Prevodi za „guang“ v slovarju nemško » poljski

Iguana <‑, ‑s> [i​ˈgu̯aːna] SAM. ž. spol ZOOL.

Iguana

iguana ž. spol

Iguana

legwan m. spol

gelạng [gə​ˈlaŋ] GLAG. nepreh. glag.

gelang pret. von gelingen

glej tudi gelingen

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] GLAG. nepreh. glag. +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka ž. spol

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Zu̱gang² <‑[e]s, brez mn. > SAM. m. spol

1. Zugang (das Hinzukommen):

der Zugang an neuen Arbeitsstellen

powstanie sr. spol nowych miejsc pracy

der Zugang an Geburten

wzrost m. spol liczby urodzeń

2. Zugang form (hinzukommende Person oder Sache):

es gab viele Zugänge im Krankenhaus

do szpitala przyjęto wielu nowych pacjentów

unter den Zugängen der Bibliothek sind viele Fachbücher

wśród [nowych] nabytków biblioteki jest wiele książek specjalistycznych

Gua̱no <‑s, brez mn. > [ˈgu̯aːno] SAM. m. spol

Guano

guano sr. spol

Guano

odchody mn. ptaków morskich

drạng [draŋ] GLAG. nepreh. glag.

drang pret. von dringen

glej tudi dringen

drịngen <dringt, drang, gedrungen> [ˈdrɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. dringen +sein (stoßen):

durch etw dringen (Person, Tier)

przedostawać [dov. obl. przedostać] się przez coś

durch etw dringen (Speer)

przebijać [dov. obl. przebić] coś

durch etw dringen (Regen)

wnikać [dov. obl. wniknąć] przez coś

durch etw dringen (Licht)

przenikać [dov. obl. przeniknąć] przez coś

in etw dringen

wnikać do czegoś

in eine Mauer tož. dringen (Geschoss)

przebijać [dov. obl. przebić] mur

aus etw dringen (Flüssigkeit)

wypływać [dov. obl. wypłynąć]

aus etw dringen (Gas)

ulatniać [dov. obl. ulotnić] się

aus etw dringen (Geräusch)

przedostawać [dov. obl. przedostać] się

2. dringen +sein (vordringen):

an die Öffentlichkeit dringen (Nachricht)

przedostać się do wiadomości publicznej

bis zu etw dringen

docierać [dov. obl. dotrzeć] do czegoś

das Geschrei drang bis in die hintersten Ecken des Hauses

krzyk m. spol docierał do najodleglejszych zakamarków domu

3. dringen +sein ur. jez. (einwirken):

in jdn dringen

naciskać na kogoś

mit Bitten in jdn dringen

zasypywać [dov. obl. zasypać] kogoś prośbami

ich fühle mich gedrungen, den Vorfall zu melden alt

czuję się zmuszony poinformować o tym zajściu

4. dringen +haben (fordern):

auf etw tož. dringen

żądać [dov. obl. za‑] czegoś

darauf dringen, dass etw getan wird

żądać, by coś zostało zrobione

Drạng <‑[e]s, Dränge> [draŋ, pl: ˈdrɛŋə] SAM. m. spol

1. Drang (Trieb, Sehnsucht):

Drang

popęd m. spol

sein Drang nach Freiheit

jego potrzeba ž. spol wolności

unwiderstehlicher Drang

nieodparta potrzeba

aus innerem Drang

z wewnętrznej potrzeby

einen plötzlichen Drang nach etw verspüren

odczuwać nagłą potrzebę

2. Drang brez mn. (Zwang):

der Drang nach Osten POLIT.

parcie sr. spol na wschód

klạng [klaŋ] GLAG. nepreh. glag.

klang pret. von klingen

glej tudi klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [dov. obl. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [dov. obl. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka ž. spol brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Klạng <‑[e]s, Klänge> [klaŋ, pl: ˈklɛŋə] SAM. m. spol

1. Klang:

Klang (Ton: einer Stimme)

dźwięk m. spol

Klang (eines Instruments)

ton m. spol

jdn am Klang der Stimme erkennen

rozpoznawać [dov. obl. rozpoznać] kogoś po głosie

man hörte den Klang einer Gitarre

słychać było brzmienie gitary

einen guten Klang haben (Instrument)

mieć dobre brzmienie

einen guten Klang haben (jds Name)

cieszyć się dobrą opinią

2. Klang mn. (Melodie: eines Klaviers):

Klang

tony m. spol mn.

