Prevodi za dôjdem v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

modem <rod. ‑u, mn. ‑y> [modem] SAM. m. spol RAČ.

modem

Modem sr. spol

wysłać [coś] przez modem

[etw] per Modem senden

diadem <rod. ‑u, mn. ‑y> [djadem] SAM. m. spol ur. jez.

diadem

Diadem sr. spol

dojadać <‑da; pret. ‑daj; dov. obl. dojeść> [dojadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. dojadać (skończyć jeść):

dojadać

aufessen

dojadać

zu Ende essen

dojadał w milczeniu obiad

er beendete das Mittagessen schweigend

2. dojadać (najeść się do syta):

dojadać

sich tož. satt essen

całymi miesiącami nie dojadali

monatelang aßen sie sich nicht satt

dojrzeć¹ <‑rzy> [dojʒetɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

1. dojrzeć (spostrzec wzrokiem):

dojrzeć

erblicken

nie dojrzał rowerzysty z powodu mgły

er sah den Radfahrer wegen des Nebels nicht

dojrzeć coś gołym okiem

etw mit bloßem Auge sehen

2. dojrzeć (zwrócić uwagę):

dojrzeć

aufmerksam werden

dojrzeć

entdecken

dojrzał w nim zdolności muzyczne

er entdeckte in ihm eine musikalische Begabung

dojąć [dojoɲtɕ]

dojąć dov. obl. od dojmować

glej tudi dojmować

dojmować <‑muje; dov. obl. dojąć> [dojmovatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (ból)

dojmować

durchdringen

dojna [dojna] PRID. ZOOL.

dojna

Milch-

dojna krowa AGR.

Milchkuh ž. spol

dojść [dojɕtɕ]

dojść dov. obl. od dochodzić

glej tudi dochodzić , dochodzić

dochodzić² <‑dzi> GLAG. nepreh. glag. (dotrwać do końca)

dochodził do końca kursu i przeniósł się do innej grupy

er hielt bis zum Ende des Kurses durch und wechselte dann in eine andere Gruppe

I . dochodzić¹ <‑dzi; pret. dochodź; dov. obl. dojść> [doxodʑitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. dochodzić (dotrzeć):

dochodzić do celu

sich tož. dem Ziel nähern

dojść do celu

ans Ziel kommen [o. gelangen]

dochodząca dziewczyna (pomoc domowa) pog.

Zugeherin ž. spol

dochodząca dziewczyna (pomoc domowa) pog.

Zugehfrau ž. spol

dochodząca dziewczyna (pomoc domowa) pog.

Aufwartefrau ž. spol

2. dochodzić:

dochodzić (dojeżdżać) (pociąg)

ankommen

3. dochodzić več. nedov. obl.:

dochodzić (dopłynąć) (dźwięk, głos)

sich tož. vernehmen lassen

dochodzić (dopłynąć) (dźwięk, głos)

hörbar sein

dochodzić (zapach)

wahrnehmbar sein

4. dochodzić:

dochodzić (wpłynąć) (list)

eintreffen

dochodzić (wpłynąć) (list)

ankommen

dojść do rąk adresata

den Empfänger erreichen

5. dochodzić (stać się wiadomym):

dochodzić do kogoś (pogłoski, słuchy)

jdm zu Ohren kommen

6. dochodzić več. nedov. obl. (sięgać):

droga dochodzi do rzeki

der Weg m. spol geht bis zum Fluss

ogień dochodził do drugiego piętra

das Feuer sr. spol erreichte die zweite Etage

7. dochodzić (zbliżać się):

dochodzić do czterdziestki

sich tož. der Vierzig nähern

dochodzić do pięciu tysięcy

[die Zahl von] fünf Tausend erreichen

dochodzić do pięciu tysięcy

an die [Zahl von] fünf Tausend reichen

dochodzi czwarta/północ

es ist bald vier/Mitternacht ž. spol

8. dochodzić več. nedov. obl. (domagać się na drodze prawnej):

dochodzić należności, praw

geltend machen

9. dochodzić (ustalać, badać):

dochodzić prawdy

die Wahrheit erfahren

dochodzić sedna sprawy

einer Sache auf den Grund gehen fig.

dojść do przekonania [lub przeświadczenia]

zu der Überzeugung kommen [o. gelangen]

dojść do wniosku

zu dem Schluss kommen

dojść po nitce do kłębka

allmählich die Wahrheit ans Licht bringen

10. dochodzić (osiągać coś):

dochodzić

erreichen

dojść do czegoś

zu etw kommen

doszedł do czegoś w życiu

er hat es im Leben zu etw gebracht

dojść do sławy

zu Ruhm kommen

dojść do perfekcji

Perfektion erreichen

dojść do słowa

zu Wort kommen

nie dać komuś dojść do słowa

jdm nicht zu Wort kommen lassen

daj[że] mi dojść do słowa!

lass mich doch ausreden!

dojść do zdrowia

wieder gesund werden

dochodzić do formy

in Form kommen

dochodzić do siebie (wyzdrowieć)

wieder zu sich kommen ur. jez.

dochodzić do siebie (odzyskiwać przytomność)

das Bewusstsein wiedererlangen

dochodzić do siebie (odzyskiwać przytomność)

wieder zu sich kommen

dojść do władzy

an die Macht kommen

dojść do władzy

ans Ruder kommen fig.

dojść do skutku

zustande [o. zu Stande] kommen

dojść z kimś do ładu

mit jdm klarkommen [o. zurechtkommen] [o. auskommen]

dojść do zgody [lub porozumienia]

zu einer Verständigung kommen [o. gelangen]

dojść do zgody [lub porozumienia]

Übereinstimmung erzielen

11. dochodzić več. nedov. obl. pog.:

dochodzić (dogotowywać się) (obiad, ziemniaki)

gleich fertig sein

12. dochodzić več. nedov. obl. pog.:

dochodzić (dojrzewać) (owoce, warzywa)

reifen

dochodzić (dojrzewać) (owoce, warzywa)

reif werden

13. dochodzić pog. (mieć orgazm):

dochodzić

kommen pog.

II . dochodzić¹ <‑dzi; pret. dochodź; dov. obl. dojść> [doxodʑitɕ] GLAG. brezos. (wydarzać się)

doszło do awantury/kłótni

es kam zu einer Auseinandersetzung/einem Streit

dochodzi tam często do rękoczynów

es kommt dort oft zu einem Handgemenge

między nimi doszło do rękoczynów

sie wurden handgreiflich

doszło do tego, że...

es ist so weit gekommen, dass ...

dojarz (-rka) <rod. ‑a, mn. ‑e> [dojaʃ] SAM. m. spol (ž. spol) AGR.

dojarz (-rka)

Melker(in) m. spol (ž. spol)

dojazd <rod. ‑u, mn. ‑y> [dojast] SAM. m. spol

1. dojazd (dojeżdżanie):

dojazd do czegoś

Herankommen sr. spol an etw tož.

2. dojazd (dostęp):

dojazd do czegoś

Zugang m. spol [o. Zutritt m. spol ] zu etw

dojazd do czegoś (droga)

Zufahrt ž. spol zu etw

dojeść [dojeɕtɕ]

dojeść dov. obl. od dojadać

glej tudi dojadać

dojadać <‑da; pret. ‑daj; dov. obl. dojeść> [dojadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. dojadać (skończyć jeść):

dojadać

aufessen

dojadać

zu Ende essen

dojadał w milczeniu obiad

er beendete das Mittagessen schweigend

2. dojadać (najeść się do syta):

dojadać

sich tož. satt essen

całymi miesiącami nie dojadali

monatelang aßen sie sich nicht satt

siedem [ɕedem] ŠTEV.

siedem

sieben

fraza:

artysta/specjalista od siedmiu boleści

hundsmiserabler Künstler m. spol /Spezialist m. spol pog.

siedem cudów świata

die sieben Weltwunder ntpl

wyglądać jak siedem nieszczęść

wie ein Häufchen Unglück aussehen pog.

wyglądać jak siedem nieszczęść

wie das leibhaftige Elend aussehen

zamknąć coś na siedem spustów

etw doppelt und dreifach verschließen

za siedmioma górami, za siedmioma lasami, za siedmioma rzekami

hinter den sieben Bergen, bei den sieben Zwergen

glej tudi dwa

I . dwa [dva] ŠTEV.

