poljsko » nemški

Prevodi za „przgasić“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

przygasić
zgasić
pogasić
przekąsić
przenosić: I. prehodni glagol II. neprehodni glagol III. pregibni glagol
przydusić: prehodni glagol
przymusić
przynosić: prehodni glagol
przytłamsić: neprehodni glagol
grymasić: neprehodni glagol
pitrasić: prehodni glagol
pokwasić
pogrymasić
przeprosić
przewiesić: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
przywiesić: neprehodni glagol
gasić: prehodni glagol
ugasić: prehodni glagol
wygasić
Basic: samostalnik

Ogledujete si podobne rezultate: przygasić , pogasić , zgasić , przynosić , przymusić , przydusić , przenosić , przekąsić , przytłamsić , Basic , wygasić , ugasić , gasić , przywiesić , przewiesić , przeprosić , pogrymasić , pokwasić , pitrasić in grymasić

przygasić [pʃɨgaɕitɕ]

przygasić dov. obl. od przygaszać

glej tudi przygaszać

przygaszać <‑sza; dov. obl. przygasić> [pʃɨgaʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. przygaszać (częściowo wygasić):

przygaszać ogień

nicht ganz auslöschen

2. przygaszać fig. ur. jez. (tłumić):

przygaszać uczucia

przygasić czyjś entuzjazm

jds Begeisterung dämpfen

3. przygaszać fig. ur. jez. (pozbawiać blasku):

przygaszać

verblassen lassen

4. przygaszać fig. ur. jez. (usuwać na drugi plan):

przygaszać rywala

in den Schatten stellen fig.

zgasić [zgaɕitɕ]

zgasić dov. obl. od gasić

glej tudi gasić

gasić <gasi; pret. gaś> [gaɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. gasić < dov. obl. z‑> <[lub po‑]> (powodować gaśnięcie):

gasić ogień, pożar

gasić papierosa, świecę

2. gasić < dov. obl. z‑> <[lub po‑]> (wyłączać):

gasić światło, radio

gasić światło, radio

gasić silnik

gasić silnik

3. gasić (lasować):

gasić wapno

4. gasić < dov. obl. z‑> fig. (tłumić, osłabiać):

gasić dobry humor, zapał

5. gasić < dov. obl. u‑> fig. (zaspokajać):

gasić pragnienie

den Durst löschen [o. stillen]

6. gasić fig. (przewyższać):

in den Schatten stellen

gasił wszystkich znajomością rzeczy

mit seiner Sachkenntnis stellte er alle in den Schatten fig.

7. gasić < dov. obl. z‑> fig. pog. (zbijać z tropu):

aus dem Konzept bringen

zupełnie mnie zgasił

er hat mich völlig aus dem Konzept gebracht

pogasić [pogaɕitɕ]

pogasić dov. obl. od gasić

glej tudi gasić

gasić <gasi; pret. gaś> [gaɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. gasić < dov. obl. z‑> <[lub po‑]> (powodować gaśnięcie):

gasić ogień, pożar

gasić papierosa, świecę

2. gasić < dov. obl. z‑> <[lub po‑]> (wyłączać):

gasić światło, radio

gasić światło, radio

gasić silnik

gasić silnik

3. gasić (lasować):

gasić wapno

4. gasić < dov. obl. z‑> fig. (tłumić, osłabiać):

gasić dobry humor, zapał

5. gasić < dov. obl. u‑> fig. (zaspokajać):

gasić pragnienie

den Durst löschen [o. stillen]

6. gasić fig. (przewyższać):

in den Schatten stellen

gasił wszystkich znajomością rzeczy

mit seiner Sachkenntnis stellte er alle in den Schatten fig.

7. gasić < dov. obl. z‑> fig. pog. (zbijać z tropu):

aus dem Konzept bringen

zupełnie mnie zgasił

er hat mich völlig aus dem Konzept gebracht

przekąsić [pʃekow̃ɕitɕ]

przekąsić dov. obl. od przekąszać

glej tudi przekąszać

przekąszać <‑sza> [pʃekow̃ʃatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

przekąszać coś

ein wenig von etw essen

I . przenosić <‑si; dov. obl. przenieść> [pʃenoɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. przenosić < dov. obl. po‑> (przemieszczać):

przenosić bagaż, dziecko

przenosić ciężar ciała

przenieść wzrok na coś

den Blick auf etw tož. richten [o. werfen]

przenieść coś na papier ur. jez.

etw zu Papier bringen

przenosić prawa/obowiązki na kogoś

auf jdn Rechte/Pflichten übertragen

przenosić wzrok z kogoś na kogoś

den Blick von jdm zu jdm wechseln

wiara góry przenosi preg.

der Glaube m. spol kann Berge versetzen

2. przenosić (lokować w innym miejscu):

przenosić siedzibę, stolicę

przenieść kogoś na inne stanowisko

jdn in eine andere Stellung versetzen

przenieść ucznia do innej szkoły

den Schüler in eine andere Schule versetzen

przenieść kogoś w stan spoczynku

jdn in den Ruhestand versetzen

przenieść kogoś na emeryturę

jdn pensionieren

3. przenosić (roznosić):

przenosić zarazki

choroby przenoszone drogą płciową

sexuell übertragbare Krankheiten ž. spol mn.

choroby przenoszone drogą płciową

Geschlechtskrankheiten ž. spol mn.

