coś]

etw wahren Geheimnis

dochować czegoś

etw wahren Anstand, Würde

zachowywać [dov. obl. zachować] coś

den Schein wahren

zachowywać pozory

2. wahren (schützen):

wahren Interessen

pilnować

wahren Rechte

bronić

fa̱hrend PRID. ZGOD.

fahrend

wędrowny

fahrendes Volk

lud m. spol wędrowny

früher spielten fahrende Musikanten auf Festen auf

w dawnych czasach na festynach grali wędrowni muzykanci m. spol mn.

gä̱hnen [ˈgɛːnən] GLAG. nepreh. glag.

1. gähnen (tief einatmen):

gähnen

ziewać [dov. obl. ziewnąć]

2. gähnen ur. jez. (klaffen):

gähnen

ziać

gähnen

rozwierać się

eine gähnende Leere

ziejąca pustka ž. spol

I . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. gären +haben o sein (Wein):

gären

fermentować

2. gären +haben fig:

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

burzyć się fig

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

wrzeć fig

II . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] GLAG. preh. glag.

gären Bier:

gären

poddawać [dov. obl. poddać] fermentacji

jä̱hren [ˈjɛːrən] GLAG. povr. glag.

etw jährt sich zum zehnten Mal[e]

jest dokładnie dziesiąta rocznica ž. spol czegoś

I . nä̱hren [ˈnɛːrən] GLAG. nepreh. glag.

nähren (nahrhaft sein) (Zucker)

być pożywnym

II . nä̱hren [ˈnɛːrən] GLAG. preh. glag.

1. nähren (füttern):

nähren

karmić [dov. obl. na‑]

2. nähren ur. jez. (aufrechterhalten):

nähren Hoffnung, Befürchtungen, Verdacht

żywić ur. jez.

III . nä̱hren [ˈnɛːrən] GLAG. povr. glag. ur. jez. (sich ernähren)

sich von etw nähren

odżywiać się czymś

e̱hren GLAG. preh. glag.

1. ehren (Hochachtung erweisen):

ehren

czcić [dov. obl. u‑]

hoch geehrt

wielce szanowny

sehr geehrte Damen und Herren!

szanowne panie i panowie!

sehr geehrte Damen und Herren!

szanowni państwo!

ich fühle mich sehr geehrt

czuję się bardzo zaszczycony

jdn [durch/mit etw] ehren

uhonorować kogoś [czymś]

2. ehren (eine Ehre sein):

Ihr Vertrauen ehrt mich

pana [lub pańskie] /pani zaufanie sr. spol jest dla mnie zaszczytem

glej tudi geehrt

gee̱hrt [gə​ˈʔeːɐ̯t] PRID.

geehrt

szanowny

sehr geehrte Damen und Herren

szanowni Państwo

meine sehr geehrten Damen und Herren

moi drodzy Państwo

sehr geehrter Herr X/sehr geehrte Frau Y

szanowny Panie X/szanowna Pani Y

I . le̱hren [ˈleːrən] GLAG. preh. glag.

1. lehren (unterrichten):

lehren

uczyć

lehren

nauczać

lehren

wykładać

er lehrt Medizin in Freiburg

on wykłada medycynę we Freiburgu

2. lehren (beibringen):

jdn lehren etw zu tun

nauczyć kogoś coś robić

er lehrt die Kinder das Malen

on uczy dzieci malować

3. lehren (abbringen von):

ich werde dich schon lehren deine Freunde zu belügen!

już ja cię oduczę okłamywania przyjaciół!

dich werde ich lehren [, mich nachzuäffen]!

oduczę cię [przedrzeźniania mnie]!

II . le̱hren [ˈleːrən] GLAG. nepreh. glag.

die Erfahrung lehrt, dass ...

doświadczenie sr. spol uczy, że...

die Geschichte lehrt, dass ...

historia ž. spol uczy, że...

rö̱hren [ˈrøːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. röhren:

röhren (brüllen) (Hirsch, Elch)

ryczeć [dov. obl. za‑]

2. röhren pog.:

röhren (grölen) (Sänger, Betrunkener)

wyć pog.

röhren (grölen) (Sänger, Betrunkener)

wydzierać się pog.

3. röhren fig:

röhren (dröhnen) (Auspuff, Motor)

warczeć [dov. obl. za‑]

I . bo̱hren [ˈboːrən] GLAG. preh. glag.

