Prevodi za „wijn“ v slovarju poljsko » nemški

wij <rod. ‑a, mn. ‑e> [vij] SAM. m. spol ZOOL.

wij

Tausendfüßler m. spol

wina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [vina] SAM. ž. spol

1. wina (przewinienie):

wina

Schuld ž. spol

ponosić winę wobec [lub względem] kogoś

sich tož. jdm gegenüber schuldig gemacht haben

darować komuś winę

jdm seine Schuld vergeben

odkupić winy

für seine Schuld büßen [o. bezahlen]

odkupić winy

die Schuld wieder gutmachen

dowieść komuś winy

jdm die Schuld nachweisen

przyznał się do winy

er bekannte sich zu seiner Schuld ur. jez.

przyznał się do winy

er gab seine Schuld zu pog.

wina umyślna/nieumyślna PRAVO

Schuld mit/ohne Vorsatz

2. wina (odpowiedzialność):

wina leży po czyjejś stronie

die Schuld ž. spol liegt bei jdm

wina leży pośrodku

beide Seiten ž. spol mn. sind schuld

zrzucić z siebie winę

die Schuld von sich weisen

ponieść winę za wypadek

die Schuld für den Unfall tragen

ponieść winę za wypadek

schuld am Unfall sein

3. wina brez mn. (przyczyna złego):

wina

Schuld ž. spol

zrzucać winę na kogoś

die Schuld jdm zuschieben [o. auf jdn abwälzen]

to [nie] twoja wina

das ist [nicht] deine Schuld

to [nie] twoja wina

du bist [nicht] schuld

to jego wina

er ist schuld

poczucie winy

Schuldgefühl sr. spol

wino <rod. ‑na, mn. ‑na> [vino] SAM. sr. spol

1. wino (napój alkoholowy):

wino

Wein m. spol

wino białe/czerwone

Weiß-/Rotwein m. spol

wino grzane

Glühwein m. spol

wino półsłodkie/[pół]wytrawne

halbsüßer/[halb]trockener Wein

wino różowe

Rosé[wein] m. spol

wypić lampkę wina

ein Gläschen Wein trinken

topić zmartwienia w winie

seine Sorgen im Alkohol ertränken

2. wino (porcja lub butelka tego napoju):

wino

ein Glas sr. spol /eine Flasche ž. spol Wein

zamówić po winie

je einen Wein bestellen

3. wino pog. → winorośl

glej tudi winorośl

winorośl <rod. ‑i, mn. ‑e> [vinoroɕl] SAM. ž. spol BOT.

winorośl

Weinstock m. spol

winorośl

[Wein]rebe ž. spol

wint <rod. ‑a, brez mn. > [vint] SAM. m. spol IGRE

wint

Wint m. spol

wiew <rod. ‑u, brez mn. > [vjef] SAM. m. spol ur. jez.

1. wiew (strumień powietrza):

wiew

Luftzug m. spol

świeży wiew znad morza

frische Meeresbrise ž. spol

2. wiew fig. (obecność czegoś niematerialnego):

wiew

Hauch m. spol ur. jez.

wiew swobody

ein Hauch von Freiheit ur. jez.

wici <rod. mn. wici> [vitɕi] SAM. mn.

wici ZGOD.:

wici

Heerbann m. spol

fraza:

rozesłać wici

etw tož. verbreiten [lassen]

I . wić¹ <wije dov. obl. u‑> [vitɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez. (pleść)

wić gniazdo

bauen

wić wianek

flechten

II . wić¹ <wije> [vitɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. wić:

wić (piąć się) (bluszcz)

sich tož. schlingen

wić (piąć się) (bluszcz)

[sich tož. ] ranken

2. wić:

wić (przebiegać spiralnie) (droga, rzeka)

sich tož. schlängeln [o. winden]

3. wić (zwijać się):

wić się z bólu (człowiek)

sich tož. vor Schmerzen winden

wić się jak piskorz

sich tož. drehen und winden

wić się jak piskorz

sich tož. krümmen wie ein Aal m. spol

wio [vjo] MEDM. pog.

wio

hü[h]

wio, koniu!

hü[h], mein Pferdchen!

wir <rod. ‑u, mn. ‑y> [vir] SAM. m. spol ur. jez.