Slang <‑s, brez mn. > [slɛŋ] SAM. m. spol

1. Slang (saloppe Sprache):

Slang

slang m. spol

Slang

żargon m. spol

2. Slang (Fachjargon):

Slang

gwara ž. spol fachowa

wrạng [vraŋ] GLAG. preh. glag.

wrang pret. von wringen

glej tudi wringen

wrịngen <wringt, wrang, gewrungen> [ˈvrɪŋən] GLAG. preh. glag.

wringen Lappen, Wäsche:

wringen

wykręcać [dov. obl. wykręcić]

wringen

wyżymać [dov. obl. wyżąć]

das Wasser aus etw wringen

wyżąć [lub wycisnąć] z czegoś wodę

zwạng [tsvaŋ] GLAG. preh. glag., povr. glag.

zwang pret. von zwingen

glej tudi zwingen

I . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] GLAG. preh. glag.

1. zwingen (nötigen):

jdn zwingen [etw zu tun]

zmuszać [dov. obl. zmusić] kogoś [do robienia czegoś]

die Lage zwingt zum Handeln

sytuacja ž. spol zmusza do działania

ich sehe mich gezwungen zu ...

jestem zmuszony...

ich lasse mich nicht zwingen

nie dam się zmusić

ich zwinge Sie nicht

nie zmuszam [lub przymuszam] pana/pani

man zwang sie an den Verhandlungstisch

zmuszono ich do negocjacji

2. zwingen ur. jez. (drängen):

seinen Gegner zu Boden zwingen

powalić swego przeciwnika na ziemię

II . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] GLAG. povr. glag.

sich zu einer Arbeit zwingen (sich überwinden)

przemóc się, żeby wykonać jakąś pracę

sich zu einem Lächeln zwingen

zmuszać [dov. obl. zmusić] się do uśmiechu

er musste sich dazu zwingen, das zu tun

musiał się przełamać, żeby to zrobić

Zwạng <‑[e]s, Zwänge> [tsvaŋ, pl: ˈtsvɛŋə] SAM. m. spol

1. Zwang:

Zwang (Gewalt)

przymus m. spol

Zwang (Druck)

presja ž. spol

Zwang (Druck)

nacisk m. spol

gesellschaftliche Zwänge

nacisk społeczny

gesellschaftliche Zwänge

presja społeczna

sich äußeren Zwängen beugen

ulegać [dov. obl. ulec] naciskom zewnętrznym

Zwang auf jdn ausüben

wywierać [dov. obl. wywrzeć] presję [lub nacisk] na kogoś

unter Zwang stehen

znajdować [dov. obl. znaleźć] się pod presją

2. Zwang (Beschränkung):

Zwang

skrępowanie sr. spol

tu dir keinen Zwang an

nie krępuj się

3. Zwang (starker Drang):

Zwang

silne dążenie sr. spol

einem inneren Zwang folgen

poddawać [dov. obl. poddać] się wewnętrznemu przymusowi

4. Zwang (Notwendigkeit):

Zwang

konieczność ž. spol

wirtschaftliche Zwänge

presja ž. spol gospodarcza

Legua̱n <‑s, ‑e> [le​ˈgu̯aːn, ˈleːgu̯aːn] SAM. m. spol ZOOL.

