nemško » poljski

Prevodi za „trae“ v slovarju nemško » poljski (Skoči na poljsko » nemški)

Pokaži vse zadetke

tra̱t: neprehodni ali prehodni glagol
tra̱f: glagol
Tra̱b: samostalnik
Trạm: samostalnik
Tra̱n: samostalnik
tre̱u̱: I. pridevnik in prislov II. prislov
tro̱g: neprehodni ali prehodni glagol
tru̱g: glagol

Ogledujete si podobne rezultate: traf , trat , trug , trog , treu , Tran , Tram in Trab

tra̱t [traːt] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

trat pret. von treten

glej tudi treten

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] GLAG. preh. glag.

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [dov. obl. s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [dov. obl. nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [dov. obl. włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich daj. einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] GLAG. nepreh. glag.

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw tož. treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw tož. treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw tož. treten Tür

przechodzić [dov. obl. przejść] przez coś

über etw tož. treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka ž. spol wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [dov. obl. wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [dov. obl. przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [dov. obl. przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [dov. obl. wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [dov. obl. postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw tož. treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [dov. obl. nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [dov. obl. nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

tra̱f [traːf] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

traf pret. von treffen

glej tudi treffen

I . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] GLAG. preh. glag.

1. treffen (begegnen):

spotykać [dov. obl. spotkać]

2. treffen (vorfinden):

znajdować [dov. obl. znaleźć]

3. treffen (nicht verfehlen):

etw treffen Ziel

trafiać [dov. obl. trafić] [w] coś

sie traf das Ziel sofort

ona natychmiast trafiła do celu

mit deinem Job hast du es ja gut getroffen fig

udało ci się z tą twoją pracą

es mit Wetter gut/schlecht getroffen haben fig

trafić na dobrą/złą pogodę

tödlich getroffen

śmiertelnie ugodzony

nicht treffen

4. treffen:

treffen (innerlich berühren) (Nachricht)

das trifft mich nicht

to mnie nie [po]rusza

5. treffen (ausführen):

treffen Abkommen

zawierać [dov. obl. zawrzeć]

treffen Entscheidung

podejmować [dov. obl. podjąć]

treffen Maßnahmen

przedsięwziąć

treffen Vereinbarung

treffen Vorbereitungen

Vorkehrungen gegen etw treffen

przedsięwziąć kroki przeciw czemuś

seine Wahl treffen

dokonać swojego wyboru

6. treffen (betreffen):

das trifft dich

to dotyczy ciebie

mich trifft keine Schuld

nie ma w tym żadnej mojej winy

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] GLAG. nepreh. glag. +haben

treffen (das Ziel treffen) (Person)

trafić do celu

treffen (Schuss)

osiągnąć cel

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] GLAG. povr. glag.

1. treffen (zusammentreffen):

sich [mit jdm] treffen

spotykać [dov. obl. spotkać] się [z kimś]

heute treffe ich mich mit meinen Bekannten

dziś spotykam się z moimi znajomymi

2. treffen (sich fügen):

das trifft sich gut/schlecht, dass ...

dobrze/źle się składa, że...

wie es sich so trifft!

dziwnym trafem!

Tra̱b <‑[e]s, brez mn. > [traːp] SAM. m. spol

Trab

kłus m. spol

fraza:

jdn auf [o. in] Trab halten pog.

nie dawać komuś spokoju

[ganz schön] auf Trab sein pog.

być stale w biegu

[ganz schön] auf Trab sein pog.

nie mieć chwili wytchnienia

jdn auf Trab bringen pog.

popędzać kogoś

sich in Trab setzen pog.

brać się do roboty pog.

Trạm <‑, ‑s> [tram] SAM. ž. spol švic., Trạmbahn SAM. ž. spol <‑, ‑en> južnem.

Tram

tramwaj m. spol

Tra̱n <‑[e]s, ‑e> [traːn] SAM. m. spol

Tran (Fischfett):

Tran

tran m. spol

fraza:

im Tran sein pog. (durch Alkohol)

mieć w czubie pog.

im Tran sein (durch Schläfrigkeit)

etw im Tran tun

robić coś w roztargnieniu [lub oszołomieniu]

I . tre̱u̱ [trɔɪ] PRID.

