Prevodi za „klaufen“ v slovarju nemško » poljski

klạffen [ˈklafən] GLAG. nepreh. glag.

Risse klaffen im Boden

ziemia ž. spol jest poorana

die Meinungen klaffen

zdania ntpl różnią się

die Meinungen klaffen

jest rozdźwięk m. spol w opiniach

eine klaffende Wunde

otwarta rana ž. spol

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] GLAG. preh. glag. pog.

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś pog.

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [dov. obl. popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] GLAG. nepreh. glag. pog.

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży

kla̱u̱ben [ˈklaʊbən] GLAG. preh. glag.

1. klauben južnem., avstr., švic. (pflücken, sammeln):

klauben Holz, Kastanien

zbierać [dov. obl. zebrać]

2. klauben (entfernen):

sich daj. die Kletten vom Ärmel klauben

oskubywać [dov. obl. oskubać] sobie rzepy z rękawa

3. klauben fig (auslesen):

klauben Sinn

wyciągnąć pog.

I . la̱u̱fen <läuft, lief, gelaufen> [ˈlaʊfən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. laufen (rennen):

[nach Hause] laufen

biec [do domu]

2. laufen pog. (gehen):

zu seiner Mutter laufen

odwiedzać [dov. obl. odwiedzić] swoją matkę

sie läuft ständig in die Disco

ona ciągle biega do dyskoteki

er lief mir direkt in die Arme

wpadł prosto na mnie

jdm über den Weg laufen

wpadać [dov. obl. wpaść] na kogoś

jdn laufen lassen

puszczać [dov. obl. puścić] kogoś wolno

3. laufen (zu Fuß gehen):

laufen

chodzić [lub iść] pieszo

man läuft etwa eine Stunde dorthin

idzie się tam około godziny

4. laufen a. fig (sich bewegen):

etw läuft auf Schienen/auf Rollen

coś porusza się po szynach /na rolkach

ein Murmeln lief durch die Menge

szmer m. spol rozgległ się w tłumie

es läuft mir eiskalt über den Rücken

ciarki ž. spol mn. przechodzą mi po plecach

5. laufen:

laufen (fließen) (Flüssigkeit)

płynąć

laufen (Käse, Butter)

rozpuszczać [dov. obl. rozpuścić] się

Wasser in die Badewanne laufen lassen

napuszczać [dov. obl. napuścić] wody do wanny

Wasser in die Badewanne laufen lassen (auslaufen, undicht sein)

wypływać [dov. obl. wypłynąć]

Wasser in die Badewanne laufen lassen (auslaufen, undicht sein)

wyciekać [dov. obl. wyciec]

der Wasserhahn läuft

kran m. spol przecieka [lub cieknie]

ihm läuft die Nase pog.

cieknie [lub leci] [lub kapie] mu z nosa

6. laufen:

laufen (funktionieren, in Betrieb sein) (Getriebe, Motor)

pracować

laufen (Uhr)

chodzić

laufen (Computerprogramm, Gerät)

funkcjonować

laufen (eingeschaltet sein)

być włączonym

das Radio lief

radio sr. spol grało

7. laufen:

laufen (gespielt, gezeigt werden) (Film, Sendung)

lecieć pog.

der Film läuft schon sieben Wochen

ten film m. spol leci już od siedmiu tygodni

um wie viel Uhr läuft der Film?

o której leci ten film?

8. laufen:

laufen (gültig sein) (Abkommen, Vertrag)

obowiązywać

drei Jahre laufen

obowiązywać przez trzy lata

9. laufen (in bestimmter Richtung verlaufen):

ums Haus herum laufen (Weg)

prowadzić dookoła domu

ums Haus herum laufen (Fluss)

płynąć wokół domu

10. laufen (eingetragen sein):

das Auto läuft auf seinen Namen

samochód m. spol jest zarejestrowany na jego nazwisko

das läuft unter „Sonderausgaben“

to zaliczamy do „wydatków specjalnych”

11. laufen a. pog.:

laufen (ablaufen) (Geschäft)

iść

laufen (ablaufen) (Geschäft)

funkcjonować

laufen (Prozess, Bewerbung)

przebiegać [dov. obl. przebiec]

laufen (Prozess, Bewerbung)

być w toku

es läuft [jdm] gut/bestens

[komuś] dobrze/świetnie się powodzi

wie läuft es in der Firma?

co słychać jak leci w firmie?

laufen

jak leci

die Sache läuft gut/schlecht

sprawa ž. spol idzie dobrze/źle

heute läuft aber auch alles schief!

dzisiaj wszystko idzie jak po grudzie!

die Sache ist gelaufen

już po sprawie

die Sache ist gelaufen

sprawa skończona

es ist gelaufen

już po wszystkim

II . la̱u̱fen <läuft, lief, gelaufen> [ˈlaʊfən] GLAG. preh. glag.

