Prevodi za „vollstationär“ v slovarju nemško » poljski

I . stationä̱r [ʃtatsi̯o​ˈnɛːɐ̯] PRID.

1. stationär MED.:

stationär Behandlung

szpitalny

2. stationär (an einen Standort gebunden):

stationär

stacjonarny

II . stationä̱r [ʃtatsi̯o​ˈnɛːɐ̯] PRISL.

jdn stationär behandeln

hospitalizować kogoś

vollstrẹckbar [fɔl​ˈʃtrɛkbaːɐ̯] PRID. PRAVO

vollstreckbar

wykonalny

vọll|stellenst. pravopis GLAG. preh. glag.

vollstellen → stellen

glej tudi stellen

I . stẹllen [ˈʃtɛlən] GLAG. preh. glag.

1. stellen (hinstellen):

stellen

postawić

das Glas auf den Tisch stellen

postawić szklankę na stole

die Leiter an die Wand stellen

postawić drabinę pod ścianą

2. stellen (abstellen):

das Auto in die Garage stellen

odstawić samochód do garażu

stell bitte das Fahrrad in den Keller

wstaw proszę rower do piwnicy

etw mit altem Gerümpel voll stellen

zapełnić coś starymi gratami pog.

3. stellen (aufrecht hinstellen):

stellen

ustawić pionowo

du sollst es stellen, nicht legen

powinieneś to postawić, a nie kłaść

etw an die Wand stellen

postawić coś przy ścianie

die Katze stellt den Schwanz

kot m. spol stawia ogon

auf sich selbst gestellt sein

być zdanym na samego siebie

4. stellen (einstellen):

die Uhr stellen

nastawiać [dov. obl. nastawić] zegarek

etw richtig stellen

ustawić [lub nastawić] coś prawidłowo

den Fernseher leiser stellen

przyciszyć telewizor

den Wecker auf sechs stellen

nastawić budzik na szóstą

stell das Radio lauter

nastaw głośniej radio

hast du den Herd auf Null gestellt?

wyłączyłeś kuchnię?

5. stellen (äußern, vorbringen):

stellen Frage

stawiać [dov. obl. postawić]

stellen Antrag

składać [dov. obl. złożyć]

etw in Frage stellen

poddać coś w wątpliwość

etw in Frage stellen

zakwestionować coś

eine Sache über eine andere stellen fig

przedkładać coś nad coś

etw zur Diskussion stellen

poddać coś pod dyskusję

ich stelle es in Ihr Ermessen

pozostawiam to do jej uznania

6. stellen (vorgeben):

stellen Aufgabe

dawać [dov. obl. dać]

stellen Thema

poddawać [dov. obl. poddać]

7. stellen (konfrontieren):

jdn vor ein Rätsel stellen

dać komuś do myślenia

sie stellten ihn vor die Alternative, zu ...

postawili go przed alternatywą...

das stellt uns vor die Aufgabe, zu ...

to stawia nas przed zadaniem...

8. stellen (in seine Gewalt bekommen):

stellen Täter, Verbrecher

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać]

9. stellen (arrangieren):

eine Szene stellen (Regisseur)

reżyserować [dov. obl. wy‑] scenę

eine gestellte Pose

wyreżyserowana poza ž. spol

die Szene wirkt gestellt

ta scena ž. spol wygląda na wyreżyserowaną

10. stellen (erstellen):

stellen Prognose

opracowywać [dov. obl. opracować]

stellen Diagnose

stawiać [dov. obl. postawić]

jdm ein Horoskop stellen

stawiać [dov. obl. postawić ][lub ułożyć] komuś horoskop

11. stellen FINAN.:

stellen Kaution

składać [dov. obl. złożyć]

12. stellen (bereitstellen):

stellen Zeugen

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

stellen Räume

oddawać [dov. obl. oddać] do dyspozycji

13. stellen Speise, Getränke:

etw kalt stellen

odstawić coś do schłodzenia

etw warm stellen

wstawić coś do podgrzania

14. stellen MED.:

etw ruhig stellen Arm, Bein

unieruchomić

jdn ruhig stellen

podać komuś środki uspokajające

15. stellen (situiert sein):

[finanziell] gut gestellt sein

być dobrze sytuowanym

16. stellen PRAVO:

jdn vor Gericht stellen

postawić kogoś przed sądem

jdn unter Anklage stellen

postawić kogoś w stan oskarżenia

etw unter Strafe stellen

obejmować [dov. obl. objąć] coś karalnością

II . stẹllen [ˈʃtɛlən] GLAG. povr. glag.

1. stellen (sich hinstellen):

sich hinter etw tož. stellen

stanąć za czymś

er stellte sich ans Fenster

stanął przy oknie

sie stellte sich ihm in den Weg

zagrodziła mu drogę

sich auf Zehenspitzen stellen

stawać [dov. obl. stanąć] na palcach

sich hinter jdn stellen fig

stawać po czyjejś stronie

2. stellen (eine Position ergreifen):

sich zu jdm/etw positiv/negativ stellen

ustosunkować się do kogoś/czegoś pozytywnie/negatywnie

wie stellen Sie sich zu dem neuen Projekt?

jakie jest pana/pani zdanie odnośnie nowego projektu?

sich gegen etw stellen fig

opowiadać [dov. obl. opowiedzieć] się przeciwko czemuś

sich gut [mit jdm] stellen

zdobywać [dov. obl. zdobyć] czyjąś przychylność

3. stellen (sich melden):

sich der Polizei stellen (Täter)

oddać się w ręce policji

4. stellen (sich ausgeben):

sich taub stellen

udawać głuchego

er stellt sich krank

[on] udaje chorego

nun stell dich nicht so dumm

tylko nie udawaj głupiego

5. stellen (sich aufdrängen):

es stellt sich die Frage, ob ...

nasuwa się pytanie sr. spol , czy ...

es stellten sich uns allerlei Probleme

powstały różnego rodzaju problemy

6. stellen (nicht ausweichen):

sich etw daj. stellen

nie uchylać się od czegoś

sie stellte sich den Journalisten

ona nie unikała dziennikarzy

vọll|stopfenst. pravopis GLAG. preh. glag.

vollstopfen → stopfen

glej tudi stopfen

I . stọpfen [ˈʃtɔpfən] GLAG. preh. glag.

1. stopfen (hineinzwängen):

voll stopfen Koffer

naładować

etw in die Tasche stopfen

wpychać [dov. obl. wepchnąć] coś do torby

2. stopfen (ausbessern):

stopfen Socken, Kleidung

cerować [dov. obl. za‑]

3. stopfen (abdichten):

etw mit etw stopfen Ritze

zatkać coś czymś

4. stopfen (füllen):

stopfen Kissen

wypychać [dov. obl. wypchać]

stopfen Pfeife

nabijać [dov. obl. nabić]

5. stopfen pog. (satt machen):

stopfen

zapchać pog.

jdm das Maul stopfen

zatkać komuś gębę pog.

II . stọpfen [ˈʃtɔpfən] GLAG. nepreh. glag.

1. stopfen (ausbessern):

stopfen

cerować [dov. obl. za‑]

2. stopfen (Verstopfung verursachen):

stopfen

wywoływać [dov. obl. wywołać] obstrukcję

3. stopfen pog. (schlingen):

stopfen

łykać [dov. obl. po‑] łapczywie

deflationä̱r PRID.

deflationär PRID.:

deflationär WIRTSCH, WIRTSCH

deflacyjny

I . inflationär [ɪnflatsi̯o​ˈnɛːɐ̯] PRID. PRISL. WIRTSCH, inflationistisch WIRTSCH [ɪnflatsi̯o​ˈnɪstɪʃ] PRID.

inflationär

inflacyjny

inflationäre Geldpolitik

inflacyjna polityka ž. spol monetarna

II . inflationär [ɪnflatsi̯o​ˈnɛːɐ̯] PRID. PRISL. WIRTSCH, inflationistisch WIRTSCH [ɪnflatsi̯o​ˈnɪstɪʃ] PRISL.

sich inflationistisch entwickeln

rozwijać [dov. obl. rozwinąć] się pod względem inflacji

sich inflationistisch auswirken

oddziaływać na inflację

Obligationär(in) <‑s, ‑e; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) WIRTSCH

Obligationär(in)

posiadacz(ka) m. spol(ž. spol) obligacji

vọll|saugenst. pravopis GLAG. povr. glag. irr

vollsaugen → saugen

glej tudi saugen , saugen

I . sa̱u̱gen² <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] GLAG. nepreh. glag. (staubsaugen)

saugen

odkurzać [dov. obl. odkurzyć]

den Teppich/das Wohnzimmer saugen

odkurzać dywan/pokój dzienny [lub salon]

der Staubsauger saugt nicht mehr richtig

odkurzacz m. spol nie ciągnie już dobrze pog.

II . sa̱u̱gen² <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] GLAG. preh. glag. (staubsaugen)

saugen

odkurzać [dov. obl. odkurzyć]

Flusen vom Teppich saugen

powciągać odkurzaczem nitki z dywanu

I . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] GLAG. nepreh. glag.

1. saugen (Flüssiges in sich aufnehmen):

[an der Brust] saugen (Baby)

ssać [pierś]

2. saugen (an einer Pfeife):

saugen

zaciągać się

II . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] GLAG. preh. glag.

1. saugen (einsaugen):

saugen Flüssigkeit

wsysać [dov. obl. wessać]

saugen Blut

wysysać [dov. obl. wyssać]

saugen Rauch, Luft

wciągać [dov. obl. wciągnąć]

die Stechmücke saugt Blut

komar m. spol ssie krew

2. saugen (aufsaugen):

etw aus der Flasche [mit Strohhalm] saugen

pić [dov. obl. wy‑] coś z butelki [przez rurkę]

sich etw aus den Fingern saugen pog.

wyssać coś z palca fig pog.

III . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] GLAG. povr. glag.

1. saugen (eingesaugt werden):

der Wein saugt sich in den Stoff

wino sr. spol wsiąka w materiał

2. saugen (in sich aufnehmen):

sich mit etw voll saugen

napełniać napełnić się czymś

saugen

napełnić

sich [mit Wasser] voll saugen (Schwamm)

wchłaniać [dov. obl. wchłonąć] w siebie [wodę] do pełna

der Schwamm saugt sich voll Wasser

gąbka ž. spol wchłania wodę