1. treu (loyal):

treu Freund

treue Dienste

szczere przysługi

ein treu ergebener Mitarbeiter

szczerze oddany współpracownik m. spol

jdm treu ergeben sein

być komuś szczerze oddanym

treu sorgender Familienvater pog.

bardzo troskliwy ojciec m. spol rodziny

ein treuer Kunde

wierny klient m. spol

er ist unserem Theater immer treu geblieben

on pozostał zawsze wierny naszemu teatrowi

seinen Grundsätzen treu bleiben fig

pozostać wiernym swoim zasadom

sich daj. selbst treu bleiben fig

pozostać wiernym samemu sobie

hoffentlich bleibt das Glück dir auch weiterhin treu fig

miejmy nadzieję, że szczęście będzie ci nadal dopisywać

2. treu (zuverlässig):

treu

treu

ein treuer Freund

wierny przyjaciel m. spol

sie ist eine treue Seele

ona to poczciwa dusza

3. treu (keinen Seitensprung machend):

treu

jdm treu sein

być komuś wiernym

sie kann nicht treu sein

ona nie potrafi być wierna

ich weiß, dass mein Mann mir treu ist

wiem, że mój mąż jest mi wierny

4. treu pog. (treuherzig):

treu

treu und brav sein

być rzetelnym [lub bez zastrzeżeń]

II . tre̱u̱ [trɔɪ] PRISL.

treu dienen:

treu

tro̱g [troːk] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

trog pret. von trügen

glej tudi trügen

I . trü̱gen <trügt, trog, getrogen> [ˈtryːgən] GLAG. preh. glag.

zwodzić [dov. obl. zwieść]

mylić [dov. obl. z‑]

wenn mich nicht alles trügt

jeśli się nie mylę

II . trü̱gen <trügt, trog, getrogen> [ˈtryːgən] GLAG. nepreh. glag.

der Schein trügt

tru̱g [truːk] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

trug pret. von tragen

glej tudi tragen

I . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] GLAG. preh. glag.

1. tragen (anhaben, haben):

tragen Kleidung, Namen, Bart

tragen Last

so etwas trägt man nicht mehr

czegoś takiego już się nie nosi

das Haar offen tragen

nosić rozpuszczone włosy

sie trägt das Haar lang

ona ma długie włosy

auf dem Arm tragen

nosić [lub nieść] na ramieniu

auf dem Rücken tragen

nosić na plecach

etw bei sich daj. tragen

nosić coś przy sobie

er trug ihr den Koffer

on niósł jej walizkę

2. tragen Aufschrift:

der Brief trägt seine Unterschrift

list m. spol zawiera jego podpis

3. tragen (hervorbringen):

tragen Ernte

der Baum trägt Früchte

drzewo sr. spol wydaje owoce

4. tragen (erdulden):

tragen Folgen, Verantwortung, Risiko

ponosić [dov. obl. ponieść]

tragen Leid

tragen Kreuz

die Kosten trägt ...

koszty ponosi...

Verlust/Schaden

ponieść stratę/szkodę

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy dźwiga swój krzyż fig

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy ma swoje kłopoty

5. tragen fig (stützen):

einen Verein tragen

wspierać [dov. obl. wesprzeć] związek

II . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] GLAG. nepreh. glag.

1. tragen:

tragen (Früchte hervorbringen) (Baum)

owocować [dov. obl. za‑]

tragen (Acker)

tragen (Acker)

die Bäume tragen dieses Jahr gut

drzewa w tym roku dobrze owocują

2. tragen:

tragen (trächtig sein) (Kuh)

tragen (Katze)

tragen (Hündin)

3. tragen:

tragen (aushalten) (Brücke)

wytrzymywać [dov. obl. wytrzymać]

das Eis trägt schon

po lodzie można już chodzić

4. tragen (sich kleiden):

man trägt wieder lang

znowu nosi się długie kreacje

5. tragen (leiden):

an etw daj. [schwer] zu tragen haben

[bardzo] cierpieć z powodu czegoś

III . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] GLAG. povr. glag.

1. tragen (sich anfühlen):

sich angenehm tragen (Kleidung)

przyjemnie się nosić

2. tragen ur. jez. (sich beschäftigen):

sich mit dem Gedanken tragen auszuwandern

nosić się z myślą opuszczenia kraju

3. tragen:

tragen (finanziell) (Projekt, Verein)

być samowystarczalnym

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

nemščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski