Prevodi za „afhalen“ v slovarju nemško » poljski

a̱a̱len GLAG. povr. glag. pog.

sich [in der Sonne] aalen

wylegiwać się [na słońcu]

I . ạb|malen GLAG. preh. glag.

abmalen (abzeichnen)

odmalowywać [dov. obl. odmalować]

abmalen (abzeichnen)

kopiować [dov. obl. s‑]

abmalen (porträtieren)

portretować [dov. obl. s‑]

II . ạb|malen GLAG. povr. glag. ur. jez.

abmalen

odmalowywać [dov. obl. odmalować] się ur. jez.

I . ạn|malen GLAG. preh. glag. (bemalen)

anmalen

malować [dov. obl. po‑]

etw grün anmalen

pomalować coś na zielono

II . ạn|malen GLAG. povr. glag. pog.

anmalen

malować [dov. obl. u‑] się pog.

I . schä̱len [ˈʃɛːlən] GLAG. preh. glag.

1. schälen (Schale entfernen):

schälen Obst, Kartoffel, Ei

obierać [dov. obl. obrać]

schälen Nuss

rozłupywać [dov. obl. rozłupać]

schälen Nuss

łuskać

schälen Getreide, Reis

wyłuskiwać [dov. obl. wyłuskać]

2. schälen (herauslösen):

die Praline aus dem Papier schälen

odwijać [lub wyjmować] czekoladkę z papierka

3. schälen (etw aus etw herausschneiden):

den Knochen aus dem Schinken schälen

wyciąć kość z szynki

4. schälen (entrinden):

schälen Baum

korować

5. schälen fig (entkleiden):

das Baby aus den Windeln schälen

rozwinąć dziecku pieluchę [lub pieluszki]

II . schä̱len [ˈʃɛːlən] GLAG. povr. glag.

1. schälen:

schälen (schuppen) (Haut)

łuszczyć [dov. obl. z‑] się pog.

ich schäle mich an den Beinen

skóra ž. spol na nogach mi się łuszczy pog.

ihre Nase schält sich

skóra m. spol na nosie jej się łuszczy pog.

2. schälen fig pog. (sich entkleiden):

sie schälte sich aus dem Mantel

zrzuciła płaszcz

hạllen [ˈhalən] GLAG. nepreh. glag.

1. hallen:

hallen (schallen) (Schrei)

rozbrzmiewać

hallen (Stimme, Schuss)

rozlegać [dov. obl. rozlec] się

2. hallen (nachhallen, widerhallen: Schritte):

hallen

odbijać [dov. obl. odbić] się echem

Phạllen SAM., Phạlli SAM.

Phallen mn. od → Phallus

glej tudi Phallus

Phạllus <‑, ‑se [o. Phallen] [o. Phalli]> [ˈfalʊs, pl: ˈfali] SAM. m. spol ur. jez.

Phallus

fallus m. spol ur. jez.

I . ma̱len [ˈmaːlən] GLAG. preh. glag.

1. malen (schaffen):

malen Gemälde

malować [dov. obl. na‑]

sich malen lassen

kazać się sportretować

2. malen (zeichnen):

malen Baum, Männchen

rysować [dov. obl. na‑]

ich male dir ein Bild

maluję dla ciebie obraz

er malt die Zukunft in den leuchtendsten Farben

[on] maluje [lub przedstawia] przyszłość w przejaskrawionych barwach

3. malen REG (anstreichen):

etw weiß malen

malować [dov. obl. po‑] coś na biało

der Herbst malt die Bläter bunt fig

jesień maluje liście fig

4. malen pog.:

sich daj. die Lippen malen

malować sobie usta

II . ma̱len [ˈmaːlən] GLAG. nepreh. glag.

wie gemalt

jak malowany

ihr Freund malt in seiner Freizeit

jej przyjaciel maluje w wolnym czasie

dealen [ˈdiːlən] GLAG. nepreh. glag. pog.

dealen

handlować narkotykami

Anna̱len [a​ˈnaːlən] SAM. mn.

Annalen

annały mn.

in die Annalen eingehen fig ur. jez.

przechodzić [dov. obl. przejść] do historii fig ur. jez.