1. laufen +sein a. ŠPORT:

laufen Rekord

ustanawiać [dov. obl. ustanowić]

laufen Strecke

przebiegać [dov. obl. przebiec]

er ist Weltrekord gelaufen

ustanowił rekord świata w biegu

hundert Meter in zwölf Sekunden laufen

przebiec sto metrów w dwanaście sekund

einen Umweg laufen

nadkładać [dov. obl. nadłożyć] drogi

2. laufen +sein (fahren):

Schlittschuh/Ski/Rollschuh laufen

jeździć na łyżwach/nartach/rolkach

3. laufen +haben:

ich habe mir Blasen gelaufen

zrobiły mi się odciski od chodzenia m. spol

III . la̱u̱fen <läuft, lief, gelaufen> [ˈlaʊfən] GLAG. povr. glag., brezos. +haben

in diesen Schuhen läuft es sich gut

te buty m. spol mn. są wygodne

I . ka̱u̱fen [ˈkaʊfən] GLAG. preh. glag.

1. kaufen:

[jdm] etw kaufen

coś [komuś] kupować [dov. obl. kupić]

sich daj. etw kaufen

kupić sobie coś

ich habe [mir] ein neues Kleid gekauft

kupiłam [sobie] nową sukienkę

etw auf Raten kaufen

kupować coś na raty

gegen bar kaufen

kupić za gotówkę

ein Buch für 20 Euro kaufen

kupić książkę za 20 euro

etw für eigene/fremde Rechnung kaufen

kupić coś na własny/cudzy rachunek

unbesehen kaufen

kupić bez oglądania

etw fertig kaufen

kupić coś gotowego

[eine Ware] fest kaufen

kupić [towar] bez prawa zwrotu

den kaufe ich mir! pog.

ja mu dam! pog.

dafür kann ich mir nichts kaufen pog.

to mnie nie urządza pog.

2. kaufen pog. (bestechen):

die Zeugen sind gekauft

świadkowie m. spol mn. są przekupieni

II . ka̱u̱fen [ˈkaʊfən] GLAG. nepreh. glag.

im Supermarkt/auf dem Markt kaufen

robić zakupy w supermarkecie/na targu

auf dem Markt kauft man billiger

na bazarze kupi się taniej

klạ̈ffen [ˈklɛfən] GLAG. nepreh. glag.

1. kläffen slabš. (Hund):

kläffen

ujadać

das Kläffen

ujadanie sr. spol

2. kläffen slabš. pog. (schimpfen):

kläffen

wydzierać się pog.

kläffen

drzeć mordę pog.

I . kla̱gen [ˈklaːgən] GLAG. nepreh. glag.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw tož.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw tož.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen PRAVO:

klagen

pozywać [dov. obl. pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [dov. obl. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] GLAG. preh. glag.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [dov. obl. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen avstr. → verklagen

glej tudi verklagen

verkla̱gen* GLAG. preh. glag.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [dov. obl. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz tož. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

klạcken [ˈklakən] GLAG. nepreh. glag. pog.

klacken

klapać [dov. obl. klapnąć]

I . klạppen [ˈklapən] GLAG. preh. glag. (bewegen)

den Deckel nach oben/unten/hinten klappen

zamykać [dov. obl. zamknąć] pokrywę czegoś [przesuwając ją w górę/dół/do tyłu]

aufklappen

otwierać [dov. obl. otworzyć]

aufklappen

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

zuklappen

zamykać [dov. obl. zamknąć]

zuklappen

zatrzaskiwać [dov. obl. zatrzasnąć]

hochklappen

podnosić [dov. obl. podnieść]

herunterklappen

opuszczać [dov. obl. opuścić]

II . klạppen [ˈklapən] GLAG. nepreh. glag.

1. klappen +haben pog. (funktionieren):

klappen

powieść się

mit dem Projekt hat es nicht geklappt

projekt nie wypalił pog.

es klappt fantastisch

to działa fantastycznie

hat es geklappt?

udało się?

es klappt alles wie am Schnürchen

wszystko idzie jak z płatka pog.