4. przenosić (rozdzielać):

przenosić wyraz

5. przenosić < dov. obl. po‑> (przerysowywać, przepisywać):

przenosić poprawki, dane

przenosić poprawki, dane

II . przenosić <‑si; dov. obl. przenieść> [pʃenoɕitɕ] GLAG. nepreh. glag.

przenosić (strzelać za daleko) (pocisk)

zu weit fliegen

przenosić (strzelać za daleko) (pocisk)

über das Ziel hinaus fliegen

przenosić (armata)

zu weit schießen

przenosić (armata)

über das Ziel hinaus schießen

III . przenosić <‑si; dov. obl. przenieść> [pʃenoɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. przenosić < dov. obl. po‑>:

przenosić (zmieniać miejsce pobytu) (człowiek)

na kolację przenieśli się na taras

zum Abendbrot zogen sie auf die Terasse um

przenieść się do wieczności ur. jez.

in die Ewigkeit hinübertreten

przenieść się myślą dokądś ur. jez.

die Gedanken irgendwohin schweifen lassen

przenieść się na łono Abrahama ur. jez.

über den Jordan gehen ur. jez.

przenieść się na tamten świat

das Zeitliche segnen ur. jez.

2. przenosić (zmieniać miejsce pracy, nauki):

przenieść się do innej firmy/szkoły

die Schule/Firma wechseln

3. przenosić:

przenosić (rozprzestrzeniać się) (ogień, wojna, choroba)

sich tož. ausbreiten

przenosić (rozprzestrzeniać się) (ogień, wojna, choroba)

um sich greifen

4. przenosić:

przenosić (zostać ulokowanym w innym miejscu, czasie) (firma, szkoła)

nasz wydział przeniósł się do innego bydunku

unsere Fakultät ž. spol ist in ein anderes Gebäude umgezogen

5. przenosić pog. (zostać przerysowanym, przepisanym):

wzór haftu łatwo przeniósł się na płótno

das Stickmuster sr. spol ließ sich leicht auf die Leinwand übertragen

przydusić [pʃɨduɕitɕ] dov. obl., przyduszać [pʃɨduʃatɕ] <‑sza> GLAG. preh. glag.

1. przydusić (przycisnąć):

przydusić człowieka

przydusić przedmiot

2. przydusić (stłumić):

przydusić płomień

3. przydusić pog. (zmusić):

przydusić człowieka

przydusić człowieka

unter Druck setzen

4. przydusić fig. (ograniczyć, zahamować):

przydusić handel

przydusić handel

przymusić [pʃɨmuɕitɕ]

przymusić dov. obl. od przymuszać

glej tudi przymuszać

I . przymuszać <‑sza; dov. obl. przymusić> [pʃɨmuʃatɕ] GLAG. preh. glag.

przymuszać kogoś do [zrobienia] czegoś

jdn zu etw zwingen

przymuszać kogoś do [zrobienia] czegoś

jdn zwingen [o. nötigen] , etw zu tun

II . przymuszać <‑sza; dov. obl. przymusić> [pʃɨmuʃatɕ] GLAG. povr. glag.

przymuszać się do czegoś

sich tož. zu etw zwingen

przymuszać się do czegoś

in den sauren Apfel beißen fig.

przynosić <‑si; dov. obl. przynieść> [pʃɨnoɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. przynosić < dov. obl. po‑> (donieść):

przynosić prezent

przynosić odgłos, zapach

2. przynosić fig. (pociągać za sobą):

mit sich daj. bringen

coś przynosi komuś wstyd

etw bringt jdm Schande

ktoś przyniósł komuś wstyd

jd hat jdm Schande gemacht

coś przynosi komuś zaszczyt

etw gereicht jdm zur Ehre

to przyniesie mi ujmę

das wird mich nur kränken [o. beeinträchtigen]

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jds Leid lindern

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jdm eine Erleichterung ž. spol sein

3. przynosić (przysporzyć):

przynosić zyski

Gewinne bringen

przytłamsić [pʃɨtwamɕitɕ] dov. obl., przytłamszać [pʃɨtwamʃatɕ] <‑sza> GLAG. nepreh. glag. pog.