1. bohren (ein Loch machen):

bohren Brunnen

wiercić [dov. obl. wy‑]

ein Loch in die Wand bohren

wywiercić dziurę w ścianie

2. bohren TEH.:

etw bohren Beton, Holz, Metall

wiercić [dov. obl. wy‑] otwory w czymś

3. bohren (hineinstoßen):

etw in etw tož. bohren

wbijać [dov. obl. wbić] coś w coś

etw in etw tož. bohren

wwiercać [dov. obl. wwiercić] coś w coś

II . bo̱hren [ˈboːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. bohren:

bohren (in etw bohrend eindringen) (Insekt)

drążyć [dov. obl. wy‑] otwór

in der Nase bohren fig

dłubać w nosie

2. bohren MED. (Zahnarzt):

bohren

borować

3. bohren (nach etw suchen):

nach Öl/Wasser bohren

wiercić w poszukiwaniu ropy/wody

4. bohren pog. (drängen):

bohren

wiercić dziurę w brzuchu pog.

er bohrte solange, bis sie nachgab

nalegał tak długo, aż się poddała

5. bohren (quälend nagen):

in jdm bohren (Zweifel)

nękać kogoś

III . bo̱hren [ˈboːrən] GLAG. povr. glag.

sich in die Erde bohren (Speer)

wbić się w ziemię

sich durch etw bohren

przewiercać [dov. obl. przewiercić] się przez coś

I . fü̱hren [ˈfyːrən] GLAG. preh. glag.

1. führen (geleiten):

führen

prowadzić

jdn über die Straße führen

przeprowadzać [dov. obl. przeprowadzić] kogoś przez ulicę

jdn durch eine Stadt führen

oprowadzać [dov. obl. oprowadzić] kogoś po mieście

(hinführen) jdn zu jdm führen

zaprowadzić kogoś do kogoś

ich führe Sie zum Chef

zaprowadzę pana/panią do szefa

2. führen (bringen):

was führt Sie zu mir? form

co [lub cóż] pana/panią do mnie sprowadza? form

seine Beobachtung führte die Polizei auf eine Spur fig

jego spostrzeżenie sr. spol naprowadziło policję na ślad

3. führen (leiten):

etw führen Betrieb, Truppe

kierować czymś

eine Gruppe/Mannschaft führen

kierować grupą/prowadzić drużynę

4. führen form (steuern):

führen Fahrzeug

prowadzić

5. führen (haben):

führen Namen, Titel

nosić form

mit sich führen Papiere, Waffen

nosić ze sobą

6. führen (im Angebot haben):

etw führen Artikel

prowadzić sprzedaż [czegoś]

7. führen (durchführen):

führen Gespräch

prowadzić

Verhandlungen führen

prowadzić negocjacje

[bei etw] Regie führen

reżyserować [coś]

8. führen (eintragen):

führen Geschäftsbücher, Tagebuch

prowadzić

9. führen (in eine Lage bringen):

das wird uns in den Ruin führen

to doprowadzi nas do ruiny

10. führen (hinbewegen):

ein Glas Wasser zum Mund führen

przykładać [dov. obl. przyłożyć] szklankę wody do ust

den Löffel zum Mund führen

podnosić [dov. obl. podnieść] łyżkę do ust

II . fü̱hren [ˈfyːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. führen ŠPORT (in Führung liegen):

führen

prowadzić

2:0 führen

prowadzić 2:0

X führt 1:0 [gegen Y]

X prowadzi [z Y] 1:0

(fortbewegen) der Spieler führt den Ball über die Mittellinie

zawodnik m. spol prowadzi piłkę za środkową linię

2. führen (verlaufen):

durch den Tunnel führen

przebiegać przez tunel

nach Danzig führen

prowadzić do Gdańska

diese Straße führt nach Berlin

ta droga ž. spol prowadzi do Berlina

3. führen (als Ergebnis haben):

zu etw führen

prowadzić do czegoś

das führt [doch] zu nichts

to [przecież] do niczego nie prowadzi

das führt nur zu Streitigkeiten

to prowadzi tylko do kłótni

das führt zu weit

to zachodzi za daleko

III . fü̱hren [ˈfyːrən] GLAG. povr. glag. (sich benehmen)

führen

prowadzić się

er führt sich tadellos

on prowadzi się nienagannie

I . ke̱hren [ˈkeːrən] GLAG. preh. glag.

1. kehren (drehen):

kehren

obracać [dov. obl. obrócić]

die Innenseite nach außen kehren

wywracać [dov. obl. wywrócić] wewnętrzną stronę na wierzch

die Hosentaschen nach außen kehren

wywrócić kieszenie spodni na wierzch

den Kopf zur Seite kehren

odwrócić głowę w bok

er ist in sich gekehrt fig

on jest zatopiony [lub pogrążony] w myślach fig

2. kehren južnem. (fegen):

kehren

zamiatać [dov. obl. zamieść]

II . ke̱hren [ˈkeːrən] GLAG. nepreh. glag. švic. (drehen)

kehren Wind Trend

zmieniać [dov. obl. zmienić] kierunek

III . ke̱hren [ˈkeːrən] GLAG. povr. glag.

1. kehren (sich wenden):

kehren

zwracać [dov. obl. zwrócić] się

sich zu Gott kehren

zwracać się do Boga

2. kehren (sich kümmern):

sich an etw nicht kehren

nie dbać [lub troszczyć] o coś

sich an etw nicht kehren

nie zważać na coś [lub przejmować się czymś]

3. kehren (Auswirkungen haben):

sich gegen jdn kehren (Maßnahme)

obracać [dov. obl. obrócić] się przeciwko komuś

I . me̱hren [ˈmeːrən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

mehren

mnożyć [dov. obl. po‑]

II . me̱hren [ˈmeːrən] GLAG. povr. glag. ur. jez.

mehren

mnożyć się

es mehren sich die Stimmen derer, die ...

mnożą się głosy tych, którzy...

I . rü̱hren [ˈryːrən] GLAG. preh. glag.

1. rühren (umrühren):

rühren Teig

mieszać [dov. obl. za‑]

unter ständigem Rühren das Mehl hinzufügen

mieszając dodawać mąkę

2. rühren (unterrühren):

rühren Milch, Wasser

dodawać [dov. obl. dodać]

die Eier in den Teig rühren

dodać jajka do ciasta

3. rühren (erweichen):

rühren

wzruszać [dov. obl. wzruszyć]

sie war gerührt

była wruszona

sie war gerührt

wzruszyła się

4. rühren (bewegen):

rühren Arme, Beine

poruszać [dov. obl. poruszyć]

er rührte keinen Finger um mir zu helfen

nie kiwnął nawet palcem, aby mi pomóc

II . rü̱hren [ˈryːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. rühren (umrühren):

im Tee/Kaffee rühren

mieszać [dov. obl. za‑] herbatę/kawę

2. rühren fig ur. jez. (erwähnen):

an etw tož. rühren

dotykać [dov. obl. dotknąć] czegoś

an etw tož. rühren

poruszać [dov. obl. poruszyć] coś

3. rühren ur. jez. (verursacht werden):

von etw rühren

być czymś spowodowanym

das rührt daher, dass ...

to się bierze stąd [lub jest spowodawne tym] , że...

III . rü̱hren [ˈryːrən] GLAG. povr. glag.

1. rühren (sich bewegen):

rühren

ruszać [dov. obl. ruszyć] się

ich klingelte, aber es rührte sich nichts

dzwoniłem, ale nikt nie odpowiadał

die Verletzten rührten sich nicht

ranni m. spol mn. nie ruszali się

endlich rührte sich sein Gewissen fig

wreszcie sumienie sr. spol go ruszyło pog.

rührt euch! VOJ.

spocznij!

sich nicht vom Fleck rühren pog.

nie ruszyć się z miejsca

sich nicht rühren können pog.

mieć ograniczone środki [lub zasoby] finansowe

2. rühren pog. (sich melden):

rühren

odzywać [dov. obl. odezwać] się pog.

I . we̱hren [ˈveːrən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

einer Sache daj. wehren

przeciwdziałać czemuś

einer Sache daj. wehren

zapobiegać [dov. obl. zapobiec] czemuś

den Umtrieben wehren

przeciwdziałać intrygom [lub machinacjom]

einer Gefahr

zapobiegać niebezpieczeństwu

fraza:

wehret den Anfängen!

przeszkadzaj początkom!

wehret den Anfängen!

niszcz zło w zarodku!

II . we̱hren [ˈveːrən] GLAG. povr. glag.

1. wehren (sich verteidigen):

sich [gegen etw] wehren

bronić się [przed czymś]

gegen diese Unterstellung werde ich mich doch wehren

przeciw tym insynuacjom będę [stanowczo] protestować

er weiß sich zu wehren

on potrafi się obronić

2. wehren (sich sträuben):

sich dagegen wehren etw zu tun

wzbraniać się przed zrobieniem czegoś

ze̱hren [ˈtseːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. zehren (erschöpfen):

an jdm zehren (Sorge)

wycieńczać [dov. obl. wycieńczyć] kogoś

die beständige Sorge zehrt an ihr

ta ciągła troska ž. spol ją wyniszcza

an etw zehren (Krankheit)

wyniszczać [dov. obl. wyniszczyć] coś

die Krankheit zehrte an seinen Kräften

choroba ž. spol podkopała jego siły fig

2. zehren ur. jez. (verbrauchen):

von etw daj. zehren

żyć z czegoś

von schönen Erinnerungen zehren fig

żyć pięknymi wspomnieniami fig

gạffen [ˈgafən] GLAG. nepreh. glag. slabš.

[nach jdm/etw] gaffen

gapić się [na kogoś/coś] a. slabš. pog.

fahren GLAG.

Geslo uporabnika

versetzt fahren (ein Fahrzeug lenken)

jechać na zakładkę

währen GLAG.

Geslo uporabnika

Herrengunst und Lautenklang [oder Lerchensang] klinget wohl und währt nicht lang przysł

łaska pańska na pstrym koniu jeździ przysł