Prevodi za „wedden“ v slovarju nemško » poljski

I . wẹnden¹ <wendet, wendete, gewendet> [ˈvɛndən] GLAG. nepreh. glag.

1. wenden (Auto):

wenden

nawracać [dov. obl. nawrócić]

wenden

zawracać [dov. obl. zawrócić]

wenden NAVT.

zmieniać [dov. obl. zmienić] kierunek

fraza:

bitte wenden!

verte!

II . wẹnden¹ <wendet, wendete, gewendet> [ˈvɛndən] GLAG. preh. glag.

wenden Blatt

odwracać [dov. obl. odwrócić]

wenden Kleidung

odwrócić na drugą stronę

wenden Fahrzeug

zawracać [dov. obl. zawrócić]

er musste den Wagen wenden

musiał zawrócić samochód [lub nawrócić samochodem]

den Braten wenden

obracać [dov. obl. obrócić] pieczeń

fraza:

man kann die Sache drehen und wenden, wie man will

można rozpatrywać tę sprawę w najróżniejszych kategoriach

III . wẹnden¹ <wendet, wendete, gewendet> [ˈvɛndən] GLAG. povr. glag. (sich entwickeln)

sich zum Besseren wenden

zmieniać [dov. obl. zmienić] się na lepsze

es wird sich alles zum Guten wenden

wszystko obróci się na dobre

we̱rden² <wird, wurde> [ˈveːɐdən] GLAG. preh. glag. ohne pp +modal

1. werden (zur Bildung des Futurs):

sie wird ihm bald schreiben

[ona] wkrótce do niego napisze

ich werde es tun

zrobię to

es wird schon werden

to się stanie

es wird gleich regnen

będzie wkrótce padało [lub padać deszcz]

wer wird denn gleich herumbrüllen? pog.

kto zaraz zacznie wrzeszczeć [lub wydzierać się] ? pog.

2. werden (zur Bildung des Konjunktivs II):

das würde ich mir gefallen lassen

mogłabym to znieść

würdest du mir kurz helfen?

czy mógłbyś mi chwilkę pomóc?

würden Sie bitte mal kommen?

czy mógłby pan/mogłaby pani przyjść

ich würde ja gerne kommen, aber ...

chętnie bym przyszedł ale...

3. werden (als Vermutung):

das wird Tante Anne sein

to [jest] prawdopodobnie ciotka Anna

es wird schon stimmen

to się prawdopodobnie zgadza

er wird wohl ausgegangen sein

on z pewnością wyszedł

er wird wohl ausgegangen sein

z pewnością nie ma go

das wird er sein

to pewnie on

I . we̱i̱den [ˈvaɪdən] GLAG. nepreh. glag. (Vieh)

weiden

paść [dov. obl. po‑] się

II . we̱i̱den [ˈvaɪdən] GLAG. preh. glag.

weiden Vieh:

weiden

paść

III . we̱i̱den [ˈvaɪdən] GLAG. povr. glag. (sich erfreuen)

sich an etw daj. weiden ur. jez.

napawać się czymś ur. jez.

er/sie weidete sich an diesem Anblick ur. jez.

on napawał się/ona napawała się tym widokiem ur. jez.

der Mörder weidet sich an der Angst seiner Opfer slabš.

mordercę podnieca strach, jaki odczuwają jego ofiary

we̱der [ˈveːdɐ] VEZ.

weder ... noch ...

ani..., ani...

weder du noch er

ani ty, ani on

ich kann weder heute noch morgen

nie mogę ani dziś, ani jutro

kommst du heute oder morgen? – weder noch!

przyjdziesz dziś lub jutro? – ani wtedy, ani wtedy!

sie wusste weder aus noch ein

nie wiedziała, co począć

er ist weder schön, noch hat er Verstand

on nie jest ani piękny, ani rozumny

es gab weder Honig noch Marmelade

nie ma ani miodu, ani marmolady

we̱deln [ˈveːdəln] GLAG. nepreh. glag. +haben

1. wedeln (winken):

mit etw daj. wedeln Tuch, Hand

machać [dov. obl. po‑] czymś

mit dem Schwanz wedeln (Hund)

merdać ogonem

2. wedeln (entfernen):

Krümel von der Kleidung wedeln

strzepnąć okruszki z ubrania

We̱rden <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

1. Werden ur. jez.:

Werden (Entstehung)

powsta[wa]nie sr. spol

Werden (Entwicklung)

rozwój m. spol

[noch] im Werden sein

powstawać [lub rozwijać się] [jeszcze]

der Kuchen ist schon im Werden

ciasto sr. spol już rośnie [lub pog. się robi]

2. Werden PHILOS:

Werden

stawanie sr. spol się (podstawowe pojęcie logiki dialektycznej)

I . re̱den [ˈreːdən] GLAG. nepreh. glag.

1. reden (sprechen):

reden

mówić

jdn zum Reden bringen

skłonić [lub zmusić] kogoś do mówienia

lass mich zu Ende reden!

daj mi się wypowiedzieć do końca! pog.

nicht zu reden von ...

nie mówiąc [lub wspominając] już o...

sie redet mit den Händen pog.