1. wir:

wir (ruch obrotowy: wody)

Strudel m. spol

wir (karuzeli)

Wirbel m. spol

2. wir več. lp fig. (gonitwa, zamęt):

wir

Getümmel sr. spol

wir

Trubel m. spol

w wirze walki przedwyborczej

im Trubel der Wahlkampagne

rzucić się w wir pracy

sich tož. in die Arbeit stürzen

wid <rod. ‑u, mn. ‑y> [vit] SAM. m. spol

ani widu, ani słychu pog.

keine Spur ž. spol

ani widu, ani słychu pog.

nichts zu sehen, nichts zu hören

w pijanym widzie pog.

im betrunkenen Zustand

w pijanym widzie pog.

betrunken

w pijanym widzie pog.

im Suff vulg.

I . wiać <wieje> [vjatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. wiać:

wiać (dąć) (wiatr)

wehen

wiedzieć skąd wiatr wieje

wissen, woher der Wind m. spol weht

biednemu zawsze wiatr w oczy wieje preg.

armen Mannes Glück sr. spol ist dünn gesät preg.

2. wiać pog. (uciekać):

wiać

sich tož. aus dem Staub machen fig. pog.

wiać

Reißaus nehmen pog.

wiać, aż się kurzy

davonlaufen, dass es nur so qualmt pog.

wiać, gdzie pieprz rośnie

bleiben [o. dorthin gehen] , wo der Pfeffer wächst pog.

II . wiać <wieje> [vjatɕ] GLAG. brezos.

1. wiać (dąć):

mocno wieje

es weht stark

2. wiać (zawiewać):

wiać

[hinein]ziehen

wieje mi po nogach

mir zieht es an den Beinen

od okna wieje chłodem

vom Fenster her zieht es

3. wiać fig. (być odczuwalnym):

wiać

ausgehen

wiać

ausstrahlen

była wprawdzie piękna, ale wiało od niej chłodem

sie war zwar hübsch, strahlte aber eine [gewisse] Kälte aus

z ekranu wiało nudą

das Fernsehprogramm sr. spol war total langweilig

wiąd <rod. ‑u, brez mn. > [vjont] SAM. m. spol

wiąd rdzenia kręgowego MED.

Rückenmarkschwindsucht ž. spol

wiąd rdzenia kręgowego MED.

Tabes dorsalis ž. spol

wiąz <rod. ‑u, mn. ‑y> [vjow̃s] SAM. m. spol BOT.

wiąz

Ulme ž. spol

wiąz górski

Bergulme ž. spol

widz <rod. ‑a, mn. ‑owie> [vits] SAM. m. spol

1. widz (świadek):

widz

Augenzeuge(-zeugin) m. spol (ž. spol)

2. widz:

widz (telewizyjny)

Zuschauer(in) m. spol (ž. spol)

widz (teatralny)

Besucher(in) m. spol (ž. spol)

wiec <rod. ‑u, mn. ‑e> [vjets] SAM. m. spol ur. jez.

wiec

Kundgebung ž. spol

przemawiać na wiecu

auf einer Kundgebung eine Ansprache halten

wiek <rod. ‑u, mn. ‑i> [vjek] SAM. m. spol

1. wiek brez mn. (liczba lat):

wiek

Alter sr. spol

być w czyimś wieku [lub w tym samym wieku co ktoś]

in demselben Alter wie jd sein

być w czyimś wieku [lub w tym samym wieku co ktoś]

mit jdm gleichaltrig sein

z wiekiem

mit dem Alter [o. der Zeit]

wiek przejściowy

Pubertät ž. spol

wiek rozrodczy

gebärfähiges Alter

wiek reprodukcyjny BIOL.

reproduktionsfähiges Alter

wiek męski

Mannesalter sr. spol

nie wyglądać na swój wiek

jünger aussehen

cielęcy wiek

Flegeljahre mn.

wiek chrystusowy ur. jez.

das 33. Lebensjahr sr. spol

matuzalemowy wiek ur. jez.