dwa (liczba):

dwa

zwei

dwa jabłka/słowniki

zwei Äpfel m. spol mn. /Wörterbücher ntpl

dwa razy

zweimal

co dwa dni/tygodnie/lata

alle zwei Tage m. spol mn. /Wochen ž. spol mn. /Jahre ntpl

fraza:

bez dwóch zdań

ohne Zweifel

bez dwóch zdań

zweifellos

chwytać dwie sroki za ogon, upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen pog.

dwa kroki stąd

zwei Schritte von hier

dwa światy

zwei Welten ž. spol mn.

działać na dwa fronty

einen Kampf an zwei Fronten führen

jak dwa razy dwa jest cztery

wie zwei mal zwei vier ist

mieć do kogoś dwa słowa

noch ein Wörtchen mit jdm zu reden haben

mieć dwie lewe ręce

zwei linke Hände haben

nie dać sobie dwa razy mówić

sich daj. nicht zweimal sagen lassen

nie raz, nie dwa

oftmals

podobni do siebie jak dwie krople wody

sie gleichen sich wie zwei Tropfen m. spol mn. Wasser

pracować/jeść za dwóch

für zwei arbeiten/essen

pracować na dwie zmiany

in zwei Schichten arbeiten

raz czy dwa

ein, zwei mal

raz dwa

im Nu pog.

raz dwa

im Handumdrehen pog.

raz dwa

in einem Augenblick

siedzieć na dwóch stołkach

ein doppeltes Spiel treiben

siedzieć na dwóch stołkach

zwei Herren dienen

skakać przed kimś na dwóch łapkach slabš.

sich tož. bei jdm anbiedern

to sprawa dwóch miesięcy

das ist eine Sache ž. spol von zwei Monaten pog.

w dwóch słowach

in knappen Worten

co dwie głowy, to nie jedna preg.

zwei Köpfe m. spol mn. sind besser als einer

skąpy dwa razy traci preg.

der Geizige m. spol muss oft teuer bezahlen, was er wohlfeil kauft preg.

dwa razy daje, kto prędko daje preg.

schnelle Hilfe ž. spol ist am wertvollsten

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta preg.

wenn zwei sich streiten, lacht der Dritte m. spol preg.

każdy kij ma dwa końce preg.

alles hat seine guten und schlechten Seiten

każdy kij ma dwa końce preg.

jeder Stecken m. spol hat zwei Ecken pog.

mądrej głowie dość dwie słowie preg.

einem klugen Kopf muss man es nicht zweimal erklären

nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki preg.

man kann nicht zweimal in denselben Fluss steigen

pokorne cielę dwie matki ssie preg.

Demut ž. spol lohnt im Leben mehr als Übermut m. spol

trudno dwóm panom służyć preg.

niemand kann zwei Herren dienen preg.

II . dwa [dva] SAM. sr. spol nesprem.

1. dwa ŠOL. (ocena mierna/dopuszczająca):

dwa

Zwei ž. spol

dwa

Fünf ž. spol

dwa

mangelhaft

2. dwa UNIV. (ocena niedostateczna):

dwa

Zwei ž. spol

dwa

Fünf ž. spol

dwa

ungenügend

dostać dwa z egzaminu

eine Fünf in der Prüfung bekommen

tandem <rod. ‑u, mn. ‑y> [tandem] SAM. m. spol

1. tandem ŠPORT (rower):

tandem

Tandem sr. spol

2. tandem ŠPORT (dwuosobowy zespół):

tandem

Tandem sr. spol fig.

tandem kolarzy

Tandemfahrer m. spol mn.

3. tandem fig. ur. jez. (duet):

tandem

Tandem sr. spol fig.

dobrany tandem literacki

erlesenes literarisches Tandem

4. tandem TEH.:

tandem

Tandem sr. spol

dojo [dojo] SAM. sr. spol nesprem.

dojo

Dojo sr. spol (Trainingsraum für ostasiatische Kampfsportarten)