2. klappen +sein (schnappen):

der Liegenstuhl ist geklappt

leżak się złożył

Ha̱u̱fen <‑s, ‑> [ˈhaʊfən] SAM. m. spol

1. Haufen (Anhäufung):

Haufen

stos m. spol

Haufen

sterta ž. spol

Haufen

kupa ž. spol pog.

ein Haufen Stroh

sterta słomy

ein Haufen Sand

kupa piachu pog.

alles auf einen Haufen werfen

rzucać [dov. obl. rzucić] wszystko na jedną kupę pog.

etw über den Haufen werfen pog.

zniweczyć coś

jdn über den Haufen rennen/fahren pog.

potrącić [lub przewrócić] kogoś biegnąc/jadąc

jdn über den Haufen schießen pog.

zastrzelić kogoś

2. Haufen pog. (große Menge):

Haufen

kupa ž. spol pog.

ein Haufen Geld/Zeit/Arbeit/Freunde

kupa pieniędzy/czasu/pracy/przyjaciół pog.

ich habe ein Haufen Probleme mit ihm

mam z nim mnóstwo problemów

3. Haufen (Schar):

Haufen

tłum m. spol

ein Haufen von Menschen

tłum ludzi

4. Haufen (Gruppe, Gemeinschaft):

Haufen

gromada ž. spol

Haufen

zgraja ž. spol pog.

ein Haufen Kinder

gromada dzieci

ein wilder Haufen

dzika sfora ž. spol fig pog.

wir sind ein toller Haufen

jesteśmy zgranym zespołem

I . ra̱u̱fen [ˈraʊfən] GLAG. nepreh. glag.

[mit jdm] raufen

mocować [lub szamotać] [lub szarpać pog. ] się [z kimś]

die Kinder rauften miteinander

dzieci ntpl szarpały się ze sobą pog.

die Wölfe raufen um die Beute

wilki m. spol mn. biją się o zdobycz

II . ra̱u̱fen [ˈraʊfən] GLAG. preh. glag. AGR.

raufen (herausrupfen)

wyrywać [dov. obl. wyrwać]

Flachs raufen

międlić len

Unkraut raufen REG

wyrywać chwasty

III . ra̱u̱fen [ˈraʊfən] GLAG. povr. glag.

raufen

bić się

die Jungs haben sich wieder um das Mädchen gerauft

chłopcy m. spol mn. znowu bili się o dziewczynę

I . sa̱u̱fen <säuft, soff, gesoffen> [ˈzaʊfən] GLAG. preh. glag.

1. saufen (Tier):

saufen

pić [dov. obl. wy‑] łapczywie

saufen

chłeptać [dov. obl. wy‑]

2. saufen pog. Mensch:

saufen

żłopać a. slabš. pog.

einen saufen gehen

iść [dov. obl. pojść] się nachlać slabš. pog.

II . sa̱u̱fen <säuft, soff, gesoffen> [ˈzaʊfən] GLAG. nepreh. glag.

1. saufen (Tier):

saufen

napić się

saufen

żłopać pog.

2. saufen pog. (Alkoholiker sein):

saufen

chlać pog.

saufen wie ein Loch vulg.

chlać jak świnia ž. spol vulg.

ta̱u̱fen [ˈtaʊfən] GLAG. preh. glag.

jdn [auf den Namen Markus] taufen

chrzcić [dov. obl. o‑] kogoś [imieniem Marek]

sich taufen lassen

ochrzcić się

I . klọpfen [ˈklɔpfən] GLAG. nepreh. glag.

1. klopfen (leicht schlagen):

[an die Tür] klopfen

pukać [dov. obl. za‑] [do drzwi]

ans Fenster/an [o. gegen] die Wand klopfen

stukać [dov. obl. za‑] w okno/ścianę

mit dem Spazierstock klopfen

zastukać laską

das Klopfen

stukanie sr. spol

2. klopfen (schlagen):

jdm auf die Schulter klopfen

klepać [dov. obl. po‑] kogoś po ramieniu

3. klopfen:

klopfen (pulsieren) (Herz)

bić

klopfen (pulsieren) (Herz)

pukać

mit klopfendem Herzen

z walącym sercem

4. klopfen:

klopfen (hämmern) (Specht)

stukać [dov. obl. za‑]

II . klọpfen [ˈklɔpfən] GLAG. preh. glag.

1. klopfen (entfernen):

sich daj. den Schnee vom Mantel/von den Schuhen klopfen

strzepywać [dov. obl. strzepać] sobie śnieg z płaszcza/butów

2. klopfen (hämmern):

einen Nagel in die Wand klopfen

wbijać [dov. obl. wbić] gwóźdź w ścianę

3. klopfen (ausklopfen):

klopfen Teppich

trzepać [dov. obl. wy‑]

4. klopfen (mürbe machen):

klopfen Schnitzel, Roulade, Fleisch

rozbijać [dov. obl. rozbić]

5. klopfen (zerkleinen):

klopfen Steine

rozłupywać [dov. obl. rozłupać]

6. klopfen (ausdrücken):

den Takt klopfen

wybijać [dov. obl. wybić] takt

Sprüche klopfen pog.

rzucać frazesami

III . klọpfen [ˈklɔpfən] GLAG. brezos.

es klopft [an der Tür]

słychać pukanie [do drzwi]

es klopft [an der Tür]

ktoś puka