Prevodi za „bloeden“ v slovarju nemško » poljski

blọcken [ˈblɔkən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

blocken ŠPORT (sperren)

blokować [dov. obl. za‑]

blocken (Boxer)

odeprzeć

I . blẹnden [ˈblɛndən] GLAG. preh. glag.

1. blenden (zu hell sein):

jdn blenden (Scheinwerfer, Licht, Sonne)

razić kogoś

2. blenden (beeindrucken):

blenden

olśniewać [dov. obl. olśnić]

blenden

oczarowywać [dov. obl. oczarować]

ihre Schönheit hat ihn geblendet

oczarowała go jej uroda ž. spol

ihre Schönheit hat ihn geblendet (täuschen) (Hass, Wut)

zaślepiać [dov. obl. zaślepić] kogoś ur. jez.

jdn [mit etw] blenden

mamić [dov. obl. o‑] kogoś [czymś]

lass dich durch seine Versprechungen nicht blenden!

nie daj się zwieść jego obietnicom!

3. blenden (blind machen):

jdn [durch etw] blenden

oślepiać [dov. obl. oślepić] kogoś [czymś]

II . blẹnden [ˈblɛndən] GLAG. nepreh. glag.

1. blenden:

blenden (zu hell sein) (Sonne)

razić

2. blenden (hinters Licht führen):

blenden

omamiać [dov. obl. omamić]

I . bere̱den* GLAG. preh. glag.

1. bereden (besprechen):

bereden

omówić

2. bereden (überreden):

bereden

przekonać

3. bereden (bequatschen):

bereden

obmówić

II . bere̱den* GLAG. povr. glag. (sich beraten)

sich mit jdm [über etw tož.] bereden

naradzić się z kimś [nad czymś]

blö̱ken [ˈbløːkən] GLAG. nepreh. glag.

blöken Schaf

beczeć [dov. obl. beknąć]

blöken Rind

ryczeć [dov. obl. ryknąć]

Blọnde(r)¹ <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SAM. mf dekl wie prid.

Blonde

blondyn(ka) m. spol (ž. spol)

blö̱deln [ˈbløːdəln] GLAG. nepreh. glag. pog.

blödeln

gadać [lub pleść] głupoty slabš. pog.

blödeln

wygadywać głupstwa pog.

I . blọnd [blɔnt] PRID.

blond Haare, Bart:

blond

blond

blond

jasny

ein blonder Mann

blondyn m. spol

ein blondes Bier pog.

jasne piwo sr. spol

II . blọnd [blɔnt] PRISL.

blond

jasno

blond gefärbte Haare

włosy m. spol mn. pofarbowane na blond

blond gelockt

o jasnych lokach

I . re̱den [ˈreːdən] GLAG. nepreh. glag.

1. reden (sprechen):

reden

mówić

jdn zum Reden bringen

skłonić [lub zmusić] kogoś do mówienia

lass mich zu Ende reden!

daj mi się wypowiedzieć do końca! pog.

nicht zu reden von ...

nie mówiąc [lub wspominając] już o...

sie redet mit den Händen pog.

[ona] dużo gestykuluje w czasie mówienia

Reden ist Silber, Schweigen ist Gold preg.

mowa ž. spol jest srebrem, a milczenie sr. spol złotem preg.

2. reden (sich unterhalten):

[über jdn/etw] reden

rozmawiać [dov. obl. po‑] [o kimś/czymś]

[über jdn/etw] wird viel geredet

wiele mówi się [na temat kogoś/czegoś]

miteinander reden

rozmawiać ze sobą

mit sich selbst daj. reden

mówić do siebie

reden wir nicht mehr darüber!

nie mówmy więcej o tym!

ich muss mit dir reden

muszę z tobą porozmawiać

wie redest du denn mit mir?

jak ty się do mnie odzywasz?

so lasse ich nicht mit mir reden

nie życzę sobie takiego tonu

darüber lässt sich reden pog.

możemy się dogadać

darüber lässt sich reden pog.

to jeszcze kwestia ž. spol dyskusji

das Reden

mówienie sr. spol

[viel] von sich daj. reden machen

wzbudzać [dov. obl. wzbudzić] zainteresowanie

[viel] von sich daj. reden machen

zwracać [dov. obl. zwrócić] na siebie uwagę

du hast gut reden!

łatwo ci mówić! pog.

darüber lasse ich nicht mit mir reden pog.

nie ma dyskusji

3. reden (tratschen):

[über jdn/etw] reden

plotkować [o kimś/czymś]

die Leute reden viel

ludzie m. spol mn. dużo plotkują [lub gadają pog. ]

schlecht von jdm reden

źle o kimś mówić

II . re̱den [ˈreːdən] GLAG. preh. glag.

1. reden (sagen):

Quatsch/Unsinn reden

opowiadać bzdury pog.

red kein dummes Zeug!

nie gadaj głupot! pog.

2. reden (sprechen):

wir redeten nur das Nötigste

rozmawialiśmy tylko o najważniejszych sprawach

ich muss ein ernstes Wort mit ihm reden

muszę z nim poważnie porozmawiać

III . re̱den [ˈreːdən] GLAG. povr. glag.

sich heiser reden

ochrypnąć od mówienia

sich heiser reden

ugadać się pog.

sich in Rage/Begeisterung reden

wpadać [dov. obl. wpaść] w szał/zachwyt podczas mówienia

si̱e̱den <siedet, siedete [o. sott], gesiedet [o. gesotten]> [ˈziːdən] GLAG. nepreh. glag.

sieden REG:

sieden

wrzeć [dov. obl. za‑]

siedend heiß

wrzący

siedend heiß

bardzo gorący

fraza:

plötzlich fiel mir siedend heiß ein, dass ... pog.

nagle naszła mnie [znów] straszna myśl ž. spol , że...

ạn|reden GLAG. preh. glag.

anreden

zwracać [dov. obl. zwrócić] się

anreden

zagadywać [dov. obl. zagadnąć]

jdn mit einem Titel anreden

tytułować kogoś

jdn mit „du“/„Sie“ anreden

zwracać się [lub mówić] do kogoś per „ty”/„pan, pani”

Fri̱e̱den <‑s, brez mn. > SAM. m. spol

1. Frieden:

Frieden

pokój m. spol

Frieden

zgoda ž. spol

im Frieden

w czasie pokoju

[mit jdm] Frieden schließen

zawierać [dov. obl. zawrzeć] [z kimś] pokój

Frieden stiften

zaprowadzać [dov. obl. zaprowadzić] pokój

in Frieden leben

żyć w pokoju

[er] ruhe in Frieden! REL.

niech [on] spoczywa w pokoju!

ich traue dem Frieden nicht

mam się na baczności

Frieden ernährt, Unfrieden verzehrt preg.

zgoda buduje, niezgoda ž. spol rujnuje preg.

2. Frieden:

Frieden

spokój m. spol

in Frieden leben

żyć w spokoju

mit jdm in Frieden leben

żyć z kimś w zgodzie

in Frieden und Freundschaft leben

żyć w zgodzie i przyjaźni

um des lieben Friedens willen

dla świętego spokoju pog.

jdn in Frieden lassen

zostawić kogoś w spokoju

lasst mich doch in Frieden!

zostawcie mnie w spokoju!

zu̱|reden GLAG. nepreh. glag.

jdm zureden

przekonywać [dov. obl. przekonać] kogoś

du musst ihm gut zureden

musisz go namówić [lub przekonać]

auf mein Zureden hin

za moją namową

nach langem Zureden

po długich namowach

Lo̱den <‑s, ‑> [ˈloːdən] SAM. m. spol

Loden

loden m. spol

ạb|laden GLAG. preh. glag. irr

1. abladen (ausladen):

abladen Kisten, Fracht, Müll, Schutt

wyładowywać [dov. obl. wyładować]

Holz vom Wagen abladen

wyładować drewno z wozu

seinen Kummer/Ärger abladen fig

zwierzyć się ze swoich zmartwień/wyładować swoją złość

2. abladen (entladen):

abladen Anhänger, Schiff

rozładowywać [dov. obl. rozładować]

3. abladen šalj. pog. (absetzen):

abladen Passagiere

wyrzucać [dov. obl. wyrzucić ]pog.