I . bema̱len* GLAG. preh. glag.

bemalen

pomalować

bunt bemalt sein

być kolorowo pomalowanym

II . bema̱len* GLAG. povr. glag. iron. pog. (sich übertrieben schminken)

bemalen

wypacykować się iron. pog.

peda̱len* GLAG. nepreh. glag. švic.

pedalen

pedałować

fạ̈llen [ˈfɛlən] GLAG. preh. glag.

1. fällen (umschlagen):

fällen Baum

ścinać [dov. obl. ściąć]

fällen Baum

wycinać [dov. obl. wyciąć]

fällen Holz

rąbać

2. fällen PRAVO (verkünden, aussprechen):

fällen Spruch

wydawać [dov. obl. wydać]

eine Entscheidung fällen

podjąć decyzję

ein Urteil über jdn fällen

wydać wyrok w czyjejś sprawie

3. fällen MATH:

eine Senkrechte fällen

poprowadzić prostopadłą

das Lot auf einer Geraden fällen

poprowadzić prostą prostopadłą do danej prostej

fạllen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. fallen (hinabfallen):

auf den Boden fallen

spadać [dov. obl. spaść] na ziemię

ins Wasser fallen

spaść do wody

vom Pferd/von der Leiter fallen

spaść z konia/drabiny

aus einem Fahrzeug/aus dem Fenster fallen

wypaść z pojazdu/przez okno

der Vorhang fällt

kurtyna ž. spol opada

auf etw tož. fallen (Blick)

padać [dov. obl. paść] na coś

durch/in etw tož. fallen (Licht)

wpadać przez coś/do czegoś

Vorsicht, fall nicht!

uważaj, nie przewróć się!

es fällt Schnee/Regen

pada śnieg m. spol /deszcz m. spol

sie ließ sich in einen Sessel fallen

opadła na fotel

er fiel ihr ins Wort

wpadł jej w słowo

sie ist nicht auf den Mund gefallen pog.

ona jest wygadana pog.

sie ist nicht auf den Kopf gefallen pog.

ona jest nie w ciemię bita pog.

2. fallen (stolpern):

über etw tož. fallen

potykać [dov. obl. potknąć] się o coś

3. fallen pog. (nicht bestehen):

durch die Prüfung fallen

oblać egzamin pog.

4. fallen:

fallen (sinken) (Wert, Preise, Fieber)

spadać [dov. obl. spaść]

die Aktien sind gefallen

kursy m. spol mn. akcji spadły

die Temperatur ist um 10 Grad gefallen

temperatura ž. spol spadła o 10 stopni

im Preis fallen

tracić na cenie

der Dollar fällt immer noch

kurs dolara ciągle spada

5. fallen (in einen Zustand geraten):

sie fiel in tiefen Schlaf

zapadła w głęboki sen

in Angst fallen

popaść w strach ur. jez.

er fällt von einem Extrem ins andere

on popada z jednej skrajności w drugą

6. fallen VOJ.:

fallen (sterben) (Soldat)

ginąć [dov. obl. z‑]

fallen (überwältigt werden) (Festung, Stadt)

padać [dov. obl. paść]

7. fallen (treffen):

auf jdn fallen (Verdacht)

paść na kogoś

auf einen Dienstag fallen

przypadać [dov. obl. przypaść] we wtorek

sein Geburtstag fällt dieses Jahr auf einen Montag

jego urodziny mn. przypadają w tym roku w poniedziałek

die Wahl fiel auf ihn

wybór m. spol padł na niego

da fiel sein Blick auf den Kalender

jego wzrok m. spol padł na kalendarz ur. jez.

8. fallen (sich plötzlich bewegen):

jdm um den Hals fallen

rzucać [dov. obl. rzucić] się komuś na szyję

die Tür fiel ins Schloss

drzwi mn. zatrzasnęły się

9. fallen PRAVO (zufallen):

an den Erben fallen

przypadać [dov. obl. przypaść] spadkobiercy

die Erbschaft fiel an die Kinder

spadek m. spol przypadł dzieciom

10. fallen:

fallen (ergehen) (Entscheidung, Urteil)

zapadać [dov. obl. zapaść]

11. fallen:

fallen (sich ereignen) (Ausgleichstreffer, Schuss)

padać [dov. obl. paść]

kurz danach fiel das Tor zum 3:0

krótko potem padła trzecia bramka ž. spol

es fielen drei Schüsse

padły trzy strzały m. spol mn.

12. fallen:

fallen (geäußert werden) (Worte)

padać [dov. obl. paść]

eine Bemerkung fallen lassen

pozwalać [dov. obl. pozwolić] sobie na uwagę

sein Name ist nicht gefallen

jego nazwisko sr. spol nie padło

darüber ist noch kein Wort gefallen

ani jedno słowo sr. spol nie zostało jeszcze powiedziane na ten temat

13. fallen (sein, sich erweisen):

jdm leicht fallen

łatwo komuś przychodzić

das fällt ihm leicht

to mu przychodzi łatwo

es fällt mir schwer das zu sagen

z trudem [lub przykrością] muszę [to] powiedzieć

Chemie ist mir nie leicht gefallen

chemia ž. spol nigdy nie była moją mocną stroną

es dürfte dir schwer fallen, das zu beweisen

mogłoby być ci ciężko to udowodnić

es ist mir sehr schwer gefallen, das zu sagen

powiedzenie tego przyszło mi z wielkim trudem

14. fallen (erfasst werden):

das fällt auch in diese Kategorie

to także należy do tej kategorii

das fällt nicht unter diese Bestimmung

to nie podpada pod ten przepis pog.

15. fallen (keine Geltung mehr haben):

[etw] fallen lassen Projekt

rezygnować [dov. obl. z‑] [z czegoś]

[etw] fallen lassen Projekt

zaniechać [czegoś]

er ließ den Plan fallen

zaniechał tego planu

ho̱len [ˈhoːlən] GLAG. preh. glag.

1. holen (herbeibringen):

holen

przynosić [dov. obl. przynieść]

sich daj. etw aus etw holen

przynieść sobie coś skądś

etw aus dem Keller holen

przynieść coś z piwnicy

kannst du mir meine Brille holen?

możesz mi przynieść okulary?

etw aus dem Schrank holen

wyjmować [dov. obl. wyjąć] coś z szafy

etw beim Nachbarn holen

pożyczać [dov. obl. pożyczyć] coś od sąsiada

Atem/Luft holen

zaczerpnąć tchu/powietrza

bei jdm ist nichts zu holen (jd besitzt nicht viel) pog.

ktoś jest goły jak święty turecki pog.

bei ihm ist nichts zu holen pog.

on jest biedny jak mysz ž. spol kościelna

2. holen (einkaufen):

[sich daj.] etw holen

kupować [dov. obl. kupić] [sobie] coś

soll ich uns Eis holen?

mam kupić lody?

ich hole uns etwas zu trinken

kupię nam coś do picia

3. holen (kommen lassen):

jdn holen lassen

sprowadzać [dov. obl. sprowadzić] kogoś

jdn ins Büro/in den Gerichtssaal holen

wzywać [dov. obl. wezwać] kogoś do biura/na salę sądową

Sie können den Patienten jetzt holen

może pan/pani teraz wezwać pacjenta

jdn aus dem Bett holen

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć] kogoś z łóżka

ich hole ihn an den Apparat

poproszę go do aparatu

4. holen (herbeirufen):

holen Arzt, Feuerwehr

wzywać [dov. obl. wezwać]

Hilfe holen

sprowadzać [dov. obl. sprowadzić] pomoc

5. holen pog. (gewinnen, erringen):

holen Medaille, Platz

wywalczyć

holen Medaille, Platz

zdobywać [dov. obl. zdobyć]

die Mannschaft hat zum dritten Mal den Pokal geholt

drużyna ž. spol po raz trzeci zdobyła puchar

6. holen pog. (sich zuziehen):

sich daj. eine Erkältung holen

przeziębiać [dov. obl. przeziębić] się

sich blaue Flecke/eine Beule [bei der Schlägerei] holen

nabić sobie siniaki/guza [podczas bójki]

7. holen (sich erbitten):

sich daj. bei jdm Rat holen

zasięgać [dov. obl. zasięgnąć] rady u kogoś