1. przytłamsić (przycisnąć):

przytłamsić

2. przytłamsić fig.:

przytłamsić

grymasić <‑si; dov. obl. po‑> [grɨmaɕitɕ] GLAG. nepreh. glag. (wybrzydzać)

mäkeln slabš.

meckern slabš. pog.

pitrasić <‑si; dov. obl. u‑> [pitraɕitɕ] GLAG. preh. glag. šalj. pog.

brutzeln pog.

pokwasić [pokfaɕitɕ]

pokwasić dov. obl. od kwasić

glej tudi kwasić

I . kwasić <‑si; pret. ‑aś; dov. obl. za‑> [kfaɕitɕ] GLAG. preh. glag.

kwasić kapustę

kwasić ogórki

II . kwasić <‑si; pret. ‑aś; dov. obl. za‑> [kfaɕitɕ] GLAG. povr. glag. (kapusta, ogórki)

pogrymasić [pogrɨmaɕitɕ]

pogrymasić dov. obl. od grymasić

glej tudi grymasić

grymasić <‑si; dov. obl. po‑> [grɨmaɕitɕ] GLAG. nepreh. glag. (wybrzydzać)

mäkeln slabš.

meckern slabš. pog.

przeprosić [pʃeproɕitɕ]

przeprosić dov. obl. od przepraszać

glej tudi przepraszać

I . przepraszać <‑sza; dov. obl. przeprosić> [pʃepraʃatɕ] GLAG. preh. glag. (prosić o wybaczenie)

przepraszać kogoś za coś

sich tož. bei jdm für etw entschuldigen

II . przepraszać <‑sza; dov. obl. przeprosić> [pʃepraʃatɕ] GLAG. nepreh. glag. (formuła grzecznościowa)

III . przepraszać <‑sza; dov. obl. przeprosić> [pʃepraʃatɕ] GLAG. povr. glag. (godzić się)

przepraszać się z kimś

sich tož. mit jdm versöhnen

I . przewiesić [pʃevjeɕitɕ] dov. obl., przewieszać [pʃevjeʃatɕ] <‑sza> GLAG. preh. glag. (przerzucić coś przez coś)

przewiesić

przewiesić

przewiesić [sobie] płaszcz przez ramię

[sich daj. ] den Mantel überhängen

żołnierz przewiesił sobie broń

der Soldat m. spol hängte sich das Gewehr über

sweter przewieszony przez krzesło

ein über den Stuhl gehängter Pulli m. spol

II . przewiesić [pʃevjeɕitɕ] dov. obl., przewieszać [pʃevjeʃatɕ] <‑sza> GLAG. povr. glag.

przewiesić

sich tož. über etw beugen

dziecko przewiesiło się przez barierkę balkonu

das Kind sr. spol beugte sich über das Balkongeländer

przywiesić [pʃɨvjeɕitɕ] dov. obl., przywieszać [pʃɨvjeʃatɕ] <‑sza> GLAG. nepreh. glag. pog.

przywiesić

gasić <gasi; pret. gaś> [gaɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. gasić < dov. obl. z‑> <[lub po‑]> (powodować gaśnięcie):

gasić ogień, pożar

gasić papierosa, świecę

2. gasić < dov. obl. z‑> <[lub po‑]> (wyłączać):

gasić światło, radio

gasić światło, radio

gasić silnik

gasić silnik

3. gasić (lasować):

gasić wapno

4. gasić < dov. obl. z‑> fig. (tłumić, osłabiać):

gasić dobry humor, zapał

5. gasić < dov. obl. u‑> fig. (zaspokajać):

gasić pragnienie

den Durst löschen [o. stillen]

6. gasić fig. (przewyższać):

in den Schatten stellen

gasił wszystkich znajomością rzeczy

mit seiner Sachkenntnis stellte er alle in den Schatten fig.

7. gasić < dov. obl. z‑> fig. pog. (zbijać z tropu):

aus dem Konzept bringen

zupełnie mnie zgasił

er hat mich völlig aus dem Konzept gebracht

ugasić [ugaɕitɕ] dov. obl., ugaszać [ugaʃatɕ] <‑sza> GLAG. preh. glag.

ugasić ogień

das Feuer löschen

ugasić pragnienie

den Durst löschen

wygasić [vɨgaɕitɕ]

wygasić dov. obl. od wygaszać

glej tudi wygaszać

wygaszać <‑sza; dov. obl. wygasić> [vɨgaʃatɕ] GLAG. preh. glag.

wygaszać światła, ogień:

ausmachen pog.

Basic <rod. ‑a, brez mn. > [bejzik] SAM. m. spol

Basic [bejzik] SAM. m. spol < rod. ‑a, brez mn. >:

Basic RAČ., RAČ.

BASIC sr. spol

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski