Prevodi za „upÅywu“ v slovarju poljsko » nemški

upływ <rod. ‑u, brez mn. > [upwɨf] SAM. m. spol

1. upływ (minięcie: czasu):

upływ

Ablauf m. spol

po upływie godziny

binnen einer Stunde

po upływie miesiąca

nach Ablauf eines Monats

z upływem lat

im Laufe der Jahre

2. upływ MED.:

upływ krwi

Blutverlust m. spol

upływać <‑wa; dov. obl. upłynąć> [upwɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag.

upływać (czas)

vergehen

upływać (czas)

verstreichen

upływać (termin)

ablaufen

termin upływa dwunastego marca

die Frist ž. spol läuft am 12. März ab

upatrywać <‑ruje; dov. obl. upatrzyć> [upatrɨvatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. upatrywać več. dov. obl. (przeznaczać):

upatrywać kogoś na coś

jdn für etw auswählen [o. ausersehen ur. jez. ]

reżyser upatrzył już pewną aktorkę do tej roli

der Regisseur m. spol hat schon eine bestimmte Schauspielerin für diese Rolle ausgewählt

2. upatrywać več. dov. obl. (wyszukiwać):

upatrzyła sobie już sukienkę

sich hat sich daj. schon ein Kleid ausgesucht

upatrzył sobie pannę z dobrego domu

er hat sich eine Dame aus gutem Haus[e] ausgesucht

upatrywać stosownej okazji

auf eine geeignete Gelegenheit warten

3. upatrywać (doszukiwać się):

upatrywać kogoś/coś w kimś/czymś

jdn/etw in jdm/etw sehen [o. erkennen]

upaść¹ [upaɕtɕ]

upaść dov. obl. od upadać

glej tudi upadać

upadać <‑da; dov. obl. upaść> [upadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. upadać (przewracać się):

upadać

[um]fallen

upadać

stürzen

chyba upadłeś na głowę [lub łeb]! pog.

du tickst wohl nicht richtig! pog.

upadać na duchu

mutlos sein

upadać na duchu

den Mut verlieren

upadać na zdrowiu

krank werden

upadać ze zmęczenia

zum Umfallen müde sein

upadać ze zmęczenia

vor Müdigkeit umfallen

zakręciło mu się w głowie i upadł na fotel

ihm wurde schwarz vor Augen und er fiel auf einen Sessel

2. upadać več. dov. obl. (spaść):

upadać

herunterfallen

upadać

hinabstürzen

3. upadać:

upadać (zmarnieć) (firma)

Bankrott machen

upadać (zmarnieć) (firma)

pleite gehen

upadać (gospodarka)

zusammenbrechen

upadać (kultura)

untergehen

upadać (kultura)

verfallen

4. upadać (postąpić niemoralnie):

upadać moralnie

moralisch [tief] sinken

nisko upadać

tief sinken

upadł nisko

er ist tief gesunken

upadać <‑da; dov. obl. upaść> [upadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. upadać (przewracać się):

upadać

[um]fallen

upadać

stürzen

chyba upadłeś na głowę [lub łeb]! pog.

du tickst wohl nicht richtig! pog.

upadać na duchu

mutlos sein

upadać na duchu

den Mut verlieren

upadać na zdrowiu

krank werden

upadać ze zmęczenia

zum Umfallen müde sein

upadać ze zmęczenia

vor Müdigkeit umfallen

zakręciło mu się w głowie i upadł na fotel

ihm wurde schwarz vor Augen und er fiel auf einen Sessel

2. upadać več. dov. obl. (spaść):

upadać

herunterfallen

upadać

hinabstürzen

3. upadać:

upadać (zmarnieć) (firma)

Bankrott machen

upadać (zmarnieć) (firma)

pleite gehen

upadać (gospodarka)

zusammenbrechen

upadać (kultura)

untergehen

upadać (kultura)

verfallen

4. upadać (postąpić niemoralnie):

upadać moralnie

moralisch [tief] sinken

nisko upadać

tief sinken

upadł nisko

er ist tief gesunken

I . upadły [upadwɨ] PRID.

1. upadły (zdemoralizowany):

upadły człowiek

tief gesunken fig.

upadły człowiek

verkommen

2. upadły (taki, który zbankrutował):

upadły EKON, PRAVO

in Konkurs [o. bankrott] gegangen

upadłe przedsiębiorstwo

ein bankrottes [o. in Konkurs gegangenes] Unternehmen sr. spol

II . upadły [upadwɨ] PRISL.

walczyć do upadłego

bis zur totalen Erschöpfung kämpfen

bronić się do upadłego

sich bis zum äußersten [o. unter Aufbietung aller Kräfte] verteidigen

uparty [upartɨ] PRID.

uparty

eigensinnig

uparty

hartnäckig

uparty

stur pog.

uparty

dickköpfig pog.

uparty

starrsinnig slabš.

na upartego pog.

wenn es unbedingt sein muss

robić coś na upartego pog.

etw hartnäckig tun

fraza:

uparty jak osioł [lub kozioł] pog.

stur wie ein Esel m. spol pog.

upadek <rod. ‑dku, mn. ‑dki> [upadek] SAM. m. spol

1. upadek (przewrócenie się):

upadek

Fall m. spol

upadek

Sturz m. spol

niefortunny upadek

unglücklicher Sturz

nie śmiej się dziadku [lub bratku] z cudzego [lub czyjegoś] upadku preg.

über anderer Leute Unglück soll man nicht lachen

2. upadek:

upadek (podupadnięcie: gospodarki)

Zusammenbruch m. spol

upadek (podupadnięcie: gospodarki)

Ruin m. spol

upadek (kultury, sztuki)

Niedergang m. spol

upadek (kultury, sztuki)

Verfall m. spol

3. upadek (koniec: powstania):

upadek

Zusammenbruch m. spol

4. upadek (niepowodzenie, klęska: cywilizacji):

upadek

Untergang m. spol

5. upadek (niemoralne postępowanie):

upadek obyczajów

Sittenverfall m. spol

I . upajać <‑ja; dov. obl. upoić> [upajatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. upajać (poić):

upajać kogoś alkoholem

jdn mit Alkohol betrunken machen

2. upajać:

upajać (alkohol) (odurzać)

in einen Rausch versetzen

3. upajać fig. (wywoływać zachwyt):

upajać

berauschen ur. jez.

upajający zapach

berauschender Duft m. spol ur. jez.

II . upajać <‑ja; dov. obl. upoić> [upajatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. upajać (upijać się):

upajać się alkoholem

sich tož. durch Alkohol in einen Rausch versetzen

2. upajać fig. (zachwycać się):

upajać czymś

sich tož. an etw daj. berauschen fig. ur. jez.

I . upalać <upala; pret. ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. pog.

1. upalać (nadpalać):

upalać

ansengen

upalać

anzünden

upalać gałęzie

Äste ansengen

2. upalać (prażyć):

upalać

rösten

upalić cukier

Zucker rösten

II . upalać <upala; pret. ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog.

upalać

angesengt werden

upalać

sich tož. entzünden

upalny [upalnɨ] PRID.

upalny

sengend [o. drückend] heiß

upalne lato

ein drückend heißer Sommer m. spol fig.

upał <rod. ‑u, mn. ‑y> [upaw] SAM. m. spol

upał

Hitze ž. spol

upał nie do wytrzymania

Affenhitze ž. spol pog.

upakować [upakovatɕ]

upakować dov. obl. od pakować

glej tudi pakować

I . pakować <‑kuje> [pakovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. pakować < dov. obl. s‑> <[lub za‑]> (wkładać do):

pakować plecak, walizkę

packen

2. pakować < dov. obl. o‑> (owijać):

pakować coś w coś

etw in etw tož. einpacken [o. verpacken]

3. pakować < dov. obl. w‑> pog. (wpychać):

pakować coś do czegoś

etw in etw [hinein]packen

wpakować w coś majątek [lub masę pieniędzy]

Unmengen von Geld in etw tož. hineinstecken

4. pakować < dov. obl. w‑> fig. pog. (wydać na):

pakować pieniądze w coś

Geld in etw tož. hineinstecken pog.

5. pakować < dov. obl. w‑> pog. (kierować siłą):

wpakować kogoś do więzienia

jdn ins Gefängnis [o. Kittchen pog. ] [o. in den Knast] stecken pog.

wpakować chorego do łóżka

den Kranken ins Bett packen

6. pakować < dov. obl. s‑> GLAG. preh. glag. RAČ. (kompresować):

pakować

komprimieren

pakować

verdichten

pakować pliki

Dateien komprimieren

II . pakować <‑kuje> [pakovatɕ] GLAG. povr. glag.

1. pakować < dov. obl. s‑> <[lub za‑]> (układać rzeczy):

pakować

packen

2. pakować < dov. obl. w‑> pog. (wchodzić):

pakować się dokądś

sich tož. irgendwo hineindrängen

wpakować się w kłopoty [lub tarapaty]

sich tož. in eine unangenehme Lage hineinreiten pog.

3. pakować (wpaść):

wpakować się na drzewo/w rów

gegen einen Baum prallen/in einen Graben fallen

wpakować się w błoto

sich tož. in den Dreck legen pog.

wpakować się w błoto

in den Dreck fallen