[ona] dużo gestykuluje w czasie mówienia

Reden ist Silber, Schweigen ist Gold preg.

mowa ž. spol jest srebrem, a milczenie sr. spol złotem preg.

2. reden (sich unterhalten):

[über jdn/etw] reden

rozmawiać [dov. obl. po‑] [o kimś/czymś]

[über jdn/etw] wird viel geredet

wiele mówi się [na temat kogoś/czegoś]

miteinander reden

rozmawiać ze sobą

mit sich selbst daj. reden

mówić do siebie

reden wir nicht mehr darüber!

nie mówmy więcej o tym!

ich muss mit dir reden

muszę z tobą porozmawiać

wie redest du denn mit mir?

jak ty się do mnie odzywasz?

so lasse ich nicht mit mir reden

nie życzę sobie takiego tonu

darüber lässt sich reden pog.

możemy się dogadać

darüber lässt sich reden pog.

to jeszcze kwestia ž. spol dyskusji

das Reden

mówienie sr. spol

[viel] von sich daj. reden machen

wzbudzać [dov. obl. wzbudzić] zainteresowanie

[viel] von sich daj. reden machen

zwracać [dov. obl. zwrócić] na siebie uwagę

du hast gut reden!

łatwo ci mówić! pog.

darüber lasse ich nicht mit mir reden pog.

nie ma dyskusji

3. reden (tratschen):

[über jdn/etw] reden

plotkować [o kimś/czymś]

die Leute reden viel

ludzie m. spol mn. dużo plotkują [lub gadają pog. ]

schlecht von jdm reden

źle o kimś mówić

II . re̱den [ˈreːdən] GLAG. preh. glag.

1. reden (sagen):

Quatsch/Unsinn reden

opowiadać bzdury pog.

red kein dummes Zeug!

nie gadaj głupot! pog.

2. reden (sprechen):

wir redeten nur das Nötigste

rozmawialiśmy tylko o najważniejszych sprawach

ich muss ein ernstes Wort mit ihm reden

muszę z nim poważnie porozmawiać

III . re̱den [ˈreːdən] GLAG. povr. glag.

sich heiser reden

ochrypnąć od mówienia

sich heiser reden

ugadać się pog.

sich in Rage/Begeisterung reden

wpadać [dov. obl. wpaść] w szał/zachwyt podczas mówienia

we̱ben¹ <webt, webte, gewebt> [ˈveːbən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

weben

tkać [dov. obl. u‑]

an einem Teppich weben

tkać dywan m. spol

we̱gen [ˈveːgən] PREDL. +rod. o daj.

1. wegen (aufgrund von):

wegen des Regens

z powodu deszczu

wegen des schlechten Wetters

z powodu złej pogody

2. wegen (bezüglich):

wegen einer Sache

w sprawie czegoś

wegen dieser Angelegenheit

w związku z tą sprawą

wegen dieser Angelegenheit

z powodu tej sprawy

mach dir keine Gedanken wegen des Telefonierens

nie przejmuj się rachunkiem telefonicznym

von wegen! pog.

akurat! pog.

von wegen! pog.

dobre sobie! pog.

3. wegen (um ... willen):

wegen

ze względu na

der Freundschaft wegen

w imię przyjaźni

wegen dir pog.

z twojego powodu

wegen dir pog.

dla ciebie

nur wegen des Geldes

tylko dla pieniędzy

I . we̱hen [ˈveːən] GLAG. nepreh. glag.

1. wehen +haben:

wehen (blasen) (Wind)

wiać [dov. obl. po‑]

es weht eine steife Brise

wieje silna bryza ž. spol

2. wehen +haben (sich bewegen):

[im Wind] wehen (Haare, Fahne)

powiewać [na wietrze]

mit wehenden Fahnen

z powiewającymi sztandarami

3. wehen +sein (von der Luft getragen werden):

wehen

fruwać [dov. obl. frunąć]

wehen

unosić się w powietrzu

Schneeflocken wehten ihr ins Gesicht

płatki m. spol mn. śniegu padały jej na twarz

II . we̱hen [ˈveːən] GLAG. preh. glag.

wehen Schnee, Zettel:

wehen

zwiewać [dov. obl. zwiać]

wẹcken [ˈvɛkən] GLAG. preh. glag.

1. wecken (aufwecken):

wecken Kinder

budzić [dov. obl. o‑]

wann möchten Sie geweckt werden?

o której panią/pana obudzić?

sich von jdm wecken lassen

kazać się komuś obudzić

2. wecken (hervorrufen):

Erinnerungen wecken

budzić [lub wywoływać] wspomnienia

jds Interesse wecken

wzbudzać [dov. obl. wzbudzić] czyjeś zainteresowanie

I . we̱hren [ˈveːrən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

einer Sache daj. wehren

przeciwdziałać czemuś

einer Sache daj. wehren

zapobiegać [dov. obl. zapobiec] czemuś

den Umtrieben wehren

przeciwdziałać intrygom [lub machinacjom]

einer Gefahr

zapobiegać niebezpieczeństwu

fraza:

wehret den Anfängen!

przeszkadzaj początkom!

wehret den Anfängen!

niszcz zło w zarodku!

II . we̱hren [ˈveːrən] GLAG. povr. glag.

1. wehren (sich verteidigen):

sich [gegen etw] wehren

bronić się [przed czymś]

gegen diese Unterstellung werde ich mich doch wehren

przeciw tym insynuacjom będę [stanowczo] protestować

er weiß sich zu wehren

on potrafi się obronić

2. wehren (sich sträuben):

sich dagegen wehren etw zu tun

wzbraniać się przed zrobieniem czegoś

we̱i̱hen [ˈvaɪən] GLAG. preh. glag.

1. weihen REL. (heiligen):

weihen Altar, Kapelle

święcić [dov. obl. po‑]

2. weihen REL. (die Weihe erteilen):

jdn zum Priester weihen

wyświęcać [dov. obl. wyświęcić] kogoś na księdza

jdn zum Bischof weihen

konsekrować kogoś

3. weihen ur. jez. (widmen):

weihen

poświęcić

jdm geweiht sein

być komuś poświęconym

sein Leben der Kunst weihen

poświęcić swoje życie sztuce ur. jez.

4. weihen ur. jez. (preisgeben):

dem Untergang geweiht sein

być skazanym na upadek ur. jez.

wir waren dem Tod geweiht

byliśmy skazani na śmierć ur. jez.

we̱i̱len [ˈvaɪlən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

weilen

przebywać

er weilt nicht mehr unter uns (er ist schon gestorben)

już nie ma go wśród nas ur. jez.

I . bere̱den* GLAG. preh. glag.

1. bereden (besprechen):

bereden

omówić

2. bereden (überreden):

bereden

przekonać

3. bereden (bequatschen):

bereden

obmówić

II . bere̱den* GLAG. povr. glag. (sich beraten)

sich mit jdm [über etw tož.] bereden

naradzić się z kimś [nad czymś]

We̱del <‑s, ‑> [ˈveːdəl] SAM. m. spol

1. Wedel (Staubwedel):

Wedel

zmiotka ž. spol

2. Wedel (Blatt):

Wedel

liść m. spol [palmy, paproci]

si̱e̱den <siedet, siedete [o. sott], gesiedet [o. gesotten]> [ˈziːdən] GLAG. nepreh. glag.

sieden REG:

sieden

wrzeć [dov. obl. za‑]

siedend heiß

wrzący

siedend heiß

bardzo gorący

fraza:

plötzlich fiel mir siedend heiß ein, dass ... pog.

nagle naszła mnie [znów] straszna myśl ž. spol , że...

I . we̱n [veːn] ZAIM. vpraš.,

wen tož. von wer

wen

kogo

durch/für/an wen?

przez/dla/do kogo?

ich weiß nicht, an wen ich mich wenden soll

nie wiem, do kogo mam się zwrócić

wen kennst du nicht? – die beiden dort

kogo nie znasz? – tych dwoje tam

wen meinst du?

kogo masz na myśli?

wen das betrifft

ten, kogo się to tyczy

II . we̱n [veːn] ZAIM. rel,

wen tož. von wer

wen

którego

wen

kogo

wen das nicht interessiert, der kann ...

ten, kogo to nie interesuje, może...

wen das verwundert, der möge sich melden

ten, kogo to zadziwia [lub dziwi] , niech się zgłosi

glej tudi wer

I . we̱r [veːɐ̯] ZAIM. vpraš.

wer

kto

wer ist der Mann?

kim jest jej mąż m. spol ?

wer sind diese Kinder?

kim są te dzieci ntpl ?

wer von euch beiden war das?

który z was dwóch to był?

wer da?

kto tam?

wer war alles da?

kto tam był?

wer kennt das nicht!

kto tego nie zna!

es hat wieder wer weiß wie lange gedauert

Bóg wie, jak długo to trwało

wer auch immer

ktokolwiek

II . we̱r [veːɐ̯] ZAIM. rel

wer

który

wer

kto

wer keine Lust hat, sollte ...

ten, kto nie ma ochoty, niech...

wer etwas weiß, soll die Hand heben

jeżeli ktoś coś wie, niech podniesie rękę

III . we̱r [veːɐ̯] ZAIM. indef pog.

1. wer (irgendjemand):

wenn wer anruft

jeśli ktoś [lub ktokolwiek] zadzwoni

ist da wer?

kto tam?

2. wer (jmd Besonderes):

er/sie ist wer

on/ona jest kimś

unter seinen Kollegen ist er wer

pośród swoich kolegów jest kimś

We̱sen² <‑s, ‑> [ˈveːzən] SAM. sr. spol

Wesen (Lebewesen):

Wesen

istota ž. spol

menschliches Wesen

istota ludzka

das höchste Wesen

najwyższa istota

fraza:

viel/kein Wesen um [o. von] etw machen pog.

zrobić z czegoś wielką sprawę pog.

sein Wesen treiben

grasować

sein Wesen treiben

psocić

sein Wesen treiben

dokazywać pog.

adden GLAG.

Geslo uporabnika

adden preh. glag.

dodać

sie hat mich auf Facebook geaddet prim.

ona dodała mnie na facebooku