4. abladen fig pog. (abwälzen):

abladen Arbeit, Schuld

zwalać [dov. obl. zwalić ]pog.

warum willst du die Schuld wieder auf mich abladen

dlaczego chcesz znów zwalić na mnie winę?

I . blä̱hen [ˈblɛːən] GLAG. preh. glag.

blähen

nadymać [dov. obl. nadąć]

blähen Segel

wzdymać [dov. obl. wzdąć]

II . blä̱hen [ˈblɛːən] GLAG. nepreh. glag. (Hülsenfrüchte)

blähen

powodować wzdęcia

Kaffee kann blähend wirken

kawa ž. spol może powodować wzdęcia

III . blä̱hen [ˈblɛːən] GLAG. povr. glag.

1. blähen (Segel, Vorhänge):

blähen

nadymać [dov. obl. nadąć] się pog.

2. blähen ur. jez. (sich großtun):

blähen

nadąć się pog.

blähen

napuszyć się pog.

I . bla̱sen <bläst, blies, geblasen> [ˈblaːzən] GLAG. nepreh. glag.

1. blasen:

blasen (Luft ausstoßen)

dmuchać [dov. obl. dmuchnąć]

blasen (auf Essen)

podmuchać

2. blasen:

blasen (stark wehen) (Wind)

dąć

II . bla̱sen <bläst, blies, geblasen> [ˈblaːzən] GLAG. preh. glag.

1. blasen ([durch Blasen] in Bewegung setzen):

blasen

zdmuchiwać [dov. obl. zdmuchnąć]

blasen Rauch

wydmuchiwać [dov. obl. wydmuchnąć]

den Staub vom Buch blasen

zdmuchnąć kurz z książki

die Industrie bläst viel zu viele Schadstoffe in die Luft

przemysł m. spol wypuszcza zbyt wiele szkodliwych substancji do atmosfery

2. blasen (spielen):

blasen Melodie

grać [dov. obl. za‑]

blasen Trompete

trąbić [dov. obl. za‑]

3. blasen (durch Blasen formen):

blasen Glas

dmuchać

blasen Glas

wydmuchiwać [dov. obl. wydmuchać]

4. blasen vulg. (fellationieren):

jdm einen blasen

obciągać [dov. obl. obciągnąć ][lub ciągnąć] komuś druta vulg.

fraza:

jdm was blasen (jdm die Meinung sagen) pog.

nagadać komuś pog.

jdm was blasen (jdm die Meinung sagen) pog.

wygarnąć coś komuś [prosto w nos] pog.

ich blas dir was! (ich werde es nicht tun) pog.

możesz sobie pomarzyć! pog.

ich blas dir was! (ich werde es nicht tun) pog.

figa ž. spol z makiem! pog.

blü̱hen [ˈblyːən] GLAG. nepreh. glag.

1. blühen:

blühen (Blüten haben) (Pflanze, Garten, Park)

kwitnąć [dov. obl. za‑]

2. blühen (florieren):

blühen Geschäft, Handel

kwitnąć [dov. obl. roz‑]

3. blühen pog. (bevorstehen):

das kann mir auch noch blühen!

to może spotkać także mnie! pog.

blu̱ten [ˈbluːtən] GLAG. nepreh. glag.

bluten

krwawić

mir blutet das Herz fig

serce sr. spol mi krwawi fig

blạffen [ˈblafən] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. blaffen (kläffen):

blaffen

poszczekiwać

blaffen

szczekać

2. blaffen slabš. (schimpfen):

blaffen

zwymyślać pog.

blaffen

warknąć fig pog.

bloggen GLAG.

Geslo uporabnika

bloggen INTERNET

pisać bloga