Leguan

legwan m. spol

Ạnfang <‑[e]s, Anfänge> [ˈanfaŋ, pl: ˈanfɛŋə] SAM. m. spol

1. Anfang (Ursprung: des Lebens):

Anfang

początek m. spol

am Anfang

na początku

von Anfang an

od początku

von Anfang bis Ende

od początku do końca

2. Anfang:

Anfang (Beginn)

początek m. spol

Anfang (einer Firma)

początek m. spol działalności

den Anfang machen

inicjować [dov. obl. za‑]

den Anfang machen

zaczynać [dov. obl. zacząć]

den Anfang machen

rozpoczynać [dov. obl. rozpocząć]

einen neuen Anfang machen

zaczynać [dov. obl. zacząć] od nowa

seinen Anfang nehmen ur. jez.

brać [dov. obl. wziąć] swój początek

der Anfang vom Ende fig

początek końca

aller Anfang ist schwer preg.

każdy początek jest trudny preg.

3. Anfang brez mn. (Beginn eines Zeitabschnitts):

Anfang nächster Woche

na początku przyszłego tygodnia

Anfang September

na początku września

Anfang des Jahres

na początku roku

Anfang vierzig sein

być lekko po czterdziestce pog.

Ạnhang <‑[e]s, Anhänge> SAM. m. spol

Anhang

suplement m. spol

Anhang

załącznik m. spol

Behạng <‑[e]s, Behänge> [bə​ˈhaŋ] SAM. m. spol

1. Behang (Schmuck):

Behang

ozdoba ž. spol

2. Behang (Wandbehang):

Behang

draperia ž. spol

3. Behang (Baumertrag):

Behang

owoce m. spol mn.

4. Behang (Jagd):

Behang

klapy mn.

Belạng <‑[e]s, ‑e> [bə​ˈlaŋ] SAM. m. spol

1. Belang mn. (Interesse, Angelegenheit):

Belang

interesy m. spol mn.

Belang

sprawy ž. spol mn.

er vertritt die Belange seiner Mandantin

on reprezentuje interesy swojej klientki

2. Belang (Bedeutung):

ohne Belang sein

nie mieć znaczenia

ohne Belang sein

być bez znaczenia

von Belang sein

mieć znaczenie

von Belang sein

być istotnym

nichts von Belang

nic ważnego

Gesạng¹ <‑[e]s, brez mn. > [gə​ˈzaŋ] SAM. m. spol (das Singen: einer Person, eines Vogels)

Gesang

śpiew m. spol

sprạng [ʃpraŋ] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

sprang pret. von springen

glej tudi springen

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [dov. obl. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [dov. obl. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [dov. obl. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [dov. obl. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [dov. obl. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [dov. obl. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [dov. obl. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [dov. obl. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [dov. obl. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [dov. obl. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [dov. obl. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen RAČ.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [dov. obl. rzucić] się pog.

springen

skakać pog.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen švic., južnem. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza pog.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! pog.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [dov. obl. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw tož. springen (Zeiger)

przeskakiwać [dov. obl. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła mn. zmieniły się na zielone pog.

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt pog.

sedno sr. spol sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] GLAG. preh. glag. +haben o sein

springen ŠPORT:

springen vier Meter

skakać [dov. obl. skoczyć]

einen Salto springen

robić [dov. obl. z‑] salto

fraza:

etw [für jdn] springen lassen pog.

stawiać [dov. obl. postawić] coś [komuś] pog.

für jdn eine Runde Bier springen lassen pog.

fundować [dov. obl. za‑] komuś kolejkę piwa pog.

Strạng <‑[e]s, Stränge> [ʃtraŋ, pl: ˈʃtrɛŋə] SAM. m. spol

1. Strang (Strick):

Strang

stryczek m. spol

Tod durch den Strang ur. jez.

śmierć ž. spol przez powieszenie

2. Strang (Leine):

Strang

powróz m. spol

Strang

postronek m. spol

am gleichen Strang ziehen

dążyć do tego samego celu

über die Stränge schlagen pog.

przekraczać [dov. obl. przekroczyć] wszelkie granice

über die Stränge schlagen pog.

przesadzać [dov. obl. przesadzić]

über die Stränge schlagen pog.

za wiele sobie pozwalać

3. Strang (Nervenstrang, Muskelstrang):

Strang

włókna ntpl

4. Strang (Schienenstrang):

Strang

tok m. spol szyn[owy]