Methusalemalter sr. spol

wiek balzakowski ur. jez.

Alter zwischen 30 und 40

być w kwiecie wieku

in der Blüte der Jahre stehen

panna w wieku poborowym šalj.

junge Frau ž. spol im heiratsfähigen Alter

coś się komuś należy z wieku i urzędu

etw gebührt jdm auf Grund seines Alters und seiner Stellung

2. wiek (stulecie):

wiek

Jahrhundert sr. spol

w dwudziestym wieku

im zwanzigsten Jahrhundert

coś sprzed wieków

etw Altertümliches [o. Altmodisches]

na wieki

für [immer und] ewig

na wieki

für alle Zeiten

od wieków

seit einer Ewigkeit [o. langem] [o. eh und je] [o. Urzeiten]

przed wiekami

vor [o. in] Urzeiten

zamknąć oczy na wieki ur. jez.

die Augen für immer schließen ur. jez.

3. wiek ur. jez. (epoka: elektryczności, komputerów):

wiek

Zeitalter sr. spol

wiek

Epoche ž. spol

złoty wiek

das goldene Zeitalter

4. wiek nav. v mn. fig. (długi czas):

wiek

Ewigkeit ž. spol

wieki całe się nie widzieli

sie haben sich tož. eine Ewigkeit nicht gesehen

wieś <rod. wsi, mn. wsie> [vjeɕ] SAM. ž. spol

1. wieś (teren pozamiejski):

wieś

Land sr. spol

wyjechać na wieś

aufs Land [hinaus]fahren

2. wieś (miejscowość):

wieś

Dorf sr. spol

mieszkać na wsi

auf dem Dorf [o. Lande] leben

wieś czynszowa/kościelna/pańszczyźniana ZGOD.

Pacht-/Kirch-/Frondorf sr. spol

wieś zabita deskami

gottverlassenes Nest sr. spol pog.

wieś zabita deskami

Krähwinkel m. spol iron.

wieś zabita deskami

Kaff sr. spol slabš. pog.

ktoś wygląda, jakby siedem wsi spalił przest

jd macht ein finsteres Gesicht

I . więc [vjents] VEZ.

1. więc (w zdaniu wynikowym):

starał się, więc mu się też udało

er hat sich daj. Mühe gegeben, deshalb ist es ihm auch gelungen

tak więc

also

2. więc (podczas wyliczania):

wszystko, a więc zadanie A, B i C

alles, und zwar [o. also] [o. will sagen ur. jez. ] die Aufgaben A, B und C

II . więc [vjents] ČLEN. pog.

a więc to ty!

du bist das also!

a więc to ty ukradłeś moje dokumenty!

du hast also meine Papiere entwendet!

więc tym się teraz zajmujesz!

damit also beschäftigst du dich jetzt!

więc to już koniec

das ist also jetzt das Ende sr. spol

a więc po kolei...

also, jetzt der Reihe nach ...

więź <rod. ‑ęzi, mn. ‑ęzi> [vjej̃ɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

więź

[Ver]bindung ž. spol

więź uczuciowa

Gefühlsbindung ž. spol

więź społeczna SOCJOL

gesellschaftliche Bindung

wikt <rod. ‑u, brez mn. > [vikt] SAM. m. spol przest

wikt šalj.:

wikt

Verpflegung ž. spol

wikt

Kost ž. spol

domowy wikt

Hausmannskost ž. spol

fraza:

wikt i opierunek pog.

Verpflegung ž. spol

wikt i opierunek pog.

Kost ž. spol und Logis sr. spol