Prevodi za „ausbieten“ v slovarju nemško » poljski

a̱u̱s|bitten GLAG. preh. glag. irr

1. ausbitten ur. jez. (um etw bitten):

sich daj. etw ausbitten

wypraszać [dov. obl. wyprosić] sobie coś ur. jez.

sich daj. etw ausbitten

wyjednywać [dov. obl. wyjednać] sobie coś prośbami

2. ausbitten (fordern):

sich daj. etw ausbitten

domagać się czegoś

a̱u̱f|bieten GLAG. preh. glag. irr

1. aufbieten (einsetzen, aufwenden):

aufbieten Mittel

mobilizować [dov. obl. z‑]

aufbieten Einfluß

używać [dov. obl. użyć]

2. aufbieten alt (Eheschließungsabsichten veröffentlichen):

aufbieten

dać na zapowiedzi

I . a̱u̱s|breiten GLAG. preh. glag.

1. ausbreiten (hinlegen):

ausbreiten Landkarte, Stadtplan

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

ausbreiten Decke

rozściełać [dov. obl. rozesłać]

etw [vor jdm] ausbreiten

coś [przed kimś] rozłożyć

er breitete seine Ware vor uns aus

[on] rozłożył przed nami swój towar

2. ausbreiten fig (darlegen):

seine Pläne [vor jdm] ausbreiten

przedstawić [komuś] swoje plany

sein Leben vor jdm ausbreiten

opowiedzieć komuś o swoim życiu

3. ausbreiten (ausstrecken):

ausbreiten Flügel

rozpościerać

die Arme ausbreiten

rozłożyć ramiona

der Baum breitet seine Äste [o. Zweige] aus

drzewo sr. spol rozkłada swoje gałęzie

II . a̱u̱s|breiten GLAG. povr. glag.

1. ausbreiten (sich erstrecken):

ausbreiten

rozciągać się

2. ausbreiten (übergreifen):

sich [auf etw tož. o daj.] ausbreiten (Feuer, Seuche)

rozprzestrzeniać [dov. obl. rozprzestrzenić] się [na coś]

sich [auf etw tož. o daj.] ausbreiten (Krieg)

eskalować

3. ausbreiten:

ausbreiten (sich verbreiten) (Unkraut)

rozprzestrzeniać [dov. obl. rozprzestrzenić] się

ausbreiten (Nachricht)

rozchodzić [dov. obl. rozejść się] się

4. ausbreiten pog. (sich breit machen):

ausbreiten

rozkładać [dov. obl. rozłożyć] się

sie breitet sich gern auf dem Sofa aus

[ona] chętnie rozkłada się na kanapie

5. ausbreiten fig (sich über etwas verbreiten):

über ihr Aussehen kann sie sich stundenlang ausbreiten

nad jej wyglądem można się rozwodzić godzinami ur. jez.

I . a̱u̱s|bilden GLAG. preh. glag.

1. ausbilden (beruflich unterweisen):

ausbilden Azubi, Lehrling

kształcić

ausbilden Azubi, Lehrling

szkolić

ausbilden Nachwuchssportler

szkolić

jdn zum Arzt/Sänger ausbilden

kształcić kogoś na lekarza/piosenkarza

2. ausbilden (entwickeln):

ausbilden Fähigkeiten

rozwijać [dov. obl. rozwinąć]

eine ausgebildete Stimme

wykształcony głos

II . a̱u̱s|bilden GLAG. povr. glag.

1. ausbilden (sich schulen):

sich zum Pianisten ausbilden

kształcić [dov. obl. wy‑] się na pianistę

2. ausbilden (entstehen):

die Blüten bilden sich langsam aus

kwiaty m. spol mn. powoli się rozwijają

I . ạn|bieten GLAG. preh. glag. irr

1. anbieten (zur Auswahl vorschlagen):

[jdm] etw anbieten

coś [komuś] proponować [dov. obl. za‑]

2. anbieten (verkaufen):

jdm/etw anbieten

oferować [dov. obl. za‑] komuś/coś

3. anbieten (zur Verfügung stellen):

jdm seinen Platz anbieten

ustępować [dov. obl. ustąpić] komuś miejsca

er bot ihr seine Hilfe an

[on] proponował [dov. obl. za‑] jej swoją pomoc

4. anbieten (Speisen, Getränke o.ä. reichen):

den Gästen Eis/Tasse Kaffee/Zigarette anbieten

częstować [dov. obl. po‑] gości lodami/filiżanką kawy/papierosem

II . ạn|bieten GLAG. povr. glag. irr

1. anbieten (sich zur Verfügung stellen):

sich anbieten etw zu tun

oferować [dov. obl. za‑] pomoc przy czymś

sie bot sich an ihm zu helfen

[ona] zaproponowała, że mu pomoże

der Schüler hat sich zum Vorlesen angeboten

uczeń m. spol zgłosił się do czytania na głos

sie bietet sich als Vermittlerin an

[ona] deklaruje gotowość pośredniczenia

2. anbieten (nahe liegen):

sich [geradezu] anbieten (Lösung)

[akurat] nasunąć się

sich [geradezu] anbieten (Ort)

[idealnie] nadawać się do czegoś

dieses Haus bietet sich für ein Treffen an

ten dom m. spol nadaje się na spotkanie

hier bietet sich sofort ein Ausweg an

tutaj nasuwa się natychmiast wyjście [z sytuacji] sr. spol

a̱u̱s|beuten GLAG. preh. glag.

1. ausbeuten Grube:

ausbeuten

eksploatować

ausbeuten

użytkować

2. ausbeuten slabš. (ausnutzen):

ausbeuten

wyzyskiwać

ausbeuten

wykorzystywać [dov. obl. wykorzystać]

a̱u̱s|bluten GLAG. nepreh. glag.

1. ausbluten +sein (leer bluten):

ausbluten

wykrwawiać [dov. obl. wykrwawić] się

2. ausbluten +haben (aufhören zu bluten):

ausbluten

przestawać [dov. obl. przestać] krwawić

a̱u̱s|brüten GLAG. preh. glag.

1. ausbrüten (zum Ausschlüpfen bringen):

etw ausbrüten (Vogel)

wysiadywać coś

Hennen brüten die Eier aus

kury ž. spol mn. wysiadują jajka

2. ausbrüten pog. (aushecken):

ausbrüten Plan

knuć [dov. obl. u‑]

a̱u̱s|booten [ˈaʊsboːtən] GLAG. preh. glag. pog. (aus einer Stellung)

ausbooten

wygryzać [dov. obl. wygryźć ]pog.

a̱u̱s|bürsten GLAG. preh. glag.

1. ausbürsten (durchbürsten):

ausbürsten

wyszczotkować

sich daj. die Haare ausbürsten

wyszczotkować sobie włosy

2. ausbürsten (durch Bürsten entfernen):

einen Fleck ausbürsten

usunąć plamę szczotką

dieses Haarspray lässt sich leicht ausbürsten

ten lakier do włosów daje się łatwo usunąć szczotką

I . a̱u̱s|buchten GLAG. preh. glag.

ausbuchten (wölben) Holz

wyginać [dov. obl. wygiąć]

ausbuchten Metall

wyginać [dov. obl. wygiąć]

ausbuchten Wände ARHIT.

wybrzuszać [dov. obl. wybrzuszyć]

ausbuchten Kleidungsstücke

wypchać

du hast die Hose an den Knien aber ganz schön ausgebuchtet

ale sobie wypchałeś spodnie na kolanach

II . a̱u̱s|buchten GLAG. nepreh. glag.

1. ausbuchten (Weg):

ausbuchten

rozszerzać [dov. obl. rozszerzyć] się

ein stark ausgebuchteter Küstenstreifen

pas m. spol nadbrzeżny z licznymi zatoczkami

da vorne buchtet die Straße aus

z przodu ulica ž. spol się rozszerza

2. ausbuchten (Kleidungsstücke):

ausbuchten

wypchać się

eine Jacke mit ausgebuchteten Taschen

kurtka ž. spol z wypchanymi kieszeniami

erbi̱e̱ten* GLAG. povr. glag. irr ur. jez.

sich erbieten etw zu tun

zaofiarować się coś zrobić

I . gebi̱e̱ten* [gə​ˈbiːtən] GLAG. preh. glag. irr

1. gebieten (befehlen):

jdm etw gebieten

nakazywać [dov. obl. nakazać] komuś coś

2. gebieten (verlangen):

gebieten

wymagać

das gebietet besondere Aufmerksamkeit

to wymaga szczególnej uwagi

die Umstände gebieten rasches Handeln

okoliczności ž. spol mn. wymagają szybkiego działania

II . gebi̱e̱ten* [gə​ˈbiːtən] GLAG. nepreh. glag. irr

1. gebieten (herrschen):

über jdn/etw gebieten

panować nad kimś/czymś

über ein Land gebieten

panować nad jakimś krajem

2. gebieten (verfügen):

über etw tož. gebieten

dysponować [lub rozporządzać] czymś

glej tudi geboten , bieten

I . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] GLAG. preh. glag., povr. glag. irr

geboten pp von gebieten

II . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag. irr

geboten pp von bieten

III . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] PRID. ur. jez. (ratsam, notwendig)

besondere [o. erhöhte] Vorsicht ist geboten

pożądana [lub wskazana] jest szczególna [lub wzmożona] ostrożność ž. spol

I . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. preh. glag.

1. bieten (anbieten, geben):

bieten Summe

oferować [dov. obl. za‑]

bieten Chance, Gelegenheit

dawać [dov. obl. dać]

jdm die Hand zur Versöhnung bieten

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć] do kogoś rękę na zgodę

diese Kleinstadt hat nichts zu bieten

to małe miasto sr. spol [lub miasteczko sr. spol ] nie ma nic do zaoferowania

dieser Drucker bietet 50 verschiedene Schriften

ta drukarka ž. spol obsługuje 50 różnych czcionek

2. bieten (bereitstellen, gewähren):

bieten Freizeitmöglichkeiten, Komfort, Hilfe

oferować [dov. obl. za‑]

Unterkunft bieten

zapewniać [dov. obl. zapewnić] zakwaterowanie

Trost bieten

dodawać [dov. obl. dodać] otuchy

3. bieten (darbieten, zeigen):

bieten

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

sie boten ein trauriges Bild

przedstawiali smutny widok

jdm die Stirn bieten

stawić komuś czoło

4. bieten slabš. (zumuten):

sich daj. etw bieten/nicht bieten lassen

pozwolić/nie pozwolić sobie na coś

das lasse ich mir nicht bieten

nie pozwolę sobie na to

II . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. nepreh. glag.

1. bieten SPIEL:

bieten

licytować

2. bieten (ein Angebot machen):

wer bietet mehr?

kto da więcej?

III . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. povr. glag.

1. bieten:

bieten (sich anbieten) (Chance)

nadarzać [dov. obl. nadarzyć] się

bieten (Lösung)

nasuwać [dov. obl. nasunąć] się

bei der nächsten sich bietenden Gelegenheit

przy następnej nadarzającej się okazji

2. bieten (sich darbieten):

ein schreckliches Bild bot sich unseren Augen

naszym oczom ukazał się straszny widok m. spol

I . da̱r|bieten [ˈdaːɐ̯biːtən] GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

1. darbieten (vorführen):

darbieten Schauspiel

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

darbieten Gedicht

recytować [dov. obl. wy‑]

2. darbieten (anbieten):

darbieten Speisen

podawać [dov. obl. podać]

darbieten Hand fig

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć]

II . da̱r|bieten [ˈdaːɐ̯biːtən] GLAG. povr. glag. irr ur. jez.

sich jdm darbieten (Anblick)

ukazywać [dov. obl. ukazać] się jawić się komuś ur. jez.

darbieten

jawić się

sich jdm darbieten (Person)

prezentować [dov. obl. za‑] się

sich jdm darbieten (Gelegenheit)

nadarzać [dov. obl. nadarzyć] się

I . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> GLAG. preh. glag.

verbieten Betreten, Durchfahrt, Rauchen:

verbieten

zabraniać [dov. obl. zabronić]

jdm etw verbieten

zakazywać [dov. obl. zakazać] komuś czegoś

jdm das Wort verbieten

zabronić komuś się odzywać

sie hat mir das Haus verboten

zabroniła mi wstępu do domu

II . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> GLAG. povr. glag.

verbieten

być wykluczonym

etw verbietet sich von selbst

coś nie wchodzi w rachubę

glej tudi verboten

I . verbo̱ten [fɛɐ̯​ˈboːtən] GLAG. preh. glag., povr. glag.

verboten pp von verbieten

II . verbo̱ten [fɛɐ̯​ˈboːtən] PRID.

1. verboten (nicht gestattet):

verboten

zabroniony

verboten

zakazany

es ist verboten etw zu tun

robienie czegoś jest zabronione

es ist ihm verboten, sich hier aufzuhalten

zabroniono mu przebywać tutaj

Rauchen verboten

palenie wzbronione [lub zabronione]

2. verboten fig pog. (unmöglich):

verboten Aussehen

śmieszny

[in etw daj.] verboten aussehen

wyglądać [w czymś] okropnie

entbi̱e̱ten* GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

entbieten

przesyłać [dov. obl. przesłać]

der Wanderer entbot den Vorübergehenden einen herzlichen Gruß

wędrowiec m. spol przesłał przechodniom serdeczne pozdrowienie

A̱u̱sbilder(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈaʊsbɪldɐ] SAM. m. spol(ž. spol)

Ausbilder (in) [ˈaʊsbɪldnɐ] SAM. m. spol <‑s, ‑; ‑, ‑nen> avstr., švic.:

Ausbilder(in) a. VOJ., a. VOJ.

instruktor(ka) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

nemščina

Anbieter, die allein durch günstigere Angebote anderer einen Zuschlag endgültig nicht bekommen oder aus den engeren Erwägungen genommen werden, bezeichnet man als ausgeboten.

de.wikipedia.org

Infolgedessen zog sie das Gut ein und ließ es 1686 selbst durch ihren hiesigen Rentmeister zur Verpachtung ausbieten.

de.wikipedia.org